Algemeen
Frank Visser blijft sterk ondanks persoonlijke zorgen: “Het leven is niet altijd een feest geweest”
Frank Visser openhartig over liefde, verlies en veerkracht: “Het leven is vaak, maar niet altijd, een feest geweest”
Al jarenlang is Frank Visser een vertrouwd gezicht op de Nederlandse televisie. Met zijn kenmerkende rust, duidelijke oordeel en empathische benadering wist hij als televisierechter het hart van kijkers te veroveren. Wat begon als een informatief programma over rechtspraak, groeide uit tot een geliefd tv-format waarin hij burenruzies, geschillen en menselijke drama’s met vaste hand en nuchtere toon wist op te lossen.
Maar achter de toga en het bekende televisiegezicht schuilt een man met een persoonlijk verhaal dat minstens zo indrukwekkend is als zijn televisiecarrière. In zijn biografie Met vallen en opstaan – van gewone jongen tot televisierechter vertelt Visser openhartig over de pieken en dalen in zijn leven, zijn huwelijk van meer dan veertig jaar met zijn vrouw Margot, en de stille strijd die zich achter gesloten deuren voltrok toen zij ziek werd.
Meer dan alleen een rechter op tv
Frank Visser is inmiddels een begrip in Nederland. Zijn televisieprogramma’s trekken wekelijks honderdduizenden kijkers. Toch laat hij in zijn boek zien dat er veel meer achter zijn publieke imago schuilt. Zijn biografie biedt een inkijkje in zijn jeugd, zijn loopbaan als jurist én zijn privéleven, waarin hij openhartig vertelt over de jarenlange liefde voor zijn vrouw Margot en de moeilijke periode die volgde nadat zij ziek werd.
Sinds de jaren zeventig zijn Frank en Margot getrouwd. Ze deelden een stabiel en warm leven, met ruimte voor gezamenlijke passies en een sterke onderlinge band. Maar in 2019 veranderde alles toen Margot tekenen van geheugenverlies begon te vertonen. Niet veel later werd de diagnose gesteld: een vorm van dementie.
“Meneer Alzheimer kwam binnen en bleef”
Met ingehouden emotie schrijft Frank in zijn boek over het moment dat alles kantelde. “Meneer Alzheimer had bij ons aangeklopt en was niet van plan weer te vertrekken,” zo beschrijft hij de impact van de ziekte die zijn vrouw langzaam wegnam uit het leven dat ze samen kenden.
De woorden zijn helder, pijnlijk en liefdevol tegelijk. Ze laten zien hoe diep deze periode hem heeft geraakt. Toch bleef Frank, zoals hij ook in zijn werk doet, zoeken naar houvast en rechtvaardigheid – in dit geval niet in een rechtszaal, maar binnen zijn eigen vier muren.
De liefde bleef, ook toen alles veranderde
Frank bleef zo lang mogelijk voor zijn vrouw zorgen. Hij was er op elk moment, hielp waar hij kon en probeerde elke mooie herinnering vast te houden. Toch werd op een gegeven moment duidelijk dat gespecialiseerde zorg noodzakelijk werd. Margot werd opgenomen in een zorginstelling.
Die stap was zwaar. “Ik ben een paar nachten bij haar blijven slapen,” vertelt Frank in een interview. “Zelfs de hond mocht mee. We sliepen in een nieuw bed, samen, zoals we dat al zoveel jaren hadden gedaan.”
Een van de meest aangrijpende momenten beschrijft hij als volgt: “Ze begreep het niet,” zei hij over de laatste nacht samen. “Ze zei: ‘Het bed is toch groot genoeg voor ons beiden?’” Die ene zin zegt alles over de liefde, het verdriet en de verwarring die bij deze ziekte horen.
Werk als houvast
Ondanks alles thuis bleef Frank Visser werken. De opnames van zijn programma’s boden hem structuur en afleiding. “Op de dagen dat ik werkte, voelde het als een ontsnapping,” zei hij eerder in weekblad Privé. Het gaf hem de kans om zijn gedachten even te verzetten, en toch ook iets te betekenen voor anderen.
Zijn werkethiek is bewonderenswaardig. Ondanks zijn leeftijd – hij is inmiddels ver in de zeventig – blijft hij actief voor televisie. Niet omdat hij moet, maar omdat hij het wil. “Zolang ik het fysiek en mentaal aankan en ik plezier houd, blijf ik doorgaan,” aldus Visser.
Geen afscheid, maar een ode
Zijn biografie is geen afscheid, benadrukt hij. Het boek is geen slotstuk, maar eerder een ode: aan zijn vrouw, zijn familie, zijn collega’s en de mensen die hij tijdens zijn carrière heeft ontmoet. “Ik heb geen afscheidsboek geschreven,” zegt hij. “Het is een terugblik, maar ook een eerbetoon.”
Lezers reageren enthousiast. Vooral de persoonlijke passages over Margot maken veel los. Ze raken aan universele thema’s als liefde, verlies, mantelzorg en veerkracht. Frank weet die onderwerpen bespreekbaar te maken met dezelfde nuchterheid en openheid die hem ook op televisie zo geliefd maakt.
Televisiemaker én echtgenoot
In zijn programma’s draait het altijd om mensen en hun verhalen. En dat is precies wat hem onderscheidt van anderen: hij luistert, hij kijkt verder dan het conflict, en hij oordeelt met oog voor de menselijke kant.
Ook nu zijn thuissituatie veranderd is, blijft hij trouw aan zijn missie: mensen helpen, inzicht geven en rechtvaardigheid nastreven – of het nu op tv is of in het echte leven.
Herkenning bij het publiek
Sinds het verschijnen van zijn boek krijgt Frank Visser veel reacties. Mensen herkennen zich in zijn verhaal, vooral als ze zelf een partner of ouder hebben met dementie. De publieke steun doet hem zichtbaar goed. “Ik heb zoveel lieve berichten gekregen. Het raakt me echt,” aldus Visser.
Die reacties bevestigen hoe waardevol het kan zijn als iemand met een bekend gezicht en veel ervaring durft te delen wat zich afspeelt in de privésfeer. Niet als klaagzang, maar als steun voor anderen die in dezelfde situatie verkeren.
De man achter de toga
Frank Visser laat zien dat ook bekende mensen hun kwetsbaarheid mogen tonen. Hij is meer dan een tv-rechter: hij is echtgenoot, mantelzorger, doorzetter. Zijn verhaal laat zien dat liefde ook na tientallen jaren nog krachtig en betekenisvol kan zijn – zelfs als de vorm verandert.
Zijn openheid maakt hem niet zwakker, maar juist menselijker. En dat is precies waarom zijn boek zo veel mensen raakt. Het is een verhaal over trouw, loslaten en opnieuw betekenis vinden – niet in grootse daden, maar in kleine gebaren.
Een boodschap die blijft
De levenslessen van Frank Visser zijn eenvoudig, maar krachtig. Blijf betrokken. Zorg voor elkaar. En verlies nooit de hoop. Zelfs wanneer het leven anders loopt dan verwacht, zijn er altijd momenten van schoonheid, verbinding en betekenis.
Zijn biografie is een liefdevolle herinnering aan hoe belangrijk het is om dankbaar te zijn voor wat er wél is. En aan hoe veerkrachtig mensen kunnen zijn – ook wanneer het leven pijn doet.
Conclusie: Frank Visser is niet alleen de man die burenruzies oplost op televisie, maar ook iemand die in zijn persoonlijke leven enorme uitdagingen met waardigheid en liefde tegemoet treedt. Zijn verhaal is een bron van troost, herkenning en hoop. En zolang hij die verhalen blijft delen – op televisie of op papier – zal Nederland blijven luisteren.
Het geluk straalt momenteel van Roxeanne Hazes af. De zangeres, die de afgelopen jaren haar eigen weg heeft gevonden in zowel haar carrière als haar privéleven, heeft bijzonder babynieuws te vieren. Niet omdat ze zelf opnieuw moeder wordt, maar omdat haar beste vriendin een dochtertje heeft gekregen. En alsof dat nog niet speciaal genoeg is, draagt het meisje een naam met een diepe emotionele lading: ze is vernoemd naar Roxeanne zelf.
Een moment dat alles zegt
Op Instagram deelde Roxeanne het nieuws op haar eigen, warme manier. Geen grootse aankondiging, geen lange uitleg, maar een intieme story die boekdelen spreekt. Een foto van een klein babyhandje, vergezeld door een paar liefdevolle woorden. “M’n lieve zussenvriendin is bevallen van een dochtertje en ze is naar mij vernoemd,” schreef ze erbij. De emotie spat er vanaf. Dit is zo’n moment dat niet draait om likes of aandacht, maar om pure verbondenheid.
Voor veel mensen is het geven van een naam een van de meest persoonlijke keuzes die je kunt maken. Dat een vriendin besluit haar dochter te vernoemen naar Roxeanne, laat zien hoe belangrijk zij voor haar is. Het is een eer die je niet kunt plannen of afdwingen, maar die ontstaat uit jaren van vertrouwen, gedeelde ervaringen en onvoorwaardelijke steun.
Opgroeien in de schijnwerpers
Roxeanne Hazes is natuurlijk geen onbekende naam. Als dochter van volkszanger André Hazes groeide ze op in een omgeving waarin muziek, emoties en publieke aandacht altijd aanwezig waren. André Hazes kreeg vier kinderen: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André junior. Roxeanne en André junior zijn de kinderen die hij samen kreeg met Rachel Hazes.
Haar jeugd speelde zich deels af onder het vergrootglas van de media, zeker na het wegvallen van haar vader. Familieperikelen, meningsverschillen en juridische kwesties haalden regelmatig de krantenkoppen. Toch wist Roxeanne zich los te maken van het etiket “dochter van” en haar eigen identiteit te vormen, zowel als artiest als als mens.
Een eigen pad, een eigen stem
Muzikaal koos Roxeanne bewust voor een andere richting dan het levenslied waarmee haar vader groot werd. Haar nummers zijn persoonlijk, eerlijk en vaak rauw. Ze zingt over liefde, verlies, groei en kwetsbaarheid. Dat juist die openheid haar publiek aanspreekt, blijkt uit haar trouwe fanbase en de waardering die ze krijgt voor haar authenticiteit.
Ook privé lijkt ze haar balans te hebben gevonden. Al jaren vormt ze een hecht gezin met haar partner Erik Zwennes. Samen kregen ze in 2018 zoon Fender, die een centrale plek inneemt in haar leven. Roxeanne deelt af en toe kleine inkijkjes in het gezinsleven: knusse momenten thuis, vakanties en eenvoudige geluksmomenten. Zonder opsmuk, zonder perfect plaatje, maar juist herkenbaar en warm.
De betekenis van gekozen familie
In interviews en op social media benadrukt Roxeanne vaak hoe belangrijk haar inner circle voor haar is. Vrienden die voelen als familie, mensen bij wie ze zichzelf kan zijn. Dat ze haar beste vriendin omschrijft als “zussenvriendin” zegt alles. Het gaat hier niet om zomaar een vriendschap, maar om een band die door de jaren heen is uitgegroeid tot iets dat verder gaat dan bloedverwantschap.
Dat juist deze vriendin haar dochter naar Roxeanne vernoemt, onderstreept dat gevoel. Het is een bevestiging van wederzijds respect en liefde. Voor Roxeanne, die zelf veel waarde hecht aan familiebanden, moet dit extra bijzonder zijn.
Een groot compliment met een zachte betekenis
Een naam is meer dan een woord. Het is een symbool, een wens, soms zelfs een belofte. Door haar dochter Roxeanne te noemen, geeft de vriendin niet alleen een eerbetoon, maar ook een stukje vertrouwen mee. Het is alsof ze zegt: “Jij staat voor iets wat ik mijn kind toewens.”
Fans reageerden massaal op het nieuws. Onder Roxeannes berichten stromen felicitaties binnen. Veel volgers noemen het “ontzettend mooi” en “zo verdiend”. Anderen schrijven dat het hen raakt, juist omdat Roxeanne altijd zo open is over wat liefde en vriendschap voor haar betekenen.
Een nieuwe rol, zonder titel
Of Roxeanne officieel peettante wordt, is niet bekend en eigenlijk ook niet zo belangrijk. Wat vaststaat, is dat ze er een bijzondere rol bij heeft. Een rol die niet op papier hoeft te staan om waardevol te zijn. Ze zal ongetwijfeld een vaste plek krijgen in het leven van dit meisje: als naamgenoot, als voorbeeld, als vertrouwd gezicht.
Je kunt je nu al voorstellen hoe dit meisje later zal vragen waar haar naam vandaan komt. En hoe trots haar moeder dan zal vertellen over die ene vriendin die altijd klaarstond, die luisterde, steunde en meeleefde. En hoe Roxeanne zelf met een glimlach zal toekijken, zich bewust van hoe bijzonder dat moment is.
Geluk in kleine en grote vormen
Voor Roxeanne Hazes voelt dit nieuws als een extra laag geluk bovenop een leven dat al rijk is aan liefde. Ze is artiest, partner, moeder en vriendin. En nu ook naamgever, zij het indirect. Het laat zien dat geluk niet altijd in grote mijlpalen zit, maar soms juist in de momenten die onverwacht komen en je recht in het hart raken.
Dit babynieuws past perfect bij de fase waarin Roxeanne zich nu lijkt te bevinden: een periode van rust, reflectie en waardering voor de mensen om haar heen. Geen grote statements, maar betekenisvolle verbindingen.
Vooruitkijken met een glimlach
Het is feest voor de kersverse ouders, maar ook voor Roxeanne zelf. De kans is groot dat we in de toekomst af en toe een liefdevolle baby-update voorbij zien komen, gedeeld met dezelfde zachtheid en oprechtheid die haar zo kenmerkt.
Eén ding is zeker: dit kleine meisje is geboren in een omgeving vol liefde, met een naam die staat voor kracht, kwetsbaarheid en authenticiteit. En voor Roxeanne Hazes is dat misschien wel het mooiste cadeau dat je kunt krijgen.