Algemeen
Ze weigerde een BH op werk: ‘Waarom mogen mannen wel met een blote borst lopen?
Shianne Fox roept discussie op over gelijkheid op de werkvloer tijdens zinderende werkdag in Sydney
Op een snikhete zomerdag in Sydney — de temperatuur liep op tot ruim 40 graden — viel vakvrouw Shianne Fox iets op wat ze niet meer kon loslaten. Terwijl haar mannelijke collega’s hun shirts mochten uittrekken om af te koelen, werd haar vriendelijk doch dringend gevraagd haar bovenkleding aan te houden. Voor Shianne was dit geen gewone werkdag meer, maar het begin van een gesprek over gelijkheid, zelfbeschikking en respect op de werkvloer.
“Waarom mogen mannen meer?”
Wat begon als een observatie, groeide uit tot een persoonlijke oproep. Via haar TikTok-account ‘The Bikini Tradie’ deelde Shianne haar ervaring en visie. Ze benadrukte dat haar keuze om een luchtigere top te dragen niets te maken had met aandacht trekken, maar puur met comfort en praktische werkhouding tijdens extreme hitte. “Ik wil dezelfde vrijheid als mijn mannelijke collega’s — niet meer, niet minder,” liet ze weten.
Volgens Shianne gaat het niet om privileges, maar om gelijke behandeling. In haar ogen mag kledingvoorschrift geen belemmering zijn voor welzijn, zolang veiligheid gewaarborgd blijft.
Warmte vraagt om aanpassing
Tijdens extreem warme dagen is verstandig omgaan met hitte essentieel. Voor mannen betekent dit vaak luchtigere kleding of een ontbloot bovenlijf. Shianne merkte dat voor vrouwen andere — vaak striktere — ongeschreven regels gelden. Ze roept op tot het herzien van deze normen, in het belang van iedereen die onder extreme omstandigheden werkt.
Verdeelde reacties uit de sector
Na het delen van haar video volgden duizenden reacties. Sommige vrouwelijke collega’s gaven aan zich ongemakkelijk te voelen bij Shianne’s keuze, uit vrees dat het hun eigen professionele imago zou beïnvloeden. Shianne reageerde met respect: “Iedereen mag werken zoals hij of zij zich prettig voelt. Diversiteit in stijl en aanpak is geen bedreiging, maar een kracht.”
Ervaring en passie
Met meer dan vier jaar ervaring in tuinaanleg en buitenprojecten, is Shianne vaak de enige vrouw op locatie. Toch voelt ze zich daar sterk en op haar plaats. “Voor mij is dit meer dan werk. Het is mijn passie,” zegt ze. Ze hoopt dat haar zichtbaarheid andere vrouwen motiveert om hun plek te vinden in technische of fysieke beroepen.
Gelijke regels, gelijke kansen
Hoewel Shianne de noodzaak van veiligheid op de werkvloer volledig erkent, pleit ze voor meer ruimte binnen die kaders. “Als mannen hun shirt mogen uittrekken vanwege de hitte, waarom mogen vrouwen dan geen vergelijkbare keuzes maken?” vraagt ze zich af. Het gaat haar niet om provocatie, maar om praktische gelijkheid en gezond verstand.
Een bron van inspiratie
Op sociale media deelt Shianne niet alleen haar werk, maar ook motiverende boodschappen voor jonge vrouwen. Haar doel? Laten zien dat authenticiteit en zelfvertrouwen net zo belangrijk zijn als technische vaardigheden. “Ik wil anderen laten zien dat je jezelf mag zijn, ook in sectoren waar dat niet vanzelfsprekend is.”
Het gesprek dat verder reikt dan kleding
Wat begon als een video over werkkleding groeide uit tot een bredere dialoog over inclusie en waardigheid op de werkvloer. Shianne’s boodschap is duidelijk: “Iedereen verdient een werkomgeving waarin je je veilig, gezien en gerespecteerd voelt. Dat begint bij luisteren naar elkaars verhaal.”
Belangrijkste inzichten:
-
Shianne Fox stelt de vraag waarom er bij hitte andere kledingnormen gelden voor mannen en vrouwen in de buitenluchtsector.
-
Ze roept op tot gelijke behandeling, zonder voorbij te gaan aan veiligheid en professionaliteit.
-
Haar verhaal zette een breed maatschappelijk gesprek in gang over comfort, vrijheid en respect op de werkvloer.
-
Ze blijft trouw aan haar visie, ondanks uiteenlopende reacties: “Er is ruimte nodig voor ieders stem en werkwijze.”
-
Haar boodschap inspireert vrouwen wereldwijd om zich uit te spreken en zichzelf te blijven — ook in een werkveld dat nog niet altijd vrouwvriendelijk is.
De jaarlijkse nieuwjaarsduik is uitgegroeid tot een van de meest herkenbare en geliefde tradities van Nederland. Elk jaar op 1 januari verzamelen duizenden mensen zich langs stranden, meren, plassen en zelfs kanalen om gezamenlijk het nieuwe jaar in te luiden met een sprong in ijskoud water. Van het bekende strand van Scheveningen tot kleinere lokale duiken in dorpen en steden door het hele land: overal zie je dezelfde mix van spanning, enthousiasme en lichte zenuwen vlak voordat het water wordt getrotseerd.
Wat ooit begon als een kleinschalig initiatief, is inmiddels uitgegroeid tot een massaal evenement dat niet meer weg te denken is uit de Nederlandse cultuur. De nieuwjaarsduik markeert voor veel mensen het symbolische begin van een nieuw jaar: fris, energiek en met een flinke dosis lef. Het gaat niet alleen om de kou, maar vooral om het gevoel van samen iets bijzonders doen.
Een traditie voor jong en oud
De aantrekkingskracht van de nieuwjaarsduik zit in de eenvoud. Je hebt weinig nodig: zwemkleding, een handdoek en vooral moed. Dat maakt het evenement toegankelijk voor jong en oud. Gezinnen doen mee, vriendengroepen spreken af om samen het water in te rennen en collega’s maken er een gezamenlijke activiteit van. Sommigen verschijnen in badkleding, anderen in ludieke outfits, zoals kerstpakken, dierenkostuums of grappige hoeden.
Langs de kant staan toeschouwers dik ingepakt te kijken, vaak met warme chocolademelk, koffie of thee in de hand. Er wordt gelachen, aangemoedigd en na afloop klappen mensen voor elkaar. Dat sociale aspect is minstens zo belangrijk als de duik zelf. Het gevoel dat je samen iets overwint, schept een bijzondere band, zelfs tussen mensen die elkaar niet kennen.
Meer dan alleen een koude plons
Naast plezier en adrenaline heeft de nieuwjaarsduik ook een maatschappelijke kant. Al jaren is het evenement gekoppeld aan goede doelen, waarbij deelnemers geld inzamelen voor onder meer gezondheidsorganisaties. Zo wordt de fysieke uitdaging gecombineerd met solidariteit. Voor veel deelnemers geeft dat een extra motivatie: je trotseert de kou niet alleen voor jezelf, maar ook voor een groter doel.
De media besteden elk jaar uitgebreid aandacht aan de nieuwjaarsduik. Televisieploegen staan paraat, kranten publiceren foto’s en sociale media lopen vol met filmpjes van mensen die gillend, lachend of juichend het water uit komen. Het is een moment dat Nederland collectief deelt, zelfs als je zelf niet meedoet.
Het water testen vóór 1 januari
Dit jaar kreeg de traditie al vóór de jaarwisseling een onverwacht voorproefje. NH Nieuws-verslaggeefster Lisan besloot het water alvast te testen. In een video die inmiddels volop circuleert op sociale media, waagde zij zich aan een koude duik terwijl het nieuwe jaar nog niet eens begonnen was.
Volgens haar meting lag de watertemperatuur rond de vijf graden. Dat is fris, zelfs voor doorgewinterde nieuwjaarsduikers. In de beelden is goed te zien hoe de kou direct toeslaat: een scherpe ademhaling, een korte aarzeling en daarna toch doorzetten. Precies dat moment maakt de video zo herkenbaar voor iedereen die ooit heeft meegedaan aan een nieuwjaarsduik.
Viral en meteen een titel
De video van Lisan bleef niet onopgemerkt. Binnen korte tijd werd het fragment massaal gedeeld en becommentarieerd. Kijkers riepen haar al snel uit tot het ‘Unoxmeisje 2026’, een bijnaam die normaal gesproken pas rond de jaarwisseling ontstaat en gekoppeld is aan de iconische nieuwjaarsduik in Scheveningen.
Opvallend detail: het nieuwe jaar moest nog beginnen en Lisan droeg geen traditionele Unox-muts. Toch leek dat voor veel kijkers bijzaak. Het enthousiasme waarmee zij het koude water trotseerde, maakte indruk. De reacties waren overwegend positief en speels, met veel bewondering voor haar lef en spontaniteit.
De magie van het moment
Waarom spreekt zo’n simpele actie zoveel mensen aan? Dat heeft te maken met de symboliek van de nieuwjaarsduik. Het is een moment van loslaten en opnieuw beginnen. Je laat letterlijk de kou over je heen komen, om daarna warm en voldaan het nieuwe jaar in te stappen. Dat gevoel werkt aanstekelijk, zeker als iemand het al vóór de officiële datum laat zien.
De beelden van Lisan herinneren kijkers eraan wat de nieuwjaarsduik zo bijzonder maakt: het korte moment van twijfel, gevolgd door een sprong die alles even stilzet. Daarna komt de opluchting, het lachen en vaak ook trots. Dat alles in een paar seconden.
Verwachtingen voor 1 januari
De hoop van veel kijkers is dan ook dat Lisan op 1 januari opnieuw het water in gaat, dit keer mét de iconische muts. Of dat daadwerkelijk gebeurt, is nog afwachten, maar de verwachtingen zijn duidelijk. Haar spontane actie heeft de voorpret voor de nieuwjaarsduik alvast aangewakkerd.
Intussen bereiden duizenden Nederlanders zich voor op hun eigen sprong. Zwemkleding ligt klaar, handdoeken worden ingepakt en afspraken met vrienden worden gemaakt. Of het nu vijf graden is of nog kouder, de animo lijkt onverminderd groot.
Een traditie die blijft verbinden
Wat de nieuwjaarsduik jaar na jaar bewijst, is dat tradities niet ingewikkeld hoeven te zijn om betekenisvol te zijn. Een koude plons, een warm applaus en een gezamenlijke ervaring zijn genoeg om mensen samen te brengen. Of je nu meedoet, kijkt vanaf de kant of een video online ziet: de nieuwjaarsduik hoort bij het begin van het jaar.
Met het spontane optreden van Lisan is één ding duidelijk: de magie van de nieuwjaarsduik werkt ook buiten de officiële datum om. En wie weet staat zij op 1 januari opnieuw in het water, dit keer officieel, met muts en al. Eén ding is zeker: Nederland kijkt mee.