Algemeen
Zien: Nicol Kremers is bezig met film met ‘onbekende’ persoon
Nicol Kremers, ooit vooral bekend als de ex-partner van Peter Gillis uit de realityserie Massa is Kassa, heeft zich de afgelopen tijd op opvallende wijze opnieuw uitgevonden. Waar haar bekendheid in eerste instantie voortkwam uit haar rol binnen het populaire televisieprogramma, laat Nicol nu zien dat ze veel meer is dan slechts een ‘bijrol’ in andermans verhaal. De Brabantse weet haar eigen pad te bewandelen, met een combinatie van ondernemerschap, creativiteit en strategisch inzicht die haar tot een opvallende persoonlijkheid in de online mediawereld maakt.
Een nieuwe koers na reality-tv
Na haar relatiebreuk koos Nicol ervoor om zich los te maken van het televisiewereldje. Geen nieuwe realityshows of interviews waarin haar verleden centraal stond, maar een bewuste stap richting zelfstandigheid. Ze besloot het heft in eigen handen te nemen en zich te richten op digitale platforms. Daarmee maakte ze een opvallende keuze: exclusieve content delen via kanalen zoals OnlyFans en Friends2Follow.
Maar waar sommigen dergelijke platforms enkel associëren met sensatie, weet Nicol het anders aan te pakken. Haar insteek is niet enkel gericht op uiterlijk vertoon, maar juist op beleving, stijl en interactie. Ze creëert content waarin sfeer, creativiteit en storytelling centraal staan — en waarin haar volgers actief worden betrokken.
Van volgers naar community
Wat Nicol onderscheidt van andere influencers, is de manier waarop ze haar volgers ziet. Voor haar zijn het geen anonieme kijkers, maar mensen die ze actief betrekt bij haar proces. Ze nodigt ze uit om mee te denken, te reageren en zelfs onderdeel te worden van haar producties. Dat bleek onlangs nog tijdens een oproep voor een filmproject, waarin ze zocht naar een tegenspeler onder haar volgers. Dat type initiatief versterkt de band met haar publiek — en maakt haar merk alleen maar sterker.
Content met een visie
Een van de sleutels tot haar succes is de manier waarop ze haar content vormgeeft. Ze kiest voor verrassende locaties, originele invalshoeken en durft risico’s te nemen. Zo maakte ze recentelijk een populaire video in een luxe buitenlocatie met jacuzzi, waar sfeer en spontaniteit samenkwamen. De beelden gingen snel rond op social media, niet alleen vanwege hun visuele aantrekkingskracht, maar ook vanwege het persoonlijke karakter.
Ook buiten het scherm laat Nicol zich zien. Ze bezoekt regelmatig lifestylebeurzen en evenementen, waar ze volgers ontmoet en haar verhaal deelt. Die directheid en benaderbaarheid zorgen ervoor dat ze niet alleen een online fenomeen is, maar ook in het dagelijks leven een trouwe aanhang heeft opgebouwd.
Niet zonder controverse
Waar Nicol verschijnt, is er vaak ook ophef. Zo ontstond er recent commotie na het opnemen van beelden nabij een bekend pretpark. De betrokken organisatie wilde niet geassocieerd worden met de content, wat leidde tot een kleine mediastorm. Toch weerhoudt dit soort incidenten haar er niet van om door te gaan. Integendeel: ze gebruikt ook negatieve aandacht om haar bereik te vergroten — een tactiek die haar zichtbaarheid in stand houdt.
Nieuwe filmprojecten en creatieve stappen
Inmiddels is Nicol begonnen aan haar eerste eigen filmproject, waarin ze samenwerkt met een — voorlopig nog anonieme — tegenspeler. De film is een combinatie van lifestyle, fictie en real-life elementen, zoals we van haar gewend zijn. Het is een logische volgende stap in haar ontwikkeling: van contentmaker naar zelfstandige producent.
Wat opvalt, is de manier waarop ze het project promoot. Niet met grote mediacampagnes, maar door haar community stap voor stap mee te nemen in het maakproces. Van het kiezen van locaties tot het selecteren van kleding en scripts: haar volgers krijgen letterlijk een blik achter de schermen. En juist dát maakt hen loyaal. Ze voelen zich onderdeel van het geheel, en niet slechts toeschouwer.
Ondernemerschap in hart en nieren
De weg die Nicol bewandelt is niet vanzelfsprekend. Ze bouwt aan haar merk zonder grote mediapartners of tv-zenders achter zich. In plaats daarvan kiest ze voor onafhankelijkheid, wat haar toelaat om haar eigen regels te bepalen. Ze benut haar naamsbekendheid op slimme wijze, en laat zien dat het mogelijk is om na een mediagenieke relatiebreuk toch als zelfstandige succesvol te zijn.
Haar achtergrond in reality-tv heeft haar ongetwijfeld geleerd hoe de mediawereld werkt — maar het is haar zakelijk instinct dat haar vooruit duwt. Ze weet waar de aandacht ligt, speelt in op trends en behoudt haar eigen stem in een wereld vol ruis.
Een merk met een verhaal
Wie Nicol Kremers enkel kent van Massa is Kassa, ziet misschien een vrouw die toevallig in de schijnwerpers belandde. Maar wie beter kijkt, ziet een ondernemer die met lef en creativiteit haar eigen pad uitstippelt. Haar merk is inmiddels meer dan een naam op een scherm: het is een verhaal van doorzetten, vernieuwen en telkens weer opstaan.
En dat merk blijft zich ontwikkelen. Naast haar werk als contentmaker experimenteert ze nu met film, evenementen en samenwerkingen met andere creatievelingen. De komende maanden wil ze haar bereik verder uitbreiden — niet per se door groter te worden, maar door dieper te verbinden met haar bestaande publiek.
Reacties uit het publiek
Hoewel er altijd kritische geluiden blijven, is de meerderheid van haar fans enthousiast. Ze bewonderen haar moed, haar uitstraling en het feit dat ze zich kwetsbaar durft op te stellen. Veel volgers zien in Nicol een voorbeeld van iemand die haar verleden niet verloochent, maar gebruikt als springplank voor iets nieuws.
Ook de manier waarop ze met haar volgers omgaat, valt op. Ze neemt de tijd om te reageren, deelt persoonlijke verhalen en laat zien dat achter de schermen een echt mens zit — met dromen, twijfels en ambities. Die menselijkheid maakt haar geliefd én relevant.
Wat brengt de toekomst?
De exacte releasedatum van haar filmproject is nog niet bekend, maar de verwachtingen zijn hoog. Of het nu een artistiek hoogstandje wordt of een speelse productie, vaststaat dat Nicol zich verder ontwikkelt als maker en ondernemer.
In een wereld waarin mediabekendheid vaak vluchtig is, laat zij zien dat je met visie en doorzettingsvermogen blijvend iets kunt opbouwen. Ze bewijst dat er leven is na reality-tv — én dat het leven daar misschien pas écht begint.
Wat denk jij: is Nicol Kremers goed bezig met haar nieuwe koers? Deel je mening in de reacties op Facebook of Instagram.
Ophef na nieuwste aflevering van The Tribute: Battle of the Bands – “Jury beoordeelt op smaak, niet op talent”
De nieuwste aflevering van The Tribute: Battle of the Bands heeft dit weekend voor grote ophef gezorgd. Het muziekprogramma, waarin tributebands strijden om een plek op het podium van de Ziggo Dome, kreeg na de uitzending een golf van kritiek over zich heen. De reden? Een band werd naar huis gestuurd, niet vanwege een slechte uitvoering of valse noot — maar simpelweg omdat de jury de muziek “niet leuk” vond.
BZN-tributeband IIIusion uit de wedstrijd
De aanleiding voor de discussie was het vertrek van BZN-tributeband IIIusion. De groep, die eerder al in de gevarenzone stond, moest volgens de jury het veld ruimen. Niet omdat ze slecht speelden of vals zongen, maar omdat hun muzikale stijl simpelweg niet in de smaak viel bij sommige juryleden.
De teleurstelling was groot — zowel bij de band als bij de kijkers. Want IIIusion stond bekend als een enthousiaste, verzorgde act die het publiek keer op keer wist mee te krijgen met herkenbare BZN-klassiekers.
“Ze deden het goed, speelden strak, zongen zuiver en hadden plezier,” schreef een kijker op X (voorheen Twitter). “Maar als de jury gewoon niet van BZN houdt, heb je dus geen kans.”
Cesar Zuiderwijk: “Ik krijg koude rillingen als er gezwaaid moet worden”
Tijdens de uitzending vroeg presentator Johnny de Mol aan jurylid Cesar Zuiderwijk — drummer van de legendarische band Golden Earring — om zijn oordeel. Zuiderwijk was eerlijk, misschien iets té eerlijk:
“Ik moet zeggen, als er gezwaaid moet worden, breken mij de koude rillingen uit,” zei hij met een glimlach.
Hij benadrukte wel dat de band goed speelde en zichtbaar plezier had, maar gaf desondanks slechts een 7.
“Sorry, ik weet dat jullie enthousiast zijn en dat is mooi om te zien,” voegde hij eraan toe.
Zijn collega-jurylid Angela Groothuizen klonk aanvankelijk positiever. Zij prees het enthousiasme en de oprechte liefde van de band voor hun muziek:
“Dit is precies waar het programma over gaat,” zei ze. “Mensen die van muziek houden, die met passie spelen en het publiek weten te raken.”
Toch gaf ook zij maar een 7,5.
Voor IIIusion betekende dat het einde van hun avontuur in het programma.
Kijkers reageren woedend: “Jury moet objectief zijn”
Na afloop stroomden de reacties binnen. Op sociale media uitten tientallen kijkers hun woede en teleurstelling over de manier waarop de jury tot hun oordeel kwam.
“Je zit in een jury. Persoonlijke smaak hoort daar even niet bij,” schreef een gebruiker. “Beoordeel het kunnen van de band, niet of jij de muziek leuk vindt.”
Een andere kijker wees op het verschil in beoordeling tussen stijlen:
“BZN klinkt super en origineel en krijgt een 7 of 7,5. Destiny’s Child klinkt niet als het origineel en krijgt een 9. Hoe dan?!”
Sommigen namen het persoonlijk op voor de BZN-fans. De muziek van Band Zonder Naam (BZN) is voor veel Nederlanders immers nostalgisch erfgoed — nummers als Mon Amour en Pearlydumm zijn klassiekers die nog altijd geliefd zijn bij een breed publiek.
“Of je nou van BZN houdt of niet, je kunt niet ontkennen dat ze geschiedenis hebben geschreven,” schreef een ander.
Een kwestie van smaak of vakmanschap?
De ophef draait om een fundamentele vraag: moet een jury oordelen op persoonlijke voorkeur, of op muzikaal vakmanschap?
The Tribute: Battle of the Bands pretendeert een eerbetoon te zijn aan muzikale iconen, waarbij bands worden beoordeeld op hoe goed ze het origineel weten te benaderen. Maar volgens veel kijkers wordt dat principe losgelaten zodra de jury de muziekstijl niet aanspreekt.
“Het programma heet niet Battle of the Genres, maar Battle of the Bands,” merkte een fan scherp op. “Dan moet het niet uitmaken of iemand van pop, rock of palingsound houdt.”
IIIusion bedankt fans
De leden van IIIusion hebben zelf nog niet publiekelijk uitgehaald, maar lieten op hun sociale media weten trots te zijn op wat ze hebben neergezet.
“We hebben alles gegeven en genoten van elke minuut,” schreven ze in een korte boodschap. “Dank aan iedereen die op ons gestemd heeft en met ons meeleefde.”
De band kreeg onder die post honderden steunbetuigingen. Fans noemen het oneerlijk dat hun deelname eindigde op basis van smaak, niet op prestatie.
Nieuwe kansen voor andere bands
Terwijl IIIusion het veld moest ruimen, kregen andere tributebands juist vleugels. Vooral de Golden Earring-tributeband Coming On Strong maakte indruk op zowel publiek als jury. Hun versie van Radar Love werd ontvangen met luid applaus en zelfs Cesar Zuiderwijk kon zijn glimlach niet verbergen.
Daarnaast viel ook de Beach Boys-tributeband Beach Boys’ Best opnieuw in de prijzen. Hun zonnige harmonieën en vrolijke uitstraling zorgden voor een feelgoodmoment dat de spanning van de avond wat verzachtte. Beide bands eindigden bovenaan in het klassement.
“We zijn trots dat we hier mogen staan,” zei Coming On Strong na afloop. “Iedereen hier doet dit uit liefde voor muziek. Dat verbindt ons allemaal.”
De kracht van herkenning
De populariteit van The Tribute: Battle of the Bands laat zien hoe groot de kracht van nostalgie nog steeds is. Van Queen tot ABBA, van Doe Maar tot BZN — voor elke generatie is er een klank die herinneringen oproept aan vroeger.
Daarin schuilt precies de charme van het programma: niet alleen muzikaal talent, maar ook het gevoel dat je even terug bent in de tijd.
Toch is het juist dat nostalgische element dat soms spanning veroorzaakt. Waar de een warme gevoelens krijgt bij de palingsound, vindt de ander het oubollig. En in die botsing van smaken ligt het hart van de discussie.
Een les voor de jury
De kritiek op de jury van The Tribute komt niet voort uit onbegrip voor subjectiviteit — smaken verschillen nu eenmaal — maar uit het verlangen naar gelijkwaardige beoordeling.
Als bands meedoen om eer te bewijzen aan hun idolen, verwachten kijkers dat hun prestaties worden beoordeeld op technische vaardigheid, samenspel, timing en klankkleur — niet op de persoonlijke voorkeur van een jurylid.
“Cesar mag dan een legende zijn,” schrijft een kijker, “maar zelfs legendes moeten objectief kunnen blijven.”
Een kans voor reflectie
Voor het programma zelf is de ophef een kans om te laten zien hoe serieus het omgaat met feedback. The Tribute: Battle of the Bands is een show die draait om passie, eerbetoon en liefde voor muziek. Juist daarom raakt deze discussie zo’n gevoelige snaar: omdat kijkers willen geloven dat elke act dezelfde kans krijgt, ongeacht de stijl.
“Iedere band heeft een verhaal,” zegt Angela Groothuizen aan het einde van de aflevering. “En elke muzieksoort verdient respect.”
Woorden die veel kijkers hoop gaven — en misschien een hint zijn dat de jury bij volgende afleveringen iets zorgvuldiger zal omgaan met het onderscheid tussen smaak en kwaliteit.
Muziek blijft verbinden
Ondanks de teleurstelling voor de fans van IIIusion, laat deze aflevering vooral zien hoe diep muziek kan raken. De emoties op sociale media, de steun van kijkers en de passie van de deelnemers maken duidelijk: The Tribute: Battle of the Bands leeft.
Of je nu van BZN, Queen of Golden Earring houdt — iedereen vindt in deze show iets van zichzelf terug. En dat maakt muziek nog altijd het krachtigste eerbetoon dat er is.