Algemeen
Martijn Krabbé ontroert met aanwezigheid bij herdenking Jonnie Boer in De Librije
In Zwolle stond donderdag De Librije in het teken van een bijzonder en emotioneel afscheid van topchef Jonnie Boer. Het restaurant waar hij jarenlang zijn levenswerk vormgaf, opende de deuren voor een indrukwekkend eerbetoon, bezocht door honderden genodigden. Onder hen bevond zich presentator Martijn Krabbé, die ondanks zijn kwetsbare gezondheid besloot aanwezig te zijn. Zijn komst werd door velen gezien als een krachtig en ontroerend gebaar van respect.
Een moment van stilte in De Librije
Het afscheid vond plaats op een plek die onlosmakelijk verbonden is met het leven van Jonnie Boer: De Librije, het driesterrenrestaurant in het hart van Zwolle. De dag begon in stilte, terwijl de eerste bezoekers zich meldden aan het Spinhuisplein. Via een speciaal ingerichte route konden genodigden het restaurant betreden, herinneringen ophalen en hun eer bewijzen.
De sfeer was ingetogen maar warm. Tussen persoonlijke voorwerpen van Jonnie, waaronder een vlag van Giethoorn en een foto van Johan Cruijff, stond een kleurrijk beschilderde kist centraal. Deze was ontworpen in graffiti-stijl, waarmee Jonnie’s liefde voor creativiteit en eigenheid werd onderstreept.
De moedige aanwezigheid van Martijn Krabbé
Een van de meest opvallende gasten was Martijn Krabbé. De presentator heeft de afgelopen maanden bewust weinig publieke optredens gedaan. In januari deelde hij openhartig dat hij kampt met een ernstige longaandoening. Sindsdien houdt hij zich op de achtergrond, om rust en tijd met zijn familie te koesteren.
Toch koos Martijn ervoor om persoonlijk aanwezig te zijn bij het afscheid van Jonnie Boer. Samen met zijn vrouw betrad hij het restaurant, zichtbaar geëmotioneerd, maar ook vastberaden. Omstanders spraken met bewondering over zijn komst: “Een bijzonder moment. Dat hij hier is, zegt alles over wie Martijn is.”
Zijn aanwezigheid onderstreepte de diepe verbondenheid tussen mensen die elkaar, ook buiten de schijnwerpers, weten te raken.
Thérèse Boer en kinderen tonen zich toch
Hoewel eerder werd aangekondigd dat de familie achter de schermen zou blijven, verschenen Thérèse Boer en hun kinderen Jimmie en Isabelle later op de dag toch bij het eerbetoon. Hun korte verschijning was ingetogen maar krachtig. Voor velen voelde het als een teken van verbondenheid met iedereen die Jonnie een warm hart toedraagt.
De familie liet op een bord bij de ingang weten dat zij alles op afstand zouden volgen en de steun enorm waardeerden. Hun latere komst werd door veel aanwezigen als bijzonder en troostend ervaren.
Bekende gezichten in Zwolle
Naast Martijn Krabbé waren ook vele andere bekende Nederlanders aanwezig. Onder meer Humberto Tan, Herman den Blijker, Jan Slagter en burgemeester Pieter Snijders brachten een bezoek aan De Librije. Allen toonden zich geraakt door het verlies van Jonnie Boer en spraken hun waardering uit voor zijn betekenis voor de Nederlandse gastronomie.
Er werd niet alleen gelopen langs de kist, maar ook stilgestaan bij wat Jonnie heeft nagelaten. Veel bezoekers brachten een symbolische toost uit met een glas wijn of champagne – een gebaar dat volledig in lijn was met Jonnie’s levensfilosofie: het leven vieren, zelfs in het afscheid.
De kracht van herinnering
De herdenkingsdag bij De Librije werd gekenmerkt door een sfeer van verbondenheid en eerbied. Overal in het restaurant waren symbolen en details te vinden die verwezen naar Jonnie’s passie, creativiteit en humor.
Van zijn favoriete kruidenkast tot handgeschreven menu’s aan de muur – alles ademde zijn aanwezigheid. Zijn zoon Jimmie Boer deelde via sociale media beelden van de ruimte, met een korte maar veelzeggende tekst: “Voor altijd onze chef.”
Familie Krabbé maakt waardevolle herinneringen
In april vertrok de familie Krabbé samen op een bijzondere reis. Zijn zoon Bickel Krabbé vertelde bij radiostation SLAM! dat ze naar India gingen, een bestemming die voor het gezin veel betekenis heeft.
“Mijn vader is er eerder geweest. Voor de rest van ons was het een nieuwe ervaring. Hij vond het belangrijk dat we die reis samen konden maken.”
De reis was een waardevol moment van samenzijn. Het onderstreept hoe belangrijk tijd en verbinding zijn in het leven van Martijn en zijn dierbaren. Zijn aanwezigheid bij de herdenking van Jonnie Boer past in diezelfde lijn: bewust omgaan met momenten die ertoe doen.
Een warm eerbetoon, een blijvende indruk
Het afscheid van Jonnie Boer in De Librije liet zien hoe groot zijn impact was. Zowel in Zwolle als ver daarbuiten leeft zijn gedachtegoed voort. Zijn liefde voor koken, zijn aandacht voor detail en zijn eigenzinnige stijl blijven inspireren.
Ook Martijn Krabbés aanwezigheid maakte diepe indruk. Hij herinnerde ons eraan hoe krachtig het is als iemand, ondanks persoonlijke omstandigheden, kiest voor verbinding. Zijn aanwezigheid bracht niet alleen respect voor Jonnie tot uitdrukking, maar ook een vorm van hoop, menselijkheid en echtheid.
De Librije kijkt vooruit
Hoewel het verlies groot is, opent De Librije volgende week opnieuw haar deuren. In lijn met Jonnie’s wens gaat het team door, met zijn geest en visie als leidraad. Een woordvoerder van de familie liet weten: “We blijven doorgaan, zoals Jonnie het gewild zou hebben: met liefde, passie en volle overtuiging.”
Tot slot
De aanwezigheid van Martijn Krabbé bij het afscheid van Jonnie Boer toonde wat werkelijk telt in het leven: samen zijn, herinneren en er zijn voor elkaar. Het eerbetoon in De Librije was doordrenkt van symboliek, liefde en dankbaarheid.
Voor Martijn zelf, maar ook voor iedereen die getuige was van deze bijzondere dag, zal dit moment nog lang bijblijven. Een dag waarop verdriet en schoonheid hand in hand gingen. Waarin herinnering veranderde in inspiratie. En waarin opnieuw duidelijk werd dat liefde, in al haar vormen, ons altijd blijft verbinden.
Na bijna twintig jaar debat, politieke omwegen en halfslachtige compromissen lijkt Nederland opnieuw op een kruispunt te staan in een van de meest gevoelige maatschappelijke dossiers van de afgelopen decennia. Het demissionaire kabinet zet stappen richting een uitbreiding van het huidige boerkaverbod, waarmee gezichtsbedekkende kleding niet langer alleen in specifieke gebouwen verboden zou zijn, maar ook in alle openbare ruimtes.
Dat betekent: niet alleen in het openbaar vervoer, zorginstellingen, scholen en overheidsgebouwen, maar ook op straat, in winkels, op markten en andere publiek toegankelijke plekken. De aankondiging zorgt direct voor felle discussies, maar tegelijkertijd klinkt bij veel mensen ook opluchting. Het gevoel overheerst dat de politiek eindelijk een knoop wil doorhakken die al veel te lang vooruit is geschoven.
Van gedeeltelijk verbod naar één duidelijke regel
Sinds 2019 geldt in Nederland een gedeeltelijk boerkaverbod. Gezichtsbedekkende kleding is sindsdien verboden in een beperkt aantal publieke instellingen, maar in de openbare ruimte bleef het toegestaan. Die constructie was destijds bedoeld als compromis, maar heeft in de praktijk juist geleid tot onduidelijkheid.
Voor burgers is het vaak onbegrijpelijk waarom iets in een tram verboden is, maar een paar meter verderop op het perron weer wel mag. Voor handhavers is het minstens zo ingewikkeld. Zij moeten ter plekke inschatten of een locatie onder de wet valt, wat regelmatig leidt tot discussies, spanningen en terughoudend optreden.
Wat bedoeld was als nuance, werd zo door velen ervaren als een halfslachtige oplossing die niemand echt tevreden stelt.
Kabinet wil helderheid en uniformiteit
Het kabinet onderzoekt nu hoe het verbod kan worden uitgebreid naar alle openbare ruimtes, met als doel één uniforme regel te creëren. Daarbij wordt benadrukt dat dit moet gebeuren binnen de kaders van de Grondwet en internationale verdragen.
Hoewel de toon voorzichtig is, is de politieke boodschap duidelijk: het huidige systeem werkt niet. Meerdere partijen pleiten al jaren voor een heldere norm zonder uitzonderingen. Niet om te provoceren, maar om duidelijkheid te scheppen.
Het uitgangspunt dat nu centraal staat is eenvoudig: wie zich in de openbare ruimte begeeft, moet herkenbaar zijn. Ongeacht overtuiging, afkomst of reden.
Waarom zichtbaarheid zo’n kernpunt is
Zichtbaarheid speelt een fundamentele rol in het dagelijks samenleven. In een open samenleving is het normaal dat mensen elkaar kunnen zien, aanspreken en herkennen. Dat vormt de basis voor vertrouwen, veiligheid en sociale interactie.
Wanneer iemand volledig onherkenbaar is, verandert die dynamiek. Cameratoezicht verliest effect, communicatie wordt lastiger en het gevoel van veiligheid kan afnemen. Dit speelt niet alleen bij toezicht, maar ook bij hulpverlening en noodsituaties.
In een tijd waarin maatschappelijke spanningen en polarisatie toenemen, zien veel mensen zichtbaarheid als een minimale voorwaarde voor wederzijds respect.
Vrijheid versus sociale druk
Tegenstanders van een volledig verbod wijzen op individuele vrijheid en religieuze expressie. Dat argument is belangrijk en raakt aan fundamentele rechten. Tegelijkertijd roept het ook vragen op.
Hoe vrij is een keuze wanneer die onder sociale, culturele of religieuze druk wordt gemaakt? Uit verhalen van vrouwen die afstand namen van gezichtsbedekkende kleding blijkt regelmatig dat zij zich beperkt of gecontroleerd voelden.
Voorstanders van een verbod stellen daarom dat vrijheid niet alleen gaat over mogen, maar ook over bescherming tegen dwang. In die redenering is het stellen van grenzen juist een manier om autonomie te versterken.
Internationale voorbeelden als referentie
Nederland staat niet alleen in deze discussie. Verschillende Europese landen, waaronder Frankrijk, België, Denemarken, Oostenrijk en Zwitserland, voerden al eerder een algemeen verbod op gezichtsbedekkende kleding in de openbare ruimte in.
In al deze landen werd dezelfde afweging gemaakt tussen individuele rechten en maatschappelijke belangen zoals veiligheid, gelijkwaardigheid en openheid. De wetten hielden stand bij juridische toetsing, wat ook in Nederland meeweegt bij de huidige overwegingen.
Veiligheid en gelijkheid voor de wet
Een belangrijk punt in het debat is dat een uitgebreid verbod niet exclusief religieus is. Het zou ook gelden voor andere vormen van gezichtsbedekking, zoals maskers en bivakmutsen.
Het uitgangspunt is gelijkheid voor de wet: geen uitzonderingen op basis van overtuiging. Dat maakt beleid eenvoudiger, eerlijker en beter handhaafbaar. Voor toezichthouders en hulpdiensten betekent het duidelijkheid, voor burgers voorspelbaarheid.
Vrijheid heeft grenzen in de publieke ruimte
Vrijheid is een kernwaarde in Nederland, maar geen absolute. In de publieke ruimte gelden regels die het samenleven mogelijk maken. Geluidsnormen, verkeersregels en identificatieplicht zijn daar voorbeelden van.
Volledige anonimiteit past voor veel mensen niet binnen dat kader. Elkaar kunnen zien en herkennen wordt gezien als een minimale voorwaarde voor wederzijds vertrouwen.
Het debat over gezichtsbedekkende kleding gaat daarmee niet alleen over religie of kleding, maar over de vraag hoe een open samenleving eruitziet.
Eindelijk een besluit na jaren debat
Het boerkadebat loopt al sinds het midden van de jaren 2000. In die tijd passeerden talloze commissies, wetsvoorstellen en compromissen de revue. Toch bleef de maatschappelijke spanning bestaan.
De huidige stap van het kabinet wordt door voorstanders gezien als een poging om eindelijk duidelijkheid te scheppen. Niet langer eindeloos uitstellen, maar een norm formuleren die voor iedereen geldt.
Dat zal ongetwijfeld leiden tot stevige reacties, maar juist dat hoort bij een democratie die moeilijke keuzes niet blijft vermijden.
Een signaal over Nederlandse kernwaarden
Voorstanders zien de uitbreiding van het verbod als een bevestiging van kernwaarden als openheid, gelijkwaardigheid en veiligheid. Niet als een aanval op geloof, maar als een afbakening van wat thuishoort in de publieke ruimte.
Door duidelijke grenzen te stellen, blijft samenleven mogelijk. Een samenleving zonder regels is immers geen vrije samenleving, maar een onduidelijke.
Conclusie: duidelijkheid boven onzekerheid
Met deze stap lijkt Nederland afscheid te nemen van halfslachtig beleid. Of het volledige boerkaverbod er daadwerkelijk komt, hangt af van juridische toetsing en politieke steun, maar één ding is duidelijk: de tijd van wegkijken en uitstellen lijkt voorbij.
Voor veel mensen voelt deze ontwikkeling niet als een beperking van vrijheid, maar juist als bescherming ervan. De komende periode zal uitwijzen of Nederland kiest voor één heldere regel in de openbare ruimte – en daarmee voor duidelijkheid boven voortdurende onzekerheid.