Algemeen
Zien: Nicol Kremers is bezig met film met ‘onbekende’ persoon
Nicol Kremers, ooit vooral bekend als de ex-partner van Peter Gillis uit de realityserie Massa is Kassa, heeft zich de afgelopen tijd op opvallende wijze opnieuw uitgevonden. Waar haar bekendheid in eerste instantie voortkwam uit haar rol binnen het populaire televisieprogramma, laat Nicol nu zien dat ze veel meer is dan slechts een ‘bijrol’ in andermans verhaal. De Brabantse weet haar eigen pad te bewandelen, met een combinatie van ondernemerschap, creativiteit en strategisch inzicht die haar tot een opvallende persoonlijkheid in de online mediawereld maakt.
Een nieuwe koers na reality-tv
Na haar relatiebreuk koos Nicol ervoor om zich los te maken van het televisiewereldje. Geen nieuwe realityshows of interviews waarin haar verleden centraal stond, maar een bewuste stap richting zelfstandigheid. Ze besloot het heft in eigen handen te nemen en zich te richten op digitale platforms. Daarmee maakte ze een opvallende keuze: exclusieve content delen via kanalen zoals OnlyFans en Friends2Follow.
Maar waar sommigen dergelijke platforms enkel associëren met sensatie, weet Nicol het anders aan te pakken. Haar insteek is niet enkel gericht op uiterlijk vertoon, maar juist op beleving, stijl en interactie. Ze creëert content waarin sfeer, creativiteit en storytelling centraal staan — en waarin haar volgers actief worden betrokken.
Van volgers naar community
Wat Nicol onderscheidt van andere influencers, is de manier waarop ze haar volgers ziet. Voor haar zijn het geen anonieme kijkers, maar mensen die ze actief betrekt bij haar proces. Ze nodigt ze uit om mee te denken, te reageren en zelfs onderdeel te worden van haar producties. Dat bleek onlangs nog tijdens een oproep voor een filmproject, waarin ze zocht naar een tegenspeler onder haar volgers. Dat type initiatief versterkt de band met haar publiek — en maakt haar merk alleen maar sterker.
Content met een visie
Een van de sleutels tot haar succes is de manier waarop ze haar content vormgeeft. Ze kiest voor verrassende locaties, originele invalshoeken en durft risico’s te nemen. Zo maakte ze recentelijk een populaire video in een luxe buitenlocatie met jacuzzi, waar sfeer en spontaniteit samenkwamen. De beelden gingen snel rond op social media, niet alleen vanwege hun visuele aantrekkingskracht, maar ook vanwege het persoonlijke karakter.
Ook buiten het scherm laat Nicol zich zien. Ze bezoekt regelmatig lifestylebeurzen en evenementen, waar ze volgers ontmoet en haar verhaal deelt. Die directheid en benaderbaarheid zorgen ervoor dat ze niet alleen een online fenomeen is, maar ook in het dagelijks leven een trouwe aanhang heeft opgebouwd.
Niet zonder controverse
Waar Nicol verschijnt, is er vaak ook ophef. Zo ontstond er recent commotie na het opnemen van beelden nabij een bekend pretpark. De betrokken organisatie wilde niet geassocieerd worden met de content, wat leidde tot een kleine mediastorm. Toch weerhoudt dit soort incidenten haar er niet van om door te gaan. Integendeel: ze gebruikt ook negatieve aandacht om haar bereik te vergroten — een tactiek die haar zichtbaarheid in stand houdt.
Nieuwe filmprojecten en creatieve stappen
Inmiddels is Nicol begonnen aan haar eerste eigen filmproject, waarin ze samenwerkt met een — voorlopig nog anonieme — tegenspeler. De film is een combinatie van lifestyle, fictie en real-life elementen, zoals we van haar gewend zijn. Het is een logische volgende stap in haar ontwikkeling: van contentmaker naar zelfstandige producent.
Wat opvalt, is de manier waarop ze het project promoot. Niet met grote mediacampagnes, maar door haar community stap voor stap mee te nemen in het maakproces. Van het kiezen van locaties tot het selecteren van kleding en scripts: haar volgers krijgen letterlijk een blik achter de schermen. En juist dát maakt hen loyaal. Ze voelen zich onderdeel van het geheel, en niet slechts toeschouwer.
Ondernemerschap in hart en nieren
De weg die Nicol bewandelt is niet vanzelfsprekend. Ze bouwt aan haar merk zonder grote mediapartners of tv-zenders achter zich. In plaats daarvan kiest ze voor onafhankelijkheid, wat haar toelaat om haar eigen regels te bepalen. Ze benut haar naamsbekendheid op slimme wijze, en laat zien dat het mogelijk is om na een mediagenieke relatiebreuk toch als zelfstandige succesvol te zijn.
Haar achtergrond in reality-tv heeft haar ongetwijfeld geleerd hoe de mediawereld werkt — maar het is haar zakelijk instinct dat haar vooruit duwt. Ze weet waar de aandacht ligt, speelt in op trends en behoudt haar eigen stem in een wereld vol ruis.
Een merk met een verhaal
Wie Nicol Kremers enkel kent van Massa is Kassa, ziet misschien een vrouw die toevallig in de schijnwerpers belandde. Maar wie beter kijkt, ziet een ondernemer die met lef en creativiteit haar eigen pad uitstippelt. Haar merk is inmiddels meer dan een naam op een scherm: het is een verhaal van doorzetten, vernieuwen en telkens weer opstaan.
En dat merk blijft zich ontwikkelen. Naast haar werk als contentmaker experimenteert ze nu met film, evenementen en samenwerkingen met andere creatievelingen. De komende maanden wil ze haar bereik verder uitbreiden — niet per se door groter te worden, maar door dieper te verbinden met haar bestaande publiek.
Reacties uit het publiek
Hoewel er altijd kritische geluiden blijven, is de meerderheid van haar fans enthousiast. Ze bewonderen haar moed, haar uitstraling en het feit dat ze zich kwetsbaar durft op te stellen. Veel volgers zien in Nicol een voorbeeld van iemand die haar verleden niet verloochent, maar gebruikt als springplank voor iets nieuws.
Ook de manier waarop ze met haar volgers omgaat, valt op. Ze neemt de tijd om te reageren, deelt persoonlijke verhalen en laat zien dat achter de schermen een echt mens zit — met dromen, twijfels en ambities. Die menselijkheid maakt haar geliefd én relevant.
Wat brengt de toekomst?
De exacte releasedatum van haar filmproject is nog niet bekend, maar de verwachtingen zijn hoog. Of het nu een artistiek hoogstandje wordt of een speelse productie, vaststaat dat Nicol zich verder ontwikkelt als maker en ondernemer.
In een wereld waarin mediabekendheid vaak vluchtig is, laat zij zien dat je met visie en doorzettingsvermogen blijvend iets kunt opbouwen. Ze bewijst dat er leven is na reality-tv — én dat het leven daar misschien pas écht begint.
Wat denk jij: is Nicol Kremers goed bezig met haar nieuwe koers? Deel je mening in de reacties op Facebook of Instagram.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.