Algemeen
Vreselijk nieuws bij afscheid Jonnie Boer
Afscheid van topchef Jonnie Boer in De Librije: een eerbetoon vol klasse, emotie en symboliek
In het hart van Zwolle werd donderdag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van Jonnie Boer, de vermaarde chef-kok die zijn leven wijdde aan smaak, gastvrijheid en innovatie in de keuken. In zijn eigen restaurant, het wereldberoemde De Librije, kwamen familie, vrienden, collega’s en prominenten bijeen om hem de laatste eer te bewijzen.
Boer 0verleed vorige week woensdag onverwacht op Bonaire, op 60-jarige leeftijd, aan de gevolgen van een longembolie. Zijn 0verlijden bracht een schok teweeg in de culinaire wereld, maar ook ver daarbuiten. Wat donderdag volgde was een afscheid dat perfect aansloot bij wie hij was: warm, kleurrijk, eigenzinnig en tot in detail verzorgd.
De Librije als decor voor een uniek afscheid
Niet eerder werd in Nederland een chef-kok op deze manier herdacht: in zijn eigen restaurant, waar hij zijn levenswerk had opgebouwd samen met zijn vrouw Thérèse Boer. De deuren van De Librije gingen donderdagochtend open voor een select gezelschap dat Jonnie van dichtbij had gekend – in de keuken, aan tafel, of als vriend.
Bij aankomst werden gasten verwelkomd door personeel van De Librije en chef-kok Nelson Tanate, die ooit als stagiair begon onder Jonnie, en inmiddels mede-eigenaar is van het enige Nederlandse restaurant met drie Michelinsterren. Samen met de kinderen van Jonnie en Thérèse – Jimmie en Isabelle – leidt hij het bedrijf voort.
Voor de gelegenheid was de binnenstad van Zwolle deels afgesloten. Straten rond de Assiestraat en Diezerpoortenplas gingen dicht voor verkeer, de parkeergarage op het Noordereiland werd deels gereserveerd voor genodigden. Beveiligers en verkeersregelaars zorgden voor een respectvolle en rustige ontvangst.
Een kist die sprak: graffitikunst, symboliek en persoonlijkheid
Centraal in De Librije stond de opbaarkist van Jonnie Boer – niet traditioneel zwart of donkerbruin, maar kleurrijk beschilderd in graffitistijl. Een visueel eerbetoon aan zijn creativiteit, zijn lef, en zijn vermogen om altijd buiten de lijntjes te denken. De kist was een statement, net als de man die erin lag.
Aan de zijkant stond een ingelijste zwart-witfoto van Johan Cruijff, voorzien van handtekeningen. Cruijff was een grote inspiratiebron voor Jonnie, zowel in denken als in doen. Daarnaast lagen er persoonlijke voorwerpen rondom de kist: bokshandschoenen, een vishengel met molen, en flessen wijn – subtiele verwijzingen naar zijn passies buiten de keuken.
Op de kist lag ook een bloemenkrans van koning Willem-Alexander en koningin Máxima, een teken van nationale waardering voor de chef die de Nederlandse gastronomie wereldwijd op de kaart zette.
Afscheid met een glas in de hand
Gasten kregen bij aankomst de mogelijkheid om op hun eigen manier afscheid te nemen. Sommigen hieven een glas witte wijn bij het portret van Jonnie aan de ingang van het restaurant, anderen verkozen een stil moment met een glas water. Er werd niet formeel gesproken, maar de stilte sprak boekdelen.
De sfeer was ingetogen, met ruimte voor herinneringen en onderlinge gesprekken. Mensen die met Jonnie hadden gewerkt, met hem hadden gegeten of samen avonturen beleefden, vonden elkaar in verhalen en gedeeld verdriet. De liefde voor Jonnie en zijn werk was tastbaar.
Bekende gezichten uit de culinaire wereld en daarbuiten
Onder de aanwezigen waren grote namen uit de gastronomie, zoals Herman den Blijker, maar ook andere bekende Nederlanders die op een of andere manier met Jonnie verbonden waren. Namen als Jaap Stam, Humberto Tan, Jan Slagter, Jack van Gelder en Martijn Krabbé – die ernstig ziek is – lieten zich zien en toonden hun respect.
Ook burgemeester Peter Snijders van Zwolle was een van de eerste gasten die arriveerde. Hij noemde Jonnie “een ambassadeur voor Zwolle, een pionier, en bovenal een goed mens”.
Vanuit de Zwolse gemeenschap waren veel ondernemers en bekenden aanwezig, een teken dat Jonnie niet alleen nationaal, maar ook lokaal diep geworteld was.
Een brief uit stilte: het gezin spreekt via beeld
In eerste instantie waren Thérèse, Jimmie en Isabelle niet zichtbaar bij de ceremonie. Op een groot portret van Jonnie stond te lezen:
“Wat ontzettend fijn dat jullie hier zijn om afscheid te nemen van Jonnie. Wij blijven vandaag achter de schermen, maar krijgen alles op afstand mee.”
Deze beslissing werd gerespecteerd. Rouw kent geen vaste vorm, en dit gebaar paste bij de ingetogen kracht van het gezin. Later op de dag verscheen het drietal alsnog bij De Librije – stil, krachtig, en zichtbaar geraakt door de liefdevolle sfeer.
De kist werd in de loop van de ochtend uit De Librije gedragen, waarna de uitvaart in besloten kring plaatsvond.
De kracht van een chef die méér was dan zijn werk
Hoewel Jonnie Boer vooral bekend was als chef en restaurateur, werd tijdens het afscheid duidelijk dat zijn betekenis veel verder reikte. Hij was een mentor voor jonge chefs, een vriend voor vele collega’s, een ondernemer met visie en een vaderfiguur in zijn vakgebied.
Zijn creatieve geest, zijn nuchtere houding en zijn oprechte betrokkenheid bij mensen maakten hem geliefd in alle lagen van de samenleving. Hij bouwde aan meer dan een restaurant – hij bouwde aan een gemeenschap, waarin smaak, aandacht en kwaliteit centraal stonden.
Een afscheid dat recht doet aan een rijk leven
Het afscheid van Jonnie Boer was precies wat het moest zijn: persoonlijk, eigenzinnig en vol respect. Geen overdaad, maar wel doordachte symboliek. Geen show, maar wel zichtbaar vakmanschap – zelfs in het rouwproces.
Dat hij werd herdacht in zijn eigen keuken, omringd door mensen die hem écht kenden, maakt het moment uniek. Dit was geen publieke show, maar een liefdevol ritueel in de geest van Jonnie zelf: warm, creatief, met oog voor detail én voor de mensen om hem heen.
Een nalatenschap die blijft leven
Hoewel Jonnie Boer fysiek niet meer onder ons is, leeft zijn gedachtegoed voort. In De Librije, die onder leiding van zijn kinderen en Nelson Tanate verdergaat. In de chefs die hij inspireerde. In de boeken, gerechten en momenten die mensen met hem deelden.
Zijn d00d voelt als een gemis, maar zijn leven als een cadeau – aan Zwolle, aan de gastronomie, aan Nederland. Zoals één van de gasten het verwoordde bij het verlaten van De Librije:
“Jonnie kookte niet alleen met ingrediënten, hij kookte met hart. En dat proef je nog steeds.”
Melania Trump vóór het Witte Huis: een jeugd vol dromen, mode en een romance in Slovenië
Lang voordat ze wereldwijd bekend werd als de vrouw van voormalig president Donald Trump, leidde Melania Trump (geboren Melanija Knavs) een leven dat nauwelijks te vergelijken is met het huidige. Haar jeugd in Slovenië, haar vroege carrière als model en haar eerste serieuze relatie vertellen het verhaal van een jonge vrouw met internationale ambities – maar een ander pad dan ze uiteindelijk zou bewandelen.
In een zeldzaam interview blikt haar ex-vriend Jure Zorc terug op hun gezamenlijke jaren in Slovenië, in de tijd dat Melania droomde van modesteden als Parijs of Milaan – en van een leven ver weg van de politieke spotlights van Washington D.C.
Een jeugd in Slovenië
Melania groeide op in Sevnica, een klein stadje in het voormalige Joegoslavië, in wat nu Slovenië is. Ze kwam uit een hecht gezin: haar vader werkte in de auto-industrie, haar moeder ontwierp patronen voor een kledingfabriek. Die achtergrond voedde Melania’s interesse in mode, stijl en fotografie – interesses die al op jonge leeftijd zichtbaar waren.
Als tiener liep ze regelmatig modeshows in Ljubljana en werkte ze als fotomodel in bijbanen naast haar studie. In Slovenië stond ze bekend als een elegante, gereserveerde jonge vrouw met oog voor detail en een voorkeur voor verfijning.
De eerste liefde: Jure Zorc vertelt
In de jaren ‘90 had Melania een langdurige relatie met Jure Zorc, een Sloveense man die haar nog kent uit de tijd dat haar achternaam nog Knavs was. In een recent gesprek met ABC News en Irish Star deelt hij voor het eerst persoonlijke details over hun relatie en haar dromen destijds.
“Ik reed op mijn motor toen ik haar op straat zag lopen. Ze was zo mooi, ik wist meteen: ik moet haar leren kennen,” vertelt hij.
Hun eerste ontmoeting klinkt als een scène uit een romantische film. De jonge Jure was onder de indruk van Melania’s uitstraling: haar lange haren, klassieke kledingstijl en beheerste gedrag. Ze was charmant, intelligent en wist precies wat ze wilde.
Een toekomst in Parijs of Milaan?
Volgens Zorc was Melania in die tijd absoluut niet gericht op de Verenigde Staten. In tegenstelling tot wat men zou verwachten van een model met internationale ambities, droomde ze juist van een leven in Frankrijk of Italië – de bakermat van haute couture.
“Ze zei vaak dat ze zich thuis zou voelen in Parijs of Milaan. Ze wilde niet naar Amerika. Ze was gefascineerd door Europese mode, cultuur en de taal van elegantie.”
Die droom leek binnen handbereik te liggen. Melania werkte regelmatig voor modestudenten en lokale merken, en er lagen mogelijkheden om haar portfolio uit te breiden in West-Europa. Toch veranderde haar leven onverwacht van richting.
De overstap naar New York
In de late jaren ’90 verhuisde Melania naar New York, aangetrokken door kansen in de internationale modellenwereld. Hoewel Parijs en Milaan haar oorspronkelijke doel waren, bleek de Amerikaanse markt op dat moment actiever, lucratiever en toegankelijker.
De overstap markeerde een keerpunt in haar leven. Ze werkte als model voor tijdschriften, deed fotoshoots voor reclamecampagnes en bouwde een nieuw netwerk op. En toen kwam die ene avond in 1998 – de avond waarop ze Donald Trump zou ontmoeten.
De ontmoeting met Donald Trump
De eerste ontmoeting tussen Melania en Donald vond plaats in een nachtclub in New York, in 1998. Donald was toen een invloedrijke zakenman van 52 jaar, Melania was 28 en aan het werk als model. In latere interviews blikte Donald terug op die avond:
“Ik had eigenlijk een afspraak met een ander model. Maar toen zag ik Melania staan. Ik dacht alleen maar: wie is dát daar links? De rest vergat ik meteen.”
Ook Melania gaf aan dat de klik er direct was. Ze vertelde in interviews dat het contact met Donald verrassend natuurlijk verliep. Ze deelden humor, ambitie en een gevoel voor stijl. Hoewel hij in de media vaak flamboyant werd neergezet, zou hij privé juist attent en charismatisch zijn geweest.
Van model tot First Lady
Na een aantal jaren van daten, een korte breuk en verloving, trouwden Melania en Donald Trump in 2005. Ze kregen samen zoon Barron Trump, en in 2016, toen Donald tot president van de Verenigde Staten werd verkozen, werd Melania automatisch First Lady.
Die rol vervulde ze op haar eigen manier: terughoudend, stijlvol, en met een sterke focus op haar zoon. Haar modekeuzes werden wereldnieuws, haar zeldzame publieke optredens onderwerp van gesprek. Veel mensen prezen haar rustige uitstraling in contrast met het politieke geweld eromheen.
Toch bleef Melania grotendeels gesloten over haar persoonlijke gevoelens en verleden. Het interview van Jure Zorc werpt daarom een zeldzaam licht op de Melania vóór de camera’s – de jonge vrouw met Europese dromen en een toekomst die niemand kon voorspellen.
Jure Zorc kijkt terug met warmte
Op de vraag of hij verrast is over het leven dat Melania nu leidt, antwoordt Zorc:
“Natuurlijk is het bijzonder. Ik had nooit gedacht dat het meisje met wie ik op een terrasje cappuccino dronk in Ljubljana, ooit de vrouw van de machtigste man ter wereld zou worden.”