-

Algemeen

Wendy van Dijk in tranen na heftige beslissing: ´Doet heel veel pijn, maar is gewoon het beste´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Toen Wendy van Dijk in 2005 een droomhuis kocht in het idyllische Nigtevecht, nam ze meteen een belangrijk besluit: haar moeder Tiny moest dicht bij haar komen wonen. Wendy’s vader Jaap was destijds ongeneeslijk ziek en het vooruitzicht dat haar moeder er straks alleen voor zou staan, was ondraaglijk. Er kwam een tweede woning op het landgoed, speciaal voor Tiny, zodat moeder en dochter altijd bij elkaar in de buurt zouden zijn.

Jaren van steun, warmte en diepe verbondenheid

Na het overlijden van Wendy’s vader groeide de band tussen moeder en dochter alleen maar sterker. De nabijheid bood troost, zowel in tijden van verdriet als in momenten van geluk. Tiny woonde jarenlang op een steenworp afstand van Wendy en haar gezin, waardoor ze niet alleen geliefd gezelschap, maar ook een vertrouwd gezicht werd in hun dagelijks leven.

Maar de tijd haalt iedereen in

Toch verandert het leven, en ook de gezondheid van Tiny begon zichtbaar achteruit te gaan. Op 81-jarige leeftijd werd zelfstandig wonen steeds moeilijker. De zorgvraag werd groter en het sociale isolement waarin haar moeder terechtkwam, begon zwaar te wegen. Wendy besefte dat ze haar moeder niet langer de juiste hulp kon bieden – hoe graag ze dat ook wilde.

Alleen achterblijven werd te zwaar

In een openhartig interview met Story vertelde Wendy over het pijnlijke besluit. “Ze was te vaak alleen,” zei ze. Hoewel Wendy en haar partner Erland vaak aanwezig waren, brachten hun werk en weekendjes weg onvermijdelijk momenten van eenzaamheid voor Tiny met zich mee. En ook de kinderen, inmiddels groter, gingen steeds vaker hun eigen weg.

Een beslissing met liefde genomen

Samen besloten moeder en dochter dat het tijd was voor een nieuwe stap. Tiny zou verhuizen naar een verzorgingshuis in Weesp, waar ze niet alleen de juiste zorg, maar ook meer gezelschap kon vinden. “We hebben het er samen over gehad. Het was een verdrietige beslissing, maar wel een die we met zorg en liefde genomen hebben,” aldus Wendy.

Kwaliteit van leven stond voorop

Hoewel het moeilijk was om haar moeder los te laten als directe buurvrouw, wist Wendy dat het tijd was om Tiny’s welzijn voorop te stellen. Het ging niet langer alleen om fysieke nabijheid, maar om kwaliteit van leven. En dat betekende: zorg, veiligheid en verbondenheid, maar op een andere manier.

Een nieuwe fase vol toewijding

De fysieke afstand is groter geworden, maar de emotionele band is onveranderd sterk. Wendy blijft betrokken, liefhebbend en beschikbaar. Ze staat nog steeds klaar voor haar moeder, al is het nu niet meer vanuit het huis ernaast, maar vanuit een onverminderde liefde en diepe dankbaarheid.

Geen afscheid, maar een ander soort nabijheid

De verhuizing markeert niet het einde van hun band, maar een nieuw hoofdstuk. Wendy heeft haar moeder een plek gegeven waar ze goed verzorgd wordt en zich minder alleen hoeft te voelen. Het is een keuze vol verdriet én hoop, en vooral: een bewijs van echte liefde tussen moeder en dochter.

Algemeen

Uit De Schulden-kijkers gaan helemaal los en zeggen nu allemaal hetzelfde

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Laatste aflevering Uit de Schulden stuit op kritiek: ‘Is dit nu de boodschap die je wilt uitdragen?’

De slotaflevering van het RTL-programma Uit de Schulden heeft voor gemengde reacties gezorgd. Waar sommige kijkers geraakt werden door de persoonlijke verhalen en afsluitende gesprekken van de deelnemers, klonk er op sociale media ook stevige kritiek – met name op het verhaal van deelneemster Wilma. Haar keuze om zich op een carrière als vlogger te storten, roept vragen op bij kijkers én mediakenners.

Afsluiten in stijl

In de laatste aflevering van het seizoen worden vijf huishoudens gevolgd die wekenlang hulp hebben gekregen bij het aanpakken van hun financiële situatie. De serie wordt afgesloten met een positieve noot: alle deelnemers krijgen een make-over en een professionele fotoshoot, om hen een nieuwe start te geven – uiterlijk én innerlijk.

Het is een moment van terugblikken, maar ook van vooruitkijken. Voor veel deelnemers was het traject intens en emotioneel, met soms schrijnende schulden en uitzichtloze situaties. Dat er nu iets van licht aan het einde van de tunnel is, geeft hoop. Maar niet alles werd met gejuich ontvangen.

Wilma in de spotlights

De meeste aandacht gaat deze aflevering naar Wilma, een vrouw die openhartig vertelt over haar deelname aan het programma én over haar toekomstplannen. Ze zit momenteel in de wettelijke schuldsanering (Wsnp), en heeft – naar eigen zeggen – haar leven weer enigszins op de rit. Over anderhalf jaar zou ze schuldenvrij moeten zijn.

Tijdens de aflevering vertelt Wilma dat ze zich volledig richt op ‘vloggen’. Het programma haakt hierop in en nodigt een professionele influencer uit om haar advies en tips te geven over hoe ze haar online aanwezigheid kan verbeteren. Ze krijgt onder meer uitleg over cameragebruik, contentplanning en volgersgroei.

Hoewel het segment bedoeld lijkt als positieve stimulans voor persoonlijke groei, leidt het bij veel kijkers tot verbazing en zelfs frustratie.

“Is schuldsanering nu een feestje?”

Op sociale media wordt de keuze om Wilma’s vlogs centraal te stellen stevig bekritiseerd. Veel kijkers uiten hun onbegrip over het feit dat er geen concretere stap richting duurzaam werk wordt gezet.

Een veelgelezen reactie op X (voorheen Twitter):

“Wat een gemiste kans dat ze deze mensen niet aan een échte baan helpen. Dit voelt als een sprookje verkopen, in plaats van realistische hulp.”

Een ander merkt op:

“Ik irriteer me mateloos aan hoe de schuldsanering wordt neergezet als een soort beloning. Alsof dit het einddoel is, in plaats van een moeilijke weg met verantwoordelijkheid en doorzettingsvermogen.”

Ook het idee dat Wilma op termijn van vloggen zou kunnen leven, wordt door sommigen met scepsis bekeken. Er wordt gewezen op het feit dat een succesvolle online carrière uitzonderlijk is, en slechts voor weinigen weggelegd.

Persoonlijke verhalen versus publieke opinie

Toch valt er ook begrip te bespeuren. Verschillende kijkers geven aan dat Wilma oprecht overkomt, en dat haar enthousiasme wellicht voortkomt uit hernieuwde hoop na jaren van financiële zorgen. Een kleine groep fans noemt haar plannen “moedig” en “creatief”.

Een reactie op Instagram:

“We kunnen ook gewoon blij zijn dat ze iets gevonden heeft waar ze blij van wordt. Laat haar tenminste proberen haar weg te vinden in plaats van haar meteen af te branden.”

Maar die stemmen vormen een minderheid. De algemene teneur is kritisch, vooral over de boodschap die de aflevering – volgens kijkers – onbedoeld uitstraalt. In plaats van een voorbeeld te stellen van structureel herstel en herintreding op de arbeidsmarkt, lijkt de aflevering het beeld te schetsen dat online zichtbaarheid voldoende is om een nieuw leven op te bouwen.

Tina Nijkamp: “RTL moet zich schamen”

De kritiek bleef niet beperkt tot het publiek. Ook oud-zenderbaas en televisiekenner Tina Nijkamp uitte haar zorgen in duidelijke bewoordingen. Op haar socialmediakanaal schreef zij:

“Waarom zou John Williams de wijsheid in pacht hebben om mensen met zware financiële en psychische problemen op camera te begeleiden?”

“Is hij afgestudeerd psycholoog? Heeft hij schulddienstverlening gestudeerd? Waarom RTL dit programma heeft uitgezonden is mij een raadsel.”

Nijkamp vindt dat het programma eerder emotie opzoekt dan werkelijke begeleiding biedt. Ze stelt dat het RTL eerder te doen lijkt om de kijkcijfers dan om de levens van de deelnemers. “Je krijgt haast het idee dat schuldsanering iets is om te vieren, in plaats van een pijnlijk, complex traject.”

Volgens haar is het programma in zijn opzet “te weinig deskundig” en “te showbizzmatig” voor de ernst van het onderwerp. De opmerkingen van Nijkamp worden breed gedeeld door vakgenoten en mediacolumnisten.

RTL zwijgt vooralsnog

RTL heeft nog niet gereageerd op de kritiek, en ook John Williams heeft zich op het moment van schrijven niet uitgesproken over de ophef. In eerdere interviews liet de presentator wel weten dat hij het belangrijk vindt om mensen hoop en perspectief te bieden – óók als dat betekent dat ze een onverwachte weg inslaan.

Toch lijkt de discussie nu vooral te gaan over welk perspectief je iemand in schuldsanering meegeeft. Is dat de camera en de droom van online succes, of is dat het zoeken naar stabiel werk en financiële onafhankelijkheid?

Reflectie op de aanpak

Het programma Uit de Schulden heeft eerder ook al vragen opgeroepen. In eerdere seizoenen werd de persoonlijke begeleiding als te oppervlakkig gezien. Toch waren er ook succesverhalen van deelnemers die dankzij het programma de juiste hulp kregen om hun leven opnieuw vorm te geven.

De aflevering met Wilma toont opnieuw hoe gevoelig dit onderwerp ligt, en hoe belangrijk het is om realistische verwachtingen te scheppen. Zeker nu steeds meer Nederlanders worstelen met oplopende kosten en toenemende schulden, ligt de verantwoordelijkheid van televisieprogramma’s zwaar op het vlak van representatie en ethiek.

Tot slot: hoopvol of misplaatst?

Wilma’s verhaal is er één van veerkracht – maar ook van nuance. Haar energie en motivatie zijn bewonderenswaardig, maar de context waarin die gepresenteerd worden, verdient zorgvuldigheid. Of ze inderdaad een succesvolle vlogger wordt, zal de toekomst uitwijzen.

Voor nu laat Uit de Schulden vooral stof tot nadenken achter. Over hoe we kijken naar armoede, hoe we mensen begeleiden richting herstel, en hoe televisie de balans vindt tussen inspiratie en realisme.


Wat vind jij? Moet een programma als Uit de Schulden zich meer richten op structurele oplossingen? Of is het juist goed dat deelnemers ook worden aangemoedigd om hun dromen na te jagen? Laat je mening achter in de reacties.

Lees verder