Algemeen
Populair MAFS-koppel trekt stekker eruit en vraagt scheiding aan
Bram en Eva nemen afscheid in Married At First Sight: emotioneel einde na stille strijd
Het einde van het huidige seizoen van Married At First Sight nadert, en dat betekent dat de stellen voor het laatst samenkomen om hun ervaringen te bespreken. Tijdens het eindgesprek wordt duidelijk wie samen blijft – en wie als vrijgezel verdergaat. Eén van de koppels die daarbij veel losmaakt onder kijkers is dat van Bram (36) en Eva (31).
Hun reis begon hoopvol, met een rustige, verstandige klik. Maar zoals al vaker in het programma bleek: chemie laat zich niet afdwingen, en goede bedoelingen zijn soms niet genoeg voor liefde.
Een rustige start, maar weinig vuur
Vanaf het allereerste moment was er bij Bram en Eva sprake van een vriendelijke verstandhouding. Er was geen directe afwijzing, geen felle discussies, maar juist veel beleefdheid en wederzijds respect. Toch was er ook iets opvallends afwezig: romantiek.
Hoewel beide deelnemers hun best deden het experiment serieus te nemen, ontbrak het aan de sprankel die van vreemden geliefden maakt. Gesprekken bleven vaak oppervlakkig, knuffels voelden geforceerd en blikken ontweken elkaar vaker dan dat ze elkaar opzochten.
Kleine scheurtjes tijdens het koppelsdiner
De eerste echte barsten in hun tijdelijke huwelijk kwamen naar boven tijdens het inmiddels beruchte koppelsdiner. In het bijzijn van de andere koppels werden gevoelens besproken en moesten de stellen hun relatie een cijfer geven. En juist daar viel op dat Bram en Eva elkaar anders ervoeren dan ze dachten.
Bram gaf een beduidend lager cijfer dan Eva en onderbouwde dat met zijn gevoel van afstand en het gebrek aan diepgang. Eva reageerde zichtbaar verrast – en teleurgesteld. Ze vond dat hij zijn twijfels eerder had moeten uitspreken. Dit moment werkte als een katalysator voor verdere verwijdering tussen de twee.
Koppelsweekend: het breekpunt
Het weekend waarin de stellen samen doorbrengen op een gezamenlijke locatie werd voor Bram en Eva het definitieve keerpunt. Waar sommige koppels tijdens het weekend dichter tot elkaar komen, groeiden Bram en Eva alleen maar verder uit elkaar. De ongemakkelijke sfeer, de stille irritaties en de onuitgesproken verwachtingen bleven in de lucht hangen.
Na een reeks ongemakkelijke momenten besloten ze tijdens dit weekend gezamenlijk dat het huwelijk geen toekomst had. In overleg trokken ze de stekker uit het avontuur. Dat besluit werd met respect genomen, maar liet bij beiden ook sporen van teleurstelling na.
Een eindgesprek vol emoties
Toch kwamen de twee nog één keer samen: tijdens het officiële eindgesprek met de experts. Wat volgt, is een gesprek vol ingetogen emoties. Bram, zichtbaar geëmotioneerd, vecht tegen de tranen terwijl hij uitlegt dat hij het experiment met oprechte intenties is ingestapt.
Eva uit op haar beurt haar teleurstelling over bepaalde momenten. Ze benoemt dat Bram volgens haar soms tegenstrijdig communiceerde: eerst toenadering zoeken, dan weer afstand nemen. Bram voelt op zijn beurt juist dat Eva zich emotioneel niet openstelde, wat voor hem het grootste struikelblok was in hun poging tot opbouwen van een band.
Brieven met wederzijds respect
In het eindgesprek lezen de deelnemers traditiegetrouw een brief voor die ze speciaal voor elkaar hebben geschreven. Ondanks alle hobbels op de weg, is er ruimte voor vriendelijkheid en dankbaarheid. Eva noemt Bram “zorgzaam” en heeft “veel respect” voor zijn werk en de manier waarop hij in het leven staat.
Bram noemt Eva “een bijzondere vrouw met sterke principes” en bedankt haar voor de rust die ze in het begin samen hadden. Het zijn zachte woorden, die duidelijk maken dat het mislukken van de relatie geen gevolg is van ruzie, maar van gemis aan verbinding.
Geen boosheid, wel verdriet
De beslissing om definitief uit elkaar te gaan komt niet als een verrassing – maar makkelijk is het allerminst. Voor Bram voelt het als een mislukking, al beseft hij dat je liefde niet kunt forceren. Eva blijft realistisch en zegt: “Soms kun je het nog zo graag willen, maar als het gevoel er niet komt, dan komt het ook niet.”
Beiden verlaten het programma met een zekere rust, maar ook met het besef dat ze opnieuw zullen moeten zoeken naar een partner die écht bij hen past. Het avontuur mag dan ten einde zijn, de lessen en inzichten nemen ze mee.
Kijkers verdeeld over het stel
Op sociale media is er volop gereageerd op het verloop van Bram en Eva’s huwelijk. Veel kijkers spreken hun waardering uit voor de respectvolle manier waarop de twee met elkaar zijn omgegaan. “Niet iedereen hoeft met ruzie uit elkaar te gaan. Dit was volwassen,” schrijft iemand op X.
Toch zijn er ook kritische geluiden, vooral over Eva’s houding. Sommigen vonden haar te gesloten of zelfs kil, terwijl anderen juist bewondering hadden voor haar nuchtere en eerlijke benadering. Bram wordt vooral omschreven als emotioneel, kwetsbaar en oprecht, en krijgt veel steun voor zijn openheid tijdens het eindgesprek.
Wat blijft er over van dit MAFS-avontuur?
Hoewel Bram en Eva het programma verlaten als vrijgezellen, is hun deelname aan Married At First Sight niet zinloos geweest. Ze leerden meer over zichzelf, over wat ze zoeken in een partner en over hoe belangrijk emotionele openheid is in een relatie.
Soms is het niet het perfecte plaatje dat overblijft na afloop van een MAFS-seizoen, maar juist het besef dat liefde meer vraagt dan goede bedoelingen. Voor Bram en Eva was er geen romance – maar misschien wel een waardevolle spiegel.
Conclusie: een waardig afscheid van een mislukt huwelijk
Het huwelijk tussen Bram en Eva begon met hoop, ging door met twijfel en eindigde met een heldere conclusie: er was simpelweg geen basis om verder te gaan. Toch laten ze met hun houding tijdens het eindgesprek zien dat respect en mildheid ook in het afscheid een plek kunnen hebben.
Hun verhaal is een herinnering dat niet elk liefdesavontuur eindigt zoals gehoopt – maar dat elke ervaring, ook zonder happy end, iets kan opleveren. En dat is precies waar Married At First Sight om draait.
Jade Kops deelt aangrijpend bericht over haar gezondheid: “Het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijk”
De jonge influencer Jade Kops (18) heeft via Instagram opnieuw openhartig gedeeld over haar strijd met een ernstige z!ekte. In een emotionele post vertelt ze dat er voor het eerst een uitvaartverzorger bij haar thuis is geweest om haar wensen en ideeën te bespreken. Het gesprek markeert een moeilijk, maar belangrijk moment in haar leven — en ze kiest ervoor om die kwetsbare realiteit met haar volgers te delen.
“Een ochtend met een zwarte én een fijne rand”
Jade begint haar bericht met een eerlijke beschrijving van hoe intens de dag was.
“Vanochtend was een ochtend met een zwarte rand, maar tegelijkertijd ook met een fijne rand,” schrijft ze. “Er kwam namelijk voor de eerste keer een uitvaartverzorger bij ons thuis om kennis te maken en mijn wensen en ideeën te bespreken.”
Het zijn woorden die bij veel van haar volgers binnenkomen. Jade vertelt dat ze erg tegen het gesprek had opgezien, maar dat het achteraf gezien ook een vorm van rust bracht.
“Ik zag hier ontzettend tegenop, maar achteraf gezien was het ergens ook fijn,” vervolgt ze. “Van de week plaats ik een post met meer uitleg en gevoelens, maar even kort gezegd: het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijkertijd.”
De jonge vrouw probeert, ondanks haar omstandigheden, op een eerlijke en waardige manier te praten over alles wat bij haar z!ekte komt kijken. Dat maakt haar Instagram-account inmiddels voor duizenden volgers een plek van inspiratie en herkenning.
Een brief aan haar “lieve, vervelende tumor”
Slechts een week eerder deelde Jade een andere ontroerende boodschap: een open brief aan haar z!ekte, die ze liefdevol maar scherp richtte aan haar “lieve, vervelende tumor”.
Daarin blikte ze terug op de afgelopen jaren — op haar behandelingen, op haar hoop, en op de bijzondere momenten die ondanks alles waardevol zijn gebleven.
“Het is alweer vierenhalf jaar geleden dat jij onverwacht mijn keel binnenkwam,” schreef ze. “Sinds dat moment is negentig procent van mijn leven heftig, verdrietig, onwerkelijk en angstig. Alle normale dingen zijn veranderd in een grote droom.”
In haar bericht vertelt Jade dat haar leven sinds de diagnose vol uitdagingen is, maar ook vol betekenis. Ze benadrukt dat ze nog altijd intens gelukkig is, ondanks de beperkingen die haar z!ekte met zich meebrengt.
De realiteit van uitbehandeld zijn
In haar brief schreef Jade openlijk dat ze inmiddels uitbehandeld is. De medische mogelijkheden zijn uitgeput, maar ze richt haar blik niet op wat ze verliest — ze kiest bewust om te leven dag voor dag.
“Je (de tumor) bent en blijft mijn grootste vijand,” schreef ze, “maar tegelijkertijd leven we nog met een redelijk goede kwaliteit. Samen. Dag voor dag en stap voor stap. Mijn kloppende hart is een onbetaalbaar cadeau.”
Die laatste zin raakte veel mensen diep. Ze benadrukt de kracht van aanvaarding zonder op te geven — een evenwicht dat ze met veel moed weet te vinden.
Hoewel haar gezondheid kwetsbaar is, straalt haar toon iets krachtigs uit: een bewuste keuze voor leven, liefde en aanwezigheid.
Vriendschap en steun
Jade is niet alleen bekend van haar open berichten, maar ook van haar vriendschap met zangeres Emma Kok. De twee jonge vrouwen delen een hechte band en begrijpen elkaars realiteit op een dieper niveau.
Emma, die zelf een langdurige medische geschiedenis heeft, sprak eerder al met bewondering over Jades kracht en optimisme. Hun vriendschap laat zien hoe belangrijk verbinding en begrip zijn in moeilijke tijden.
In de reacties onder haar berichten stromen dagelijks steunbetuigingen binnen. Mensen schrijven dat ze geraakt zijn door haar woorden, haar nuchtere blik en haar vermogen om zelfs in de donkerste momenten licht te vinden.
De kracht van delen
Dat Jade haar reis publiek deelt, is volgens haarzelf geen zoektocht naar medelijden, maar naar echte verbinding. Door open te spreken over onderwerpen die vaak worden weggestopt, hoopt ze het taboe te doorbreken rond z!ekte, angst en afscheid.
“Ik weet dat het voor anderen misschien moeilijk is om te lezen,” schreef ze eerder, “maar voor mij voelt het goed om eerlijk te zijn. Dit is mijn leven, en ik wil het delen zoals het is — niet mooier of makkelijker dan de werkelijkheid.”
Die openheid maakt haar account tot een bijzondere plek op sociale media. Tussen de luchtige posts en dagelijkse updates van leeftijdsgenoten, vormt Jades stem een menselijk en eerlijk tegengeluid — eentje dat hoop geeft, juist omdat het zo echt is.
Een blik op de toekomst
Ondanks het zware onderwerp blijft Jade niet hangen in somberheid. Ze vertelt dat ze nog mooie plannen heeft voor de komende tijd, zolang haar gezondheid dat toelaat.
Haar motto blijft duidelijk: leven zolang het kan, en genieten van wat er is. In een van haar eerdere berichten schreef ze:
“Ik leef omdat ik wil leven. Het liefst nog dagen, maanden en jarenlang.”
Die zin is voor veel van haar volgers uitgegroeid tot een soort mantra. Het benadrukt de kracht van de menselijke wil om te blijven hopen, ook als de toekomst onzeker is.
De reacties: “Wat een bijzondere jonge vrouw”
Onder haar meest recente post regent het reacties van vrienden, volgers en onbekenden die geraakt zijn door haar eerlijkheid.
“Wat een dappere en mooie ziel ben jij,” schrijft iemand. “Je woorden zetten alles in perspectief.”
Een ander reageert:
“Dankjewel dat je dit deelt. Het herinnert ons eraan hoe kostbaar het leven is.”
Ook andere jongeren laten weten dat Jades openheid hen helpt om met meer dankbaarheid naar hun eigen leven te kijken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een dag vol emoties, maar ook rust
Het bezoek van de uitvaartverzorger was voor Jade ongetwijfeld zwaar. Toch beschrijft ze de ervaring niet als louter verdrietig, maar ook als verhelderend. Het gesprek gaf haar ruimte om zelf keuzes te maken over zaken waar ze eerder niet aan durfde te denken.
“Het voelde onwerkelijk,” schrijft ze, “maar ook goed. Alsof ik een stukje regie terugkreeg.”
Die balans tussen verdriet en kracht typeert haar houding sinds het begin van haar z!ekte. Ze weigert om haar leven enkel door angst te laten bepalen. In plaats daarvan zoekt ze telkens opnieuw naar rust in het onzekere.
Hoop als leidraad
Wie door Jades posts scrolt, ziet niet alleen verdriet, maar vooral leven. Ze deelt foto’s van momenten met vrienden, van kleine uitstapjes, van bloemen, zonlicht en koffie. Alles wat het leven kleur geeft, blijft belangrijk voor haar.
Die aandacht voor het gewone maakt haar verhaal herkenbaar voor iedereen — z!ek of gezond. Want haar woorden raken aan iets universeels: het besef dat elke dag waarde heeft, hoe moeilijk die soms ook is.
“Het voelt alsof elke ochtend zowel een dreiging als een wonder is,” schreef ze in haar brief. “Maar één ding blijft zeker: ik geef niet op.”
Een boodschap die blijft hangen
Met haar openheid, kracht en woorden vol gevoel heeft Jade Kops in korte tijd een grote indruk gemaakt. Haar posts worden gedeeld, besproken en geprezen — niet om het verdriet dat ze beschrijft, maar om de hoop en menselijkheid die eruit spreken.
Ze laat zien dat praten over moeilijke onderwerpen niet per se zwaar hoeft te zijn, zolang het met eerlijkheid en liefde gebeurt. En dat zelfs in de donkerste dagen, iets moois kan schuilen: verbinding, begrip en de moed om te blijven ademen, dag na dag.