Algemeen
Zware klap voor Liesbeth van ‘Bij Ons Op Het Kamp’: Hoeveel kan een mens aan?
Diep verdriet voor Liesbeth uit Bij Ons Op Het Kamp: schoonheidssalon in vlammen op, terwijl familie onder druk staat
Wat een werkreis had moeten zijn, veranderde voor Liesbeth, bekend van de realityserie Bij Ons Op Het Kamp, in een emotionele nachtmerrie. Terwijl ze zich op Curaçao bevond voor zakelijke afspraken, kreeg ze het schokkende bericht dat haar schoonheidssalon in Nederland door br*nd is getroffen. De zaak, waar ze jarenlang met hart en ziel aan werkte, is zwaar beschadigd.
Voor Liesbeth voelt dit verlies als de zoveelste klap in een reeks gebeurtenissen die haar gezin het afgelopen jaar zwaar hebben getroffen. “Ik ben kapot van verdriet,” vertelt ze zichtbaar geëmotioneerd aan Shownieuws. Haar stem breekt wanneer ze uitlegt dat de salon voor haar meer was dan een werkplek. “Het is echt mijn kindje.”
Vlammenzee grijpt razendsnel om zich heen
De br*nd ontstond in een airco-unit op het dak van een supermarkt, waarna het vuur zich razendsnel verspreidde naar de ondergelegen winkelpanden. Eén daarvan was de schoonheidssalon van Liesbeth. De br*ndweer was snel ter plaatse, maar kon niet voorkomen dat meerdere zaken – waaronder die van haar – aanzienlijke schade opliepen.
Op het moment van het incident bevond Liesbeth zich op Curaçao. Het nieuws bereikte haar vanuit Nederland, en bracht haar direct in een staat van ongeloof en paniek. “Ik probeer me voor te stellen hoe het eruit ziet, maar mijn hoofd draait overuren. Ik wil er gewoon zijn,” aldus Liesbeth.
Omdat de getroffen panden voorlopig nog niet toegankelijk zijn vanwege de nasleep van de br*nd, blijft de precieze schade vooralsnog onbekend. Maar volgens Liesbeth ziet het er somber uit. “Ik hoop dat het meevalt, maar ik vrees het ergste.”
Een emotionele achtbaan vol zorgen
De br*nd komt voor Liesbeth op een ongelukkig moment, in een periode waarin zij en haar gezin al te maken hebben met intens verdriet en spanning. Zo overleed enkele weken eerder haar schoonvader, een verlies dat een diepe indruk heeft achtergelaten. “Dat alleen al was zwaar genoeg,” vertelt Liesbeth.
Daarnaast deelt ze dat haar moeder recent behandeld is voor kanker. Hoewel het gezin zich optimistisch probeert te houden, brengt ook dit traject veel emotionele belasting met zich mee. “Het is gewoon veel. Alles komt tegelijk. Het voelt alsof we geen moment rust krijgen,” zegt ze met tranen in haar ogen.
Aanhoudende zorgen over dochter drukken zwaar
De situatie wordt nog complexer door de zorgen om hun dochter. De familie gaf in de serie eerder al een openhartige inkijk in de strijd die hun dochter voert met een ernstige verslavingsproblematiek, met name het gebruik van ketamine. Voor ouders Liesbeth en Gijs is dit een bron van voortdurende angst en verdriet.
Gijs vertelt daarover: “Wij zien hoe onze dochter zichzelf aan het verliezen is. Je staat machteloos.” Hij spreekt open over hoe moeilijk het is om als ouder toe te kijken, te steunen, en tegelijkertijd jezelf niet te verliezen in het proces.
De kwetsbaarheid van hun dochter, gecombineerd met het verlies van de salon, maakt het voor Liesbeth extra zwaar om op afstand te zijn. “Je wil er zijn voor je gezin, en dan gebeurt dit. Ik voel me verscheurd.”
Juridische zorgen: arrestatie van man en neef
Alsof de zorgen nog niet groot genoeg waren, werd het gezin eind vorig jaar opgeschrikt door een p0litie-inval. Gijs, Liesbeths man, en haar neef Harrie Snijders werden opgepakt in het kader van een lopend onderzoek naar dr*gscriminaliteit. De timing kon niet slechter zijn. Gijs blikt terug op die dag: “Ze vielen binnen terwijl onze dochter net een moeilijke periode doormaakte. Dat doet wat met je.”
Hoewel Gijs zijn kant van het verhaal probeert te delen en benadrukt dat er meer speelt dan wat in eerste instantie naar buiten kwam, zorgde de gebeurtenis voor nóg meer druk binnen het gezin. De combinatie van persoonlijke, zakelijke én juridische zorgen maakt de situatie bijzonder zwaar voor Liesbeth en haar naasten.
Salon als symbool van hoop en veerkracht
De schoonheidssalon was voor Liesbeth niet zomaar een bron van inkomsten. Het was een symbool van zelfstandigheid, kracht en opbouw na moeilijke tijden. Ze werkte jarenlang aan het opbouwen van haar klantenkring, het inrichten van haar ruimte en het realiseren van haar droom. Voor veel kijkers van Bij Ons Op Het Kamp was het ook een teken van haar doorzettingsvermogen.
“Dat plekje was van mij. Daar lag mijn hart in,” zegt ze stil. Nu dat plekje in vlammen is opgegaan, voelt dat voor haar als een diep persoonlijk verlies. “Het voelt alsof ik opnieuw moet beginnen, maar ik weet nog niet waar ik de kracht vandaan moet halen.”
Terugkeer naar Nederland: een pijnlijk vooruitzicht
Hoewel ze zich op Curaçao professioneel probeert te houden, is haar hoofd duidelijk elders. Liesbeth wil zo snel mogelijk terug naar huis om met eigen ogen te zien wat er van haar zaak over is. “Ik moet weten wat ik nog kan redden. Wat er nog staat. Wat er nog mogelijk is.”
Haar hoop is dat de schade beperkt blijft, maar het beeld dat ze via foto’s en berichten ontvangt, biedt weinig geruststelling. Toch blijft ze vechten: “Ik ben niet iemand die opgeeft, maar dit… dit is zwaar.”
Massale steun van fans en volgers
Na de eerste berichten over de br*nd stroomden de steunbetuigingen binnen. Fans van Bij Ons Op Het Kamp delen massaal hun medeleven via sociale media. “Sterkte Liesbeth, je bent een vechter!”, “Je salon is misschien beschadigd, maar jouw kracht niet”, en “We leven met je mee”, zijn slechts enkele van de hartverwarmende reacties.
Voor Liesbeth zijn deze berichten belangrijker dan ooit. “Die steun voel ik echt. Dat helpt me overeind te blijven.”
De kracht van doorgaan, ondanks alles
Liesbeth staat aan het begin van wat vermoedelijk een moeilijk herstelproces zal zijn – zowel emotioneel als praktisch. Toch is het de veerkracht die ze in eerdere afleveringen van Bij Ons Op Het Kamp al toonde, die nu opnieuw naar voren komt. Het leven heeft haar en haar gezin zwaar op de proef gesteld, maar ergens in haar ogen is nog steeds die blik van iemand die niet opgeeft.
“Ik weet niet hoe, maar ik ga verder. Ik moet wel. Voor mezelf, voor mijn gezin.”
Conclusie: een vrouw in rouw, maar ook in beweging
Liesbeths verhaal is er een van verlies, maar ook van liefde, veerkracht en verbondenheid. Haar schoonheidssalon mag dan tijdelijk verdwenen zijn, haar doorzettingsvermogen is onverminderd sterk. Of het nu gaat om het verwerken van verdriet, het beschermen van haar gezin of het herbouwen van haar zaak – Liesbeth blijft een vrouw die midden in het leven staat.
En terwijl ze zich klaarmaakt om terug te keren naar Nederland, weet ze één ding zeker: dit hoofdstuk is niet het einde, maar het begin van iets nieuws.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.