-

Algemeen

Freek kan nog geholpen worden: ”Hier moet hij heen”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Evert Santegoeds adviseert Suzan & Freek: “Overweeg een second opinion in Duitsland”

De emoties laaien hoog op bij fans van Suzan & Freek sinds het aangrijpende nieuws over Freek’s uitgezaaide longk*nker. De zanger blijkt niet meer te genezen en het is onduidelijk hoeveel tijd hem nog rest. Terwijl de schokgolf nog nazindert, is er ook een opvallend geluid te horen van Evert Santegoeds, hoofdredacteur van weekblad Privé. Hij riep het duo op om een second opinion in Duitsland te overwegen en blijft bij dat advies, ondanks gemengde reacties.

Evert komt met een opmerkelijk advies

Vorige week kwam het nieuws naar buiten dat Freek ongeneeslijk z!ek is. Voor zijn fans en voor het hele land kwam het als een mokerslag. Hoewel er volop steunbetuigingen volgden en specialisten uitleg gaven over wat uitgezaaide longk*nker inhoudt, nam Evert Santegoeds in zijn rol als journalist het voortouw om verder te kijken.

Tijdens zijn podcast Strikt Privé gaf hij een opvallend advies. Volgens Santegoeds zou er in Frankfurt een arts zijn die gespecialiseerd is in behandelingen die in Nederland niet worden toegepast. Hij liet doorschemeren dat deze arts mogelijk nog iets kan betekenen voor Freek. Santegoeds benadrukte dat het niet gaat om genezing, maar om een kans op verlenging van het leven. “Misschien kan het Freek wat extra tijd geven. Dat zou toch al iets zijn,” aldus Evert.

Niet iedereen begrijpt het advies

Het advies van Evert Santegoeds werd niet overal even goed ontvangen. Sommige mensen vonden het niet gepast om met een publiek advies over de persoonlijke medische situatie van een ander te komen, zeker in zo’n kwetsbare fase. Het voelde voor sommigen alsof de hoofdredacteur een grens overschreed. “Waarom moet iemand als Evert zich hier überhaupt mee bemoeien?”, luidde het op sociale media.

Toch kreeg Santegoeds ook bijval. In zijn podcast vertelt hij dat hij veel reacties kreeg. “Ik was donderdagavond in een restaurant en iemand kwam naar me toe. Die zei: ‘Wat goed dat u dat heeft gezegd, want mijn nichtje was opgegeven en die is daar geweest. Het heeft haar nog extra tijd gegeven.’”

“Geen garantie, maar wel hoop”

Santegoeds wil duidelijk maken dat hij geen valse hoop wil geven. “Kijk, ik weet ook wel dat het heel somber is. Maar het gaat erom: misschien kan het net nog iets extra’s doen. Geen wonderen, maar een klein beetje verlenging.” Hij benadrukt dat hij zich in zijn werk vaak laat informeren door verhalen uit zijn omgeving. “Het is ook mijn vak om dingen te signaleren en soms ook iets te opperen als ik denk: misschien kan het helpen.”

Een unieke therapie in Duitsland

Volgens Santegoeds past de arts in kwestie een “vrij unieke therapie” toe. Hij vertelt in zijn podcast dat deze arts technieken gebruikt die in Nederland niet of nauwelijks worden toegepast. “In het Zwarte Woud zit een kliniek, en in Frankfurt ook. Daar wordt gewerkt met andere therapieën, met soms opmerkelijke resultaten.” Hij voegt eraan toe dat hij weet dat dit soort verhalen altijd op discussie kan rekenen. “Maar ik doe gewoon mijn werk. En als ik denk: dit is iets wat mensen misschien nog niet wisten, dan wil ik dat delen.”

Een telefoontje weg

Wat Evert vooral bijzonder vond, was de persoonlijke reactie van de man die hij in het restaurant sprak. “Die zei: ‘Als ze willen weten waar ze moeten zijn, dit is mijn nummer. Ze mogen altijd bellen.’” Het typeert de sfeer die rond dit soort adviezen hangt: van hoop en betrokkenheid, maar ook van een zekere voorzichtigheid.

Duitse specialisten vaker onderwerp van gesprek

Het is niet de eerste keer dat er wordt gewezen op behandelingen in Duitsland voor mensen met k*nker. Al jarenlang weten Nederlanders met ernstige z!ekten soms de weg naar Duitsland te vinden, in de hoop op net dat beetje extra. Klinieken in Duitsland staan bekend om het aanbieden van alternatieve therapieën of experimentele behandelingen, zoals hyperthermie en immuuntherapie. Deze methoden zijn niet altijd wetenschappelijk bewezen, maar bieden sommige patiënten toch perspectief of comfort.

Ethische discussie: wie beslist?

Het advies van Santegoeds raakt aan een bredere discussie: wie bepaalt wat “gepast” is als iemand ongeneeslijk z!ek is? Moeten anderen zich er überhaupt mee bemoeien? Aan de ene kant kan het opdringerig of zelfs pijnlijk overkomen, zeker als de patiënt of de familie daar niet om heeft gevraagd. Aan de andere kant kan het voor sommigen juist waardevol zijn als iemand meedenkt of een andere deur opent.

Een medisch ethicus zegt daarover: “Het is belangrijk om altijd rekening te houden met de autonomie van de patiënt. Uiteindelijk is het aan Suzan en Freek zelf om te bepalen wat ze willen. Iemand anders kan wel een suggestie doen, maar moet altijd de ruimte geven om dat zelf af te wegen.”

Verwarring en hoop bij fans

De fans van Suzan & Freek reageren verdeeld op de suggestie van Santegoeds. Een groot deel van de reacties op sociale media is vol begrip: “Wat zou ik zelf doen? Ik zou ook elke kans willen grijpen,” schrijft een fan. Maar er zijn ook veel mensen die vinden dat dit soort adviezen alleen maar onrust veroorzaken: “Laat Suzan en Freek met rust. Ze hebben al genoeg aan hun hoofd.”

Het onderliggende gevoel bij veel mensen is duidelijk: het gaat om liefde, hoop en het najagen van elke seconde extra met een geliefde. “Als ik in hun schoenen stond, zou ik alles proberen,” schrijft een volger op Instagram.

Suzan & Freek zelf blijven stil

Tot nu toe hebben Suzan en Freek zelf niets gezegd over het advies van Santegoeds. Ze hebben aangegeven dat ze zich voorlopig volledig willen focussen op elkaar en de komst van hun kindje. In eerdere berichten vroegen ze hun fans om rust en privacy. De kans is groot dat ze hun eigen weg willen vinden in dit moeilijke proces, zonder extra druk van buitenaf.

De les die dit verhaal ons leert

Of Suzan en Freek daadwerkelijk iets gaan doen met het advies van Evert Santegoeds, zal de tijd leren. Het verhaal laat vooral zien hoe groot de impact is van hun verdrietige situatie op heel Nederland. Iedereen leeft mee en zoekt naar manieren om steun te bieden – soms door bloemen of berichten, soms door, zoals Evert, een suggestie voor een second opinion.

Het laat ook zien hoe complex deze situaties zijn. Waar voor de één zo’n advies hoop kan geven, voelt het voor een ander als bemoeienis. Wat uiteindelijk telt, is dat Suzan en Freek zich gesteund voelen in de keuzes die zij zelf maken.

En hoe je er ook tegenaan kijkt: dit alles maakt nog eens duidelijk hoe groot het verdriet is. Hoe mensen, dichtbij of ver weg, zich verbonden voelen met een verhaal van liefde, verlies en het najagen van tijd die je samen nog hebt.

Conclusie

Evert Santegoeds heeft ongevraagd een advies gegeven dat veel losmaakt. Sommigen vinden het niet gepast, anderen juist een gebaar van hoop. Maar wat vooral blijft hangen, is het besef dat Suzan en Freek voor een ongelooflijk moeilijke periode staan. Uiteindelijk is het aan hen om te beslissen welke stappen ze willen zetten – en welke niet. Want het zijn hún levens, hún keuzes, en hún verdriet. En daar hoort alle ruimte en respect bij.

Algemeen

Uit De Schulden-kijkers gaan helemaal los en zeggen nu allemaal hetzelfde

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Laatste aflevering Uit de Schulden stuit op kritiek: ‘Is dit nu de boodschap die je wilt uitdragen?’

De slotaflevering van het RTL-programma Uit de Schulden heeft voor gemengde reacties gezorgd. Waar sommige kijkers geraakt werden door de persoonlijke verhalen en afsluitende gesprekken van de deelnemers, klonk er op sociale media ook stevige kritiek – met name op het verhaal van deelneemster Wilma. Haar keuze om zich op een carrière als vlogger te storten, roept vragen op bij kijkers én mediakenners.

Afsluiten in stijl

In de laatste aflevering van het seizoen worden vijf huishoudens gevolgd die wekenlang hulp hebben gekregen bij het aanpakken van hun financiële situatie. De serie wordt afgesloten met een positieve noot: alle deelnemers krijgen een make-over en een professionele fotoshoot, om hen een nieuwe start te geven – uiterlijk én innerlijk.

Het is een moment van terugblikken, maar ook van vooruitkijken. Voor veel deelnemers was het traject intens en emotioneel, met soms schrijnende schulden en uitzichtloze situaties. Dat er nu iets van licht aan het einde van de tunnel is, geeft hoop. Maar niet alles werd met gejuich ontvangen.

Wilma in de spotlights

De meeste aandacht gaat deze aflevering naar Wilma, een vrouw die openhartig vertelt over haar deelname aan het programma én over haar toekomstplannen. Ze zit momenteel in de wettelijke schuldsanering (Wsnp), en heeft – naar eigen zeggen – haar leven weer enigszins op de rit. Over anderhalf jaar zou ze schuldenvrij moeten zijn.

Tijdens de aflevering vertelt Wilma dat ze zich volledig richt op ‘vloggen’. Het programma haakt hierop in en nodigt een professionele influencer uit om haar advies en tips te geven over hoe ze haar online aanwezigheid kan verbeteren. Ze krijgt onder meer uitleg over cameragebruik, contentplanning en volgersgroei.

Hoewel het segment bedoeld lijkt als positieve stimulans voor persoonlijke groei, leidt het bij veel kijkers tot verbazing en zelfs frustratie.

“Is schuldsanering nu een feestje?”

Op sociale media wordt de keuze om Wilma’s vlogs centraal te stellen stevig bekritiseerd. Veel kijkers uiten hun onbegrip over het feit dat er geen concretere stap richting duurzaam werk wordt gezet.

Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter):

“Wat een gemiste kans dat ze deze mensen niet aan een échte baan helpen. Dit voelt als een sprookje verkopen, in plaats van realistische hulp.”

Een ander merkt op:

“Ik irriteer me mateloos aan hoe de schuldsanering wordt neergezet als een soort beloning. Alsof dit het einddoel is, in plaats van een moeilijke weg met verantwoordelijkheid en doorzettingsvermogen.”

Ook het idee dat Wilma op termijn van vloggen zou kunnen leven, wordt door sommigen met scepsis bekeken. Er wordt gewezen op het feit dat een succesvolle online carrière uitzonderlijk is, en slechts voor weinigen weggelegd.

Persoonlijke verhalen versus publieke opinie

Toch valt er ook begrip te bespeuren. Verschillende kijkers geven aan dat Wilma oprecht overkomt, en dat haar enthousiasme wellicht voortkomt uit hernieuwde hoop na jaren van financiële zorgen. Een kleine groep fans noemt haar plannen “moedig” en “creatief”.

Een reactie op Instagram:

“We kunnen ook gewoon blij zijn dat ze iets gevonden heeft waar ze blij van wordt. Laat haar tenminste proberen haar weg te vinden in plaats van haar meteen af te branden.”

Maar die stemmen vormen een minderheid. De algemene teneur is kritisch, vooral over de boodschap die de aflevering – volgens kijkers – onbedoeld uitstraalt. In plaats van een voorbeeld te stellen van structureel herstel en herintreding op de arbeidsmarkt, lijkt de aflevering het beeld te schetsen dat online zichtbaarheid voldoende is om een nieuw leven op te bouwen.

Tina Nijkamp: “RTL moet zich schamen”

De kritiek bleef niet beperkt tot het publiek. Ook oud-zenderbaas en televisiekenner Tina Nijkamp uitte haar zorgen in duidelijke bewoordingen. Op haar socialmediakanaal schreef zij:

“Waarom zou John Williams de wijsheid in pacht hebben om mensen met zware financiële en psychische problemen op camera te begeleiden?”

“Is hij afgestudeerd psycholoog? Heeft hij schulddienstverlening gestudeerd? Waarom RTL dit programma heeft uitgezonden is mij een raadsel.”

Nijkamp vindt dat het programma eerder emotie opzoekt dan werkelijke begeleiding biedt. Ze stelt dat het RTL eerder te doen lijkt om de kijkcijfers dan om de levens van de deelnemers. “Je krijgt haast het idee dat schuldsanering iets is om te vieren, in plaats van een pijnlijk, complex traject.”

Volgens haar is het programma in zijn opzet “te weinig deskundig” en “te showbizzmatig” voor de ernst van het onderwerp. De opmerkingen van Nijkamp worden breed gedeeld door vakgenoten en mediacolumnisten.

RTL zwijgt vooralsnog

RTL heeft nog niet gereageerd op de kritiek, en ook John Williams heeft zich op het moment van schrijven niet uitgesproken over de ophef. In eerdere interviews liet de presentator wel weten dat hij het belangrijk vindt om mensen hoop en perspectief te bieden – óók als dat betekent dat ze een onverwachte weg inslaan.

Toch lijkt de discussie nu vooral te gaan over welk perspectief je iemand in schuldsanering meegeeft. Is dat de camera en de droom van online succes, of is dat het zoeken naar stabiel werk en financiële onafhankelijkheid?

Reflectie op de aanpak

Het programma Uit de Schulden heeft eerder ook al vragen opgeroepen. In eerdere seizoenen werd de persoonlijke begeleiding als te oppervlakkig gezien. Toch waren er ook succesverhalen van deelnemers die dankzij het programma de juiste hulp kregen om hun leven opnieuw vorm te geven.

De aflevering met Wilma toont opnieuw hoe gevoelig dit onderwerp ligt, en hoe belangrijk het is om realistische verwachtingen te scheppen. Zeker nu steeds meer Nederlanders worstelen met oplopende kosten en toenemende schulden, ligt de verantwoordelijkheid van televisieprogramma’s zwaar op het vlak van representatie en ethiek.

Tot slot: hoopvol of misplaatst?

Wilma’s verhaal is er één van veerkracht – maar ook van nuance. Haar energie en motivatie zijn bewonderenswaardig, maar de context waarin die gepresenteerd worden, verdient zorgvuldigheid. Of ze inderdaad een succesvolle vlogger wordt, zal de toekomst uitwijzen.

Voor nu laat Uit de Schulden vooral stof tot nadenken achter. Over hoe we kijken naar armoede, hoe we mensen begeleiden richting herstel, en hoe televisie de balans vindt tussen inspiratie en realisme.


Wat vind jij? Moet een programma als Uit de Schulden zich meer richten op structurele oplossingen? Of is het juist goed dat deelnemers ook worden aangemoedigd om hun dromen na te jagen? Laat je mening achter in de reacties.

Lees verder