Algemeen
Uitsluitsel over gevonden lichamen in auto Klaas Bijl. Zaak neemt bizarre wending
Lichamen van vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) gevonden in auto bij Winschoten: zoektocht eindigt in intens verdriet
Het verdrietige nieuws dat velen al vreesden, is dinsdagavond werkelijkheid geworden. De lichamen van de vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) zijn aangetroffen in een auto die uit het water werd gehaald bij Winschoten. De p0litie heeft officieel bevestigd dat het om de twee kinderen gaat die sinds zaterdagmiddag als vermist stonden opgegeven.
De auto waarin de lichamen werden gevonden, een grijze Toyota Avensis, werd aangetroffen in een waterpartij aan de rand van Winschoten, in de provincie Groningen. Hulpdiensten waren al eerder op de dag ter plaatse na een tip en zetten direct duikers en bergingsvoertuigen in. Later op de avond werd duidelijk dat zich in het voertuig twee 0verleden kinderen bevonden.
Ontvoering door de vader
De zoektocht begon afgelopen zaterdag, toen Klaas Bijl (67), de vader van de kinderen, hen meenam uit het dorp Beerta. Hij haalde de kinderen op met de belofte hen naar McDonald’s te brengen, maar verdween vervolgens spoorloos. De moeder sloeg alarm, waarop direct een Amber Alert werd verstuurd. Sindsdien werd met man en macht gezocht naar het drietal, onder leiding van de p0litie, maar ook met hulp van vrijwilligers, speurhonden en sonarapparatuur.
Wat het onderzoek extra zorgelijk maakte, was de inhoud van een brief die later werd gevonden. Daarin suggereerde de vader dat hij van plan was zichzelf én zijn kinderen iets aan te doen. Deze brief leidde ertoe dat de p0litie het onderzoek schaarde onder de zwaarste prioriteiten. Alle scenario’s werden opengehouden, maar de vrees voor een fatale afloop groeide met de dag.
Doorbraak in Winschoten
Na dagen zoeken in onder meer de omgeving van Beerta en de Carel Coenraadpolder bij Finsterwolde, waar bandensporen richting het water waren gevonden, kwam maandagavond de doorbraak. Een voertuig werd gesignaleerd in het water aan de rand van Winschoten, niet ver van de A7. De plek werd onmiddellijk afgezet, en de p0litie startte een grondige inspectie van het terrein.
Dinsdagochtend werd het voertuig met een kraan uit het water getakeld. In de auto werden de lichamen van de twee kinderen aangetroffen. De identiteit van de kinderen is inmiddels bevestigd door de p0litie. Over de aanwezigheid van de vader in het voertuig was aanvankelijk nog onzekerheid, maar later bleek ook hij in de auto te zijn gevonden. Het drama had daarmee zijn tragische volledigheid bereikt.
R0uw in de gemeenschap
De ontdekking heeft een enorme impact gehad op de gemeenschap. In Beerta en omliggende dorpen heerst verslagenheid. Op diverse plekken zijn bloemen, knuffels en kaarsen neergelegd. Op het hek bij de school van de kinderen hangen nu tekeningen, boodschappen van klasgenootjes en linten met hun namen erop. De emotie is groot, het verdriet tastbaar.
De scholen waar Jeffrey en Emma naartoe gingen hebben onmiddellijk actie ondernomen om r0uwverwerking op gang te brengen. Leerkrachten en externe begeleiders vangen de klasgenootjes op. Er zijn momenten van stilte, herinneringen worden gedeeld, en ouders zijn uitgenodigd om samen met hun kinderen te praten over het verlies. De kinderen worden omschreven als vrolijk, sociaal en geliefd in hun omgeving.
Familie: “Hartverscheurend verlies”
De familie van Jeffrey en Emma is kapot van verdriet. Via de organisatie Namens de Familie is opnieuw verzocht om hun privacy te respecteren in deze ondraaglijke tijd. In een korte verklaring lieten de nabestaanden weten “aangeslagen, boos en intens verdrietig” te zijn. “Geen enkel woord komt in de buurt van wat wij nu voelen.”
De familie heeft tijdens de dagenlange zoektocht veel steun ontvangen uit het hele land. Er werden online steunbetuigingen gedeeld, er waren spontane zoekacties van burgers, en ook vanuit Duitsland hielpen mensen mee. “We willen iedereen die hoopte, zocht en meeleefde danken,” aldus de verklaring.
Vragen aan p0litie en instanties
De zaak roept intussen ook vragen op over hoe het zo ver heeft kunnen komen. Afgelopen vrijdagavond, een dag voor de verdwijning, werd de p0litie al gewaarschuwd door de moeder van de kinderen. Zij had verontrustende berichten ontvangen van Klaas Bijl, waarin hij zinspeelde op een dramatisch besluit. Agenten bezochten die avond de woning van de vader, maar besloten toen geen maatregelen te nemen. “Er was geen reden om in te grijpen,” luidde de eerste verklaring van de p0litie.
Later erkenden p0litiefunctionarissen dat er al langer sprake was van zorgen rond het gezin. Er zouden meldingen zijn geweest van huiselijk geweld en psychische instabiliteit. De kinderen stonden wettelijk onder gezag van hun moeder. Waarom Bijl desondanks met hen mocht vertrekken, is nu onderwerp van onderzoek. Ook is er een melding gedaan bij Veilig Thuis, zo werd woensdag bekendgemaakt.
Burgemeester Ben Visser van de gemeente Eemsdelta heeft aangegeven dat hij een eigen onderzoek start naar wat er in de aanloop naar dit drama is gebeurd. “We moeten nagaan of we als gemeente alles hebben gedaan wat mogelijk was,” zei hij tijdens een persmoment. Het Openbaar Ministerie heeft aangegeven dat het forensisch onderzoek nog loopt, maar dat verdrinking vermoedelijk de d00dsoorzaak is van de kinderen en hun vader.
Massaal medeleven
Het land r0uwt mee. Wat begon als een vermissingszaak met een sprankje hoop, eindigde in een tragedie die diepe sporen nalaat. Op sociale media en in talkshows klinkt verbijstering, maar ook de roep om betere bescherming van kinderen in conflictsituaties. Organisaties als 113 Zelfmoordpreventie benadrukken het belang van tijdige signalering en hulp bij psychische nood.
Op de plek waar de auto uit het water werd gehaald, komen mensen nog altijd samen. Ze staan stil, huilen, leggen bloemen en blijven minutenlang in stilte. De namen Jeffrey en Emma zijn in ieders gedachten – als symbolen van onschuld, van een gemis dat nooit meer opgevuld kan worden.
Herinnering aan twee jonge levens
De komende dagen staan in het teken van afscheid nemen. Voor de familie breekt een periode aan waarin alles stil lijkt te staan. De verwerking van dit verlies zal jaren vergen. Maar in de harten van velen zullen Jeffrey en Emma blijven voortleven – als twee kinderen die nooit de kans kregen om hun leven ten volle te leven.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.