Algemeen
Vreselijk nieuws voor Wendy van Hout: Zoontje plotseling kwijtgeraakt
Wendy van Hout breekt in Massa is Kassa: “De pijn om je kind los te moeten laten is niet te beschrijven”
In het nieuwe seizoen van Massa is Kassa laat Wendy van Hout, de partner van Peter Gillis, zich van een onverwacht kwetsbare kant zien. Waar het programma doorgaans bol staat van bedrijfsperikelen, vermakelijke taferelen en familiaire chaos, is het deze keer een emotioneel moment dat bij veel kijkers binnenkomt. Wendy deelt in een nieuwe aflevering de pijnlijke realiteit van haar moederschap: haar jongste zoon woont niet meer bij haar, maar is door een rechterlijke uitspraak toegewezen aan zijn vader.
In een fragment dat Wendy vooraf via Instagram deelde, zien we haar openlijk breken. Tranen, verdriet en onmacht — gevoelens die ze normaal gesproken liever binnenhoudt, maar nu bewust toont. “Omdat sommige verhalen verteld móéten worden,” schrijft ze erbij.
Een ingrijpende uitspraak: kind toegewezen aan vader
Het moment dat Wendy haar emoties niet langer kan bedwingen, is voor veel kijkers herkenbaar en schrijnend. Ze vertelt in tranen dat haar jongste zoon sinds kort niet meer bij haar woont, maar bij zijn vader. Dit is het gevolg van een gerechtelijke uitspraak, die haar slechts beperkt omgangsrecht geeft: Wendy mag haar zoon nog maar één keer per twee weken zien.
Voor elke ouder is dat een pijnlijke situatie, maar Wendy benadrukt dat het vooral de emotionele afstand is die het zwaar maakt. “Het is pure pijn als het om je kinderen gaat,” schrijft ze op Instagram. Het gemis is voelbaar, en de tranen in de aflevering laten weinig aan de verbeelding over.
“Opgebrand gevoel, verdriet, opstandigheid”
Bij het gedeelde fragment op
sociale media schrijft Wendy een korte, maar veelzeggende
boodschap:
“Opschieten… Opgebrand
gevoel… Een hoop verdriet… Opstandigheid — alles kwam erbij kijken
afgelopen seizoen. Dit deel van mijn leven deel ik nu met
Nederland. ♥️”
Met deze woorden geeft ze een blik in de innerlijke strijd die ze doormaakt. Niet alleen de praktische realiteit van minder contact met haar kind, maar vooral de mentale impact van dat verlies. Voor Wendy betekent dit een periode van zoeken naar balans, tussen verdriet en kracht, tussen loslaten en vechten.
Door haar verhaal te delen, wil ze anderen laten weten dat ze niet alleen zijn. “Soms moet je iets laten zien, juist omdat het pijn doet,” klinkt het in de reacties. En die zijn massaal positief en meelevend.
Moeizame band met eerdere kinderen
De pijn van Wendy stopt niet bij haar jongste zoon. Ook met haar twee middelste kinderen, uit een eerdere relatie, is het contact momenteel verbroken. Ze vertelt dat dit het gevolg is van een situatie waarbij de vader van de kinderen naar eigen zeggen eenzijdig heeft besloten dat Wendy haar zoons niet meer mag zien.
In een eerder interview met Shownieuws sprak ze over het loyaliteitsconflict dat hierdoor bij de kinderen is ontstaan. “Kinderen worden dan ongewild in een positie gebracht waarin ze moeten kiezen. Dat is hartverscheurend,” aldus Wendy. Ze benadrukt dat ze altijd open heeft gestaan voor contact, maar dat de situatie haar voorlopig weinig ruimte geeft.
Persoonlijke strijd achter de schermen
Voor veel kijkers van Massa is Kassa is Wendy vooral bekend als de vrouw naast ondernemer Peter Gillis. Ze verschijnt in de afleveringen vaak krachtig, praktisch en opgewekt. Maar achter de schermen speelt zich een heel ander verhaal af — een verhaal van gemis, strijd en onzichtbaar verdriet.
Door haar emoties openlijk te tonen, geeft Wendy het publiek een inkijkje in de mens achter het schermbeeld. Geen televisiepersonage, maar een moeder die vecht voor verbinding, voor liefde, en voor ruimte in het leven van haar kinderen.
Het contrast met de vrolijke chaos van het vakantiepark is groot — en precies dat maakt haar kwetsbare moment in de aflevering zo raak. Het is een menselijke onderlaag die de show zelden laat zien, en die Wendy’s verhaal bijzonder maakt.
Reageren met empathie
De reacties op Wendy’s openheid zijn overwegend warm en ondersteunend. Volgers spreken hun medeleven uit en prijzen haar moed. “Zoveel respect dat je dit deelt,” reageert iemand. “Je laat zien dat verdriet niet iets is om je voor te schamen.” Ook andere moeders delen in de reacties hun eigen ervaringen met omgangsregelingen, ouderverstoting en verlies van contact.
Tegelijk wijzen sommige volgers op het belang van professionele hulp in dergelijke situaties. Want waar juridische uitspraken grenzen stellen, blijft het emotionele verhaal vaak onzichtbaar en complex. Wendy lijkt zich daarvan bewust en stelt zich in haar posts open voor reflectie, groei en dialoog.
De kracht van openheid
Het is niet vanzelfsprekend dat iemand in de publieke belangstelling zulke persoonlijke pijn deelt. Toch kiest Wendy er bewust voor om haar verhaal een plek te geven in het programma én op haar sociale media. Daarmee wil ze het taboe doorbreken rond ouders die — tijdelijk of permanent — hun kinderen moeten missen.
Voor Wendy is dit geen keuze uit zwakte, maar juist uit kracht. Ze toont dat het oké is om kwetsbaar te zijn, om toe te geven dat iets pijn doet. En dat maakt haar — juist nu — tot een voorbeeld van menselijke moed.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Vooralsnog blijft de situatie rondom Wendy’s kinderen onduidelijk en delicaat. Ze hoopt op betere tijden, maar legt zich voor nu neer bij de realiteit. “Ik blijf hopen op verbinding,” zou ze tegen haar omgeving gezegd hebben. In de tussentijd probeert ze haar leven stap voor stap op te bouwen, met steun van haar partner, haar omgeving en de kracht die ze in zichzelf blijft zoeken.
“Ik wil rust, stabiliteit en hoop vasthouden — ook als het moeilijk is,” klinkt het tussen de regels door. Die houding levert haar, ondanks alles, veel respect op.
Samenvattend: moed in het midden van verdriet
-
Wendy van Hout laat zich in Massa is Kassa van haar meest kwetsbare kant zien, na een pijnlijke uitspraak over haar zoon.
-
Ze mag haar jongste kind nog maar één keer per twee weken zien.
-
Ook met haar oudere kinderen is het contact verbroken, door omstandigheden buiten haar controle.
-
Wendy deelt haar emoties openlijk via Instagram en ontvangt daarvoor veel steun van volgers.
-
Haar verhaal raakt aan thema’s als ouderverstoting, loyaliteitsconflict en veerkracht.
-
Ze wil met haar openheid anderen steun geven én het taboe doorbreken rond ouders die hun kinderen moeten missen.
Een moeder die haar stem niet verliest
Wendy van Hout laat in deze fase van haar leven zien dat verdriet en kracht naast elkaar kunnen bestaan. Ze is niet alleen een televisiegezicht of bekende partner, maar ook een vrouw die zoekt naar houvast in moeilijke omstandigheden.
En juist door haar verhaal te delen, wordt ze — voor velen — een stem van herkenning, van doorzettingsvermogen, en van liefde die nooit opgeeft.
Marco Borsato breekt in slotwoord: “Er is maar een klein deel van de waarheid verteld”
De tweede zittingsdag in de str*fzaak tegen Marco Borsato verliep donderdag bijzonder intens. Waar zijn advocaten eerder op de dag fel uithaalden naar het 0penbaar Ministerie (OM) en de media, greep Borsato zijn laatste woord aan om zijn eigen emoties te uiten — en enkele opmerkelijke details te delen die volgens hem een ander licht werpen op de zaak.
De zanger, zichtbaar geëmotioneerd en gefrustreerd, sprak met trillende stem over wat hij omschreef als “onvolledige waarheidsvinding” en “een proces dat niet het hele verhaal vertelt.”
Eerste zittingsdag: vijf maanden geëist
Op dinsdag trapte het 0penbaar Ministerie de str*fzaak af met een forse eis. Volgens het OM heeft Borsato zich in het verleden schuldig gemaakt aan ongepast gedrag tegenover de destijds minderjarige Asmara Thielen.
Het OM achtte de beschuldigingen bewezen en eiste een onvoorwaardelijke gev*ngenisstraf van vijf maanden. Die eis veroorzaakte direct grote beroering — niet alleen in de rechtszaal, maar ook in de publieke opinie.
Volgens het OM zou het gedrag van Borsato zich hebben afgespeeld in een periode waarin hij regelmatig contact had met de familie Thielen. De aanklacht draait om gebeurtenissen die zich meer dan tien jaar geleden zouden hebben voorgedaan.
De verdediging, bestaande uit het bekende advocatenduo Geert-Jan en Carry Knoops, stelde echter dat het onderzoek van het OM eenzijdig en onvolledig is geweest.
Knoops hekelt “tunnelvisie”
Tijdens hun pleidooi op de tweede dag spaarden de advocaten van Borsato de aanklager niet. Volgens Geert-Jan Knoops is er sprake van tunnelvisie bij het 0penbaar Ministerie, waarbij alleen informatie is gebruikt die past binnen hun overtuiging van schuld.
“Ontlastend materiaal is structureel genegeerd,” stelde Knoops scherp. “Het onderzoek van het OM is selectief en mist wetenschappelijke onderbouwing. Dit is geen evenwichtige waarheidsvinding.”
De advocaat verwees onder meer naar rapporten van rechtspsycholoog Peter van Koppen, die volgens hem verkeerd zijn samengevat en gepresenteerd. Daarnaast haalde Knoops uit naar misdaadverslaggever John van den Heuvel, die volgens hem te veel invloed heeft gehad op de beeldvorming rond de zaak.
“Het publieke debat is vertroebeld door meningen, niet door feiten,” aldus de raadsman.
Borsato neemt zelf het woord
Toen Marco Borsato daarna zelf het woord nam, veranderde de sfeer in de rechtszaal volledig. De zanger, die tot dan toe vooral geluisterd had, richtte zich tot de rechtbank met een mengeling van boosheid, verdriet en wanhoop.
Zijn stem trilde toen hij begon te spreken.
“Er is van mij een karikatuur gemaakt,” zei hij. “Wat over mij gezegd wordt, is niet het hele verhaal. Slechts een klein deel van de waarheid is gedeeld.”
Hij verwees naar persoonlijke observaties binnen het gezin van de aangeefster, die volgens hem niet in het dossier zijn opgenomen. Volgens Borsato laten bepaalde documenten en beelden zien dat er sprake was van een ongewone gezinssituatie, waarin grenzen volgens hem “opmerkelijk los” werden gehanteerd.
De zanger beweerde dat hij die informatie aantrof op een computer van de moeder van het meisje, die destijds actief betrokken was bij zijn fanclub. Volgens hem bewijzen die gegevens dat er meer aan de hand was dan wat nu wordt gepresenteerd.
“Ik heb drie ordners vol met materiaal dat niet in het dossier zit,” verklaarde hij. “Aan deze rechtbank is maar een klein stukje van het totale verhaal verteld.”
Spanning stijgt in de rechtszaal
Volgens rechtbankverslaggeefster Saskia Belleman van De Telegraaf was de spanning in de zaal voelbaar.
“Zijn stem trilt, hij is boos en verontwaardigd,” schreef ze op X. “Dit is duidelijk iemand die zes jaar lang alles heeft opgekropt en het nu eruit laat komen.”
Borsato klaagde dat het OM volgens hem geen interesse toont in ontlastend bewijs en dat het dossier te veel vanuit één perspectief is opgebouwd.
“Waarom worden alleen de verklaringen die mij verdacht maken gedeeld, en niet de andere kant van het verhaal?” vroeg hij zichtbaar geëmotioneerd. “Ik wil geen speciale behandeling, alleen een eerlijke.”
Zijn verklaring maakte veel indruk. In tegenstelling tot zijn eerdere, meer beheerste optreden, sprak hij ditmaal met emotionele intensiteit, alsof hij eindelijk zijn stem terugvond na jaren van zwijgen.
Woede over media-aandacht
Een belangrijk deel van zijn slotwoord richtte Borsato tot de media. Hij sprak over de impact van jarenlange berichtgeving, waarin volgens hem te vaak werd gespeculeerd zonder volledige kennis van de feiten.
“Journalisten hebben mijn leven kapotgeschreven,” zei hij fel. “Zonder context, zonder bewijs. Er is een beeld ontstaan dat niets met de werkelijkheid te maken heeft.”
Hij benadrukte dat hij niet eerder op uitspraken in de pers reageerde omdat elk woord “zou worden verdraaid of uit verband gehaald.”
“Vandaag spreek ik omdat ik niet langer kan zwijgen,” vervolgde hij. “Ik heb altijd geloofd dat de waarheid vroeg of laat boven water komt.”
Zijn woorden klonken niet alleen als een verdediging, maar ook als een aanklacht tegen de manier waarop publieke processen in Nederland tegenwoordig verlopen — via krantenkoppen, sociale media en talkshowtafels.
Advocaten sluiten zich aan bij zijn kritiek
Na het slotwoord van Borsato voegden zijn advocaten er kort aan toe dat hun cliënt “volledig open” is geweest in zijn verklaringen en nooit gebruik heeft gemaakt van zijn zwijgrecht. Volgens hen toont dit aan dat hij niets te verbergen heeft.
“Onze cliënt heeft alles beantwoord, hoe moeilijk of pijnlijk ook,” aldus Carry Knoops. “Hij heeft vertrouwen in de rechtsstaat, maar verwacht wel dat de hele waarheid wordt bekeken.”
Zowel zij als haar man wezen erop dat de rechtbank de taak heeft alle kanten van het verhaal te belichten, ook die welke ongemakkelijk of tegenstrijdig zijn.
De menselijke kant
Voor wie Marco Borsato donderdag zag, was het duidelijk dat deze zaak hem niet alleen professioneel, maar ook persoonlijk zwaar weegt. Zijn gezicht was vermoeid, zijn houding gespannen.
“Ik ben leeg,” zei hij eerder deze week na afloop van de zitting. “Er is zoveel gezegd, en toch lijkt niemand echt te luisteren.”
De woorden resoneren bij veel mensen die de zaak volgen. Want ongeacht de uiteindelijke uitspraak is duidelijk dat de gevolgen voor de zanger — zowel privé als publiek — enorm zijn geweest.
Reacties na afloop
Na afloop van de zitting bleef het lang stil buiten de rechtbank. Toen Borsato uiteindelijk verscheen bij de uitgang, werd hij opgewacht door tientallen camera’s en verslaggevers.
Hij sprak kort, maar bleef kalm:
“Wat ik te zeggen had, heb ik in de rechtszaal gezegd. Daar hoort het thuis.”
Vervolgens stapte hij in een gereedstaande auto en vertrok zonder verdere toelichting.
De uitspraak
De rechtbank zal de komende weken alle verklaringen en bewijsstukken bestuderen. Naar verwachting volgt de uitspraak in november.
Het 0penbaar Ministerie heeft aangegeven dat er geen aanvullend onderzoek meer zal plaatsvinden, tenzij de rechtbank dat noodzakelijk acht.
Voor Borsato en zijn verdediging breekt daarmee een zenuwslopende periode aan, waarin zij moeten afwachten hoe de rechters de bewijslast wegen.
Conclusie
De tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato bracht een golf van emotie, spanning en onthullingen met zich mee. De zanger gebruikte zijn laatste woord om zijn frustraties te uiten over het onderzoek, de media en de manier waarop zijn zaak is behandeld.
“Aan uw rechtbank is maar een klein stukje van de waarheid verteld,” zei hij.
Met die woorden sloot Borsato zijn verklaring af — een moment dat volgens velen de meest intense scène van het hele proces tot nu toe vormde.
Of zijn pleidooi invloed zal hebben op de uiteindelijke uitspraak, zal de komende weken blijken. Wat vaststaat: de stilte is doorbroken, en het vertrouwen in een eerlijke afloop staat nu centraal.