Algemeen
Thérèse Boer maakte het in tranen bekend De Librije heropent na overlijden van Jonnie Boer: ‘De ziel van het restaurant is verdwenen’
De Librije heropent na 0verlijden Jonnie Boer: “Zijn geest blijft in elk gerecht aanwezig”
Slechts enkele dagen na het plotselinge 0verlijden van topchef Jonnie Boer opent het beroemde restaurant De Librije in Zwolle opnieuw de deuren. De heropening markeert niet alleen een praktisch moment in de agenda van het driesterrenrestaurant, maar vooral een symbolische mijlpaal: een eerbetoon aan een man die de Nederlandse gastronomie naar een ongekend niveau tilde.
Hoewel het restaurant fysiek weer draait, is het gemis van Jonnie voelbaar in elk detail. Toch klinkt er ook vastberadenheid. Zijn familie en team zetten door — precies zoals hij dat gewild zou hebben.
“De ziel is weg, maar de geest leeft voort”
Het 0verlijden van Jonnie Boer op 23 april 2025, tijdens een verblijf op Bonaire, kwam als een schok voor de culinaire wereld. De chef, die samen met zijn vrouw Thérèse Boer het gezicht en de motor achter De Librije vormde, 0verleed op 60-jarige leeftijd aan een acute longembolie. Zijn uitvaart, die afgelopen vrijdag plaatsvond, werd bijgewoond door talloze collega-chefs, bekenden en trouwe gasten.
Vandaag, amper een week later, zwaaien de deuren van het restaurant opnieuw open. Niet uit gewoonte, maar uit eerbetoon. “We blijven Jonnie trots maken,” luidt het op sociale media, waar Thérèse samen met hun kinderen en chef Nelson Tanate een emotioneel bericht deelt.
Bij het bericht staat ook een van Jonnie’s bekende uitspraken: “Oké, en nu gaan we weer door. Door met waar we mee bezig waren. Stilstaan is achteruitgaan.” Die woorden vormen nu het kompas voor het team dat hij achterliet.
Grote dankbaarheid na enorme steun
De voorbije week werd de familie Boer overspoeld met berichten van steun, bloemen en herinneringen van mensen uit alle hoeken van het land — en ver daarbuiten.
“De liefde en steun die we hebben mogen ontvangen, zijn onbeschrijfelijk,” schrijft de familie op Instagram. “We zijn nog steeds overdonderd door het verlies van Jonnie. Maar wat jullie ons hebben gegeven, helpt ons enorm. We willen iedereen bedanken voor de troostende woorden, het medeleven en de herinneringen.”
Dat Jonnie Boer niet zomaar een chef was, maar een pionier, blijkt uit de wijze waarop hij herdacht wordt. Niet alleen binnen de horeca, maar ook door vaste gasten, jonge chefs en levensgenieters die zijn signatuur konden proeven in elk bord.
Een culinaire legende met een unieke visie
Jonnie Boer begon zijn carrière bescheiden, maar zijn visie op koken was groots. Samen met Thérèse bouwde hij De Librije uit tot een van de meest toonaangevende restaurants van Europa. In 2004 ontving De Librije de felbegeerde derde Michelinster — een erkenning die het restaurant tot op de dag van vandaag behoudt.
Boer stond bekend om zijn creativiteit, het gebruik van lokale producten en zijn perfectionistische werkwijze. Hij combineerde innovatie met traditie en wist daarmee een keuken neer te zetten die zowel vernieuwend als diep geworteld was in de Nederlandse eetcultuur.
Naast zijn werk in de keuken zette Jonnie zich ook in voor duurzaamheid, jong talent en de ontwikkeling van de gastronomie als vak. Hij was een mentor voor velen en een inspiratie voor nog meer.
De toekomst van De Librije: een gedeelde missie
Met het wegvallen van Jonnie verandert er veel, maar één ding blijft hetzelfde: de missie. Die missie wordt nu gedragen door Nelson Tanate, jarenlang Jonnie’s rechterhand en inmiddels de nieuwe chef van De Librije. Aan zijn zijde blijft Thérèse Boer de rol vervullen die ze al decennialang met flair en passie op zich neemt: gastvrouw, wijnexpert en mede-eigenaar.
Samen zetten zij het levenswerk van Jonnie voort. “Alles wat we doen, doen we in zijn geest,” vertelt Thérèse. “Hij leeft voort in de mensen die hij geïnspireerd heeft, in de manier van werken die hij heeft nagelaten en in de gerechten die hij ooit bedacht.”
Volgens insiders zal de menukaart van De Librije voorlopig grotendeels behouden blijven. Veel van de gerechten dragen immers Jonnie’s signatuur. Maar ook nieuwe creaties — geïnspireerd op zijn gedachtegoed — zullen in de komende maanden op het bord verschijnen.
Een documentaire als blijvende herinnering
Wat velen niet wisten: Jonnie en Thérèse Boer werden het afgelopen jaar gevolgd door een cameraploeg voor een nieuwe documentaireserie. De serie, die later dit jaar zal worden uitgezonden, krijgt nu een geheel andere lading.
Wat begon als een inkijkje in hun dagelijks leven en werk, is nu uitgegroeid tot een indringend portret van een meesterchef in zijn laatste jaar. Met beelden van achter de schermen, gesprekken over passie, werkdruk, en liefde, zal het een waardevolle herinnering vormen voor iedereen die door Jonnie geraakt is.
“Zijn geest zit in elk gerecht dat we serveren”
Gasten die vandaag als eersten weer aan tafel schuiven bij De Librije, doen dat met een bijzonder gevoel. Sommigen kenden Jonnie persoonlijk, anderen via zijn kookkunst. Maar één sentiment wordt breed gedeeld: zijn aanwezigheid is voelbaar.
Zoals een vaste gast het verwoordde: “Zijn ziel is misschien fysiek niet meer aanwezig, maar zijn geest blijft in elk bord dat hier wordt geserveerd. Je proeft hem in de details, in de zorg, in de verfijning.”
Meer dan een restaurant
De Librije is inmiddels meer dan een eetgelegenheid — het is een plek geworden waar vakmanschap, gastvrijheid en emotie samenkomen. Met de heropening wordt niet alleen het werk voortgezet, maar ook een levensfilosofie geëerd. De visie van Jonnie Boer leeft voort in elk teamlid, in elke wijnkeuze van Thérèse, in elke creatie van Nelson.
Een toekomst in de geest van Jonnie
De komende maanden zullen in het teken staan van r0uw én hernieuwde energie. Het team van De Librije is vastbesloten om door te gaan, niet ondanks Jonnie’s afwezigheid, maar juist dankzij zijn inspiratie.
Thérèse en haar kinderen laten weten dat ze met trots naar de toekomst kijken, wetend dat Jonnie hen blijft aanmoedigen. “Hij wilde nooit stilstaan. En dus gaan wij door.”
Laat jouw herinnering
achter
Heb jij ooit gegeten bij De Librije of een bijzondere herinnering
aan Jonnie Boer? Deel het met ons in de reacties of via social
media onder de hashtag #InEerbetoonAanJonnie.
Jutta Leerdam flink toegetakeld na verkeersongeluk: “Hij zat op zijn telefoon”
Voor topschaatsster Jutta Leerdam is het een week vol schrik, pijn en ongeloof. De olympische medaillewinnares kwam onlangs in een verkeersongeluk terecht en deelt nu zelf de sporen daarvan. Met een opengehaalde kin, een hevige schaafwond op haar arm en zichtbare blauwe plekken laat ze zien hoe hard de klap moet zijn geweest. Toch overheerst één gevoel: dankbaarheid dat het niet nóg erger is afgelopen.
De beelden die Jutta via TikTok deelt, maken diepe indruk. Je ziet hoe haar kin letterlijk is opengescheurd en hoe haar arm eruitziet alsof ze meters over het asfalt is geschuurd. Het is het soort wond dat je bij een val verwacht, niet bij iemand die net bezig is met haar voorbereiding op de Olympische Winterspelen. En toch blijft Jutta opvallend vastberaden en veerkrachtig.
Een ongeluk zonder waarschuwing
Waar de aanrijding precies plaatsvond, laat de schaatsster niet weten. Wat ze wél duidelijk maakt, is dat het niet haar fout was. In haar video richt ze zich rechtstreeks tot de bestuurder die volgens haar verantwoordelijk is voor de klap:
“Aan de man die op zijn stomme, kleine telefoon zat terwijl hij aan het rijden was en mij van de weg heeft gereden…”
Volgens Jutta kwam de automobilist uit de tegenovergestelde richting, maar belandde hij tóch op haar helft van de weg. Ze schrikt nog steeds als ze eraan terugdenkt. Het had allemaal anders kunnen aflopen. Veel erger.
“Hij mag van geluk spreken dat ik taai ben.”
Met die woorden laat ze doorcijferen dat ze zich ondanks alles staande houdt. Het is een typische Jutta-reactie: duidelijk, eerlijk en met de nodige pit.
Een flinke wond, maar geen blijvende schade
Wie de video ziet, begrijpt direct dat de impact groot moet zijn geweest. Haar kin is diep opengescheurd, een wond die waarschijnlijk stevig gehecht moest worden. Op haar arm zie je een grote rode schaafwond die nog dagen pijnlijk zal blijven.
Toch is er ook goed nieuws: Jutta liep geen structurele schade op. Haar handen – essentieel voor training, balans en zelfs simpele dagelijkse handelingen – zijn ongedeerd. Ze kan dus nog steeds haar volgers meenemen in haar herstelproces, al doet ze dat dit keer met zichtbaar meer moeite dan anders.
Het ongeluk lijkt eerder een emotionele klap dan een sportieve terugslag. Maar in een olympisch seizoen telt elke dag, elk uur, elke training.
Op weg naar Milaan: de Winterspelen in zicht
En die timing maakt het ongeluk nóg pijnlijker. Over iets meer dan twee maanden beginnen de Olympische Winterspelen van 2026 in Milaan en Cortina d’Ampezzo. Voor Jutta zijn deze Spelen een droom, een kans om opnieuw te schitteren op het hoogste podium – en wellicht goud te winnen.
Tijdens de vorige Winterspelen, in Beijing, pakte Jutta zilver op de 1000 meter en greep ze internationaal de aandacht met haar ongekende snelheid en uitstraling. Sindsdien is haar carrière alleen maar harder gegaan. Grote wedstrijden, wereldbekers, medailles: Jutta is een van Nederlands grootste sporticonen geworden.
Maar om er in Milaan te staan, moet ze eerst door het kwalificatietoernooi in Heerenveen, dat eind volgende maand al begint. Een verwonding – zelfs een relatief kleine – kan in deze fase roet in het eten gooien. Topsport is timing. Topsport is ritme. Topsport is gezondheid.
En precies daar wringt het nu.
Jutta blijft strijdbaar: ‘Ik ben taai’
Wie Jutta een beetje kent, weet dat ze zich niet snel laat tegenhouden. Het ongeluk heeft haar zichtbaar geraakt, maar haar houding is onveranderd strijdlustig. In haar eigen woorden:
“Hij mag van geluk spreken dat ik taai ben.”
Die zin vat haar karakter perfect samen: kwetsbaar in wat ze meemaakt, maar onverwoestbaar in hoe ze ermee omgaat. Ze laat zien dat zelfs een topatleet – iemand die controle gewend is – volledig verrast kan worden door de roekeloosheid van anderen. En toch: ze kijkt vooruit.
Veel fans reageren met bezorgde berichten onder haar video: van steunbetuigingen tot complimenten over haar veerkracht. Het laat zien hoeveel mensen met haar meeleven. Niet alleen als sportvrouw, maar ook als mens.
De relatie met Jake Paul: steun uit onverwachte hoek
Naast haar sportieve ambities is ook haar relatie met de Amerikaanse YouTuber en bokser Jake Paul iets waar veel mensen nieuwsgierig naar zijn. De twee zijn al langere tijd samen en delen geregeld openhartige momenten op sociale media.
Jake Paul, die dankzij zijn carrière meer dan comfortabel kan leven, lijkt ook voor Jutta een bron van rust en stabiliteit te zijn. Hoewel hij vaak in Amerika is en zij in Nederland traint, weten ze elkaar altijd weer te vinden.
De kans is groot dat Jake direct op het vliegtuig zou stappen als Jutta dat zou willen. Hij heeft meermaals laten zien dat hij haar carrière en haar doelen volledig ondersteunt. Ook nu, in een stressvolle periode richting de Winterspelen, is zijn steun mogelijk van grote waarde.
Tijd dringt – maar hoop overheerst
Met het kwalificatietoernooi in zicht wordt de druk steeds groter. Jutta heeft geen tijd om lang stil te staan bij wat er gebeurd is. Elke training telt, elke dag zonder hinder is essentieel. Gelukkig lijkt het erop dat ze geen ernstige blessures heeft die haar deelname in gevaar brengen.
Toch blijft het spannend. Een wond op de kin geneest. Een schaafwond op de arm trekt weg. Maar een schrikreactie, een mental reset, vertrouwen in het lichaam – dat kost tijd.
En die is nu schaars.
Fans massaal achter haar
Hoewel het ongeluk een flinke schok veroorzaakt heeft, krijgt Jutta enorm veel steun. Fans prijzen haar eerlijkheid en humor, zelfs in moeilijke situaties. Dat ze haar kwetsbaarheid deelt, maakt haar menselijk en toegankelijk – iets wat niet altijd vanzelfsprekend is voor een topsporter.
Het voorval is ook een wake-up call voor veel mensen: een seconde afleiding in het verkeer kan levens veranderen. Dat Jutta er relatief goed vanaf is gekomen, mag een wonder heten.
Jutta’s boodschap blijft hangen
Het belangrijkste dat ze zelf wil benadrukken? Dat telefoongebruik in het verkeer levensgevaarlijk is. Haar boodschap is helder, fel en onvergetelijk:
“Aan de man die op zijn telefoon zat terwijl hij reed: besef wat je doet.”
Het zijn woorden die blijven hangen. Niet alleen voor haar volgers, maar voor iedereen die weleens geneigd is om tóch even een bericht te lezen tijdens het rijden.
Ze staat weer op – zoals altijd
Ondanks alles lijkt Jutta vastberaden om door te gaan. Ze heeft haar doel voor ogen: Milaan. En wie de schaatsster volgt, weet dat ze niet rust voordat ze daar staat, in topvorm, klaar om te knallen.
Het ongeluk was een tegenslag, maar geen einde. Eerder een hoofdstuk dat laat zien hoe sterk ze daadwerkelijk is.