Algemeen
Linda Hakeboom openhartig over jeugdtrauma´s: ´Mijn vader heeft mij kapotgemaakt´
In het programma Kapper van de Sterren zijn het meestal de kapsels die de aandacht trekken, maar bij het bezoek van Linda Hakeboom draait het om veel meer dan haar coupe. Terwijl de schaar door haar haar glijdt, doet Linda een openhartige onthulling over haar jeugd die diepe indruk maakt op zowel kapper Siko als de kijkers.
Geen gelukkige herinneringen
Op de vraag of ze zich een gelukkig moment uit haar jeugd kan herinneren, blijft het stil. “Als jij me vraagt naar een gelukkig moment uit mijn jeugd, dan moet ik echt graven,” zegt Linda met een breekbare stem. “Er komt niet direct iets boven.” De stilte die volgt, is veelzeggend en onderstreept het gemis aan warmte in haar jongere jaren.
De droom van een veilig thuis
Als jong meisje probeerde Linda op haar eigen manier iets te veranderen. Ze tekende droomhuizen – niet zomaar huizen, maar plekken vol liefde, rust en veiligheid. “Ik liet die tekeningen aan mijn ouders zien in de hoop dat ze zouden begrijpen wat ik bedoelde,” vertelt ze. “Ik dacht dat het aan mij lag. Misschien zouden ze veranderen als ik liet zien hoe het óók kon zijn.”
Pijn en vernedering
In plaats van begrip kreeg Linda echter vooral onbegrip en zelfs vernedering. “Als ik moest huilen, dan werd ik gepest door mijn vader. Hij ging daar dan op in, en benadrukte hoe zwak ik was,” herinnert ze zich. “Zie je wel wat een klein, zwak meisje jij eigenlijk bent.” Het maakte dat ze haar emoties jarenlang onderdrukte, iets wat ze pas op latere leeftijd heeft leren loslaten.
Altijd op scherp
De onveiligheid was structureel. “Het was extreem leuk, of extreem niet leuk. Je wist nooit waar je op kon rekenen,” zegt Linda. De angst voor haar vader was continu aanwezig. “Ik was altijd bang dat hij zou ontploffen. Ik leefde op scherp, altijd voorbereid op wat er kon gebeuren.”
Van overleven naar leven
Die instabiele jeugd tekende Linda’s leven, maar het verhaal dat ze nu vertelt is er een van herstel. “Vroeger mocht ik niet huilen. Nu weet ik dat tranen geen zwakte zijn, maar juist opluchting.” In therapie leerde ze weer te voelen, iets dat jarenlang onmogelijk leek. “Ik durf weer te voelen. En dat is iets wat ik mezelf nooit had gegund als kind.”
Sterk door kwetsbaarheid
Wat opvalt is hoe open en eerlijk Linda haar verhaal deelt. In plaats van haar verleden te verbergen, gebruikt ze het om anderen te inspireren. “Kwetsbaarheid is kracht,” lijkt de boodschap die ze uitstraalt. Ze laat zien dat zelfs uit de donkerste periodes kracht gehaald kan worden – als je bereid bent om te voelen, te praten en te helen.
Hoopvol vooruit
Tegenwoordig kijkt Linda met meer vertrouwen naar de toekomst. Ze heeft haar plek gevonden, durft te voelen en weet dat ze niet meer terug hoeft naar het verleden. Wat begon als een kappersbezoek, eindigde in een indrukwekkend portret van veerkracht, hoop en persoonlijke groei.
