Robert ten Brink r0uwt om
verlies schoonmoeder Ike: “Een tijd van liefde, herinnering en
verbondenheid”
Televisiepresentator Robert ten
Brink, jarenlang het gezicht van het geliefde RTL-programma
All You Need Is Love,
heeft samen met zijn gezin een periode doorgemaakt die bol stond
van emotie, herinnering en verbondenheid. Zijn schoonmoeder, Ike
Cialona-Janszen, is onlangs op vredige wijze 0verleden. Voor Robert
en zijn familie betekende dit verlies het afscheid van een vrouw
die niet alleen een warm familielid was, maar ook een levenslustige
en inspirerende kracht in hun leven.

Ironisch genoeg kwam dit
verdrietige nieuws op een moment waarop Robert juist bezig was met
het voorbereiden van een bijzondere aflevering van zijn programma
in Australië. Een aflevering die normaal gesproken symbool staat
voor liefde en hereniging, kreeg nu voor hem persoonlijk een extra,
intensere lading.
Een periode vol herinneringen
tijdens een reis vol liefde
All You Need Is Love draait om het bij elkaar
brengen van geliefden. In het buitenland, ver van huis, stond
Robert klaar om mensen samen te brengen voor hartverwarmende
herenigingen. Maar terwijl hij dat deed, voelde hij de behoefte om
stil te staan bij iemand van wie hij nu afscheid moest nemen. De
combinatie van professionele verplichtingen en innerlijke reflectie
maakte deze periode niet alleen druk, maar ook bijzonder
intens.
Waar zijn gezicht normaal
straalt bij de romantische taferelen die hij presenteert, viel dit
keer achter de schermen een ander soort emotie te bespeuren. Elke
ontmoeting, elk verhaal over liefde, herinnerde hem aan zijn eigen
dierbare band met Ike – de moeder van zijn vrouw Roos, en een
vertrouwd gezicht binnen het gezin.

Wie was Ike
Cialona-Janszen?
Ike was méér dan alleen de
schoonmoeder van een bekende televisiepresentator. Ze was een
centrale figuur binnen de familie, een vrouw die warmte uitstraalde
en met haar unieke persoonlijkheid generaties wist te raken.
Geboren en getogen in Amsterdam, was Ike levenslustig, geestig en
creatief. Ze stond bekend om haar nieuwsgierigheid, liefde voor
kunst en haar scherpe geest.
Samen met haar man bouwde ze
aan een warm gezin. Ze was de moeder van Roos Cialona – Roberts
echtgenote – en oma van hun vijf dochters: Nina, Emma, Charlotte,
Isabel en Suus. In een liefdevolle r0uwadvertentie werd ze
omschreven als: “Uniek, levenslustig, briljant, geestig,
eigenzinnig en lief.” Woorden die recht uit het hart komen en haar
levenshouding perfect samenvatten.
Afscheid nemen met muziek,
licht en liefde
Op 22 april nam de familie op
persoonlijke wijze afscheid van Ike. Geen kil afscheid, maar een
warm samenzijn waarin haar leven werd gevierd. Er klonk muziek waar
zij van hield – van klassieke klanken tot opgewekte jazz – en de
ruimte was gevuld met bloemen, licht en liefde. Iedereen kreeg de
gelegenheid om herinneringen te delen, kleine anekdotes te
vertellen of simpelweg stil te staan bij wat Ike voor hen betekend
had.

Voor Robert, Roos en hun
kinderen was het een intiem moment waarin ze zich opnieuw
realiseerden hoeveel sporen Ike had nagelaten in hun leven. Haar
geest leeft voort in hun verhalen, hun gebruiken en hun gedeelde
herinneringen.
Een huwelijk gebouwd op
vanzelfsprekendheid
De verbondenheid tussen
Robert en zijn vrouw Roos staat al meer dan vier decennia als een
huis. In een eerder interview met De Telegraaf vertelde Robert openhartig over hun lange
relatie: “Je moet niet te hard werken aan liefde. Het moet gewoon
kloppen.” Die vanzelfsprekendheid heeft hen door mooie én moeilijke
tijden geleid – ook nu weer.
Roos is voor Robert veel meer
dan zijn partner; ze is zijn klankbord, zijn steun, en zijn thuis.
Samen hebben ze lief en leed gedeeld. Hun huwelijk, gebaseerd op
wederzijds respect en humor, is een voorbeeld van hoe liefde in de
loop van de jaren kan groeien en verdiepen.

Steun uit onverwachte
hoeken
In tijden van r0uw en
verwerking is steun uit de omgeving van onschatbare waarde. Robert
ontving tal van hartverwarmende berichten. Zowel collega’s uit de
showbizzwereld als trouwe kijkers van zijn programma lieten van
zich horen. Bekenden, zoals Barrie Stevens, staken hem een hart
onder de riem – soms met een grapje, soms met een warme wens.
Op sociale media deelden fans
massaal hun medeleven. Velen schreven over hoe belangrijk Robert en
zijn programma voor hen zijn geweest in moeilijke tijden. Dat hij
nu zélf steun nodig heeft, raakt veel mensen. Deze verbondenheid is
voor Robert een waardevol gebaar. De liefde die hij jarenlang
uitdroeg via televisie, keert nu op een bijzondere manier naar hem
terug.
De kracht van
herinneringen
In het huis van de familie
ten Brink worden herinneringen gekoesterd. Oude fotoalbums, kleine
voorwerpen, handgeschreven briefjes – alles krijgt nu een diepere
betekenis. Herinneringen aan Ike brengen niet alleen verdriet, maar
ook warmte en troost. Ze vormen een brug tussen generaties en
houden haar levendig in het dagelijks leven van het gezin.

Zoals Psychologie Magazine
ooit schreef: herinneringen zijn ankerpunten in een leven vol
verandering. Voor Robert en zijn gezin zijn het deze ankerpunten
die hen helpen om het verlies te verwerken. Herinneringen aan Ike’s
enthousiasme bij verjaardagen, haar liefde voor koken, haar scherpe
humor – ze blijven bestaan, elke dag opnieuw.
Samen sterker dan ooit
Verlies brengt verdriet, maar
kan ook zorgen voor hernieuwde verbondenheid. Binnen het gezin van
Robert ten Brink lijkt dat zeker het geval. In deze periode zoeken
ze elkaar bewust op. Ze wandelen samen, koken samen, halen
herinneringen op bij kaarslicht of kampvuur. Het zijn kleine
rituelen die een groot verschil maken.
Volgens Gezondheidsnet is het
delen van verdriet binnen een hecht gezin een bewezen manier om
veerkracht te versterken. Dat lijkt ook hier het geval. De liefde
binnen het gezin wordt niet minder door verlies – eerder dieper,
rijker en krachtiger.

Een publieke figuur, maar ook
een mens
Robert ten Brink is voor veel
Nederlanders hét gezicht van liefde op televisie. Maar achter die
publieke rol schuilt, zoals nu duidelijker dan ooit, ook een man
met gevoelens, een vader, een schoonzoon. Zijn vermogen om
kwetsbaarheid te tonen, maakt hem extra geliefd. Hij blijft
professioneel, maar laat ook ruimte voor echtheid. Dat is wat
kijkers waarderen: iemand die het leven in al zijn facetten durft
te laten zien.
Conclusie: liefde als rode
draad – ook in afscheid
Het 0verlijden van Ike
Cialona-Janszen heeft diepe indruk gemaakt op Robert ten Brink en
zijn gezin. In een periode die normaal gevuld is met liefdevolle
herenigingen op televisie, beleefden zij zélf een intens afscheid.
Maar juist die liefde – de rode draad in Roberts werk en leven –
bleek ook nu hun grootste kracht.
Met warme herinneringen,
hartelijke steun en een onbreekbare familieband zetten ze hun leven
voort. En hoewel Ike er fysiek niet meer is, leeft haar geest voort
in de verhalen, de gebruiken en de liefde binnen de familie.
