Algemeen
Peter Gillis zet zwaar geschut in na alle tegenslagen: ´Laat die boetes maar komen!´
Wat begon als een miljoenenovereenkomst die het leven van Peter Gillis voorgoed zou veranderen, is veranderd in een juridisch steekspel van ongekende proporties. De bekende vakantieparkmagnaat leek zijn Massa is Kassa-imperium voor een bedrag van 185 miljoen euro van de hand te doen aan de Friese ondernemer Taeke Dijkstra. Maar in plaats van handtekeningen en champagne, zijn er nu vooral advocaten en dwangsommen in het spel.
Geen betaling, geen uitleg
Hoewel alles in kannen en kruiken leek, heeft Dijkstra tot op heden geen cent betaald. Geen voorschot, geen symbolisch bedrag, helemaal niets. De rechter heeft hem al meerdere malen gemaand om zijn afspraken na te komen, maar Dijkstra lijkt zich daar weinig van aan te trekken. “Laat die dwangsom maar komen,” zei hij recent nog in de media. Zijn houding lijkt onverstoorbaar, en de financiële verplichtingen schuift hij zonder blikken of blozen aan de kant.
Dwangsommen lopen snel op
Volgens advocaat Erik Braun, die Peter Gillis vertegenwoordigt, is de situatie inmiddels onhoudbaar. Dijkstra heeft niet alleen nagelaten te betalen, maar ook geen enkel inzicht gegeven in zijn financiering. De rechter heeft daarom een dwangsom opgelegd van 100.000 euro per dag. Vanaf de elfde dag wordt dat zelfs verhoogd naar een half miljoen per etmaal. Als Dijkstra volhardt in zijn weigering, lopen de bedragen razendsnel op.
Verhaal halen met de deurwaarder
Achter de schermen wordt de spanning steeds groter. Gillis zou inmiddels juridische stappen voorbereiden waarbij deurwaarders worden ingezet om verhaal te halen bij Dijkstra. Die laatste toont zich echter onbewogen. Hij wijst op de financiële en juridische problemen waarin Gillis zelf verwikkeld is, waaronder een belastingschuld van 50 miljoen euro en een recente veroordeling voor belastingfraude.
Een slecht imago voor de verkoper
Voor Dijkstra lijkt dit alles reden genoeg om de koop ongedaan te maken, of op zijn minst uit te stellen. Hij stelt dat hij geen zaken wil doen met iemand die zelf in de problemen zit. Daarmee speelt hij in op het publieke imago van Gillis, dat de laatste tijd flink onder druk staat. Een overname met een omstreden eigenaar op de achtergrond lijkt voor Dijkstra geen aantrekkelijke optie meer.
Ondertussen draait de show gewoon door
Ondanks alle ellende, gaat de televisieshow Massa is Kassa op SBS6 gewoon door. Op 16 mei begint een nieuw seizoen waarin Peter Gillis zich opnieuw laat zien als flamboyante ondernemer op zijn vakantieparken. De kijkers zien een lachende ondernemer, maar achter de schermen ziet het er minder rooskleurig uit.
Het imperium wankelt
De combinatie van juridische problemen, dreigende boetes en een koper die zich onttrekt aan zijn verplichtingen zorgt voor grote onzekerheid rond de toekomst van het Massa is Kassa-imperium. Wat ooit begon als een succesverhaal dreigt uit te monden in een drama vol rechtszaken, beslagleggingen en imagoschade.
Van succes naar schandaal
Waar Peter Gillis zichzelf graag presenteert als de selfmade miljonair met een voorliefde voor schnitzels en snelle deals, blijkt de realiteit een stuk complexer. De deal met Taeke Dijkstra lijkt voorlopig van de baan, en zolang beide heren elkaar via advocaten blijven bestrijden, is het einde van dit juridische feuilleton nog lang niet in zicht.
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.