Algemeen
Oudste zoon Anneke Grönloh plotseling heengegaan
Familie van Anneke Grönloh opnieuw in diepe r0uw na verlies zoon Steven
Voor de nabestaanden van de legendarische zangeres Anneke Grönloh is opnieuw een ingrijpende periode aangebroken. Privé meldt dat haar oudste zoon, Steven van der Laan, onverwachts is komen te 0verlijden. Het nieuws kwam als een schok voor zijn directe omgeving. “Zijn 0verlijden kwam totaal onverwacht,” aldus voormalig manager Bart Peeters.
Een stille strijd met de gezondheid
Volgens Peeters, die jarenlang nauw samenwerkte met Anneke Grönloh, kampte Steven al enige tijd met gezondheidsproblemen. Hij was jarenlang een stevige roker, wat leidde tot de ontwikkeling van COPD – een chronische longz!ekte die de ademhaling geleidelijk belemmert. Hoewel hij zijn aandoening grotendeels onder controle had, verslechterde zijn toestand plotseling door een dubbele longontsteking.
Na opname in het z!ekenhuis leek zijn situatie aanvankelijk stabiel, maar een ernstige bacteriële infectie zorgde voor complicaties. De infectie sloeg over op zijn hart, wat uiteindelijk leidde tot zijn 0verlijden – slechts twee dagen na de z!ekenhuisopname. “Het ging allemaal ontzettend snel,” zegt Peeters. “Niemand had dit verwacht.”
Afscheid in kleine kring
Het plotselinge 0verlijden van Steven was niet alleen een groot verdriet voor zijn familie, maar ook voor mensen die hem van nabij kenden. De uitvaart vond plaats in besloten kring, in het bijzijn van naaste familieleden en een handjevol goede vrienden. “Het was een intiem afscheid, precies zoals Steven het gewild zou hebben,” vertelt Peeters.
Hoewel het verlies intens is, klinkt er ook opluchting dat zijn moeder, Anneke Grönloh, dit drama niet meer heeft hoeven meemaken. “Anneke was zó toegewijd aan haar kinderen. Als ze dit had meegemaakt, zou het haar hart gebroken hebben. Haar kinderen waren haar wereld.”
Anneke Grönloh: een muzikale nalatenschap
Anneke Grönloh zelf 0verleed in 2018 op 76-jarige leeftijd, eveneens als gevolg van een longaandoening. Ze blijft een van de meest iconische zangeressen uit de Nederlandse muziekgeschiedenis. Haar wereldwijde verkoop van meer dan 30 miljoen platen en een indrukwekkende lijst van onderscheidingen – waaronder zestien gouden en platina platen – maken duidelijk hoe groot haar invloed was.
Haar bekendste nummer “Brandend Zand” groeide uit tot een evergreen, en haar deelname aan het Eurovisie Songfestival versterkte haar status als nationale trots. Postuum werd haar oeuvre nog bekroond met een uitgebreide boxset van 25 cd’s, goed voor meer dan 500 liedjes. Deze uitgave onderstreepte de blijvende waardering voor haar werk bij meerdere generaties muziekliefhebbers.
Een familie met veel te verwerken verdriet
Voor de nabestaanden van Anneke Grönloh is het 0verlijden van Steven een nieuw hoofdstuk in een toch al beladen familiegeschiedenis. Na het afscheid van hun moeder is het verlies van een zoon en broer een harde klap. Familie en vrienden zijn opnieuw geconfronteerd met het broze karakter van het leven.
Steven was, ondanks zijn bescheidenheid in het publieke leven, geliefd bij mensen die hem kenden. Hij leefde grotendeels buiten de schijnwerpers, in tegenstelling tot zijn moeder, maar had zijn eigen kring van dierbaren en kennissen die hem enorm zullen missen.
Reflectie op een kwetsbaar leven
De d00d van Steven werpt opnieuw licht op de gevolgen van chronische z!ekten zoals COPD. Roken, levensstijl en vroegtijdige signalen worden steeds vaker onder de loep genomen. In Stevens geval werd zijn toch al kwetsbare gezondheid fataal getroffen door bijkomende infecties. Het is een pijnlijk voorbeeld van hoe snel het kan gaan, zelfs wanneer men denkt dat een z!ekte redelijk stabiel is.
COPD is een aandoening die vaak sluipend verloopt. Velen beseffen pas hoe ernstig het kan worden wanneer het al in een vergevorderd stadium is. De combinatie van ademhalingsproblemen, verminderde weerstand en verhoogde gevoeligheid voor infecties maakt deze z!ekte verraderlijk.
Stil verdriet
Hoewel er op sociale media nog geen publieke verklaringen zijn verschenen van familieleden, is het duidelijk dat het verdriet groot is. Het verlies van een kind, een broer, een vriend: het zijn wonden die niet snel helen. De stilte rondom zijn 0verlijden en het ingetogen karakter van de uitvaart benadrukken de persoonlijke aard van het rouwproces.
Toch hopen velen dat de familie troost vindt in de warme herinneringen aan Steven, zijn karakter en de momenten die ze samen deelden. “Het is een gemis dat je in je hart draagt,” aldus een vriend van de familie. “En dat verandert je, voor altijd.”
Herinnering aan een zoon
Voor wie ooit geraakt werd door de muziek van Anneke Grönloh, zal dit nieuws ongetwijfeld extra binnenkomen. Haar nalatenschap leeft voort, maar het besef dat haar familie opnieuw afscheid moest nemen van een dierbare, is hartverscheurend. Steven maakte geen muziek, maar zijn leven was verbonden met dat van een van de grootste artiesten van Nederland. Hij leefde een ander leven, maar was onlosmakelijk verbonden met haar geschiedenis.
Eerbetoon
In de muziekwereld klinkt stil respect. Hoewel Steven geen publieke figuur was, wordt er in muzikale kringen met medeleven gereageerd. Artiesten die met Anneke hebben gewerkt, betuigen hun steun aan de nabestaanden. “De muziekwereld herinnert zich Anneke, maar vergeet ook haar gezin niet,” schrijft een bekende zanger op Instagram. “Rust zacht, Steven.”
Tot slot
De familie Grönloh heeft in de afgelopen jaren meer dan eens afscheid moeten nemen. De onverwachte d00d van Steven van der Laan voegt een pijnlijke bladzijde toe aan hun verhaal. Maar met elke herinnering aan hun dierbaren, met elke noot muziek die blijft klinken, leeft er ook iets verder.
Namens velen wensen we de nabestaanden heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Wie zijn medeleven wil betuigen, kan dat doen via de sociale kanalen van de familie. Iedere boodschap van steun is welkom – juist nu.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.