Algemeen
Martijn Krabbé ontroert met aanwezigheid bij herdenking Jonnie Boer in De Librije
In Zwolle stond donderdag De Librije in het teken van een bijzonder en emotioneel afscheid van topchef Jonnie Boer. Het restaurant waar hij jarenlang zijn levenswerk vormgaf, opende de deuren voor een indrukwekkend eerbetoon, bezocht door honderden genodigden. Onder hen bevond zich presentator Martijn Krabbé, die ondanks zijn kwetsbare gezondheid besloot aanwezig te zijn. Zijn komst werd door velen gezien als een krachtig en ontroerend gebaar van respect.
Een moment van stilte in De Librije
Het afscheid vond plaats op een plek die onlosmakelijk verbonden is met het leven van Jonnie Boer: De Librije, het driesterrenrestaurant in het hart van Zwolle. De dag begon in stilte, terwijl de eerste bezoekers zich meldden aan het Spinhuisplein. Via een speciaal ingerichte route konden genodigden het restaurant betreden, herinneringen ophalen en hun eer bewijzen.
De sfeer was ingetogen maar warm. Tussen persoonlijke voorwerpen van Jonnie, waaronder een vlag van Giethoorn en een foto van Johan Cruijff, stond een kleurrijk beschilderde kist centraal. Deze was ontworpen in graffiti-stijl, waarmee Jonnie’s liefde voor creativiteit en eigenheid werd onderstreept.
De moedige aanwezigheid van Martijn Krabbé
Een van de meest opvallende gasten was Martijn Krabbé. De presentator heeft de afgelopen maanden bewust weinig publieke optredens gedaan. In januari deelde hij openhartig dat hij kampt met een ernstige longaandoening. Sindsdien houdt hij zich op de achtergrond, om rust en tijd met zijn familie te koesteren.
Toch koos Martijn ervoor om persoonlijk aanwezig te zijn bij het afscheid van Jonnie Boer. Samen met zijn vrouw betrad hij het restaurant, zichtbaar geëmotioneerd, maar ook vastberaden. Omstanders spraken met bewondering over zijn komst: “Een bijzonder moment. Dat hij hier is, zegt alles over wie Martijn is.”
Zijn aanwezigheid onderstreepte de diepe verbondenheid tussen mensen die elkaar, ook buiten de schijnwerpers, weten te raken.
Thérèse Boer en kinderen tonen zich toch
Hoewel eerder werd aangekondigd dat de familie achter de schermen zou blijven, verschenen Thérèse Boer en hun kinderen Jimmie en Isabelle later op de dag toch bij het eerbetoon. Hun korte verschijning was ingetogen maar krachtig. Voor velen voelde het als een teken van verbondenheid met iedereen die Jonnie een warm hart toedraagt.
De familie liet op een bord bij de ingang weten dat zij alles op afstand zouden volgen en de steun enorm waardeerden. Hun latere komst werd door veel aanwezigen als bijzonder en troostend ervaren.
Bekende gezichten in Zwolle
Naast Martijn Krabbé waren ook vele andere bekende Nederlanders aanwezig. Onder meer Humberto Tan, Herman den Blijker, Jan Slagter en burgemeester Pieter Snijders brachten een bezoek aan De Librije. Allen toonden zich geraakt door het verlies van Jonnie Boer en spraken hun waardering uit voor zijn betekenis voor de Nederlandse gastronomie.
Er werd niet alleen gelopen langs de kist, maar ook stilgestaan bij wat Jonnie heeft nagelaten. Veel bezoekers brachten een symbolische toost uit met een glas wijn of champagne – een gebaar dat volledig in lijn was met Jonnie’s levensfilosofie: het leven vieren, zelfs in het afscheid.
De kracht van herinnering
De herdenkingsdag bij De Librije werd gekenmerkt door een sfeer van verbondenheid en eerbied. Overal in het restaurant waren symbolen en details te vinden die verwezen naar Jonnie’s passie, creativiteit en humor.
Van zijn favoriete kruidenkast tot handgeschreven menu’s aan de muur – alles ademde zijn aanwezigheid. Zijn zoon Jimmie Boer deelde via sociale media beelden van de ruimte, met een korte maar veelzeggende tekst: “Voor altijd onze chef.”
Familie Krabbé maakt waardevolle herinneringen
In april vertrok de familie Krabbé samen op een bijzondere reis. Zijn zoon Bickel Krabbé vertelde bij radiostation SLAM! dat ze naar India gingen, een bestemming die voor het gezin veel betekenis heeft.
“Mijn vader is er eerder geweest. Voor de rest van ons was het een nieuwe ervaring. Hij vond het belangrijk dat we die reis samen konden maken.”
De reis was een waardevol moment van samenzijn. Het onderstreept hoe belangrijk tijd en verbinding zijn in het leven van Martijn en zijn dierbaren. Zijn aanwezigheid bij de herdenking van Jonnie Boer past in diezelfde lijn: bewust omgaan met momenten die ertoe doen.
Een warm eerbetoon, een blijvende indruk
Het afscheid van Jonnie Boer in De Librije liet zien hoe groot zijn impact was. Zowel in Zwolle als ver daarbuiten leeft zijn gedachtegoed voort. Zijn liefde voor koken, zijn aandacht voor detail en zijn eigenzinnige stijl blijven inspireren.
Ook Martijn Krabbés aanwezigheid maakte diepe indruk. Hij herinnerde ons eraan hoe krachtig het is als iemand, ondanks persoonlijke omstandigheden, kiest voor verbinding. Zijn aanwezigheid bracht niet alleen respect voor Jonnie tot uitdrukking, maar ook een vorm van hoop, menselijkheid en echtheid.
De Librije kijkt vooruit
Hoewel het verlies groot is, opent De Librije volgende week opnieuw haar deuren. In lijn met Jonnie’s wens gaat het team door, met zijn geest en visie als leidraad. Een woordvoerder van de familie liet weten: “We blijven doorgaan, zoals Jonnie het gewild zou hebben: met liefde, passie en volle overtuiging.”
Tot slot
De aanwezigheid van Martijn Krabbé bij het afscheid van Jonnie Boer toonde wat werkelijk telt in het leven: samen zijn, herinneren en er zijn voor elkaar. Het eerbetoon in De Librije was doordrenkt van symboliek, liefde en dankbaarheid.
Voor Martijn zelf, maar ook voor iedereen die getuige was van deze bijzondere dag, zal dit moment nog lang bijblijven. Een dag waarop verdriet en schoonheid hand in hand gingen. Waarin herinnering veranderde in inspiratie. En waarin opnieuw duidelijk werd dat liefde, in al haar vormen, ons altijd blijft verbinden.
Jutta Leerdam flink toegetakeld na verkeersongeluk: “Hij zat op zijn telefoon”
Voor topschaatsster Jutta Leerdam is het een week vol schrik, pijn en ongeloof. De olympische medaillewinnares kwam onlangs in een verkeersongeluk terecht en deelt nu zelf de sporen daarvan. Met een opengehaalde kin, een hevige schaafwond op haar arm en zichtbare blauwe plekken laat ze zien hoe hard de klap moet zijn geweest. Toch overheerst één gevoel: dankbaarheid dat het niet nóg erger is afgelopen.
De beelden die Jutta via TikTok deelt, maken diepe indruk. Je ziet hoe haar kin letterlijk is opengescheurd en hoe haar arm eruitziet alsof ze meters over het asfalt is geschuurd. Het is het soort wond dat je bij een val verwacht, niet bij iemand die net bezig is met haar voorbereiding op de Olympische Winterspelen. En toch blijft Jutta opvallend vastberaden en veerkrachtig.
Een ongeluk zonder waarschuwing
Waar de aanrijding precies plaatsvond, laat de schaatsster niet weten. Wat ze wél duidelijk maakt, is dat het niet haar fout was. In haar video richt ze zich rechtstreeks tot de bestuurder die volgens haar verantwoordelijk is voor de klap:
“Aan de man die op zijn stomme, kleine telefoon zat terwijl hij aan het rijden was en mij van de weg heeft gereden…”
Volgens Jutta kwam de automobilist uit de tegenovergestelde richting, maar belandde hij tóch op haar helft van de weg. Ze schrikt nog steeds als ze eraan terugdenkt. Het had allemaal anders kunnen aflopen. Veel erger.
“Hij mag van geluk spreken dat ik taai ben.”
Met die woorden laat ze doorcijferen dat ze zich ondanks alles staande houdt. Het is een typische Jutta-reactie: duidelijk, eerlijk en met de nodige pit.
Een flinke wond, maar geen blijvende schade
Wie de video ziet, begrijpt direct dat de impact groot moet zijn geweest. Haar kin is diep opengescheurd, een wond die waarschijnlijk stevig gehecht moest worden. Op haar arm zie je een grote rode schaafwond die nog dagen pijnlijk zal blijven.
Toch is er ook goed nieuws: Jutta liep geen structurele schade op. Haar handen – essentieel voor training, balans en zelfs simpele dagelijkse handelingen – zijn ongedeerd. Ze kan dus nog steeds haar volgers meenemen in haar herstelproces, al doet ze dat dit keer met zichtbaar meer moeite dan anders.
Het ongeluk lijkt eerder een emotionele klap dan een sportieve terugslag. Maar in een olympisch seizoen telt elke dag, elk uur, elke training.
Op weg naar Milaan: de Winterspelen in zicht
En die timing maakt het ongeluk nóg pijnlijker. Over iets meer dan twee maanden beginnen de Olympische Winterspelen van 2026 in Milaan en Cortina d’Ampezzo. Voor Jutta zijn deze Spelen een droom, een kans om opnieuw te schitteren op het hoogste podium – en wellicht goud te winnen.
Tijdens de vorige Winterspelen, in Beijing, pakte Jutta zilver op de 1000 meter en greep ze internationaal de aandacht met haar ongekende snelheid en uitstraling. Sindsdien is haar carrière alleen maar harder gegaan. Grote wedstrijden, wereldbekers, medailles: Jutta is een van Nederlands grootste sporticonen geworden.
Maar om er in Milaan te staan, moet ze eerst door het kwalificatietoernooi in Heerenveen, dat eind volgende maand al begint. Een verwonding – zelfs een relatief kleine – kan in deze fase roet in het eten gooien. Topsport is timing. Topsport is ritme. Topsport is gezondheid.
En precies daar wringt het nu.
Jutta blijft strijdbaar: ‘Ik ben taai’
Wie Jutta een beetje kent, weet dat ze zich niet snel laat tegenhouden. Het ongeluk heeft haar zichtbaar geraakt, maar haar houding is onveranderd strijdlustig. In haar eigen woorden:
“Hij mag van geluk spreken dat ik taai ben.”
Die zin vat haar karakter perfect samen: kwetsbaar in wat ze meemaakt, maar onverwoestbaar in hoe ze ermee omgaat. Ze laat zien dat zelfs een topatleet – iemand die controle gewend is – volledig verrast kan worden door de roekeloosheid van anderen. En toch: ze kijkt vooruit.
Veel fans reageren met bezorgde berichten onder haar video: van steunbetuigingen tot complimenten over haar veerkracht. Het laat zien hoeveel mensen met haar meeleven. Niet alleen als sportvrouw, maar ook als mens.
De relatie met Jake Paul: steun uit onverwachte hoek
Naast haar sportieve ambities is ook haar relatie met de Amerikaanse YouTuber en bokser Jake Paul iets waar veel mensen nieuwsgierig naar zijn. De twee zijn al langere tijd samen en delen geregeld openhartige momenten op sociale media.
Jake Paul, die dankzij zijn carrière meer dan comfortabel kan leven, lijkt ook voor Jutta een bron van rust en stabiliteit te zijn. Hoewel hij vaak in Amerika is en zij in Nederland traint, weten ze elkaar altijd weer te vinden.
De kans is groot dat Jake direct op het vliegtuig zou stappen als Jutta dat zou willen. Hij heeft meermaals laten zien dat hij haar carrière en haar doelen volledig ondersteunt. Ook nu, in een stressvolle periode richting de Winterspelen, is zijn steun mogelijk van grote waarde.
Tijd dringt – maar hoop overheerst
Met het kwalificatietoernooi in zicht wordt de druk steeds groter. Jutta heeft geen tijd om lang stil te staan bij wat er gebeurd is. Elke training telt, elke dag zonder hinder is essentieel. Gelukkig lijkt het erop dat ze geen ernstige blessures heeft die haar deelname in gevaar brengen.
Toch blijft het spannend. Een wond op de kin geneest. Een schaafwond op de arm trekt weg. Maar een schrikreactie, een mental reset, vertrouwen in het lichaam – dat kost tijd.
En die is nu schaars.
Fans massaal achter haar
Hoewel het ongeluk een flinke schok veroorzaakt heeft, krijgt Jutta enorm veel steun. Fans prijzen haar eerlijkheid en humor, zelfs in moeilijke situaties. Dat ze haar kwetsbaarheid deelt, maakt haar menselijk en toegankelijk – iets wat niet altijd vanzelfsprekend is voor een topsporter.
Het voorval is ook een wake-up call voor veel mensen: een seconde afleiding in het verkeer kan levens veranderen. Dat Jutta er relatief goed vanaf is gekomen, mag een wonder heten.
Jutta’s boodschap blijft hangen
Het belangrijkste dat ze zelf wil benadrukken? Dat telefoongebruik in het verkeer levensgevaarlijk is. Haar boodschap is helder, fel en onvergetelijk:
“Aan de man die op zijn telefoon zat terwijl hij reed: besef wat je doet.”
Het zijn woorden die blijven hangen. Niet alleen voor haar volgers, maar voor iedereen die weleens geneigd is om tóch even een bericht te lezen tijdens het rijden.
Ze staat weer op – zoals altijd
Ondanks alles lijkt Jutta vastberaden om door te gaan. Ze heeft haar doel voor ogen: Milaan. En wie de schaatsster volgt, weet dat ze niet rust voordat ze daar staat, in topvorm, klaar om te knallen.
Het ongeluk was een tegenslag, maar geen einde. Eerder een hoofdstuk dat laat zien hoe sterk ze daadwerkelijk is.