Algemeen
Oudste zoon Anneke Grönloh plotseling heengegaan
Familie van Anneke Grönloh opnieuw in diepe r0uw na verlies zoon Steven
Voor de nabestaanden van de legendarische zangeres Anneke Grönloh is opnieuw een ingrijpende periode aangebroken. Privé meldt dat haar oudste zoon, Steven van der Laan, onverwachts is komen te 0verlijden. Het nieuws kwam als een schok voor zijn directe omgeving. “Zijn 0verlijden kwam totaal onverwacht,” aldus voormalig manager Bart Peeters.
Een stille strijd met de gezondheid
Volgens Peeters, die jarenlang nauw samenwerkte met Anneke Grönloh, kampte Steven al enige tijd met gezondheidsproblemen. Hij was jarenlang een stevige roker, wat leidde tot de ontwikkeling van COPD – een chronische longz!ekte die de ademhaling geleidelijk belemmert. Hoewel hij zijn aandoening grotendeels onder controle had, verslechterde zijn toestand plotseling door een dubbele longontsteking.
Na opname in het z!ekenhuis leek zijn situatie aanvankelijk stabiel, maar een ernstige bacteriële infectie zorgde voor complicaties. De infectie sloeg over op zijn hart, wat uiteindelijk leidde tot zijn 0verlijden – slechts twee dagen na de z!ekenhuisopname. “Het ging allemaal ontzettend snel,” zegt Peeters. “Niemand had dit verwacht.”
Afscheid in kleine kring
Het plotselinge 0verlijden van Steven was niet alleen een groot verdriet voor zijn familie, maar ook voor mensen die hem van nabij kenden. De uitvaart vond plaats in besloten kring, in het bijzijn van naaste familieleden en een handjevol goede vrienden. “Het was een intiem afscheid, precies zoals Steven het gewild zou hebben,” vertelt Peeters.
Hoewel het verlies intens is, klinkt er ook opluchting dat zijn moeder, Anneke Grönloh, dit drama niet meer heeft hoeven meemaken. “Anneke was zó toegewijd aan haar kinderen. Als ze dit had meegemaakt, zou het haar hart gebroken hebben. Haar kinderen waren haar wereld.”
Anneke Grönloh: een muzikale nalatenschap
Anneke Grönloh zelf 0verleed in 2018 op 76-jarige leeftijd, eveneens als gevolg van een longaandoening. Ze blijft een van de meest iconische zangeressen uit de Nederlandse muziekgeschiedenis. Haar wereldwijde verkoop van meer dan 30 miljoen platen en een indrukwekkende lijst van onderscheidingen – waaronder zestien gouden en platina platen – maken duidelijk hoe groot haar invloed was.
Haar bekendste nummer “Brandend Zand” groeide uit tot een evergreen, en haar deelname aan het Eurovisie Songfestival versterkte haar status als nationale trots. Postuum werd haar oeuvre nog bekroond met een uitgebreide boxset van 25 cd’s, goed voor meer dan 500 liedjes. Deze uitgave onderstreepte de blijvende waardering voor haar werk bij meerdere generaties muziekliefhebbers.
Een familie met veel te verwerken verdriet
Voor de nabestaanden van Anneke Grönloh is het 0verlijden van Steven een nieuw hoofdstuk in een toch al beladen familiegeschiedenis. Na het afscheid van hun moeder is het verlies van een zoon en broer een harde klap. Familie en vrienden zijn opnieuw geconfronteerd met het broze karakter van het leven.
Steven was, ondanks zijn bescheidenheid in het publieke leven, geliefd bij mensen die hem kenden. Hij leefde grotendeels buiten de schijnwerpers, in tegenstelling tot zijn moeder, maar had zijn eigen kring van dierbaren en kennissen die hem enorm zullen missen.
Reflectie op een kwetsbaar leven
De d00d van Steven werpt opnieuw licht op de gevolgen van chronische z!ekten zoals COPD. Roken, levensstijl en vroegtijdige signalen worden steeds vaker onder de loep genomen. In Stevens geval werd zijn toch al kwetsbare gezondheid fataal getroffen door bijkomende infecties. Het is een pijnlijk voorbeeld van hoe snel het kan gaan, zelfs wanneer men denkt dat een z!ekte redelijk stabiel is.
COPD is een aandoening die vaak sluipend verloopt. Velen beseffen pas hoe ernstig het kan worden wanneer het al in een vergevorderd stadium is. De combinatie van ademhalingsproblemen, verminderde weerstand en verhoogde gevoeligheid voor infecties maakt deze z!ekte verraderlijk.
Stil verdriet
Hoewel er op sociale media nog geen publieke verklaringen zijn verschenen van familieleden, is het duidelijk dat het verdriet groot is. Het verlies van een kind, een broer, een vriend: het zijn wonden die niet snel helen. De stilte rondom zijn 0verlijden en het ingetogen karakter van de uitvaart benadrukken de persoonlijke aard van het rouwproces.
Toch hopen velen dat de familie troost vindt in de warme herinneringen aan Steven, zijn karakter en de momenten die ze samen deelden. “Het is een gemis dat je in je hart draagt,” aldus een vriend van de familie. “En dat verandert je, voor altijd.”
Herinnering aan een zoon
Voor wie ooit geraakt werd door de muziek van Anneke Grönloh, zal dit nieuws ongetwijfeld extra binnenkomen. Haar nalatenschap leeft voort, maar het besef dat haar familie opnieuw afscheid moest nemen van een dierbare, is hartverscheurend. Steven maakte geen muziek, maar zijn leven was verbonden met dat van een van de grootste artiesten van Nederland. Hij leefde een ander leven, maar was onlosmakelijk verbonden met haar geschiedenis.
Eerbetoon
In de muziekwereld klinkt stil respect. Hoewel Steven geen publieke figuur was, wordt er in muzikale kringen met medeleven gereageerd. Artiesten die met Anneke hebben gewerkt, betuigen hun steun aan de nabestaanden. “De muziekwereld herinnert zich Anneke, maar vergeet ook haar gezin niet,” schrijft een bekende zanger op Instagram. “Rust zacht, Steven.”
Tot slot
De familie Grönloh heeft in de afgelopen jaren meer dan eens afscheid moeten nemen. De onverwachte d00d van Steven van der Laan voegt een pijnlijke bladzijde toe aan hun verhaal. Maar met elke herinnering aan hun dierbaren, met elke noot muziek die blijft klinken, leeft er ook iets verder.
Namens velen wensen we de nabestaanden heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Wie zijn medeleven wil betuigen, kan dat doen via de sociale kanalen van de familie. Iedere boodschap van steun is welkom – juist nu.
De tweede zittingsdag in de rechtszaak tegen Marco Borsato zorgde voor een duidelijke verschuiving in toon en dynamiek. Waar tijdens de eerste zitting vooral de aanklachten en verklaringen centraal stonden, kwam nu de verdediging uitvoerig aan het woord. En volgens verslaggever Evert Santegoeds, die de hele dag in de rechtbank aanwezig was, gebeurde precies wat een goede verdediging beoogt: twijfel zaaien over de aangereikte feiten, verklaringen en bewijsstukken.
In een gesprek met Shownieuws liet Santegoeds weten dat de presentatie van de advocaten van Borsato hem aan het denken heeft gezet. Niet omdat er plots een eenduidige conclusie mogelijk is, maar omdat de zaak complexer blijkt dan veel mensen vooraf dachten. Zijn woorden geven een inkijkje in hoe de verdediging de zaak benadert en waarom donderdag mogelijk een kantelpunt vormt in het proces dat al jaren de Nederlandse showbizzwereld bezighoudt.
In deze longread wordt uitgebreid stilgestaan bij de argumenten van de verdediging, de punten die Santegoeds opvielen, het omstreden dagboek en de discussie over de geloofwaardigheid van verschillende verklaringen. Ook wordt gekeken naar de bredere impact van deze zittingsdag en wat het kan betekenen voor de verdere verloop van de zaak.
De sfeer in de rechtbank: een nieuwe fase van het proces
Vanaf de eerste minuut van de donderdagzitting was duidelijk dat de verdediging een andere strategie volgde dan het 0penbaar Ministerie twee dagen eerder. Waar justitie een groot deel van haar verhaal baseerde op verklaringen van het vermeende slacht0ffer en een aantal ondersteunende documenten, richtte de verdediging zich vooral op inconsistenties, hiaten en onduidelijke details in datzelfde materiaal.
Volgens Santegoeds zat er een opvallende energie in de zaal. Niet omdat het juridisch spektakel was, maar omdat de toon scherp en analytisch werd. Het ging niet langer om algemene beschuldigingen, maar om het apart leggen en onderzoeken van puzzelstukjes die volgens de advocaten helemaal niet passen.
“Het was een gedegen verhaal,” zegt Santegoeds. “Een verhaal dat mij heel erg aan het twijfelen heeft gebracht over wat ik dinsdag hoorde. En dát is natuurlijk precies wat de verdediging wil: laten zien dat er interpretatie, nuance en onzekerheid achter de aangedragen stukken zit.”
Het audiofragment: bekentenis of misverstand?
Een van de grootste punten van discussie in de zaak is het zogenoemde audiofragment, waarin de moeder van het meisje Borsato confronteert met haar beschuldigingen. Justitie stelde dinsdag dat dit gesprek elementen bevatte die op een impliciete bekentenis zouden kunnen wijzen.
Maar volgens de verdediging – en volgens Santegoeds nu ook – is dat beeld te sterk aangezet.
“Wat ik dinsdag hoorde, klonk
alsof er een bekentenis op band stond,” vertelt hij. “Maar vandaag
werd dat vrijwel volledig onderuit gehaald.”
De verdediging wees erop dat:
-
Borsato in het gesprek nooit expliciet toegeeft dat hij grensoverschrijdend heeft gehandeld.
-
Hij vaag reageert, deels geschokt, deels afwerend – maar niet bevestigend.
-
Het gesprek plaatsvond in een gespannen situatie waarin woorden ook anders kunnen worden geïnterpreteerd.
Daarnaast benadrukte de verdediging dat het gesprek is opgenomen onder omstandigheden die op zijn minst vragen oproepen over de context en intentie. Was het een spontane confrontatie of een zorgvuldig geplande actie met een specifiek doel? Die vraag blijft hangen.
Het dagboek: een “verdacht boekje” met één cruciale pagina
Het meest controversiële bewijsstuk in deze zaak is zonder twijfel het dagboek van het meisje. Een schrift van slechts dertig pagina’s, waarin volgens het OM aanwijzingen te vinden zijn voor haar ervaringen met de zanger.
Maar volgens de verdediging – en nu ook volgens Santegoeds – zit dat anders.
Een boekje met één afwijkende pagina
“Het dagboek telt slechts dertig pagina’s,” legt Santegoeds uit. “Maar Marco komt maar op één pagina voor. En die ene pagina lijkt niet geschreven in dezelfde lijn als de rest.”
De verdediging ging nog verder en suggereerde dat:
-
het bewuste deel mogelijk niet door het meisje zelf is geschreven;
-
de toon, stijl en woordkeuze anders zijn dan in de rest van het dagboek;
-
de moeder mogelijk zelf aanpassingen of aanvullingen heeft gedaan.
Dit is een ernstige suggestie en vormt een groot risico voor de geloofwaardigheid van het gehele bewijsstuk.
Waarom noemt Santegoeds het “een verdacht boekje”?
De verslaggever is normaal gesproken voorzichtig met zijn woorden, vooral in zaken waar emoties, reputaties en juridische gevolgen zo zwaar meewegen. Maar in deze zaak zei hij onomwonden:
“Het is geen dagboekje, het is een verdacht boekje.”
Die uitspraak komt niet uit sensatie, maar uit de observatie dat het boekje rommelig, fragmentarisch en opeens zeer specifiek lijkt op het moment dat Borsato erin voorkomt. Dat roept vragen op, en het is precies die twijfel die de verdediging probeert te vergroten.
De kleedkamerkwestie: kon het überhaupt gebeuren?
Een ander punt waarop de verdediging zich richtte, is de beschuldiging dat Marco het meisje zou hebben betast in de kleedkamer van The Voice of Holland. Justitie schetste de situatie alsof hij eenvoudig door de gangen kon wandelen en ongezien ruimtes kon betreden.
Maar volgens Santegoeds klopt dat beeld niet.
Borsato was niet vrij om studio’s in en uit te lopen
“Daar twijfelde ik dinsdag al
aan,” zegt hij.
Hij legt uit:
-
Marco had een eigen kleedkamer.
-
Hij werkte vrijwel altijd samen met visagist Leco van Zadelhoff.
-
Beveiliging en productie lieten niet toe dat coaches ongecontroleerd door backstage-gebieden liepen.
-
Alles achter de schermen bij grote tv-producties is strak georganiseerd.
Als die omstandigheden kloppen, wordt de beschuldiging minder waarschijnlijk.
Waarom Leco nooit is verhoord, blijft een mysterie
Het meest opvallende is dat Leco van Zadelhoff, die bijna constant bij Marco was in zijn kleedkamer, nooit door het OM is verhoord.
Santegoeds verbaasde zich daar zichtbaar over:
“Waarom heeft justitie dat niet gedaan? Als iemand kon bevestigen wat er in die kleedkamer gebeurde, was het Leco.”
Volgens hem kan dit maar twee dingen betekenen:
-
Het OM heeft bewust afgezien van het verhoor, omdat het mogelijk ontlastend zou zijn.
-
Het verhoor had geen meerwaarde voor hun scenario, wat vragen oproept over de kracht van dat scenario.
Voor Santegoeds is dit een van de grootste hiaten in de zaak tot nu toe.
Veranderende verklaringen: onduidelijkheid of onbetrouwbaarheid?
Tijdens de zitting van donderdag stelde de verdediging ook vragen over de consistentie van de verklaringen van het meisje. Volgens hen veranderen bepaalde details van haar verhaal door de tijd heen.
Santegoeds vatte het samen als een cruciale vraag:
“Waarom veranderen de verhalen van het meisje steeds?”
De verdediging gaf twee mogelijke verklaringen:
-
Ze kan zich niet alles goed herinneren – een bekend fenomeen in traumagerelateerde zaken.
-
Het is niet gebeurd zoals wordt beweerd, en de inconsistentie komt voort uit het creëren van nieuwe details wanneer eerdere versies onder druk komen te staan.
In elk scenario is er onduidelijkheid – en onduidelijkheid leidt tot twijfel. En twijfel leidt juridisch gezien al snel tot de conclusie dat er onvoldoende hard bewijs is.
Een kantelpunt? De impact van de verdediging
Voor Santegoeds voelde donderdag als een mogelijke omslag in het proces. Niet omdat er ineens een definitieve conclusie in zicht komt, maar omdat de verdediging overtuigend heeft laten zien dat verschillende cruciale onderdelen van de zaak kunnen worden betwist.
Hij zei:
“Ik hoop dat heel duidelijk wordt of hij er nou echt is ingeluisd door de twee of niet.”
Dat laatste – het idee dat Borsato mogelijk doelbewust in een fuik is gelokt – is een theorie die in sommige kringen al langer rondgaat. De verdediging gebruikt die gedachte niet expliciet, maar suggereert wel dat bepaalde elementen in het dossier zijn gemanipuleerd of bewust anders gepresenteerd.
Wat de waarheid is, blijft vooralsnog onbekend.
De bredere vraag: kan deze zaak nog één kant op vallen?
Na deze dag rijst de vraag of de zaak juridisch nog helder genoeg is om tot één duidelijke uitspraak te komen. De advocaten van Borsato hebben laten zien:
-
dat fysiek bewijs ontbreekt;
-
dat verklaringen variëren;
-
dat het dagboek vraagtekens oproept;
-
dat getuigen ontbreken of niet zijn gehoord;
-
dat cruciale situaties logistiek onwaarschijnlijk zijn.
Justitie heeft tegelijkertijd laten zien:
-
dat het meisje haar verhaal meerdere malen consequent heeft verteld;
-
dat er ondersteunende aanwijzingen zijn;
-
dat het audiofragment volgens hun interpretatie significant is;
-
dat er gedragingen van Borsato zijn die volgens hen wijzen op grensoverschrijdend gedrag.
Het blijft daarmee een zaak waarin interpretatie, overtuiging en nuance centraal komen te staan.
Conclusie: een zaak die alle kanten op kan, maar donderdag veranderde het speelveld
De tweede zittingsdag heeft één ding duidelijk gemaakt: deze zaak is niet zwart-wit. Er zijn geen keiharde bewijzen in de vorm van opnames, foto’s of DNA. Wat resteert zijn menselijke verhalen, emoties, herinneringen, twijfels en interpretaties.
Voor de rechtbank betekent dit dat de lat hoog ligt. Voor het publiek betekent het dat de verdeeldheid groot blijft. Voor de betrokkenen betekent het dat de spanning richting de uitspraak – op 4 december – alleen maar groter zal worden.
Wat donderdag heeft laten zien, is dat de verdediging zeer krachtig is in het neerzetten van twijfel. En twijfel is in het strafrecht een machtig juridisch wapen.
De komende weken zullen uitwijzen of die twijfel voldoende weegt.