Algemeen
Oudste zoon Anneke Grönloh plotseling heengegaan
Familie van Anneke Grönloh opnieuw in diepe r0uw na verlies zoon Steven
Voor de nabestaanden van de legendarische zangeres Anneke Grönloh is opnieuw een ingrijpende periode aangebroken. Privé meldt dat haar oudste zoon, Steven van der Laan, onverwachts is komen te 0verlijden. Het nieuws kwam als een schok voor zijn directe omgeving. “Zijn 0verlijden kwam totaal onverwacht,” aldus voormalig manager Bart Peeters.
Een stille strijd met de gezondheid
Volgens Peeters, die jarenlang nauw samenwerkte met Anneke Grönloh, kampte Steven al enige tijd met gezondheidsproblemen. Hij was jarenlang een stevige roker, wat leidde tot de ontwikkeling van COPD – een chronische longz!ekte die de ademhaling geleidelijk belemmert. Hoewel hij zijn aandoening grotendeels onder controle had, verslechterde zijn toestand plotseling door een dubbele longontsteking.
Na opname in het z!ekenhuis leek zijn situatie aanvankelijk stabiel, maar een ernstige bacteriële infectie zorgde voor complicaties. De infectie sloeg over op zijn hart, wat uiteindelijk leidde tot zijn 0verlijden – slechts twee dagen na de z!ekenhuisopname. “Het ging allemaal ontzettend snel,” zegt Peeters. “Niemand had dit verwacht.”
Afscheid in kleine kring
Het plotselinge 0verlijden van Steven was niet alleen een groot verdriet voor zijn familie, maar ook voor mensen die hem van nabij kenden. De uitvaart vond plaats in besloten kring, in het bijzijn van naaste familieleden en een handjevol goede vrienden. “Het was een intiem afscheid, precies zoals Steven het gewild zou hebben,” vertelt Peeters.
Hoewel het verlies intens is, klinkt er ook opluchting dat zijn moeder, Anneke Grönloh, dit drama niet meer heeft hoeven meemaken. “Anneke was zó toegewijd aan haar kinderen. Als ze dit had meegemaakt, zou het haar hart gebroken hebben. Haar kinderen waren haar wereld.”
Anneke Grönloh: een muzikale nalatenschap
Anneke Grönloh zelf 0verleed in 2018 op 76-jarige leeftijd, eveneens als gevolg van een longaandoening. Ze blijft een van de meest iconische zangeressen uit de Nederlandse muziekgeschiedenis. Haar wereldwijde verkoop van meer dan 30 miljoen platen en een indrukwekkende lijst van onderscheidingen – waaronder zestien gouden en platina platen – maken duidelijk hoe groot haar invloed was.
Haar bekendste nummer “Brandend Zand” groeide uit tot een evergreen, en haar deelname aan het Eurovisie Songfestival versterkte haar status als nationale trots. Postuum werd haar oeuvre nog bekroond met een uitgebreide boxset van 25 cd’s, goed voor meer dan 500 liedjes. Deze uitgave onderstreepte de blijvende waardering voor haar werk bij meerdere generaties muziekliefhebbers.
Een familie met veel te verwerken verdriet
Voor de nabestaanden van Anneke Grönloh is het 0verlijden van Steven een nieuw hoofdstuk in een toch al beladen familiegeschiedenis. Na het afscheid van hun moeder is het verlies van een zoon en broer een harde klap. Familie en vrienden zijn opnieuw geconfronteerd met het broze karakter van het leven.
Steven was, ondanks zijn bescheidenheid in het publieke leven, geliefd bij mensen die hem kenden. Hij leefde grotendeels buiten de schijnwerpers, in tegenstelling tot zijn moeder, maar had zijn eigen kring van dierbaren en kennissen die hem enorm zullen missen.
Reflectie op een kwetsbaar leven
De d00d van Steven werpt opnieuw licht op de gevolgen van chronische z!ekten zoals COPD. Roken, levensstijl en vroegtijdige signalen worden steeds vaker onder de loep genomen. In Stevens geval werd zijn toch al kwetsbare gezondheid fataal getroffen door bijkomende infecties. Het is een pijnlijk voorbeeld van hoe snel het kan gaan, zelfs wanneer men denkt dat een z!ekte redelijk stabiel is.
COPD is een aandoening die vaak sluipend verloopt. Velen beseffen pas hoe ernstig het kan worden wanneer het al in een vergevorderd stadium is. De combinatie van ademhalingsproblemen, verminderde weerstand en verhoogde gevoeligheid voor infecties maakt deze z!ekte verraderlijk.
Stil verdriet
Hoewel er op sociale media nog geen publieke verklaringen zijn verschenen van familieleden, is het duidelijk dat het verdriet groot is. Het verlies van een kind, een broer, een vriend: het zijn wonden die niet snel helen. De stilte rondom zijn 0verlijden en het ingetogen karakter van de uitvaart benadrukken de persoonlijke aard van het rouwproces.
Toch hopen velen dat de familie troost vindt in de warme herinneringen aan Steven, zijn karakter en de momenten die ze samen deelden. “Het is een gemis dat je in je hart draagt,” aldus een vriend van de familie. “En dat verandert je, voor altijd.”
Herinnering aan een zoon
Voor wie ooit geraakt werd door de muziek van Anneke Grönloh, zal dit nieuws ongetwijfeld extra binnenkomen. Haar nalatenschap leeft voort, maar het besef dat haar familie opnieuw afscheid moest nemen van een dierbare, is hartverscheurend. Steven maakte geen muziek, maar zijn leven was verbonden met dat van een van de grootste artiesten van Nederland. Hij leefde een ander leven, maar was onlosmakelijk verbonden met haar geschiedenis.
Eerbetoon
In de muziekwereld klinkt stil respect. Hoewel Steven geen publieke figuur was, wordt er in muzikale kringen met medeleven gereageerd. Artiesten die met Anneke hebben gewerkt, betuigen hun steun aan de nabestaanden. “De muziekwereld herinnert zich Anneke, maar vergeet ook haar gezin niet,” schrijft een bekende zanger op Instagram. “Rust zacht, Steven.”
Tot slot
De familie Grönloh heeft in de afgelopen jaren meer dan eens afscheid moeten nemen. De onverwachte d00d van Steven van der Laan voegt een pijnlijke bladzijde toe aan hun verhaal. Maar met elke herinnering aan hun dierbaren, met elke noot muziek die blijft klinken, leeft er ook iets verder.
Namens velen wensen we de nabestaanden heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Wie zijn medeleven wil betuigen, kan dat doen via de sociale kanalen van de familie. Iedere boodschap van steun is welkom – juist nu.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.