Evert Santegoeds adviseert Suzan & Freek: “Overweeg een second
opinion in Duitsland”
De emoties laaien hoog op bij
fans van Suzan & Freek sinds het aangrijpende nieuws over Freek’s
uitgezaaide longk*nker. De zanger blijkt niet meer te genezen en
het is onduidelijk hoeveel tijd hem nog rest. Terwijl de schokgolf
nog nazindert, is er ook een opvallend geluid te horen van Evert
Santegoeds, hoofdredacteur van weekblad Privé. Hij riep het duo op
om een second opinion in Duitsland te overwegen en blijft bij dat
advies, ondanks gemengde reacties.

Evert komt met een opmerkelijk advies
Vorige week kwam het nieuws
naar buiten dat Freek ongeneeslijk z!ek is. Voor zijn fans en voor
het hele land kwam het als een mokerslag. Hoewel er volop
steunbetuigingen volgden en specialisten uitleg gaven over wat
uitgezaaide longk*nker inhoudt, nam Evert Santegoeds in zijn rol
als journalist het voortouw om verder te kijken.
Tijdens zijn podcast
Strikt Privé gaf hij een
opvallend advies. Volgens Santegoeds zou er in Frankfurt een arts
zijn die gespecialiseerd is in behandelingen die in Nederland niet
worden toegepast. Hij liet doorschemeren dat deze arts mogelijk nog
iets kan betekenen voor Freek. Santegoeds benadrukte dat het niet
gaat om genezing, maar om een kans op verlenging van het leven.
“Misschien kan het Freek wat extra tijd geven. Dat zou toch al iets
zijn,” aldus Evert.

Niet iedereen begrijpt het advies
Het advies van Evert
Santegoeds werd niet overal even goed ontvangen. Sommige mensen
vonden het niet gepast om met een publiek advies over de
persoonlijke medische situatie van een ander te komen, zeker in
zo’n kwetsbare fase. Het voelde voor sommigen alsof de
hoofdredacteur een grens overschreed. “Waarom moet iemand als Evert
zich hier überhaupt mee bemoeien?”, luidde het op sociale
media.
Toch kreeg Santegoeds ook
bijval. In zijn podcast vertelt hij dat hij veel reacties kreeg.
“Ik was donderdagavond in een restaurant en iemand kwam naar me
toe. Die zei: ‘Wat goed dat u dat heeft gezegd, want mijn nichtje
was opgegeven en die is daar geweest. Het heeft haar nog extra tijd
gegeven.’”

“Geen garantie, maar wel hoop”
Santegoeds wil duidelijk
maken dat hij geen valse hoop wil geven. “Kijk, ik weet ook wel dat
het heel somber is. Maar het gaat erom: misschien kan het net nog
iets extra’s doen. Geen wonderen, maar een klein beetje
verlenging.” Hij benadrukt dat hij zich in zijn werk vaak laat
informeren door verhalen uit zijn omgeving. “Het is ook mijn vak om
dingen te signaleren en soms ook iets te opperen als ik denk:
misschien kan het helpen.”
Een unieke therapie in Duitsland
Volgens Santegoeds past de
arts in kwestie een “vrij unieke therapie” toe. Hij vertelt in zijn
podcast dat deze arts technieken gebruikt die in Nederland niet of
nauwelijks worden toegepast. “In het Zwarte Woud zit een kliniek,
en in Frankfurt ook. Daar wordt gewerkt met andere therapieën, met
soms opmerkelijke resultaten.” Hij voegt eraan toe dat hij weet dat
dit soort verhalen altijd op discussie kan rekenen. “Maar ik doe
gewoon mijn werk. En als ik denk: dit is iets wat mensen misschien
nog niet wisten, dan wil ik dat delen.”

Een telefoontje weg
Wat Evert vooral bijzonder
vond, was de persoonlijke reactie van de man die hij in het
restaurant sprak. “Die zei: ‘Als ze willen weten waar ze moeten
zijn, dit is mijn nummer. Ze mogen altijd bellen.’” Het typeert de
sfeer die rond dit soort adviezen hangt: van hoop en betrokkenheid,
maar ook van een zekere voorzichtigheid.
Duitse specialisten vaker onderwerp van
gesprek
Het is niet de eerste keer
dat er wordt gewezen op behandelingen in Duitsland voor mensen met
k*nker. Al jarenlang weten Nederlanders met ernstige z!ekten soms
de weg naar Duitsland te vinden, in de hoop op net dat beetje
extra. Klinieken in Duitsland staan bekend om het aanbieden van
alternatieve therapieën of experimentele behandelingen, zoals
hyperthermie en immuuntherapie. Deze methoden zijn niet altijd
wetenschappelijk bewezen, maar bieden sommige patiënten toch
perspectief of comfort.

Ethische discussie: wie beslist?
Het advies van Santegoeds
raakt aan een bredere discussie: wie bepaalt wat “gepast” is als
iemand ongeneeslijk z!ek is? Moeten anderen zich er überhaupt mee
bemoeien? Aan de ene kant kan het opdringerig of zelfs pijnlijk
overkomen, zeker als de patiënt of de familie daar niet om heeft
gevraagd. Aan de andere kant kan het voor sommigen juist waardevol
zijn als iemand meedenkt of een andere deur opent.
Een medisch ethicus zegt
daarover: “Het is belangrijk om altijd rekening te houden met de
autonomie van de patiënt. Uiteindelijk is het aan Suzan en Freek
zelf om te bepalen wat ze willen. Iemand anders kan wel een
suggestie doen, maar moet altijd de ruimte geven om dat zelf af te
wegen.”

Verwarring en hoop bij fans
De fans van Suzan & Freek
reageren verdeeld op de suggestie van Santegoeds. Een groot deel
van de reacties op sociale media is vol begrip: “Wat zou ik zelf
doen? Ik zou ook elke kans willen grijpen,” schrijft een fan. Maar
er zijn ook veel mensen die vinden dat dit soort adviezen alleen
maar onrust veroorzaken: “Laat Suzan en Freek met rust. Ze hebben
al genoeg aan hun hoofd.”
Het onderliggende gevoel bij
veel mensen is duidelijk: het gaat om liefde, hoop en het najagen
van elke seconde extra met een geliefde. “Als ik in hun schoenen
stond, zou ik alles proberen,” schrijft een volger op
Instagram.

Suzan & Freek zelf blijven stil
Tot nu toe hebben Suzan en
Freek zelf niets gezegd over het advies van Santegoeds. Ze hebben
aangegeven dat ze zich voorlopig volledig willen focussen op elkaar
en de komst van hun kindje. In eerdere berichten vroegen ze hun
fans om rust en privacy. De kans is groot dat ze hun eigen weg
willen vinden in dit moeilijke proces, zonder extra druk van
buitenaf.
De les die dit verhaal ons leert
Of Suzan en Freek
daadwerkelijk iets gaan doen met het advies van Evert Santegoeds,
zal de tijd leren. Het verhaal laat vooral zien hoe groot de impact
is van hun verdrietige situatie op heel Nederland. Iedereen leeft
mee en zoekt naar manieren om steun te bieden – soms door bloemen
of berichten, soms door, zoals Evert, een suggestie voor een second
opinion.

Het laat ook zien hoe complex
deze situaties zijn. Waar voor de één zo’n advies hoop kan geven,
voelt het voor een ander als bemoeienis. Wat uiteindelijk telt, is
dat Suzan en Freek zich gesteund voelen in de keuzes die zij zelf
maken.
En hoe je er ook tegenaan
kijkt: dit alles maakt nog eens duidelijk hoe groot het verdriet
is. Hoe mensen, dichtbij of ver weg, zich verbonden voelen met een
verhaal van liefde, verlies en het najagen van tijd die je samen
nog hebt.
Conclusie
Evert Santegoeds heeft
ongevraagd een advies gegeven dat veel losmaakt. Sommigen vinden
het niet gepast, anderen juist een gebaar van hoop. Maar wat vooral
blijft hangen, is het besef dat Suzan en Freek voor een
ongelooflijk moeilijke periode staan. Uiteindelijk is het aan hen
om te beslissen welke stappen ze willen zetten – en welke niet.
Want het zijn hún levens, hún keuzes, en hún verdriet. En daar
hoort alle ruimte en respect bij.
