Algemeen
Vreselijk nieuws bij afscheid Jonnie Boer
Afscheid van topchef Jonnie Boer in De Librije: een eerbetoon vol klasse, emotie en symboliek
In het hart van Zwolle werd donderdag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van Jonnie Boer, de vermaarde chef-kok die zijn leven wijdde aan smaak, gastvrijheid en innovatie in de keuken. In zijn eigen restaurant, het wereldberoemde De Librije, kwamen familie, vrienden, collega’s en prominenten bijeen om hem de laatste eer te bewijzen.
Boer 0verleed vorige week woensdag onverwacht op Bonaire, op 60-jarige leeftijd, aan de gevolgen van een longembolie. Zijn 0verlijden bracht een schok teweeg in de culinaire wereld, maar ook ver daarbuiten. Wat donderdag volgde was een afscheid dat perfect aansloot bij wie hij was: warm, kleurrijk, eigenzinnig en tot in detail verzorgd.
De Librije als decor voor een uniek afscheid
Niet eerder werd in Nederland een chef-kok op deze manier herdacht: in zijn eigen restaurant, waar hij zijn levenswerk had opgebouwd samen met zijn vrouw Thérèse Boer. De deuren van De Librije gingen donderdagochtend open voor een select gezelschap dat Jonnie van dichtbij had gekend – in de keuken, aan tafel, of als vriend.
Bij aankomst werden gasten verwelkomd door personeel van De Librije en chef-kok Nelson Tanate, die ooit als stagiair begon onder Jonnie, en inmiddels mede-eigenaar is van het enige Nederlandse restaurant met drie Michelinsterren. Samen met de kinderen van Jonnie en Thérèse – Jimmie en Isabelle – leidt hij het bedrijf voort.
Voor de gelegenheid was de binnenstad van Zwolle deels afgesloten. Straten rond de Assiestraat en Diezerpoortenplas gingen dicht voor verkeer, de parkeergarage op het Noordereiland werd deels gereserveerd voor genodigden. Beveiligers en verkeersregelaars zorgden voor een respectvolle en rustige ontvangst.
Een kist die sprak: graffitikunst, symboliek en persoonlijkheid
Centraal in De Librije stond de opbaarkist van Jonnie Boer – niet traditioneel zwart of donkerbruin, maar kleurrijk beschilderd in graffitistijl. Een visueel eerbetoon aan zijn creativiteit, zijn lef, en zijn vermogen om altijd buiten de lijntjes te denken. De kist was een statement, net als de man die erin lag.
Aan de zijkant stond een ingelijste zwart-witfoto van Johan Cruijff, voorzien van handtekeningen. Cruijff was een grote inspiratiebron voor Jonnie, zowel in denken als in doen. Daarnaast lagen er persoonlijke voorwerpen rondom de kist: bokshandschoenen, een vishengel met molen, en flessen wijn – subtiele verwijzingen naar zijn passies buiten de keuken.
Op de kist lag ook een bloemenkrans van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, een teken van nationale waardering voor de chef die de Nederlandse gastronomie wereldwijd op de kaart zette.
Afscheid met een glas in de hand
Gasten kregen bij aankomst de mogelijkheid om op hun eigen manier afscheid te nemen. Sommigen hieven een glas witte wijn bij het portret van Jonnie aan de ingang van het restaurant, anderen verkozen een stil moment met een glas water. Er werd niet formeel gesproken, maar de stilte sprak boekdelen.
De sfeer was ingetogen, met ruimte voor herinneringen en onderlinge gesprekken. Mensen die met Jonnie hadden gewerkt, met hem hadden gegeten of samen avonturen beleefden, vonden elkaar in verhalen en gedeeld verdriet. De liefde voor Jonnie en zijn werk was tastbaar.
Bekende gezichten uit de culinaire wereld en daarbuiten
Onder de aanwezigen waren grote namen uit de gastronomie, zoals Herman den Blijker, maar ook andere bekende Nederlanders die op een of andere manier met Jonnie verbonden waren. Namen als Jaap Stam, Humberto Tan, Jan Slagter, Jack van Gelder en Martijn Krabbé – die ernstig ziek is – lieten zich zien en toonden hun respect.
Ook burgemeester Peter Snijders van Zwolle was een van de eerste gasten die arriveerde. Hij noemde Jonnie “een ambassadeur voor Zwolle, een pionier, en bovenal een goed mens”.
Vanuit de Zwolse gemeenschap waren veel ondernemers en bekenden aanwezig, een teken dat Jonnie niet alleen nationaal, maar ook lokaal diep geworteld was.
Een brief uit stilte: het gezin spreekt via beeld
In eerste instantie waren Thérèse, Jimmie en Isabelle niet zichtbaar bij de ceremonie. Op een groot portret van Jonnie stond te lezen:
“Wat ontzettend fijn dat jullie hier zijn om afscheid te nemen van Jonnie. Wij blijven vandaag achter de schermen, maar krijgen alles op afstand mee.”
Deze beslissing werd gerespecteerd. Rouw kent geen vaste vorm, en dit gebaar paste bij de ingetogen kracht van het gezin. Later op de dag verscheen het drietal alsnog bij De Librije – stil, krachtig, en zichtbaar geraakt door de liefdevolle sfeer.
De kist werd in de loop van de ochtend uit De Librije gedragen, waarna de uitvaart in besloten kring plaatsvond.
De kracht van een chef die méér was dan zijn werk
Hoewel Jonnie Boer vooral bekend was als chef en restaurateur, werd tijdens het afscheid duidelijk dat zijn betekenis veel verder reikte. Hij was een mentor voor jonge chefs, een vriend voor vele collega’s, een ondernemer met visie en een vaderfiguur in zijn vakgebied.
Zijn creatieve geest, zijn nuchtere houding en zijn oprechte betrokkenheid bij mensen maakten hem geliefd in alle lagen van de samenleving. Hij bouwde aan meer dan een restaurant – hij bouwde aan een gemeenschap, waarin smaak, aandacht en kwaliteit centraal stonden.
Een afscheid dat recht doet aan een rijk leven
Het afscheid van Jonnie Boer was precies wat het moest zijn: persoonlijk, eigenzinnig en vol respect. Geen overdaad, maar wel doordachte symboliek. Geen show, maar wel zichtbaar vakmanschap – zelfs in het rouwproces.
Dat hij werd herdacht in zijn eigen keuken, omringd door mensen die hem écht kenden, maakt het moment uniek. Dit was geen publieke show, maar een liefdevol ritueel in de geest van Jonnie zelf: warm, creatief, met oog voor detail én voor de mensen om hem heen.
Een nalatenschap die blijft leven
Hoewel Jonnie Boer fysiek niet meer onder ons is, leeft zijn gedachtegoed voort. In De Librije, die onder leiding van zijn kinderen en Nelson Tanate verdergaat. In de chefs die hij inspireerde. In de boeken, gerechten en momenten die mensen met hem deelden.
Zijn d00d voelt als een gemis, maar zijn leven als een cadeau – aan Zwolle, aan de gastronomie, aan Nederland. Zoals één van de gasten het verwoordde bij het verlaten van De Librije:
“Jonnie kookte niet alleen met ingrediënten, hij kookte met hart. En dat proef je nog steeds.”
Het geluk straalt momenteel van Roxeanne Hazes af. De zangeres, die de afgelopen jaren haar eigen weg heeft gevonden in zowel haar carrière als haar privéleven, heeft bijzonder babynieuws te vieren. Niet omdat ze zelf opnieuw moeder wordt, maar omdat haar beste vriendin een dochtertje heeft gekregen. En alsof dat nog niet speciaal genoeg is, draagt het meisje een naam met een diepe emotionele lading: ze is vernoemd naar Roxeanne zelf.
Een moment dat alles zegt
Op Instagram deelde Roxeanne het nieuws op haar eigen, warme manier. Geen grootse aankondiging, geen lange uitleg, maar een intieme story die boekdelen spreekt. Een foto van een klein babyhandje, vergezeld door een paar liefdevolle woorden. “M’n lieve zussenvriendin is bevallen van een dochtertje en ze is naar mij vernoemd,” schreef ze erbij. De emotie spat er vanaf. Dit is zo’n moment dat niet draait om likes of aandacht, maar om pure verbondenheid.
Voor veel mensen is het geven van een naam een van de meest persoonlijke keuzes die je kunt maken. Dat een vriendin besluit haar dochter te vernoemen naar Roxeanne, laat zien hoe belangrijk zij voor haar is. Het is een eer die je niet kunt plannen of afdwingen, maar die ontstaat uit jaren van vertrouwen, gedeelde ervaringen en onvoorwaardelijke steun.
Opgroeien in de schijnwerpers
Roxeanne Hazes is natuurlijk geen onbekende naam. Als dochter van volkszanger André Hazes groeide ze op in een omgeving waarin muziek, emoties en publieke aandacht altijd aanwezig waren. André Hazes kreeg vier kinderen: Nathalie, Melvin, Roxeanne en André junior. Roxeanne en André junior zijn de kinderen die hij samen kreeg met Rachel Hazes.
Haar jeugd speelde zich deels af onder het vergrootglas van de media, zeker na het wegvallen van haar vader. Familieperikelen, meningsverschillen en juridische kwesties haalden regelmatig de krantenkoppen. Toch wist Roxeanne zich los te maken van het etiket “dochter van” en haar eigen identiteit te vormen, zowel als artiest als als mens.
Een eigen pad, een eigen stem
Muzikaal koos Roxeanne bewust voor een andere richting dan het levenslied waarmee haar vader groot werd. Haar nummers zijn persoonlijk, eerlijk en vaak rauw. Ze zingt over liefde, verlies, groei en kwetsbaarheid. Dat juist die openheid haar publiek aanspreekt, blijkt uit haar trouwe fanbase en de waardering die ze krijgt voor haar authenticiteit.
Ook privé lijkt ze haar balans te hebben gevonden. Al jaren vormt ze een hecht gezin met haar partner Erik Zwennes. Samen kregen ze in 2018 zoon Fender, die een centrale plek inneemt in haar leven. Roxeanne deelt af en toe kleine inkijkjes in het gezinsleven: knusse momenten thuis, vakanties en eenvoudige geluksmomenten. Zonder opsmuk, zonder perfect plaatje, maar juist herkenbaar en warm.
De betekenis van gekozen familie
In interviews en op social media benadrukt Roxeanne vaak hoe belangrijk haar inner circle voor haar is. Vrienden die voelen als familie, mensen bij wie ze zichzelf kan zijn. Dat ze haar beste vriendin omschrijft als “zussenvriendin” zegt alles. Het gaat hier niet om zomaar een vriendschap, maar om een band die door de jaren heen is uitgegroeid tot iets dat verder gaat dan bloedverwantschap.
Dat juist deze vriendin haar dochter naar Roxeanne vernoemt, onderstreept dat gevoel. Het is een bevestiging van wederzijds respect en liefde. Voor Roxeanne, die zelf veel waarde hecht aan familiebanden, moet dit extra bijzonder zijn.
Een groot compliment met een zachte betekenis
Een naam is meer dan een woord. Het is een symbool, een wens, soms zelfs een belofte. Door haar dochter Roxeanne te noemen, geeft de vriendin niet alleen een eerbetoon, maar ook een stukje vertrouwen mee. Het is alsof ze zegt: “Jij staat voor iets wat ik mijn kind toewens.”
Fans reageerden massaal op het nieuws. Onder Roxeannes berichten stromen felicitaties binnen. Veel volgers noemen het “ontzettend mooi” en “zo verdiend”. Anderen schrijven dat het hen raakt, juist omdat Roxeanne altijd zo open is over wat liefde en vriendschap voor haar betekenen.
Een nieuwe rol, zonder titel
Of Roxeanne officieel peettante wordt, is niet bekend en eigenlijk ook niet zo belangrijk. Wat vaststaat, is dat ze er een bijzondere rol bij heeft. Een rol die niet op papier hoeft te staan om waardevol te zijn. Ze zal ongetwijfeld een vaste plek krijgen in het leven van dit meisje: als naamgenoot, als voorbeeld, als vertrouwd gezicht.
Je kunt je nu al voorstellen hoe dit meisje later zal vragen waar haar naam vandaan komt. En hoe trots haar moeder dan zal vertellen over die ene vriendin die altijd klaarstond, die luisterde, steunde en meeleefde. En hoe Roxeanne zelf met een glimlach zal toekijken, zich bewust van hoe bijzonder dat moment is.
Geluk in kleine en grote vormen
Voor Roxeanne Hazes voelt dit nieuws als een extra laag geluk bovenop een leven dat al rijk is aan liefde. Ze is artiest, partner, moeder en vriendin. En nu ook naamgever, zij het indirect. Het laat zien dat geluk niet altijd in grote mijlpalen zit, maar soms juist in de momenten die onverwacht komen en je recht in het hart raken.
Dit babynieuws past perfect bij de fase waarin Roxeanne zich nu lijkt te bevinden: een periode van rust, reflectie en waardering voor de mensen om haar heen. Geen grote statements, maar betekenisvolle verbindingen.
Vooruitkijken met een glimlach
Het is feest voor de kersverse ouders, maar ook voor Roxeanne zelf. De kans is groot dat we in de toekomst af en toe een liefdevolle baby-update voorbij zien komen, gedeeld met dezelfde zachtheid en oprechtheid die haar zo kenmerkt.
Eén ding is zeker: dit kleine meisje is geboren in een omgeving vol liefde, met een naam die staat voor kracht, kwetsbaarheid en authenticiteit. En voor Roxeanne Hazes is dat misschien wel het mooiste cadeau dat je kunt krijgen.