Algemeen
Thérèse Boer deelt rauwe emoties na afscheid van Jonnie: ‘Ik ben gebroken’
De dagen na het wegvallen van Jonnie Boer hebben diepe indruk achtergelaten op Thérèse Boer. Met zichtbare emotie, maar ook voelbare trots, sprak ze over het gemis van haar man, de legendarische chef-kok achter driesterrenrestaurant De Librije in Zwolle.
Haar woorden, openhartig en warm, schetsen een liefdevol portret van een man die voor velen van betekenis was. Niet alleen binnen het gezin, maar ook in de Nederlandse gastronomie en ver daarbuiten. Thérèse neemt ons mee in een periode vol herinnering en verbinding, waarin afscheid nemen niet betekent dat iemands invloed verdwijnt.
Een afscheid vol kleur, muziek en karakter
Het eerbetoon aan Jonnie was allesbehalve traditioneel. In plaats van een sobere bijeenkomst, werd zijn leven gevierd met muziek, kleur en een sfeer die bij hem paste. In De Librije, het restaurant waar hij zijn ziel in legde, verzamelden zich honderden mensen: collega-chefs, vaste gasten, vrienden en bekenden.
Zijn kist was niet standaard, maar een kleurrijk kunstwerk met graffiti. Oogstrelend, rebels en uitgesproken — precies zoals Jonnie was. Thérèse besloot om ruimte te geven aan anderen om hun gevoelens te delen. “Dat was geen makkelijke beslissing, maar ik wilde ruimte geven aan iedereen die Jonnie gekend en bewonderd heeft.”
Symboliek die Jonnie’s geest weerspiegelt
De beschilderde kist was geen toevallig detail, vertelt Thérèse. “Jonnie hield van uitgesproken smaken, contrasten en kleur. Die kist vatte zijn geest perfect samen. Niet ingetogen, maar levendig. Het was zó hem.”
Ook het indrukwekkende motorcortege met tientallen Harley-Davidsons raakte haar diep. “Hij hield van motoren, van het gevoel van vrijheid. Toen ik die lange stoet zag vertrekken, voelde ik: dit klopt.” Het geronk van de motoren die de stad doorkruisten, werd een onvergetelijk eerbetoon aan een man die zich nooit liet tegenhouden.
Kinderen als bron van kracht
Te midden van het verdriet vond Thérèse steun bij hun kinderen. Isabelle en Jimmie toonden, net als hun vader, veerkracht en liefde. “Ik ben kapot van binnen, maar ik ben ook zó trots op onze kinderen. Ze hebben laten zien wat echte kracht is.”
Isabelle deelde ontroerende familiefoto’s waarop Jonnie als jonge vader te zien was. “Zij gaf hem opnieuw een gezicht. Niet alleen de chef met drie sterren, maar de papa die ons leerde genieten van kleine dingen.”
Ook zoon Jimmie, die zijn vader opvolgt in de keuken, leverde zijn bijdrage aan het eerbetoon. Hij deelde beelden van de motorstoet. “Met elke seconde liet hij zien hoeveel liefde hij in zich heeft. Hij deed dit met zoveel respect. Dat raakt me als moeder.”
Troost in de steun van buitenaf
De hoeveelheid medeleven die Thérèse en haar gezin ontvingen, was overweldigend. Bloemen, kaarten en berichten stroomden binnen vanuit het hele land. “Het is ongelofelijk hoeveel mensen laten weten hoeveel Jonnie voor hen betekend heeft. Hij kookte niet alleen, hij raakte mensen. Hij was geen gewone chef, hij was iemand die herinneringen achterliet.”
Een leven vol liefde en toewijding
Ruim dertig jaar lang deelden Jonnie en Thérèse hun leven, hun werk en hun dromen. Ze bouwden aan De Librije met liefde, ambitie en oog voor perfectie. Thérèse herinnert zich hoe hij altijd met aandacht door het restaurant bewoog. “Niets ontging hem. Maar hij had ook altijd een glimlach en een vriendelijk woord voor het personeel. Hij was streng, maar ook rechtvaardig.”
Wat hem bijzonder maakte, ging verder dan zijn vakmanschap. “Hij wist mensen te raken. Of het nu jonge chefs waren, wijnliefhebbers of trouwe gasten: iedereen voelde zich gezien. Met een blik, een grap, of een goed bord eten.”
De Librije blijft zijn ziel dragen
Tijdens het eerbetoon speelde het team van De Librije een grote rol. Van keuken tot bediening: iedereen werkte met liefde en zorg mee. “Onze medewerkers hebben het afscheid mee vormgegeven. Dat heeft ons enorm gesterkt.”
In de keuken klinkt Jonnie’s stem nog dagelijks door. “Ze blijven hem citeren. ‘Net dat beetje extra!’ hoor ik ze zeggen. Zijn flair, zijn discipline, zijn warme persoonlijkheid blijven voelbaar in elk detail.”
Vooruit met liefde, terugkijken met trots
De komende tijd staat voor Thérèse in het teken van herinneren en doorgaan. De Librije zal opnieuw haar deuren openen, als eerbetoon aan de man die er zijn ziel in legde. “We doen dit niet omdat het makkelijk is, maar omdat Jonnie dat gewild zou hebben. Hij geloofde in vooruitkijken, in doorzetten, in kracht uit liefde halen.”
Elk gerecht dat geserveerd wordt, draagt een stukje van zijn nalatenschap. Thérèse vindt troost in het idee dat zijn energie blijft voortleven in hun kinderen, het team en het restaurant dat ze samen opbouwden.
Kleine momenten van herinnering
De momenten die Thérèse het meest raken, zijn vaak onverwacht. Een geur in de keuken, een oude foto, een herinnering die opeens bovenkomt. “Soms ruik ik iets en hoor ik hem in m’n hoofd: ‘Hup, doorgaan!’ Dan moet ik lachen en huilen tegelijk.”
Die kleine dingen dragen haar. “Ik ben verdrietig, maar ook intens dankbaar dat ik ruim dertig jaar naast hem heb mogen staan. We hebben iets neergezet dat groter is dan wijzelf. En dat leeft voort.”
Met De Librije als levend monument aan Jonnie’s levenswerk, zal zijn nalatenschap blijven inspireren. Niet als iets dat verloren is, maar als iets dat altijd blijft.
Algemeen
Rachel Hazes haalt uit naar slechte stem van zoonlief André en is plotseling een lekkerding geworden
De tweede kerstdag, traditioneel een moment van rust, muziek en samenzijn, liep voor André Hazes uit op een onverwacht mediastormpje. De uitzending van Sterren in concert, waarin André centraal stond, zorgde voor flink wat opschudding onder kijkers. Waar zijn recente theatershow juist veel lof oogstte, viel de televisieregistratie bij een groot deel van het publiek duidelijk minder goed in de smaak. Op sociale media stroomden de reacties binnen en al snel werd duidelijk: dit optreden liet niemand onberoerd.
Verwachtingen lagen hoog
De verwachtingen waren vooraf groot. André had de afgelopen maanden met zijn theatershow laten zien dat hij stappen had gezet als artiest. In intieme zalen wist hij het publiek te raken met persoonlijke verhalen, bekende nummers en een zichtbare inzet om zijn eigen pad te bewandelen binnen het grote erfgoed van de naam Hazes. Die positieve geluiden maakten dat veel kijkers met hoop en nieuwsgierigheid afstemden op Sterren in concert. Juist daarom kwam de teleurstelling bij sommigen extra hard aan.
Kritiek op zang en sfeer
Het grootste deel van de kritiek richtte zich op Andrés zang. Op X, Instagram en Facebook verschenen talloze berichten waarin kijkers hun twijfels uitten. Sommigen dachten dat er iets mis was met de geluidsmix of de techniek van de tv-registratie. Anderen meenden dat André zijn stem te veel probeerde te forceren om dichter bij het geluid van zijn vader te komen. Dat leidde volgens hen tot een onnatuurlijke klank.
“Wat zonde,” was een veelgehoorde reactie. “In het theater was het zó goed, maar dit komt niet over.” Anderen spraken van een rommelige indruk, waarin nummers elkaar te snel opvolgden en de energie soms weg leek te zakken. Dat er na twee intensieve kerstdagen – traditioneel geen moment waarop mensen nog massaal achter hun scherm kruipen om te klagen – tóch zo veel reacties kwamen, zegt veel over hoe het optreden binnenkwam.
Speculaties en interpretaties
Naast het stemgeluid viel ook Andrés uitstraling op. Kijkers wezen op de blik in zijn ogen en vroegen zich hardop af of hij wel helemaal fit was. Omdat André in het verleden open is geweest over worstelingen met drank en middelen, gingen sommige reacties verder dan alleen muzikale kritiek. Er werd gespeculeerd over vermoeidheid, een verkoudheid of zelfs terugval, al is daar geen enkel bewijs voor.
Die aannames riepen ook weerstand op. Andere fans sprongen juist voor hem in de bres en benadrukten dat het hier ging om interpretaties van thuis kijkende mensen, die niet weten wat er achter de schermen speelt. “Je kunt iemand beoordelen op zijn zang, maar niet op basis van een blik meteen conclusies trekken,” schreef iemand terecht.
André zelf blijft stil
Opvallend was dat André zelf na de uitzending geen directe reactie gaf. Geen uitgebreide verklaring, geen weerwoord op de kritiek. Dat zwijgen kan op verschillende manieren worden uitgelegd. Sommigen zien het als wijsheid: niet elk oordeel verdient een antwoord. Anderen vragen zich af of hij de kritiek juist extra hard voelt en daarom even afstand neemt.
Feit is dat André de afgelopen jaren vaker heeft aangegeven bewuster om te willen gaan met media en publieke reacties. Waar hij vroeger sneller emotioneel reageerde, lijkt hij nu vaker te kiezen voor rust en reflectie. Of hij later alsnog terugkomt op de reacties rond Sterren in concert, zal de tijd leren.
Rachel Hazes gooit olie op het vuur
Waar André zelf stil bleef, was daar plots een opvallende reactie van Rachel Hazes. Zij plaatste op Instagram een foto met daarbij een fragment van een liedje van André Hazes senior. In haar bijschrift prees ze expliciet hoe geweldig zijn stem zelfs na twee uur optreden nog klonk.
Voor veel volgers voelde dat als meer dan zomaar een nostalgische ode aan haar overleden man. Zonder haar zoon bij naam te noemen, leek ze impliciet een vergelijking te maken. En die vergelijking viel, zo vlak na de kritiek op Andrés optreden, bij velen op als een duidelijke sneer. “Dit is geen toeval,” schreven meerdere volgers. “Ze weet precies wat ze doet.”
Oude familiedynamiek steekt weer de kop op
De familie Hazes staat al jaren bekend om de complexe onderlinge verhoudingen. Spanningen tussen Rachel en André zijn geen geheim en laaien met enige regelmaat weer op, vaak via social media. Dat juist Rachel zich nu uitliet, terwijl André zweeg, maakte het contrast des te groter.
Sommigen vonden haar reactie pijnlijk en onnodig. “Laat hem zijn eigen weg gaan,” klonk het. Anderen zagen het als een voorspelbaar hoofdstuk in een familiedynamiek die al jaren voer is voor de media. Hoe dan ook: met één Instagram-post wist Rachel de discussie rond haar zoon nieuw leven in te blazen.
Opvallend uiterlijk van Rachel
Alsof haar boodschap nog niet genoeg stof tot praten gaf, viel ook Rachel zelf op in de gedeelde foto. Volgers merkten op dat ze er opvallend jong uitzag. Waar Rachel in het verleden geregeld het onderwerp was van scherpe opmerkingen over haar uiterlijk – soms ronduit hard en respectloos – leek ze nu bijna onherkenbaar.
Reacties varieerden van verbaasd tot spottend. Sommigen dachten zelfs dat er sprake was van een compleet andere persoon op de foto. “Is dit Rachel wel?” vroegen mensen zich af. Anderen speculeerden over zware filters, Photoshop of cosmetische ingrepen zoals botox. Het internet deed wat het altijd doet: vergelijken, analyseren en oordelen.
Afleiding van de kern?
De focus op Rachels uiterlijk leidde bij sommigen tot irritatie. “Waarom gaat het hier ineens weer over hoe zij eruitziet, en niet over wat er gezegd wordt?” merkte iemand terecht op. Toch past ook deze discussie in het bredere plaatje: alles rondom de familie Hazes wordt uitvergroot, van zang tot uiterlijk en van stiltes tot subtiele sneertjes.
Een kerst vol contrasten
Terugkijkend kan worden gesteld dat Tweede Kerstdag voor André Hazes vooral een dag van contrasten was. Aan de ene kant een artiest die eerder dit jaar lof kreeg voor zijn groei en inzet, aan de andere kant een tv-optreden dat veel kritiek opriep. Daar bovenop een moeder die met één post opnieuw olie op het vuur gooide en daarmee de familiedynamiek weer zichtbaar maakte voor heel Nederland.
Of de kritiek terecht is, blijft subjectief. Muziekbeleving is persoonlijk en verwachtingen spelen een grote rol. Wat voor de één rommelig en tegenvallend is, kan voor de ander juist rauw en eerlijk aanvoelen. Zeker bij een artiest als André, die voortdurend wordt vergeleken met zijn legendarische vader, ligt de lat automatisch hoog.
Blijvende aandacht rond de naam Hazes
Eén ding is zeker: de naam Hazes blijft ook deze kerst weer garant staan voor aandacht, discussie en emotie. Of het nu gaat om muziek, familieverhoudingen of Instagram-foto’s, het publiek kijkt, oordeelt en praat mee. Voor André zal de uitdaging blijven om zich te blijven ontwikkelen als artiest, los van vergelijkingen en familiecommentaar.
En voor Rachel? Die laat opnieuw zien dat ze, bewust of onbewust, een belangrijke rol blijft spelen in het publieke verhaal rond haar zoon. Zo eindigt deze kerst niet alleen met kerstliederen, maar ook met vragen, meningen en een familiegeschiedenis die voorlopig nog niet tot rust lijkt te komen.