Algemeen
Heel Nederland wacht op onthulling Alberto Stegemans: ´Pedofiele BN´er is een A-ster, héél bekend´
Dat Alberto Stegeman beweert dat een bekende Nederlander uit de A-categorie betrapt is in een hulpgroep voor pedofielen, heeft veel stof doen opwaaien. Communicatiedeskundige Lars Duursma heeft hierover zijn kritiek geuit na het lezen van het boek van de misdaadjournalist. De kwestie draait om de vraag of deze onthulling, zonder de naam van de BN’er te noemen, gerechtvaardigd is en welke gevolgen dit heeft voor zowel de persoon in kwestie als de maatschappij.

Zorgen over de BN’er
De anonieme BN’er, die door Alberto Stegeman zou zijn betrapt in een hulpgroep voor pedofielen, leeft in grote angst. De vrees dat zijn naam vroeg of laat openbaar wordt en daarmee zijn carrière ten einde komt, is zeer reëel. Volgens het juicekanaal Reality FBI heeft de BN’er zelfs juridische stappen ondernomen om dit te voorkomen. Lars Duursma, expert op het gebied van communicatie, acht dit een zeer verstandige zet.

Kritiek op Alberto Stegemans aanpak
Lars Duursma uit in de podcast ‘De Communicado’s’ felle kritiek op de manier waarop Alberto Stegeman de kwestie in de media heeft gebracht. Hoewel Stegeman de naam van de BN’er niet kan noemen omdat zijn beeldmateriaal te korrelig is, speculeert hij al dagenlang op radio en televisie over de impact die een onthulling van de identiteit zou hebben. Duursma noemt dit sensatiezucht: “Hij wist dondersgoed dat dit zou gebeuren.

Op X worden ook echt namen genoemd met foto’s en fragmentjes. Ik heb er héél veel moeite mee hoe Alberto Stegeman iemand die kennelijk de moed had om hulp te zoeken commercieel exploiteert om bewust een ranzig relletje te creëren dat extra boekjes verkoopt.”

Pedofilie versus pedoseksualiteit
Een cruciaal punt in de discussie is het onderscheid tussen pedofilie en pedoseksualiteit. Lars Duursma benadrukt dat de BN’er, voor zover bekend, geen misdrijf heeft begaan. “Pedofilie is een seksuele voorkeur, dat is een geaardheid, geen keuze. Ongeveer 1 procent van de mannen heeft dit. Pedoseksualiteit is wat anders. Dan gaat het over mensen die seksuele handelingen verrichten met kinderen en dat is natuurlijk weerzinwekkend.” Volgens Duursma is er in dit specifieke geval geen sprake van strafbare feiten.

Commerciële exploitatie
Duursma stelt dat Stegeman deze kwestie, die hij een “journalistiek kadaver” noemt, opwarmt precies op het moment dat zijn autobiografie moet verkopen. “Niet omdat het nieuws is of er een acute dreiging is. Nee, het wordt opgewarmd, geserveerd als een bom. (…) Om de verkoop van zijn boek aan te jagen.” Dit commerciële aspect van de onthulling wordt door Duursma sterk veroordeeld.

Negatieve gevolgen voor hulpzoekenden
De aanpak van Alberto Stegeman werkt volgens Lars Duursma kindermisbruik juist in de hand. “Met dit soort roekeloze ranzigheid maakt hij de kans op kindermisbruik alleen maar groter. (…) Met die nu ontketende heksenjacht is de drempel, ook voor heel veel andere mensen, om hulp te zoeken, weer een stapje groter geworden.” Mensen die hulp zoeken, zouden afgeschrikt kunnen worden uit angst om net als deze BN’er ten prooi te vallen aan sensatiezucht. Duursma concludeert dan ook: “Je hebt Nederland weer een stukje onveiliger gemaakt en als samenleving betalen we de prijs.”

De identiteit van de BN’er
Lars Duursma heeft de betreffende passage in Stegemans boek gelezen en stelt dat het niet zomaar om een BN’er gaat, maar om een “zéér bekende Nederlander,” iemand uit de A-categorie die vele jaren later is uitgegroeid tot een veelgevraagde talkshowgast. Stegeman heeft ook aangegeven dat het om een man gaat. Duursma hoopt dat het bij deze onthullingen blijft en dat de identiteit van de BN’er niet wordt onthuld. “Zieke mensen hebben hulp nodig. Het klinkt alsof deze BN’er precies dat deed. Hulp zoeken in plaats van handelen. Verdient zo iemand dat zijn leven geruïneerd wordt voor een paar views en clicks?”
Algemeen
Dit is er echt gebeurd met de kleine Émile (2)

De zaak rond de verdwijning en het tragische lot van de kleine Émile Soleil blijft Frankrijk en ver daarbuiten diep bezighouden. Wat begon als een verm!ssingsmelding in een rustig berggehucht groeide uit tot een van de meest aangrijpende en raadselachtige dossiers van de afgelopen jaren. Nieuwe forensische bevindingen werpen nu opnieuw een schaduw over het verhaal en zorgen voor een pijnlijke heropleving van vragen die tot op de dag van vandaag onbeantwoord blijven.

Een zomerdag die alles veranderde
Op 8 juli 2023 bracht de toen 2,5-jarige Émile Soleil een zomerse dag door bij zijn grootouders in Le Haut-Vernet, een klein en afgelegen dorpje in de Franse Alpen. Het gehucht telt slechts enkele tientallen inwoners en staat bekend om zijn rust, natuur en hechte gemeenschap. Niemand kon vermoeden dat deze rustige omgeving het decor zou worden van een drama dat het hele land zou raken.
Volgens de laatste bevestigde waarnemingen speelde Émile in de namiddag rond 17.00 uur in een steegje nabij het huis van zijn grootouders. Zij waren op dat moment bezig met de voorbereidingen voor een uitje en hadden niet meteen door dat de peuter uit het zicht was verdwenen. Toen de stilte te lang duurde en Émile nergens te vinden was, sloeg de paniek toe.

Een z0ektocht zonder precedent
Vrijwel direct na de verm!ssingsmelding werd een grootschalige z0ekactie op touw gezet. Honderden mensen, waaronder p0litieagenten, gendarmes, vrijwilligers en redd!ngswerkers, doorzochten het bergachtige gebied. Speurh0nden werden ingezet, helikopters met warmtecamera’s cirkelden boven het dorp en elk pad, ravijn en bosrand werd zorgvuldig uitgekamd.
De omstandigheden waren moeilijk: steile hellingen, dichte begroeiing en wisselende weersomstandigheden bemoeilijkten het werk. Ondanks de enorme inzet bleef elke dag zonder resultaat. Wat aanvankelijk werd gezien als een mogelijke verdwaling of ongeluk, veranderde langzaam in een mysterie dat steeds zwaarder begon te wegen.

Nationale en internationale aandacht
Na weken en maanden zonder duidelijkheid groeide de zaak uit tot een nationaal symbool van onmacht en verdriet. Posters met de foto van de blonde peuter verschenen in dorpen en steden door heel Frankrijk. Media besteedden dagelijks aandacht aan de z0ektocht, terwijl ook internationale nieuwsorganisaties het verhaal oppikten.
Geruchten deden volop de ronde: was Émile verdwaald en ten prooi gevallen aan de natuur, was er sprake van een ongeval, of was er iets anders aan de hand? Officiële instanties hielden zich op de vlakte en benadrukten dat alle scenario’s openbleven.

Een schokkende vondst
Eind maart 2024 kwam er onverwacht een doorbraak. Een wandelaar stuitte tijdens een tocht op menselijke resten op een steil bergpad, op ongeveer 25 minuten lopen van het dorp. Forensisch onderzoek bevestigde later dat het ging om de schedel van Émile. In de omgeving werden ook andere botten, een T-shirt en ondergoed aangetroffen.
Opvallend was dat de resten niet begraven waren, maar bloot hadden gelegen aan weer en wind. Daarnaast vertoonde de kleding geen tekenen van langdurige blootstelling aan de elementen. Dit voedde de hypothese dat het lichaam mogelijk elders was geweest en pas later op deze plek was neergelegd.
Nieuwe forensische inzichten
Nu, ruim een jaar na de vondst, zijn er nieuwe details bekend geworden uit forensisch onderzoek, zo meldt de Franse zender BFMTV op basis van bronnen dicht bij het onderzoek. Deskundigen hebben letsel vastgesteld aan de schedel van Émile dat niet overeenkomt met een val, een aanrijding of een mogelijke confrontatie met dieren.
Volgens de onderzoekers wijst het letsel op een doelgerichte harde klap met een voorwerp. Daarmee wordt een ongeluk steeds minder waarschijnlijk en komt de mogelijkheid van menselijk ingrijpen nadrukkelijker in beeld. Officiële instanties blijven voorzichtig in hun formuleringen, maar erkennen dat deze bevinding het onderzoek in een andere richting duwt.
Focus op de directe omgeving
In maart 2025 werden de grootouders van Émile, samen met een oom en tante, aangehouden voor verhoor. Zij werden verdacht van mogelijke betrokkenheid bij d00dslag en het verbergen van een lichaam. Na intensieve ondervragingen werden zij echter weer vrijgelaten, bij gebrek aan voldoende bewijs om hen vast te houden.
Een buurman, die geldt als belangrijke getuige, verklaarde dat hij Émile kort voor zijn verdwijning nog had gezien. Hij zou ook familieleden in dezelfde richting hebben zien lopen. Tegenstrijdigheden in verklaringen over tijdstippen en gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat justitie de directe kring rond het kind nauwlettend blijft volgen.

Een zaak die blijft knagen
Hoewel er momenteel niemand wordt vervolgd, is het onderzoek nog altijd gaande. Justitie houdt rekening met het scenario dat Émile het dorp nooit levend heeft verlaten. Een van de hypotheses is dat zijn lichaam gedurende langere tijd in een afgesloten ruimte, zoals een schuur of bijgebouw, heeft gelegen voordat het uiteindelijk op de vindplaats terechtkwam.
Deze veronderstelling roept veel vragen op binnen en buiten Frankrijk. Hoe kon zoiets plaatsvinden in een klein en hecht dorp? Wie wist wat, en wanneer? En waarom is er na al die tijd nog geen definitieve duidelijkheid?
Collectief verdriet en onmacht
De zaak rond Émile Soleil raakt aan iets universeels: de kwetsbaarheid van kinderen en het diepe gevoel van onrecht wanneer een jong leven abrupt eindigt. Voor veel mensen staat het dossier symbool voor onbeantwoorde vragen en het pijnlijke besef dat sommige mysteries misschien nooit volledig zullen worden opgelost.
Tegelijkertijd is er hoop dat de waarheid, hoe moeilijk ook, ooit alsnog aan het licht komt. Elk nieuw detail, elk forensisch inzicht en elke verklaring kan bijdragen aan een beter begrip van wat er die zomerdag in 2023 is gebeurd.
Blijvende impact
Meer dan twee jaar na de verdwijning blijft de naam van Émile Soleil verbonden aan een van de meest aangrijpende zaken van Frankrijk. De affaire blijft het publieke debat voeden en laat zien hoe groot de behoefte is aan duidelijkheid, gerechtigheid en afsluiting.
Of die er ooit volledig zullen komen, blijft onzeker. Wat vaststaat, is dat het verhaal van Émile diepe sporen heeft nagelaten en dat velen blijven hopen op antwoorden die recht doen aan het korte leven van een jongetje dat nooit vergeten zal worden.