Algemeen
Thérèse Boer maakte het in tranen bekend De Librije heropent na overlijden van Jonnie Boer: ‘De ziel van het restaurant is verdwenen’
De Librije heropent na 0verlijden Jonnie Boer: “Zijn geest blijft in elk gerecht aanwezig”
Slechts enkele dagen na het plotselinge 0verlijden van topchef Jonnie Boer opent het beroemde restaurant De Librije in Zwolle opnieuw de deuren. De heropening markeert niet alleen een praktisch moment in de agenda van het driesterrenrestaurant, maar vooral een symbolische mijlpaal: een eerbetoon aan een man die de Nederlandse gastronomie naar een ongekend niveau tilde.
Hoewel het restaurant fysiek weer draait, is het gemis van Jonnie voelbaar in elk detail. Toch klinkt er ook vastberadenheid. Zijn familie en team zetten door — precies zoals hij dat gewild zou hebben.
“De ziel is weg, maar de geest leeft voort”
Het 0verlijden van Jonnie Boer op 23 april 2025, tijdens een verblijf op Bonaire, kwam als een schok voor de culinaire wereld. De chef, die samen met zijn vrouw Thérèse Boer het gezicht en de motor achter De Librije vormde, 0verleed op 60-jarige leeftijd aan een acute longembolie. Zijn uitvaart, die afgelopen vrijdag plaatsvond, werd bijgewoond door talloze collega-chefs, bekenden en trouwe gasten.
Vandaag, amper een week later, zwaaien de deuren van het restaurant opnieuw open. Niet uit gewoonte, maar uit eerbetoon. “We blijven Jonnie trots maken,” luidt het op sociale media, waar Thérèse samen met hun kinderen en chef Nelson Tanate een emotioneel bericht deelt.
Bij het bericht staat ook een van Jonnie’s bekende uitspraken: “Oké, en nu gaan we weer door. Door met waar we mee bezig waren. Stilstaan is achteruitgaan.” Die woorden vormen nu het kompas voor het team dat hij achterliet.
Grote dankbaarheid na enorme steun
De voorbije week werd de familie Boer overspoeld met berichten van steun, bloemen en herinneringen van mensen uit alle hoeken van het land — en ver daarbuiten.
“De liefde en steun die we hebben mogen ontvangen, zijn onbeschrijfelijk,” schrijft de familie op Instagram. “We zijn nog steeds overdonderd door het verlies van Jonnie. Maar wat jullie ons hebben gegeven, helpt ons enorm. We willen iedereen bedanken voor de troostende woorden, het medeleven en de herinneringen.”
Dat Jonnie Boer niet zomaar een chef was, maar een pionier, blijkt uit de wijze waarop hij herdacht wordt. Niet alleen binnen de horeca, maar ook door vaste gasten, jonge chefs en levensgenieters die zijn signatuur konden proeven in elk bord.
Een culinaire legende met een unieke visie
Jonnie Boer begon zijn carrière bescheiden, maar zijn visie op koken was groots. Samen met Thérèse bouwde hij De Librije uit tot een van de meest toonaangevende restaurants van Europa. In 2004 ontving De Librije de felbegeerde derde Michelinster — een erkenning die het restaurant tot op de dag van vandaag behoudt.
Boer stond bekend om zijn creativiteit, het gebruik van lokale producten en zijn perfectionistische werkwijze. Hij combineerde innovatie met traditie en wist daarmee een keuken neer te zetten die zowel vernieuwend als diep geworteld was in de Nederlandse eetcultuur.
Naast zijn werk in de keuken zette Jonnie zich ook in voor duurzaamheid, jong talent en de ontwikkeling van de gastronomie als vak. Hij was een mentor voor velen en een inspiratie voor nog meer.
De toekomst van De Librije: een gedeelde missie
Met het wegvallen van Jonnie verandert er veel, maar één ding blijft hetzelfde: de missie. Die missie wordt nu gedragen door Nelson Tanate, jarenlang Jonnie’s rechterhand en inmiddels de nieuwe chef van De Librije. Aan zijn zijde blijft Thérèse Boer de rol vervullen die ze al decennialang met flair en passie op zich neemt: gastvrouw, wijnexpert en mede-eigenaar.
Samen zetten zij het levenswerk van Jonnie voort. “Alles wat we doen, doen we in zijn geest,” vertelt Thérèse. “Hij leeft voort in de mensen die hij geïnspireerd heeft, in de manier van werken die hij heeft nagelaten en in de gerechten die hij ooit bedacht.”
Volgens insiders zal de menukaart van De Librije voorlopig grotendeels behouden blijven. Veel van de gerechten dragen immers Jonnie’s signatuur. Maar ook nieuwe creaties — geïnspireerd op zijn gedachtegoed — zullen in de komende maanden op het bord verschijnen.
Een documentaire als blijvende herinnering
Wat velen niet wisten: Jonnie en Thérèse Boer werden het afgelopen jaar gevolgd door een cameraploeg voor een nieuwe documentaireserie. De serie, die later dit jaar zal worden uitgezonden, krijgt nu een geheel andere lading.
Wat begon als een inkijkje in hun dagelijks leven en werk, is nu uitgegroeid tot een indringend portret van een meesterchef in zijn laatste jaar. Met beelden van achter de schermen, gesprekken over passie, werkdruk, en liefde, zal het een waardevolle herinnering vormen voor iedereen die door Jonnie geraakt is.
“Zijn geest zit in elk gerecht dat we serveren”
Gasten die vandaag als eersten weer aan tafel schuiven bij De Librije, doen dat met een bijzonder gevoel. Sommigen kenden Jonnie persoonlijk, anderen via zijn kookkunst. Maar één sentiment wordt breed gedeeld: zijn aanwezigheid is voelbaar.
Zoals een vaste gast het verwoordde: “Zijn ziel is misschien fysiek niet meer aanwezig, maar zijn geest blijft in elk bord dat hier wordt geserveerd. Je proeft hem in de details, in de zorg, in de verfijning.”
Meer dan een restaurant
De Librije is inmiddels meer dan een eetgelegenheid — het is een plek geworden waar vakmanschap, gastvrijheid en emotie samenkomen. Met de heropening wordt niet alleen het werk voortgezet, maar ook een levensfilosofie geëerd. De visie van Jonnie Boer leeft voort in elk teamlid, in elke wijnkeuze van Thérèse, in elke creatie van Nelson.
Een toekomst in de geest van Jonnie
De komende maanden zullen in het teken staan van r0uw én hernieuwde energie. Het team van De Librije is vastbesloten om door te gaan, niet ondanks Jonnie’s afwezigheid, maar juist dankzij zijn inspiratie.
Thérèse en haar kinderen laten weten dat ze met trots naar de toekomst kijken, wetend dat Jonnie hen blijft aanmoedigen. “Hij wilde nooit stilstaan. En dus gaan wij door.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Laat jouw herinnering
achter
Heb jij ooit gegeten bij De Librije of een bijzondere herinnering
aan Jonnie Boer? Deel het met ons in de reacties of via social
media onder de hashtag #InEerbetoonAanJonnie.
Claude in de Eurovisiefinale: raakt hij Europa met zijn boodschap?
Voor zanger Claude was het dé avond van zijn leven. Tijdens de spannende finale van het Eurovisiesongfestival trad hij op met zijn nummer C’est la Vie, een persoonlijke ode aan het leven, aan hoop en aan doorzetten. Al maanden leefde hij toe naar dit moment, en eindelijk was het zover: het grootste podium van Europa, miljoenen kijkers, en één kans om te schitteren. Maar hoe kwam zijn optreden eigenlijk over bij het publiek – en wat betekent dat voor zijn eindscore?
Van halve finale naar finale: een overtuigende opmars
De 21-jarige Claude wist zich eerder deze week moeiteloos te plaatsen voor de grote finale. Zijn optreden in de eerste halve finale werd goed ontvangen: strak gezongen, geloofwaardig gebracht en met een uitstraling die zowel jong als oud aansprak. De bookmakers waren positief: volgens hen had Nederland met Claude een serieuze kans op een top 5-notering.
Met dat vertrouwen op zak stond Claude vanavond als twaalfde deelnemer op het podium in Malmö. Zijn optreden was zonder meer een van de meer ingetogen momenten van de avond – een welkome afwisseling tussen alle lichtshows en spektakel. Maar niet iedereen was overtuigd.
Gespannen of gewoon menselijk?
Op sociale media lieten de eerste reacties zich al snel voelen. Meerdere kijkers merkten op dat Claude wat gespannen oogde aan het begin van zijn optreden. Een lichte tekstfout in de openingszin bleef niet onopgemerkt, en sommige fans wezen op een minder krachtige opbouw dan ze van eerdere optredens gewend waren.
“Je zag dat hij zenuwachtig was,” schreef een kijker op X. “Hij begon wat voorzichtig.” Anderen benadrukten dat de emotie het juist krachtiger maakte. “Hij zong het alsof het echt over hem ging. Geen show, maar gevoel,” aldus een reactie op Instagram.
Hoewel het optreden niet perfect was, bleef de kritiek grotendeels mild. Veel kijkers hadden misschien simpelweg net iets meer verwacht – iets dat bij hoge verwachtingen vaker gebeurt.
Veel fans vol lof: ‘Oprecht en puur’
Tegenover de kritische noten stond echter een enorme golf van positieve reacties. Onder hashtags als #Claude en #Eurovision2025 stroomden de complimenten binnen. Kijkers prezen zijn warme stemgeluid, zijn oprechte performance en het feit dat hij op zo’n jonge leeftijd al zoveel gevoel weet over te brengen.
“Dit nummer raakt,” schreef een fan op TikTok. “Het is precies wat je wilt horen in een finale vol glitter: een boodschap die binnenkomt.” Een andere kijker vatte het mooi samen: “Je kunt een liedje duizend keer repeteren, maar wanneer je daar live staat – voor duizenden mensen in de zaal en miljoenen thuis – dan moet je het echt voelen. En dat deed Claude.”
Ook bekende Nederlanders en Eurovisie-kenners lieten van zich horen. Meerdere artiesten spraken hun bewondering uit voor Claude’s lef, zijn tekst en de boodschap die hij durfde over te brengen. Niet als performer met vuurwerk, maar als zanger met een verhaal.
Jury versus publiek: wie bepaalt?
Een belangrijk detail voor de eindklassering is de verdeling tussen jury- en publieksstemmen. De vakjury’s uit de deelnemende landen stemden namelijk al een dag eerder, tijdens een besloten generale repetitie. Die stemmen tellen voor 50% mee.
De andere helft komt van het publiek. En dat is nu de grote vraag: weet Claude ook de kijkers thuis te overtuigen? Zijn optreden was ingetogen en emotioneel, maar dat betekent niet automatisch dat het massaal stemmen oplevert. Tegelijkertijd blijkt uit eerdere edities dat juist zulke optredens onverwacht hoge publiekscores kunnen halen.
Het blijft dus spannend. De uiteindelijke rangschikking wordt bepaald door de combinatie van vakjury en televoting – en daarin kan alles nog veranderen.
Bookmakers blijven hoopvol
Voorafgaand aan de finale stond Claude stabiel in de top vijf bij meerdere wedkantoren. Zijn nummer C’est la Vie werd geprezen om zijn universele thema: omgaan met tegenslag, durven leven, en het vinden van hoop in kleine dingen. De mix van moderne pop met klassieke opbouw sloeg aan bij een breed publiek.
Na de finaleperformance bleven de noteringen redelijk stabiel. Sommige bookmakers schroefden zijn kansen iets terug, terwijl anderen hem onverminderd hoog inschatten. Alles hangt nu af van hoe de vakjury’s en het stemmende publiek zijn kwetsbare optreden hebben ervaren.
Claude raakt generaties
Wat opvalt, is dat Claude met zijn muziek meerdere doelgroepen aanspreekt. Zijn fanbase is divers: van jonge luisteraars die hem kennen van TikTok en radiohits, tot oudere kijkers die geraakt worden door zijn teksten. Dat blijkt ook uit de online reacties. “Mijn dochter van tien en mijn moeder van zestig vonden het allebei prachtig,” schreef een moeder op Facebook.
De tekst van C’est la Vie – die onder meer gaat over kwetsbaarheid, verlies en doorzetten – is toegankelijk en herkenbaar. Het nummer laat zien dat een Eurovisie-inzending niet altijd bombastisch hoeft te zijn om binnen te komen.
Een droom die werkelijkheid werd
Voor Claude is deze finale niet alleen een professionele mijlpaal, maar ook een emotionele bekroning. Zijn doorbraak begon met Ladada (Mon Dernier Mot), gevolgd door succesnummers als Layla. In korte tijd groeide hij uit tot een van de meest belovende artiesten van Nederland. Zijn deelname aan het Songfestival voelt dan ook als een logisch vervolg op die opmars.
Claude gaf eerder aan dat hij het festival niet ziet als een wedstrijd, maar als een kans om iets te vertellen. C’est la Vie is voor hem een persoonlijk lied, ontstaan uit levenservaring en introspectie. Die intentie klonk door in elk woord dat hij vanavond zong.
Wat kunnen we verwachten?
De stemming is gesloten, en nu is het wachten op de uitslag. Wordt Claude de verrassing van de avond? Komt hij inderdaad in de top vijf terecht, of eindigt hij ergens net daarbuiten? Alles is mogelijk. Maar wat al vaststaat: Claude heeft indruk gemaakt. Met een nummer dat beklijft, een stem die raakt, en een boodschap die blijft hangen.
Wat de uitslag ook wordt, Claude heeft Nederland op een waardige, oprechte manier vertegenwoordigd. Zijn optreden was misschien niet perfect – maar wel echt. En in een tijd waarin authenticiteit steeds zeldzamer lijkt, is dat misschien wel het meest waardevolle dat hij kon geven.
Conclusie: Claude laat zien dat eenvoud krachtig kan zijn
Zijn optreden in de Eurovisiefinale was niet de luidste, niet de meest spectaculaire – maar wel een van de meest eerlijke. Claude bewees dat je ook met ingetogenheid en gevoel kunt opvallen in een zee van showelementen. Of hij nu hoog eindigt of niet: hij heeft zijn sporen verdiend.
Wat begon als een droom, werd werkelijkheid. En misschien is dat wel de ware betekenis van C’est la Vie – het leven zoals het komt, met vallen, opstaan, zingen en geraakt worden.
#songfestival ik vond het echt onwijs goed. Trots op #Claude
— Helen (@helenamonica14) May 17, 2025
Wat heb je het goed gedaan Claude, zo goed!!!! #songfestival
— Collin van Velzen (@csvv_02) May 17, 2025