Algemeen
OML’er Alex krijgt slecht nieuws: ‘Onwijs klote’
Alex uit Over Mijn Lijk krijgt opnieuw slecht nieuws: “Gewoon even een extra soort k*nker erbij”
Alex, die veel Nederlanders leerden kennen via het achtste seizoen van het indrukwekkende BNNVARA-programma Over Mijn Lijk, is opnieuw geconfronteerd met zwaar nieuws. De jonge man, die al jaren vecht tegen een agressieve hersentumor, blijkt nu ook een zeer zeldzame vorm van k*nker te hebben: een sarcoom.
Waar hij en zijn gezin hoopten dat een recent ontstane zwelling het gevolg zou zijn van een infectie, kregen zij te horen dat het gaat om een nieuwe, onbekende tumor. Zijn vrouw Linda deelt het nieuws openhartig via hun gezamenlijke blog, in de hoop steun te vinden én bewustwording te creëren.
Een verhaal dat velen raakte
Alex werd in 2019 bekend bij het grote publiek toen hij deelnam aan het achtste seizoen van Over Mijn Lijk, een programma dat jonge mensen met een terminale z!ekte volgt in hun laatste levensfase. Alex was op dat moment al gediagnosticeerd met een hersentumor, maar wist – tegen alle verwachtingen in – jaren langer te leven dan artsen aanvankelijk voorspelden.
Zijn optimisme, nuchtere kijk op het leven en de liefdevolle band met zijn vrouw Linda maakten diepe indruk op kijkers. Terwijl andere deelnemers uit zijn seizoen inmiddels zijn overleden, bleef Alex in leven – en inspireerde hij velen met zijn veerkracht.
Onverwachte wending: “We dachten aan een infectie”
De afgelopen weken waren zwaar voor het stel. Linda schrijft dat ze met spanning wachtten op de uitslagen van onderzoek naar een snelgroeiende zwelling bij Alex. Aanvankelijk gingen artsen uit van een ontsteking, mogelijk veroorzaakt door een bacterie. Een behandeling met antibiotica leek binnen handbereik.
“Lieve allen, het wachten op de uitslag van de soort bacterie en de start van de antibiotica liet maar op zich wachten,” opent Linda het blogbericht. “Helaas kregen we eind vorige week al wat verontrustende berichten. Die zijn vandaag voorlopig bevestigd.”
De zwelling bleek geen ontsteking, maar iets ernstigers. Elf stukjes bot, weefsel en de bult zelf zijn onderzocht door de patholoog. De voorlopige uitslag: een zeer zeldzaam sarcoom, een kwaadaardige tumor die meestal voorkomt in botten of bindweefsel.
Extra zorgen, extra onzekerheid
De ontdekking van deze tweede vorm van k*nker komt als een donderslag bij heldere hemel. Alex en Linda dachten dat ze een bacterie met antibiotica konden aanpakken. In plaats daarvan krijgen ze nu te maken met een complex, zeldzaam z!ektebeeld, waarvan de behandeling nog onbekend is.
“Gewoon even een extra soort k*nker erbij,” schrijft Linda met wrange humor. Ze vermoedt dat de tumor mogelijk is ontstaan als laat gevolg van bestraling die Alex eerder onderging voor zijn hersentumor. Zulke secundaire tumoren zijn zeldzaam, maar helaas niet uitgesloten bij intensieve behandelingen.
Omdat het sarcoom zo bijzonder is, zijn de monsters inmiddels doorgestuurd naar een gespecialiseerd pathologisch centrum, waar een expert zal onderzoeken:
-
Om welke specifieke soort sarcoom het gaat
-
Hoe kwaadaardig de tumor is
-
En welke behandelopties eventueel mogelijk zijn
Het is nog te vroeg om iets te zeggen over de prognose. Maar duidelijk is dat de situatie opnieuw onzeker is – en zwaar.
Liefde en kracht in de donkerste momenten
Wie Alex en Linda volgt via hun blog of sociale media weet dat ze, ondanks alle tegenslagen, proberen het leven vast te grijpen waar dat kan. Ze delen openhartig hun emoties, twijfels, kleine geluksmomenten én angsten – en ontvangen daar veel steun voor terug.
De toon van Linda’s blog is rauw, maar liefdevol. Er is ruimte voor verdriet en frustratie, maar ook voor dankbaarheid en verbondenheid. De manier waarop ze over Alex schrijft – met respect, bewondering en humor – raakt veel lezers diep.
“Het is onwijs klote,” schrijft ze. “We dachten met een antibiotica ervan af te zijn en nu wordt het misschien chemo.” De teleurstelling is voelbaar. Maar tegelijk is er ook weer die onuitgesproken kracht, die zoveel mensen aan dit stel bindt.
Geen onbekende strijd
Alex leeft al jaren met een hersentumor waarvan artsen in het begin dachten dat hij hem maar kort te leven gaf. Door een combinatie van behandelingen, alternatieve therapieën en een enorme wilskracht bleef hij langer in leven dan wie dan ook had durven hopen.
Gedurende die tijd maakte hij talloze mensen deelgenoot van zijn reis. Via televisie, social media en lezingen deelde hij zijn visie op het leven, de d00d en alles ertussenin. Zijn boodschap: leef vandaag, stel liefde niet uit, en wees eerlijk over je angsten.
Met deze nieuwe tegenslag lijkt zijn pad opnieuw ingewikkelder geworden. Maar als iemand heeft laten zien hoe je met waardigheid, humor en veerkracht kunt omgaan met het ondenkbare, dan is het Alex.
Steun van volgers en bekenden
Na het nieuws dat Linda deelde, stroomden de steunbetuigingen binnen. Mensen uit het hele land laten via reacties weten hoe zeer ze meeleven, hopen op een meevallende uitslag, en bewondering hebben voor de openheid waarmee Alex en Linda hun verhaal delen.
Onder de reacties vinden we berichten van andere (ex-)deelnemers van Over Mijn Lijk, mensen met vergelijkbare ervaringen, en talloze onbekenden die zich geraakt voelen.
“Jullie verhaal heeft
me geleerd om meer te genieten van het nu.”
“Wat een kracht, zelfs als het uitzichtloos lijkt.”
“Lieve Alex en Linda, ik hoop zo dat het behandelbaar is.”
De steun is hartverwarmend – en laat zien hoe groot de impact is van een eerlijk verteld, menselijk verhaal.
Wat is een sarcoom?
Een sarcoom is een zeldzame en vaak agressieve vorm van k*nker die ontstaat in het bindweefsel, bot of spierweefsel. In tegenstelling tot veel andere vormen van k*nker, komt het sarcoom relatief weinig voor, waardoor het soms lastig te diagnosticeren en behandelen is.
De aard van het sarcoom – bijvoorbeeld of het langzaam of snel groeit, en waar het zich precies bevindt – bepaalt de mogelijke behandeling. Deze kan bestaan uit chirurgie, chemotherapie of bestraling. In sommige gevallen is er sprake van een palliatief traject, gericht op kwaliteit van leven.
Omdat Alex al eerder bestraling heeft gehad, is het mogelijk dat het sarcoom daarmee verband houdt. Maar dat moet nog worden vastgesteld door specialisten.
Hoop in onzekere tijden
Hoewel de situatie ernstig is en de toekomst opnieuw onzeker, straalt het verhaal van Alex en Linda ook nu iets krachtigs uit: samen sta je sterker, zelfs als het leven je tot het uiterste drijft.
Hun openheid, liefde voor elkaar en eerlijkheid over hoe het echt voelt om hiermee te leven, geven niet alleen inzicht, maar ook troost aan anderen die te maken krijgen met z!ekte of verlies.
Wat de komende weken ook zullen brengen: Alex blijft voor velen een symbool van moed en menselijkheid. En Linda – met haar woorden vol zachtheid en scherpte – is zonder twijfel een van de meest indrukwekkende stemmen binnen dit verhaal.
Conclusie: een onverwachte wending in een ongekende reis
Alex’ verhaal raakt opnieuw aan de kern van wat Over Mijn Lijk ooit bedoelde te tonen: niet de d00d als eindpunt, maar het leven in al zijn rauwe, liefdevolle, moeilijke en betekenisvolle momenten.
Wat er nu volgt is onzeker. Maar één ding is duidelijk: deze reis maakt indruk, inspireert en verbindt.
En dat is – in tijden van z!ekte en pijn – misschien wel het kostbaarste dat er is.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.