Algemeen
Na het afscheid van mijn vrouw nam ik mijn zoontje mee op vakantie – toen riep hij: “Papa, kijk, mama is terug!”
Op mijn 34e veranderde één telefoontje mijn leven voorgoed. Mijn vrouw Stacey, moeder van onze vijfjarige zoon Luke, was er niet meer. Terwijl ik op zakenreis in Seattle was, belde haar vader me met de woorden: “Abraham, Stacey is 0verleden.” In een roes pakte ik mijn spullen en vloog naar huis. De begrafenis was al geregeld toen ik aankwam, wat me diep raakte. Alles voelde onwerkelijk — alsof ik vastzat in een nachtmerrie waaruit ik niet kon ontwaken.
Alleen achter met herinneringen
Eenmaal thuis leek alles stil te staan. Haar mok stond nog op het aanrecht, haar geur hing in de kamer, en haar kleding hing keurig in de kast. Het huis, ooit ons thuis, voelde als een museum van pijn. Luke stelde vragen die ik nauwelijks kon beantwoorden. “Waarom komt mama niet terug?” vroeg hij met grote, vragende ogen. “Mama is nu in de hemel,” fluisterde ik, terwijl mijn stem brak.
De avonden waren het moeilijkst. Elke kamer herinnerde aan Stacey, elk stil moment voelde eindeloos. Luke huilde vaak om haar. Alles aan onze routine was veranderd, behalve de leegte.
Een vlucht naar rust
Om te ontsnappen aan het verdriet, besloot ik een vakantie te boeken. Zon, zee en strand — misschien zou het wat verlichting brengen. Luke’s ogen glinsterden bij het idee. Voor het eerst in weken zag ik hem lachen.
We vertrokken met stille hoop op heling. Tijdens het inpakken leek het alsof ik Stacey definitief achterliet, maar ik wist dat het nodig was. In de auto op weg naar de luchthaven spraken we weinig, maar het voelde alsof we samen ademhaalden in een nieuw begin.
Toen gebeurde het onverwachte
De eerste dagen aan het strand waren wonderlijk eenvoudig. Luke lachte, speelde in het zand en genoot van elke zonnestraal. Ik voelde mijn hart iets lichter worden.
Tot op de derde dag. Luke rende op me af, zijn gezichtje vol opwinding. “Papa, kijk! Mama is terug!” riep hij, wijzend naar een vrouw aan de waterlijn. Mijn hart stond stil. De vrouw leek als twee druppels water op Stacey. Ze verdween snel in de menigte, haar hand in die van een man.
Verward en geschokt probeerde ik contact te zoeken met Stacey’s ouders. Ze bleven erbij: Stacey was 0verleden.
De waarheid komt aan het licht
De volgende ochtend liep ik uren over het strand. Tot ik plots haar stem hoorde. “Ik wist dat je me zou zoeken.” Daar stond ze. Stacey. Anders, afstandelijk. Ze biechtte op dat ze haar d00d had gefingeerd.
Ze had een affaire, was zwanger geraakt van een ander, en haar ouders hadden haar geholpen te verdwijnen. Alles waar ik in geloofde, viel op dat moment in duigen.
Een kind dat niets begrijpt
Net toen de waarheid zich ontvouwde, kwam Luke aangelopen. “Mama?” zei hij hoopvol. Ik wist niet hoe ik het moest uitleggen. Hoe vertel je een kind dat zijn moeder er bewust voor koos om te verdwijnen?
Die avond hield ik hem stevig vast. “Ik hou genoeg van je voor ons allebei,” fluisterde ik, terwijl ik vocht tegen mijn tranen. Hij sliep uiteindelijk in mijn armen in, terwijl ik piekerde over hoe we verder moesten.
Een nieuw begin
In de weken daarna regelde ik alles. Ik kreeg de volledige voogdij over Luke. Stacey stemde zwijgend toe. We spraken af dat ze geen contact zou opnemen — een noodzakelijke grens om onze rust te bewaren.
Luke en ik verhuisden naar een andere stad. Een nieuwe start, zonder de schaduw van het verleden. Af en toe ontving ik nog berichten van Stacey, smeekbedes om weer contact, maar sommige bruggen blijven voorgoed verbrand.
Vandaag
Vandaag zijn Luke en ik sterker dan ooit. We hebben geleerd dat verlies niet het einde hoeft te zijn. Dat liefde tussen ouder en kind sterker is dan alles. En dat zelfs als je wereld uiteenvalt, je opnieuw kunt beginnen.
Belangrijkste inzichten:
-
Verlies laat diepe littekens achter, maar biedt ook ruimte voor groei.
-
Niet alles is zoals het lijkt — zelfs r0uw kan een verborgen waarheid bevatten.
-
De band tussen ouder en kind is onverwoestbaar als die gebouwd is op liefde en eerlijkheid.
-
Soms is afsluiten de enige manier om echt opnieuw te beginnen.
-
Een nieuw leven begint met het loslaten van dat wat je het meest pijn heeft gedaan.
Algemeen
Triest nieuws: Hierom is RTL-nieuwslezer Antoin Peeters al wekenlang afwezig

Antoin Peeters verbreekt het stilzwijgen: waarom hij al weken afwezig is bij RTL Nieuws
Wie regelmatig naar RTL Nieuws kijkt, heeft het waarschijnlijk al gemerkt: nieuwsanchor Antoin Peeters ontbreekt al weken aan de vertrouwde desk. Waar normaal zijn rustige stem en professionele uitstraling het journaal kleur geven, moesten kijkers het een tijd zonder hem stellen. Online ontstonden al snel vragen. Is hij z!ek? Neemt hij een pauze? Of is er iets anders aan de hand?

Nu heeft Antoin zelf duidelijkheid gegeven. In een openhartige video op Instagram vertelt hij hoe zwaar het afgelopen jaar is geweest en waarom hij voorlopig niet terugkeert op televisie. Het levert een eerlijk, kwetsbaar en menselijk verhaal op dat veel mensen raakt.
Een vraag die steeds luider werd: waar is Antoin Peeters?
Op social media verschenen de afgelopen weken steeds meer berichten van kijkers die hem misten. De anchor is al bijna 24 jaar een vertrouwd gezicht bij RTL, waardoor zijn afwezigheid extra opvalt. Sommige fans stuurden hem hartverwarmende berichtjes; anderen speculeerden bezorgd over zijn toestand.
Tot vandaag bleef het stil vanuit Peeters zelf. Maar nu kiest hij ervoor om zijn volgers mee te nemen in wat hij noemt “een moeilijk berichtje”.
In zijn video opent hij met de woorden:
“Ik heb een heel heftig jaar achter de rug.”
Daarmee is de toon direct gezet.

Heftige lichamelijke klachten
Hoewel Antoin niet in detail treedt over de oorzaak, maakt hij wel duidelijk dat zijn klachten veel impact hebben gehad op zijn dagelijks leven. Hij zegt dat hij ernstige lichamelijke problemen kreeg, waardoor hij tijdelijk niet kon functioneren zoals hij gewend is.
“Ik heb heftige klachten gekregen. Daar moet ik vanaf en dat kost helaas tijd.”
Het is een zeldzaam moment waarop een nieuwslezer, die vaak verslag doet van andermans verhalen, nu zelf iets persoonlijks deelt. Zijn openheid wordt snel opgepikt door fans en collega’s, die massaal steunbetuigingen sturen.

Werken zit er voorlopig niet in
Wie gewend is om Antoin elke dag op tv te zien, vraagt zich wellicht af wanneer hij terugkeert op het scherm. Daarover is hij eerlijk: voorlopig nog niet.
Hoewel hij graag weer aan de slag wil, vindt hij dat hij alleen kan terugkeren als hij volledig hersteld is. Hij benadrukt dat hij zichzelf moet beschermen, hoe moeilijk dat ook is voor iemand met zo’n groot arbeidsethos.
“Het gaat gewoon even niet. Ik kom pas terug als mijn gezondheid dat toelaat.”
Met die woorden laat hij zien hoe belangrijk het is om grenzen te erkennen, ook in een veeleisend beroep als dat van nieuwslezer, waar ritme en regelmaat vaak allesbepalend zijn.

De wens om snel op te knappen
In de video vertelt Antoin ook over de frustratie die soms bij herstel komt kijken. Hij zegt met een glimlach:
“Kon ik maar een pil nemen waardoor ik mij in één keer weer helemaal tip-top zou voelen.”
Die opmerking klinkt luchtig, maar verraadt hoe zwaar zijn herstelperiode voor hem moet zijn. Wie langdurig lichamelijke klachten heeft, weet hoe sterk de wens kan zijn om snel weer “de oude” te worden. Antoin ondergaat dit proces stap voor stap, zonder te weten hoe lang het nog gaat duren.
Omdat hij gedwongen gas moet terugnemen, zoekt hij naar manieren om toch actief te blijven. Wandelen blijkt een fijne uitlaatklep:
“Lekker veel buiten wandelen helpt mij nu. Uiteindelijk komt het allemaal wel weer goed, maar geen idee wanneer.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Dankbaarheid en een warme boodschap aan zijn volgers
Ondanks alles neemt Antoin de tijd om zijn volgers te bedanken. De reacties op zijn afwezigheid hebben hem duidelijk geraakt. Dat hij juist nu kiest om open te zijn, laat zien dat hij zijn publiek waardeert en serieus neemt.
Hij sluit zijn boodschap af met een warme wens:
“Fijne feestdagen alvast. Tot in het nieuwe jaar, hoop ik.”
Het is een mooie, hoopvolle afsluiting, waarin duidelijk wordt dat hij uitkijkt naar het moment waarop hij iedereen weer kan toespreken vanaf de nieuwsdesk.
Een vertrouwd gezicht dat gemist wordt
Voor kijkers heeft Antoin een bijzondere plek. Met zijn rustige toon, scherpe vragen en warme presentatie is hij al decennialang een van de pilaren van RTL Nieuws.
Een korte terugblik op zijn indrukwekkende loopbaan:
-
2001: start bij RTL Z
-
2002: overstap naar RTL Nieuws, waar hij verslaggever én presentator wordt
-
2015: benoemd tot vaste nieuwsanchor, opvolger van Rick Nieman
-
Sindsdien is hij een van de vaste gezichten van de avonduitzendingen
In al die jaren heeft Antoin talloze grote nieuwsgebeurtenissen begeleid — van politieke verschuivingen tot internationale crises. Zijn rustige manier van spreken wordt door veel kijkers als betrouwbaar ervaren. Dat verklaart waarom zijn afwezigheid zoveel vragen oproept.
Waarom de boodschap zoveel reacties oproept
Gezondheid is iets dat iedereen raakt. Wanneer iemand die zo sterk en professioneel overkomt, vertelt dat het even niet meer gaat, creëert dat herkenning en steun. Antoin laat zien dat achter elke tv-persoonlijkheid een mens schuilt met gevoelens, grenzen en kwetsbaarheid.
De openheid waarmee hij zijn situatie deelt is zeldzaam in de nieuwssector, waar presentatoren vaak weinig laten merken van hun privéleven. Juist daarom gaat deze boodschap zo diep bij mensen binnen.
Hoe nu verder?
Antoin Peeters focust zich volledig op zijn herstel. Wandelen helpt, rust helpt, tijd helpt. Of hij begin volgend jaar alweer op televisie verschijnt, blijft onzeker. Zijn prioriteit is duidelijk: gezondheid eerst, werk later.
Voor zijn fans betekent dat geduld hebben — maar de stroom van steunberichten laat zien dat de kijkers hem alle tijd gunnen die hij nodig heeft.
Een reminder voor iedereen
De video van Antoin is meer dan een update over zijn afwezigheid. Het is ook een boodschap die veel mensen herkent:
-
Gezondheid staat altijd voorop
-
Grenzen aangeven is geen zwakte
-
Pauzes zijn soms noodzakelijk
-
Zelfs sterke mensen hebben rust nodig
In een tijd waarin veel mensen constant “aan” staan, is zijn verhaal een betekenisvolle reminder dat herstel tijd vraagt en dat je jezelf niet voorbij hoeft te rennen.
Tot slot
Hoewel Antoin Peeters voorlopig niet terugkeert op het scherm, blijft zijn aanwezigheid voelbaar. Zijn openheid, warmte en eerlijkheid versterken zijn band met het publiek misschien wel meer dan ooit.
En zoals hij zelf
zei:
“Uiteindelijk komt het
allemaal wel weer goed.”
Laten we hopen dat 2026 een jaar wordt waarin hij volledig kan herstellen en weer met plezier zijn vertrouwde plek bij RTL Nieuws kan innemen.


