Algemeen
Thérèse Boer maakte het in tranen bekend De Librije heropent na overlijden van Jonnie Boer: ‘De ziel van het restaurant is verdwenen’
De Librije heropent na 0verlijden Jonnie Boer: “Zijn geest blijft in elk gerecht aanwezig”
Slechts enkele dagen na het plotselinge 0verlijden van topchef Jonnie Boer opent het beroemde restaurant De Librije in Zwolle opnieuw de deuren. De heropening markeert niet alleen een praktisch moment in de agenda van het driesterrenrestaurant, maar vooral een symbolische mijlpaal: een eerbetoon aan een man die de Nederlandse gastronomie naar een ongekend niveau tilde.
Hoewel het restaurant fysiek weer draait, is het gemis van Jonnie voelbaar in elk detail. Toch klinkt er ook vastberadenheid. Zijn familie en team zetten door — precies zoals hij dat gewild zou hebben.
“De ziel is weg, maar de geest leeft voort”
Het 0verlijden van Jonnie Boer op 23 april 2025, tijdens een verblijf op Bonaire, kwam als een schok voor de culinaire wereld. De chef, die samen met zijn vrouw Thérèse Boer het gezicht en de motor achter De Librije vormde, 0verleed op 60-jarige leeftijd aan een acute longembolie. Zijn uitvaart, die afgelopen vrijdag plaatsvond, werd bijgewoond door talloze collega-chefs, bekenden en trouwe gasten.
Vandaag, amper een week later, zwaaien de deuren van het restaurant opnieuw open. Niet uit gewoonte, maar uit eerbetoon. “We blijven Jonnie trots maken,” luidt het op sociale media, waar Thérèse samen met hun kinderen en chef Nelson Tanate een emotioneel bericht deelt.
Bij het bericht staat ook een van Jonnie’s bekende uitspraken: “Oké, en nu gaan we weer door. Door met waar we mee bezig waren. Stilstaan is achteruitgaan.” Die woorden vormen nu het kompas voor het team dat hij achterliet.
Grote dankbaarheid na enorme steun
De voorbije week werd de familie Boer overspoeld met berichten van steun, bloemen en herinneringen van mensen uit alle hoeken van het land — en ver daarbuiten.
“De liefde en steun die we hebben mogen ontvangen, zijn onbeschrijfelijk,” schrijft de familie op Instagram. “We zijn nog steeds overdonderd door het verlies van Jonnie. Maar wat jullie ons hebben gegeven, helpt ons enorm. We willen iedereen bedanken voor de troostende woorden, het medeleven en de herinneringen.”
Dat Jonnie Boer niet zomaar een chef was, maar een pionier, blijkt uit de wijze waarop hij herdacht wordt. Niet alleen binnen de horeca, maar ook door vaste gasten, jonge chefs en levensgenieters die zijn signatuur konden proeven in elk bord.
Een culinaire legende met een unieke visie
Jonnie Boer begon zijn carrière bescheiden, maar zijn visie op koken was groots. Samen met Thérèse bouwde hij De Librije uit tot een van de meest toonaangevende restaurants van Europa. In 2004 ontving De Librije de felbegeerde derde Michelinster — een erkenning die het restaurant tot op de dag van vandaag behoudt.
Boer stond bekend om zijn creativiteit, het gebruik van lokale producten en zijn perfectionistische werkwijze. Hij combineerde innovatie met traditie en wist daarmee een keuken neer te zetten die zowel vernieuwend als diep geworteld was in de Nederlandse eetcultuur.
Naast zijn werk in de keuken zette Jonnie zich ook in voor duurzaamheid, jong talent en de ontwikkeling van de gastronomie als vak. Hij was een mentor voor velen en een inspiratie voor nog meer.
De toekomst van De Librije: een gedeelde missie
Met het wegvallen van Jonnie verandert er veel, maar één ding blijft hetzelfde: de missie. Die missie wordt nu gedragen door Nelson Tanate, jarenlang Jonnie’s rechterhand en inmiddels de nieuwe chef van De Librije. Aan zijn zijde blijft Thérèse Boer de rol vervullen die ze al decennialang met flair en passie op zich neemt: gastvrouw, wijnexpert en mede-eigenaar.
Samen zetten zij het levenswerk van Jonnie voort. “Alles wat we doen, doen we in zijn geest,” vertelt Thérèse. “Hij leeft voort in de mensen die hij geïnspireerd heeft, in de manier van werken die hij heeft nagelaten en in de gerechten die hij ooit bedacht.”
Volgens insiders zal de menukaart van De Librije voorlopig grotendeels behouden blijven. Veel van de gerechten dragen immers Jonnie’s signatuur. Maar ook nieuwe creaties — geïnspireerd op zijn gedachtegoed — zullen in de komende maanden op het bord verschijnen.
Een documentaire als blijvende herinnering
Wat velen niet wisten: Jonnie en Thérèse Boer werden het afgelopen jaar gevolgd door een cameraploeg voor een nieuwe documentaireserie. De serie, die later dit jaar zal worden uitgezonden, krijgt nu een geheel andere lading.
Wat begon als een inkijkje in hun dagelijks leven en werk, is nu uitgegroeid tot een indringend portret van een meesterchef in zijn laatste jaar. Met beelden van achter de schermen, gesprekken over passie, werkdruk, en liefde, zal het een waardevolle herinnering vormen voor iedereen die door Jonnie geraakt is.
“Zijn geest zit in elk gerecht dat we serveren”
Gasten die vandaag als eersten weer aan tafel schuiven bij De Librije, doen dat met een bijzonder gevoel. Sommigen kenden Jonnie persoonlijk, anderen via zijn kookkunst. Maar één sentiment wordt breed gedeeld: zijn aanwezigheid is voelbaar.
Zoals een vaste gast het verwoordde: “Zijn ziel is misschien fysiek niet meer aanwezig, maar zijn geest blijft in elk bord dat hier wordt geserveerd. Je proeft hem in de details, in de zorg, in de verfijning.”
Meer dan een restaurant
De Librije is inmiddels meer dan een eetgelegenheid — het is een plek geworden waar vakmanschap, gastvrijheid en emotie samenkomen. Met de heropening wordt niet alleen het werk voortgezet, maar ook een levensfilosofie geëerd. De visie van Jonnie Boer leeft voort in elk teamlid, in elke wijnkeuze van Thérèse, in elke creatie van Nelson.
Een toekomst in de geest van Jonnie
De komende maanden zullen in het teken staan van r0uw én hernieuwde energie. Het team van De Librije is vastbesloten om door te gaan, niet ondanks Jonnie’s afwezigheid, maar juist dankzij zijn inspiratie.
Thérèse en haar kinderen laten weten dat ze met trots naar de toekomst kijken, wetend dat Jonnie hen blijft aanmoedigen. “Hij wilde nooit stilstaan. En dus gaan wij door.”
Laat jouw herinnering
achter
Heb jij ooit gegeten bij De Librije of een bijzondere herinnering
aan Jonnie Boer? Deel het met ons in de reacties of via social
media onder de hashtag #InEerbetoonAanJonnie.
Het interview van Eva Jinek met hoofdofficier van justitie Heleen Rutgers heeft dinsdagavond een enorme discussie losgemaakt. Aanleiding was het besluit van het 0penbaar Ministerie om geen hoger beroep in te stellen in de strafzaak tegen zanger Marco Borsato. De rechtbank sprak hem eerder vrij, en met het besluit van het OM lijkt die zaak nu definitief afgesloten. Toch bleek uit de uitzending dat het laatste woord er nog lang niet over is gezegd.
Definitief besluit na jarenlange procedure
Eerder op de dag maakte het 0penbaar Ministerie bekend af te zien van een vervolgprocedure. Daarmee werd duidelijk dat de vrijspraak van Marco Borsato blijft staan. Het OM gaf aan dat de kans zeer klein werd geacht dat een gerechtshof tot een ander oordeel zou komen dan de rechtbank Midden-Nederland.
Die rechtbank oordeelde ruim een week geleden dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was om tot een veroordeling te komen. Het OM had in eerste aanleg nog een vrijheidsstraf geëist, maar zag na bestudering van het vonnis onvoldoende aanknopingspunten om het oordeel succesvol aan te vechten.
Volgens het OM keek de rechtbank op twee cruciale punten anders naar de zaak dan het 0penbaar Ministerie zelf: de waardering van verklaringen en het aanvullende bewijs. Dat verschil van inzicht bleek doorslaggevend.
Eva Jinek confronteert hoofdofficier live op televisie
De beslissing leidde tot felle reacties, waaronder die van presentatrice Eva Jinek. In haar talkshow ontving zij dinsdagavond Heleen Rutgers, hoofdofficier van justitie bij de rechtbank Midden-Nederland. Wat volgde was een stevig gesprek waarin Jinek geen enkele kritische vraag uit de weg ging.
Jinek begon het interview met de constatering dat het OM jarenlang had aangegeven een sterke zaak te hebben opgebouwd. Er was uitgebreid onderzoek gedaan, deskundigen waren geraadpleegd en er was vertrouwen uitgesproken in de uitkomst. Dat beeld strookte volgens haar niet met het uiteindelijke besluit om af te zien van hoger beroep.
De presentatrice confronteerde Rutgers met eerdere publieke uitspraken waarin werd gesproken over zorgvuldig verzameld bewijs en grote zekerheid over de juridische onderbouwing. “Hoe kan het dat er nu wordt gezegd dat de kans op succes minimaal is, terwijl eerder juist het tegenovergestelde werd gesuggereerd?” vroeg Jinek.
Het verschil tussen overtuiging en oordeel
Rutgers probeerde in haar antwoorden duidelijk te maken dat een strafzaak altijd afhankelijk blijft van de interpretatie van de rechter. Het OM kan overtuigd zijn van de kracht van een dossier, maar uiteindelijk bepaalt de rechtbank hoe bewijs juridisch wordt gewogen.
Volgens Rutgers heeft de rechtbank in dit geval een strikte lijn gehanteerd, vooral waar het ging om aanvullend bewijs dat afkomstig was uit dezelfde bron als de verklaring zelf. Dat leidde ertoe dat elementen die het OM als ondersteunend beschouwde, door de rechtbank onvoldoende zelfstandig werden geacht.
Jinek liet het daar niet bij en stelde dat het OM deze juridische redenering had kunnen voorzien. “U weet toch hoe rechters naar bewijs kijken?” hield zij Rutgers voor. De hoofdofficier bleef benadrukken dat verschil van inzicht tussen OM en rechtbank geen uitzondering is binnen het rechtsstelsel.
Kritiek op de rol van het 0penbaar Ministerie
Het gesprek legde een bredere discussie bloot: hoe zorgvuldig is het OM geweest in het inschatten van de haalbaarheid van de zaak? En wat betekent dit voor het vertrouwen van betrokkenen en het publiek?
Jinek stelde dat het pijnlijk is dat na jarenlange procedures, onderzoeken en publieke aandacht uiteindelijk wordt geconcludeerd dat een veroordeling juridisch niet haalbaar is. Ze vroeg zich hardop af of dit traject niet anders had moeten worden ingericht.
Rutgers erkende dat de uitkomst teleurstellend kan zijn, maar benadrukte dat het rechtssysteem juist is ontworpen om zorgvuldig en terughoudend te zijn. “Vrijspraak betekent niet dat er geen verhaal is, maar dat het bewijs juridisch niet voldoet aan de vereiste standaard,” aldus Rutgers.
Verdeelde reacties bij kijkers
Na de uitzending stroomden de reacties op sociale media binnen. Veel kijkers vonden dat Eva Jinek het 0penbaar Ministerie scherp en terecht bevroeg. Anderen vonden de toon te hard en spraken van een ongelijk speelveld, waarin een justitiële bestuurder zich moest verdedigen tegenover een ervaren presentatrice.
Sommigen vonden dat Jinek de emoties van het publiek verwoordde, anderen vonden dat zij voorbijging aan de complexiteit van strafrechtelijke afwegingen. Vooral de vraag of het OM te zelfverzekerd is geweest in eerdere communicatie, werd breed besproken.
Vertrouwen in het rechtssysteem onder druk
De zaak raakt aan een dieper liggend maatschappelijk thema: het vertrouwen in het rechtssysteem. Wanneer een zaak jarenlang in de publieke aandacht staat en uiteindelijk zonder vervolg eindigt, roept dat vragen op bij alle betrokkenen.
Voorstanders van het besluit benadrukken dat het juist getuigt van zorgvuldigheid dat het OM geen kansloze procedures voortzet. Critici vinden dat het OM eerder duidelijkheid had moeten geven over de onzekerheden in het dossier.
Een zaak die juridisch sluit, maar emotioneel blijft
Hoewel de strafzaak juridisch is afgesloten, blijft de maatschappelijke impact groot. Het interview bij Eva Jinek maakte duidelijk hoe gevoelig dit onderwerp is en hoe verschillend de verwachtingen zijn van justitie, media en publiek.
Voor Marco Borsato betekent het besluit formeel het einde van een langdurige periode van onzekerheid. Tegelijkertijd blijft de zaak onderwerp van debat, analyse en emotie. De uitzending liet zien dat afsluiting op papier niet automatisch betekent dat alle vragen zijn verdwenen.
Conclusie
Het gesprek tussen Eva Jinek en Heleen Rutgers markeert een belangrijk moment in de nasleep van een veelbesproken strafzaak. Het toont hoe lastig de balans is tussen juridische zorgvuldigheid, publieke communicatie en maatschappelijke verwachtingen.
Of het OM anders had moeten handelen, zal onderwerp blijven van discussie. Duidelijk is wel dat deze zaak nog lang zal worden aangehaald als voorbeeld van hoe complex en beladen strafrechtelijke procedures kunnen zijn wanneer ze zich afspelen in het volle licht van de publieke opinie.