Algemeen
Transgender man boos omdat verpleegsters hem verkeerd benoemden na bevalling
Bennett Kaspar-Williams: “Mijn zwangerschap maakt me geen moeder – identiteit verdient respect”
In een tijd waarin respect voor iemands identiteit steeds meer aandacht krijgt, blijkt uit persoonlijke verhalen hoe belangrijk het is om mensen aan te spreken zoals zij zelf dat aangeven. Dit geldt voor iedereen, ongeacht of iemand cisgender, transgender, non-binair of iets anders is. Toch wordt deze basis van erkenning en gelijkwaardigheid nog lang niet overal toegepast.
Een treffend voorbeeld is het verhaal van Bennett Kaspar-Williams (37) uit Los Angeles. In oktober 2020 verwelkomde hij samen met zijn man Malik hun zoon Hudson via een keizersnede. Hoewel Bennett zich destijds identificeerde als man, werd hij in het z!ekenhuis keer op keer aangesproken met “moeder” — tegen zijn wil én tegen de informatie in die hij vooraf had gedeeld met het zorgpersoneel.
“Mijn zwangerschap werd continu verkeerd begrepen”
Bennett startte zijn medische transitie in 2014, drie jaar nadat hij tot het besef kwam dat hij transgender is. Hij gebruikte toen de voornaamwoorden hij/hem, en inmiddels identificeert hij zich als non-binair en gebruikt hij zowel hij/hem als zij/hen. Samen met zijn partner droomde hij ervan een gezin te stichten. Ze wisten dat dit zou betekenen dat Bennett tijdelijk moest stoppen met zijn testosterontherapie om zijn vruchtbaarheid terug te laten keren.
Na grondig nadenken besloot Bennett dat hij zich comfortabel genoeg voelde om zelf zwanger te worden. Dat proces verliep verrassend snel: al kort na de eerste pogingen bleek hij op natuurlijke wijze zwanger. “We hadden verwacht dat het veel langer zou duren,” vertelt hij.
Toch werd die blijdschap al snel overschaduwd door zorgen: net na de positieve test begon in de VS de eerste coronagolf en lockdown. Plots draaide alles om veiligheid — niet alleen voor Bennett, maar ook voor het ongeboren kindje.
Verwarring en onbegrip in het z!ekenhuis
De grootste uitdaging tijdens zijn zwangerschap was niet fysiek, maar sociaal en emotioneel: hoe anderen ermee omgingen. Hoewel hij overal had aangegeven dat hij man is, bleven artsen en verplegend personeel hem steevast “moeder” noemen. “Het enige wat me echt dysforisch maakte aan de zwangerschap, was hoe ik constant verkeerd werd aangesproken door zorgverleners,” zegt hij.
Zelf had hij gehoopt dat het z!ekenhuis zijn identiteit zou respecteren, zeker omdat hij expliciet op de formulieren had aangegeven hoe hij genoemd wilde worden. Maar in de praktijk liep het anders. Steeds opnieuw werd hij geconfronteerd met het hardnekkige idee dat iemand die zwanger is per definitie een vrouw moet zijn — een aanname die zijn identiteit volledig negeerde.
“Moederschap is geen synoniem voor vrouw-zijn”
Voor Bennett was deze ervaring pijnlijk, maar ook verhelderend. In de maanden na de bevalling besloot hij zich in te zetten voor meer bewustwording over genderidentiteit binnen de geboortezorg. In een interview met de New York Post vertelt hij: “De hele zwangerschapszorg in Amerika is doordrenkt met het idee van moederschap. Het draait om het verkopen van een romantisch beeld van ‘de moeder’. Maar dat sluit mensen zoals ik uit.”
Hij benadrukt dat niet iedereen met een baarmoeder zwanger wil of kan worden, en dat niet iedereen die een kind draagt automatisch een moeder is. “Het idee dat vrouwelijkheid gelijkstaat aan moederschap is gewoonweg fout. Het houdt geen rekening met de realiteit van trans- en non-binaire personen, én het doet ook veel vrouwen tekort die geen kinderen kunnen krijgen of dat niet willen.”
Een nieuwe manier van kijken naar zwangerschap
Bennett’s ervaring maakt duidelijk hoe belangrijk het is om fysieke processen — zoals een zwangerschap — niet automatisch te koppelen aan genderidentiteit. “Ik ben zwanger geweest, maar dat maakt mij geen moeder,” zegt hij. “Ik ben vader, en dat verdient respect.”
Zijn keuze om de zwangerschap zelf te dragen, kwam voort uit een diep inzicht in zijn eigen lichaam en identiteit. Door lichamelijke functies los te koppelen van traditionele genderopvattingen, kon hij een bewuste en authentieke keuze maken. “Zwangerschap was voor mij geen conflict met mijn identiteit, totdat de buitenwereld het wél zo maakte,” aldus Bennett.
Positieve verandering begint met taal
De kern van zijn boodschap? Respect begint bij taal. Door simpelweg iemands gekozen voornaamwoorden en aanspreekvorm te gebruiken, erken je hun mens-zijn. Het gaat niet om politieke correctheid, maar om basisrespect en empathie.
In zijn pleidooi pleit Bennett voor meer inclusieve zorgverlening. Hij roept z!ekenhuizen en medische instellingen op om zorgprofessionals beter te trainen in genderinclusieve communicatie. Dat gaat verder dan taal: het betekent ook openstaan voor diverse gezinsvormen en ervaringen, zonder aannames.
“Mijn identiteit doet ertoe — net als die van jou”
Vandaag deelt Bennett zijn verhaal in de hoop dat het iets in beweging zet. Zijn zwangerschap en bevalling waren een bijzondere ervaring, maar ook een confronterende spiegel voor hoe weinig ruimte er nog is voor genderdiversiteit in de zorg.
Dat hij nu openlijk spreekt over die periode, laat zien hoe krachtig persoonlijke verhalen kunnen zijn in het vergroten van begrip. “Ik wil dat mijn zoon opgroeit in een wereld waarin hij leert dat iedereen zichzelf mag zijn — en dat ouderschap er in vele vormen is.”
Zijn verhaal raakt daarmee niet alleen aan het thema transgender ouderschap, maar ook aan bredere kwesties over wie erbij hoort, wie gezien wordt en wie ruimte krijgt om zichzelf te zijn.
Meer dan alleen een persoonlijk verhaal
Bennett’s reis laat zien hoe belangrijk het is om maatschappelijke structuren — zoals de gezondheidszorg — kritisch onder de loep te nemen. Voor wie nooit is buitengesloten op basis van identiteit, lijkt het misschien een klein detail of een ‘verspreking’. Maar voor mensen als Bennett zijn die woorden en aannames dagelijkse confrontaties met het feit dat hun bestaan niet altijd erkend wordt.
Zijn ervaring staat niet op zichzelf. Over de hele wereld vertellen trans- en non-binaire personen hoe ze in de gezondheidszorg, op school of in sociale situaties telkens opnieuw moeten uitleggen wie ze zijn — of erger: worden genegeerd.
Tot slot
Of je nu vader, moeder, papa, mama of iets anders bent: jouw identiteit verdient erkenning. En zolang we blijven luisteren naar verhalen zoals die van Bennett Kaspar-Williams, kunnen we samen bouwen aan een inclusievere samenleving. Een samenleving waarin iedereen zich welkom voelt — ook tijdens de meest intieme, kwetsbare momenten van het leven.
Wat vind jij van Bennett’s verhaal? Laat het weten in de reacties en deel jouw mening over hoe we samen kunnen zorgen voor meer respect en gelijkwaardigheid.
P0litie deelt schokkende update in zaak Lisa: verd*chte nu in drie ernstige zaken gelinkt
De zaak rondom de d00d van de 17-jarige Lisa uit Abcoude krijgt steeds meer onthullingen. Tijdens een persconferentie van de gemeente Amsterdam heeft de p0litie vrijdagmiddag bevestigd dat de 22-jarige man die eerder deze week is aangehouden, niet alleen verdacht wordt van de gew*lddadige d00d van Lisa en een ernstig zedendelict, maar nu ook in verband wordt gebracht met een derde m!sdrijf. Het onderzoek neemt daarmee een steeds grimmiger wending.
Verd*chte aangehouden in asielzoekerscentrum
De verdachte werd donderdagavond door een arrestatieteam van de p0litie opgepakt in een opvanglocatie van het Centraal Orgaan opvang asielzoekers (COA) in Amsterdam-Zuidoost. Op dat moment werd hij al gezocht vanwege een ernstig zedendelict dat vorige week plaatsvond aan de Weesperzijde.
Bij dat incident, in de nacht van 14 op 15 augustus, werd een vrouw belaagd, geslagen en vervolgens slachtoffer van seksueel geweld. Het slachtoffer moest naar het ziekenhuis voor behandeling. De dader wist te ontkomen, maar dankzij getuigenverklaringen en tips kwam de p0litie uiteindelijk bij de 22-jarige man terecht.
Schokkende bevindingen rond Lisa
Vrijdag werd duidelijk dat de man óók officieel wordt verdacht van de gewelddadige d00d van Lisa. Het meisje werd in de nacht van dinsdag op woensdag rond 04.00 uur levenloos gevonden in een berm langs het water bij Duivendrecht, nadat zij onderweg naar huis was aangevallen.
Wat het verdriet en de verontwaardiging nog groter maakt, is de bevestiging van de p0litie dat op Lisa’s lichaam meerdere steek- en snijw0nden zijn aangetroffen. Het onderzoeksteam wil op dit moment nog niet delen met welk voorwerp dit letsel is veroorzaakt, omdat dit informatie kan zijn die later van belang is in de rechtszaak.
Het nieuws dat Lisa niet alleen slacht0ffer werd van gew*ld, maar ook dergelijke verw0ndingen opliep, zorgt voor diepe schokgolven door de samenleving.
Een derde misdrijf komt aan het licht
Alsof dit nog niet ernstig genoeg was, deelde de p0litie tijdens de persconferentie nóg een onthulling. De verd*chte wordt namelijk ook in verband gebracht met een derde zaak: een poging tot s*ksueel gew*ld op 10 augustus.
Het slachtoffer van dit incident besloot pas op 20 augustus aangifte te doen, nadat zij een getuigenoproep van de p0litie had gezien. Dankzij haar verklaring kwam er een lijn in het onderzoek die leidde tot de arr*statie van de verd*chte. Het 0penbaar Min!sterie benadrukt dat niet uitgesloten wordt dat er nog meer slacht0ffers zullen opstaan.
Identiteit verdachte nog onbekend
Hoewel de man inmiddels in drie ernstige zaken wordt genoemd, houdt de p0litie zijn identiteit vooralsnog geheim. Dat betekent dat zijn naam, nationaliteit en verblijfsstatus in Nederland niet zijn vrijgegeven. Dit gebeurt omwille van de veiligheid van het onderzoek én omdat er nog geen rechterlijk oordeel is geveld.
Wat wel vaststaat, is dat de verdenkingen steeds zwaarder worden en dat er een samenhang zichtbaar wordt tussen de verschillende gebeurtenissen in Amsterdam en omgeving.
Hoe de p0litie hem op het spoor kwam
De doorbraak in het onderzoek kwam nadat de vrouw die op 10 augustus werd belaagd, alsnog naar voren stapte. Haar aangifte bleek de sleutel tot het vinden van de verdachte. Vervolgens kwamen ook de andere zaken – de aanval aan de Weesperzijde en het tragische incident met Lisa – samen in het onderzoek.
De p0litie benadrukt dat het team alle tips en camerabeelden die zijn binnengekomen zorgvuldig doorneemt. Inmiddels zijn er meer dan tweehonderd meldingen binnen, waarvan sommige zeer waardevol zijn voor het lopende onderzoek.
De laatste uren van Lisa
Het verhaal van Lisa blijft Nederland bezighouden. Het meisje uit Abcoude was dinsdagavond samen met twee vrienden en een vriendin op stap in Amsterdam. Rond half vier ’s nachts besloten de vrienden een taxi naar huis te nemen. Lisa koos ervoor om terug te fietsen, omdat ze haar fiets niet in de stad wilde laten staan.
Ze nam een bekende route via de Holterbergweg richting het AMC, een weg die ze vaak gebruikte omdat haar middelbare school daar in de buurt lag. Onderweg voelde Lisa zich bedreigd en besloot ze het alarmnummer 112 te bellen. Terwijl de p0litie meeluisterde, werd ze aangevallen. Agenten waren al onderweg, maar kwamen helaas net te laat.
Toen de hulpdiensten arriveerden, werd Lisa levenloos aangetroffen in de berm naast een sloot. Haar fiets stond enkele meters verderop. De gruwelijke gebeurtenis duurde volgens bronnen minder dan tien minuten, maar de impact is onmetelijk.
Oproep aan getuigen
De p0litie zoekt nog altijd naar drie belangrijke weggebruikers die mogelijk cruciale informatie hebben. Het gaat om de bestuurder van een scooter, de inzittenden van een lichtkleurig bestelbusje en iemand in een kleine Birò, een elektrisch stadsautootje. Zij zouden zich tussen 04.10 en 04.30 uur op de Holterbergweg hebben bevonden, het tijdstip waarop Lisa vermoedelijk werd aangevallen.
Tijdens de persconferentie werd opnieuw benadrukt hoe belangrijk het is dat deze mensen zich melden. Mogelijk hebben zij de verdachte gezien of andere details waargenomen die kunnen helpen bij het onderzoek.
Reactie van de ouders van Lisa
Te midden van alle ontwikkelingen hebben de ouders van Lisa via een schriftelijke verklaring laten weten opgelucht te zijn dat er een verdachte is aangehouden.
“Voor ons als familie ligt de focus nu op het afscheid van Lisa. We hopen dat in alle rust en geborgenheid samen met onze dierbaren te kunnen doen,” schrijven zij.
Ze benadrukken dat ze steun vinden in de vele reacties uit de samenleving, maar dat hun prioriteit ligt bij rouwen in besloten kring.
Samenwerking binnen de p0litie
Het onderzoek naar de verschillende zaken wordt nu uitgevoerd door meerdere teams die nauw samenwerken. Waar eerder nog niet vaststond dat er verbanden waren tussen de incidenten, gaat de p0litie er inmiddels vanuit dat dezelfde verdachte verantwoordelijk kan zijn voor alle drie.
Volgens het Openbaar Ministerie zijn de verdenkingen ernstig en breed. De komende dagen wordt de man uitgebreid verhoord, terwijl forensisch onderzoek en het uitpluizen van camerabeelden doorgaan.
Maatschappelijke schok
Het verhaal van Lisa heeft een diepe indruk gemaakt, niet alleen in Abcoude en Duivendrecht, maar in heel Nederland. Jongeren herkennen zich in haar situatie – een avondje uit, daarna alleen naar huis fietsen – en ouders voelen de pijn van het ondenkbare verlies.
Op sociale media wordt massaal meegeleefd met de familie. Velen roepen op tot steun en gerechtigheid, maar er is ook angst en boosheid over de gebeurtenissen.
Toekomst van het onderzoek
Met de arrestatie van de verdachte is er een belangrijke stap gezet, maar de zaak is verre van afgerond. De komende weken moeten uitwijzen welke bewijzen er tegen de man liggen, welke getuigen zich nog melden en of er wellicht nog andere incidenten zijn waarbij hij betrokken is geweest.
Het Openbaar Ministerie benadrukt dat er pas geoordeeld kan worden na een eerlijk proces, maar gezien de ernst van de verdenkingen is de verwachting dat dit tot een langdurige rechtszaak zal leiden.
Conclusie
De tragische d00d van Lisa heeft Nederland diep geraakt. Het nieuws dat de verdachte inmiddels in drie ernstige zaken wordt genoemd en dat er steek- en snijw0nden op haar lichaam zijn gevonden, maakt de schok nog groter. Toch biedt de aanhouding van de 22-jarige man hoop op gerechtigheid.
De ouders van Lisa vragen om rust en privacy om afscheid te nemen van hun dochter, terwijl de p0litie haar zoektocht naar getuigen en bewijzen voortzet. Voor de samenleving blijft de zaak een pijnlijk voorbeeld van hoe een gewone nacht fataal kan eindigen – en waarom gerechtigheid zo belangrijk is.