-

Algemeen

Nieuwe inzichten over bescherming na vaccinatie: wat onderzoek naar AstraZeneca onthult over de neusimmuniteit

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Voor veel mensen betekende vaccinatie tegen het coronavirus een belangrijke stap richting bescherming en gemoedsrust. Toch komen er voortdurend nieuwe wetenschappelijke inzichten bij die ons helpen om die bescherming beter te begrijpen en eventueel bij te stellen. Een recente studie van het Universitair Ziekenhuis Gent richt zich specifiek op de rol van neusimmuniteit, en daaruit blijkt een opmerkelijk verschil tussen vaccins.

In het bijzonder komt het AstraZeneca-vaccin minder krachtig naar voren dan bijvoorbeeld het Pfizer-vaccin als het gaat om de opbouw van antistoffen in het neusslijmvlies. Dat roept vragen op, zeker nu het virus in de samenleving blijft circuleren en nieuwe varianten de kop opsteken.


Waarom juist de neus zo belangrijk is

Het coronavirus verspreidt zich hoofdzakelijk via de luchtwegen. De neus is daarbij het eerste contactpunt, de frontlinie van ons immuunsysteem. Als het virus daar wordt herkend en geneutraliseerd door antistoffen, kan verdere besmetting en verspreiding vaak worden voorkomen.

Het UZ Gent onderzocht specifiek de aanwezigheid van neutraliserende antistoffen in de neus na vaccinatie. Dit type afweerstoffen speelt een cruciale rol bij het blokkeren van de eerste stap in het infectieproces: de hechting van het virus aan de cellen in het neusslijmvlies.

Volgens prof. dr. Philippe Gevaert, specialist neus-keel-oorheelkunde, kan bescherming in de neus cruciaal zijn in de strijd tegen luchtweginfecties. “Als de immuniteit lokaal sterk is, vormt dat een belangrijke barrière,” zegt hij. “Het is de eerste verdedigingslinie tegen infectie en transmissie.”


Het onderzoek: Pfizer versus AstraZeneca

In de studie werden gevaccineerde proefpersonen vergeleken op basis van hun opgebouwde antistoffen in het neusslijmvlies. De resultaten toonden een duidelijk verschil aan tussen mensen die het Pfizer-vaccin kregen en zij die gevaccineerd werden met AstraZeneca.

Bij proefpersonen die het Pfizer-vaccin ontvingen, had 96 procent meetbare antistoffen in de neus. Bij de AstraZeneca-groep lag dat percentage veel lager, namelijk op 59 procent.

Maar het ging niet alleen om de hoeveelheid antistoffen. Ook de kwaliteit van deze afweerstoffen bleek verschillend. “De antistoffen opgewekt door het Pfizer-vaccin vertoonden een sterkere neutraliserende werking op het spike-eiwit van het virus,” aldus de onderzoekers. Dat spike-eiwit is cruciaal voor het binnendringen van het virus in de menselijke cel.


Eerdere besmetting biedt geen extra voordeel in de neus

Opmerkelijk is dat het doormaken van een eerdere coronabesmetting geen merkbare extra bescherming bood in de neus. Zelfs personen die eerst besmet raakten en daarna een vaccin kregen, toonden geen verhoogde neusimmuniteit ten opzichte van gevaccineerden zonder infectiegeschiedenis.

Dat onderstreept volgens de onderzoekers dat vooral het type vaccin bepalend is voor de opbouw van lokale immuniteit in de slijmvliezen. En die lokale immuniteit is volgens steeds meer wetenschappers belangrijker dan tot nu toe werd gedacht.


Waarom dit inzicht ertoe doet

In de beginfase van de pandemie lag de focus vooral op het voorkomen van ernstige ziekte en ziekenhuisopnames, en daarin hebben vrijwel alle goedgekeurde vaccins hun waarde bewezen. Maar met de komst van nieuwe virusvarianten – die zich vaak sneller verspreiden – komt de nadruk steeds meer te liggen op het voorkómen van infectie en transmissie. En daar speelt de neus een sleutelrol in.

Als antistoffen al in het neusslijmvlies aanwezig zijn, wordt de kans dat het virus zich verspreidt naar de rest van het lichaam kleiner. Tegelijkertijd wordt ook de overdracht naar anderen bemoeilijkt. Dat maakt neusimmuniteit niet alleen persoonlijk relevant, maar ook op maatschappelijk niveau.


UZ Gent pleit voor vervolgonderzoek

De wetenschappers achter de studie benadrukken dat deze resultaten een eerste stap zijn. Ze pleiten voor verder onderzoek naar de verschillen in lokale immuniteitsopbouw tussen vaccins. Daarbij zou ook moeten worden gekeken naar nieuwe vormen van vaccinatie, zoals neussprays of mucosale vaccins, die rechtstreeks inspelen op de eerste verdedigingslinie van het lichaam.

“Dit is geen reden tot paniek,” zegt prof. Gevaert, “maar wel een moment van heroverweging. We moeten blijven leren van wat het immuunsysteem ons laat zien.”


Wat betekent dit voor mensen met AstraZeneca?

Voor mensen die zijn gevaccineerd met AstraZeneca betekent deze studie niet dat hun vaccin waardeloos is. Integendeel: het AstraZeneca-vaccin biedt nog steeds een goede bescherming tegen ernstige ziekte en ziekenhuisopname – wat altijd de prioriteit is geweest in de volksgezondheid.

Wel kan het zijn dat de bescherming tegen milde infecties of transmissie iets minder krachtig is, vooral in de neus. In dat licht kan het voor sommige mensen zinvol zijn om, in overleg met een arts, te kiezen voor een booster met een ander type vaccin dat mogelijk een breder immunologisch profiel biedt.


Moeten mensen zich zorgen maken?

Zorg is niet per se nodig, maar bewustzijn wél. De wetenschappelijke inzichten veranderen voortdurend, en het is belangrijk dat burgers goed geïnformeerd blijven. Vaccinatie is geen absolute garantie, maar een middel om risico’s sterk te verlagen.

De keuze voor een bepaald vaccin was voor velen destijds niet persoonlijk, maar afhankelijk van beschikbaarheid. Dat maakt het des te belangrijker dat nieuw onderzoek leidt tot eerlijke, transparante communicatie én flexibele strategieën.


Toekomstige varianten vragen om extra aandacht

De onderzoekers wijzen erop dat toekomstige virusvarianten mogelijk andere eigenschappen hebben die het immuunsysteem op nieuwe manieren uitdagen. Daarbij zou lokale bescherming – zoals antistoffen in de neus – een nog belangrijkere rol kunnen spelen.

Daarom wordt er internationaal al geëxperimenteerd met inhalatievaccins, neusdruppels en andere vormen van toediening die gericht zijn op het slijmvlies. Deze innovaties zouden in de toekomst een aanvulling kunnen zijn op de bestaande vaccinstrategie.


Eén vaccin, meerdere effecten

Het onderzoek onderstreept ook hoe verschillend vaccins kunnen werken, zelfs als ze allemaal als ‘veilig en effectief’ zijn goedgekeurd. Pfizer en AstraZeneca zijn beide waardevolle middelen in de strijd tegen COVID-19, maar richten zich mogelijk op verschillende aspecten van het immuunsysteem.

Waar het AstraZeneca-vaccin vooral een sterke respons in het bloed opwekt, lijkt Pfizer ook krachtiger te zijn in het activeren van de lokale slijmvliesimmuniteit. Die kennis kan van belang zijn voor toekomstige keuzes bij boosters of nieuwe vaccinatiestrategieën.


Conclusie: wetenschap blijft evolueren – en dat is goed

De studie van het Universitair Ziekenhuis Gent biedt belangrijke inzichten die helpen bij het verfijnen van onze aanpak tegen het coronavirus. Het roept op tot verdere studie, nuance in communicatie en – waar nodig – bijstelling van strategieën.

Voor mensen die met AstraZeneca zijn gevaccineerd, is er geen reden tot paniek. Het vaccin blijft waardevol. Wel kunnen deze inzichten aanleiding zijn om met de huisarts of GGD te spreken over vervolgstappen, zoals boosters of aanvullende bescherming.

De kernboodschap: niet elk vaccin werkt op dezelfde manier, en daar moeten we ons bewust van blijven. Wetenschap is geen statisch geheel, maar een voortdurend proces van bijstellen, verbeteren en vooruitkijken. En dat is precies wat nodig is om met vertrouwen naar de toekomst te kijken.


Blijf op de hoogte van het laatste gezondheidsnieuws en nieuwe inzichten over vaccins, bescherming en publieke gezondheid – schrijf je in voor onze nieuwsbrief of volg ons op social media.

Algemeen

Uit De Schulden-kijkers gaan helemaal los en zeggen nu allemaal hetzelfde

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Laatste aflevering Uit de Schulden stuit op kritiek: ‘Is dit nu de boodschap die je wilt uitdragen?’

De slotaflevering van het RTL-programma Uit de Schulden heeft voor gemengde reacties gezorgd. Waar sommige kijkers geraakt werden door de persoonlijke verhalen en afsluitende gesprekken van de deelnemers, klonk er op sociale media ook stevige kritiek – met name op het verhaal van deelneemster Wilma. Haar keuze om zich op een carrière als vlogger te storten, roept vragen op bij kijkers én mediakenners.

Afsluiten in stijl

In de laatste aflevering van het seizoen worden vijf huishoudens gevolgd die wekenlang hulp hebben gekregen bij het aanpakken van hun financiële situatie. De serie wordt afgesloten met een positieve noot: alle deelnemers krijgen een make-over en een professionele fotoshoot, om hen een nieuwe start te geven – uiterlijk én innerlijk.

Het is een moment van terugblikken, maar ook van vooruitkijken. Voor veel deelnemers was het traject intens en emotioneel, met soms schrijnende schulden en uitzichtloze situaties. Dat er nu iets van licht aan het einde van de tunnel is, geeft hoop. Maar niet alles werd met gejuich ontvangen.

Wilma in de spotlights

De meeste aandacht gaat deze aflevering naar Wilma, een vrouw die openhartig vertelt over haar deelname aan het programma én over haar toekomstplannen. Ze zit momenteel in de wettelijke schuldsanering (Wsnp), en heeft – naar eigen zeggen – haar leven weer enigszins op de rit. Over anderhalf jaar zou ze schuldenvrij moeten zijn.

Tijdens de aflevering vertelt Wilma dat ze zich volledig richt op ‘vloggen’. Het programma haakt hierop in en nodigt een professionele influencer uit om haar advies en tips te geven over hoe ze haar online aanwezigheid kan verbeteren. Ze krijgt onder meer uitleg over cameragebruik, contentplanning en volgersgroei.

Hoewel het segment bedoeld lijkt als positieve stimulans voor persoonlijke groei, leidt het bij veel kijkers tot verbazing en zelfs frustratie.

“Is schuldsanering nu een feestje?”

Op sociale media wordt de keuze om Wilma’s vlogs centraal te stellen stevig bekritiseerd. Veel kijkers uiten hun onbegrip over het feit dat er geen concretere stap richting duurzaam werk wordt gezet.

Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter):

“Wat een gemiste kans dat ze deze mensen niet aan een échte baan helpen. Dit voelt als een sprookje verkopen, in plaats van realistische hulp.”

Een ander merkt op:

“Ik irriteer me mateloos aan hoe de schuldsanering wordt neergezet als een soort beloning. Alsof dit het einddoel is, in plaats van een moeilijke weg met verantwoordelijkheid en doorzettingsvermogen.”

Ook het idee dat Wilma op termijn van vloggen zou kunnen leven, wordt door sommigen met scepsis bekeken. Er wordt gewezen op het feit dat een succesvolle online carrière uitzonderlijk is, en slechts voor weinigen weggelegd.

Persoonlijke verhalen versus publieke opinie

Toch valt er ook begrip te bespeuren. Verschillende kijkers geven aan dat Wilma oprecht overkomt, en dat haar enthousiasme wellicht voortkomt uit hernieuwde hoop na jaren van financiële zorgen. Een kleine groep fans noemt haar plannen “moedig” en “creatief”.

Een reactie op Instagram:

“We kunnen ook gewoon blij zijn dat ze iets gevonden heeft waar ze blij van wordt. Laat haar tenminste proberen haar weg te vinden in plaats van haar meteen af te branden.”

Maar die stemmen vormen een minderheid. De algemene teneur is kritisch, vooral over de boodschap die de aflevering – volgens kijkers – onbedoeld uitstraalt. In plaats van een voorbeeld te stellen van structureel herstel en herintreding op de arbeidsmarkt, lijkt de aflevering het beeld te schetsen dat online zichtbaarheid voldoende is om een nieuw leven op te bouwen.

Tina Nijkamp: “RTL moet zich schamen”

De kritiek bleef niet beperkt tot het publiek. Ook oud-zenderbaas en televisiekenner Tina Nijkamp uitte haar zorgen in duidelijke bewoordingen. Op haar socialmediakanaal schreef zij:

“Waarom zou John Williams de wijsheid in pacht hebben om mensen met zware financiële en psychische problemen op camera te begeleiden?”

“Is hij afgestudeerd psycholoog? Heeft hij schulddienstverlening gestudeerd? Waarom RTL dit programma heeft uitgezonden is mij een raadsel.”

Nijkamp vindt dat het programma eerder emotie opzoekt dan werkelijke begeleiding biedt. Ze stelt dat het RTL eerder te doen lijkt om de kijkcijfers dan om de levens van de deelnemers. “Je krijgt haast het idee dat schuldsanering iets is om te vieren, in plaats van een pijnlijk, complex traject.”

Volgens haar is het programma in zijn opzet “te weinig deskundig” en “te showbizzmatig” voor de ernst van het onderwerp. De opmerkingen van Nijkamp worden breed gedeeld door vakgenoten en mediacolumnisten.

RTL zwijgt vooralsnog

RTL heeft nog niet gereageerd op de kritiek, en ook John Williams heeft zich op het moment van schrijven niet uitgesproken over de ophef. In eerdere interviews liet de presentator wel weten dat hij het belangrijk vindt om mensen hoop en perspectief te bieden – óók als dat betekent dat ze een onverwachte weg inslaan.

Toch lijkt de discussie nu vooral te gaan over welk perspectief je iemand in schuldsanering meegeeft. Is dat de camera en de droom van online succes, of is dat het zoeken naar stabiel werk en financiële onafhankelijkheid?

Reflectie op de aanpak

Het programma Uit de Schulden heeft eerder ook al vragen opgeroepen. In eerdere seizoenen werd de persoonlijke begeleiding als te oppervlakkig gezien. Toch waren er ook succesverhalen van deelnemers die dankzij het programma de juiste hulp kregen om hun leven opnieuw vorm te geven.

De aflevering met Wilma toont opnieuw hoe gevoelig dit onderwerp ligt, en hoe belangrijk het is om realistische verwachtingen te scheppen. Zeker nu steeds meer Nederlanders worstelen met oplopende kosten en toenemende schulden, ligt de verantwoordelijkheid van televisieprogramma’s zwaar op het vlak van representatie en ethiek.

Tot slot: hoopvol of misplaatst?

Wilma’s verhaal is er één van veerkracht – maar ook van nuance. Haar energie en motivatie zijn bewonderenswaardig, maar de context waarin die gepresenteerd worden, verdient zorgvuldigheid. Of ze inderdaad een succesvolle vlogger wordt, zal de toekomst uitwijzen.

Voor nu laat Uit de Schulden vooral stof tot nadenken achter. Over hoe we kijken naar armoede, hoe we mensen begeleiden richting herstel, en hoe televisie de balans vindt tussen inspiratie en realisme.


Wat vind jij? Moet een programma als Uit de Schulden zich meer richten op structurele oplossingen? Of is het juist goed dat deelnemers ook worden aangemoedigd om hun dromen na te jagen? Laat je mening achter in de reacties.

Lees verder