Algemeen
Martijn Krabbé ontroert met aanwezigheid bij herdenking Jonnie Boer in De Librije
In Zwolle stond donderdag De Librije in het teken van een bijzonder en emotioneel afscheid van topchef Jonnie Boer. Het restaurant waar hij jarenlang zijn levenswerk vormgaf, opende de deuren voor een indrukwekkend eerbetoon, bezocht door honderden genodigden. Onder hen bevond zich presentator Martijn Krabbé, die ondanks zijn kwetsbare gezondheid besloot aanwezig te zijn. Zijn komst werd door velen gezien als een krachtig en ontroerend gebaar van respect.
Een moment van stilte in De Librije
Het afscheid vond plaats op een plek die onlosmakelijk verbonden is met het leven van Jonnie Boer: De Librije, het driesterrenrestaurant in het hart van Zwolle. De dag begon in stilte, terwijl de eerste bezoekers zich meldden aan het Spinhuisplein. Via een speciaal ingerichte route konden genodigden het restaurant betreden, herinneringen ophalen en hun eer bewijzen.
De sfeer was ingetogen maar warm. Tussen persoonlijke voorwerpen van Jonnie, waaronder een vlag van Giethoorn en een foto van Johan Cruijff, stond een kleurrijk beschilderde kist centraal. Deze was ontworpen in graffiti-stijl, waarmee Jonnie’s liefde voor creativiteit en eigenheid werd onderstreept.
De moedige aanwezigheid van Martijn Krabbé
Een van de meest opvallende gasten was Martijn Krabbé. De presentator heeft de afgelopen maanden bewust weinig publieke optredens gedaan. In januari deelde hij openhartig dat hij kampt met een ernstige longaandoening. Sindsdien houdt hij zich op de achtergrond, om rust en tijd met zijn familie te koesteren.
Toch koos Martijn ervoor om persoonlijk aanwezig te zijn bij het afscheid van Jonnie Boer. Samen met zijn vrouw betrad hij het restaurant, zichtbaar geëmotioneerd, maar ook vastberaden. Omstanders spraken met bewondering over zijn komst: “Een bijzonder moment. Dat hij hier is, zegt alles over wie Martijn is.”
Zijn aanwezigheid onderstreepte de diepe verbondenheid tussen mensen die elkaar, ook buiten de schijnwerpers, weten te raken.
Thérèse Boer en kinderen tonen zich toch
Hoewel eerder werd aangekondigd dat de familie achter de schermen zou blijven, verschenen Thérèse Boer en hun kinderen Jimmie en Isabelle later op de dag toch bij het eerbetoon. Hun korte verschijning was ingetogen maar krachtig. Voor velen voelde het als een teken van verbondenheid met iedereen die Jonnie een warm hart toedraagt.
De familie liet op een bord bij de ingang weten dat zij alles op afstand zouden volgen en de steun enorm waardeerden. Hun latere komst werd door veel aanwezigen als bijzonder en troostend ervaren.
Bekende gezichten in Zwolle
Naast Martijn Krabbé waren ook vele andere bekende Nederlanders aanwezig. Onder meer Humberto Tan, Herman den Blijker, Jan Slagter en burgemeester Pieter Snijders brachten een bezoek aan De Librije. Allen toonden zich geraakt door het verlies van Jonnie Boer en spraken hun waardering uit voor zijn betekenis voor de Nederlandse gastronomie.
Er werd niet alleen gelopen langs de kist, maar ook stilgestaan bij wat Jonnie heeft nagelaten. Veel bezoekers brachten een symbolische toost uit met een glas wijn of champagne – een gebaar dat volledig in lijn was met Jonnie’s levensfilosofie: het leven vieren, zelfs in het afscheid.
De kracht van herinnering
De herdenkingsdag bij De Librije werd gekenmerkt door een sfeer van verbondenheid en eerbied. Overal in het restaurant waren symbolen en details te vinden die verwezen naar Jonnie’s passie, creativiteit en humor.
Van zijn favoriete kruidenkast tot handgeschreven menu’s aan de muur – alles ademde zijn aanwezigheid. Zijn zoon Jimmie Boer deelde via sociale media beelden van de ruimte, met een korte maar veelzeggende tekst: “Voor altijd onze chef.”
Familie Krabbé maakt waardevolle herinneringen
In april vertrok de familie Krabbé samen op een bijzondere reis. Zijn zoon Bickel Krabbé vertelde bij radiostation SLAM! dat ze naar India gingen, een bestemming die voor het gezin veel betekenis heeft.
“Mijn vader is er eerder geweest. Voor de rest van ons was het een nieuwe ervaring. Hij vond het belangrijk dat we die reis samen konden maken.”
De reis was een waardevol moment van samenzijn. Het onderstreept hoe belangrijk tijd en verbinding zijn in het leven van Martijn en zijn dierbaren. Zijn aanwezigheid bij de herdenking van Jonnie Boer past in diezelfde lijn: bewust omgaan met momenten die ertoe doen.
Een warm eerbetoon, een blijvende indruk
Het afscheid van Jonnie Boer in De Librije liet zien hoe groot zijn impact was. Zowel in Zwolle als ver daarbuiten leeft zijn gedachtegoed voort. Zijn liefde voor koken, zijn aandacht voor detail en zijn eigenzinnige stijl blijven inspireren.
Ook Martijn Krabbés aanwezigheid maakte diepe indruk. Hij herinnerde ons eraan hoe krachtig het is als iemand, ondanks persoonlijke omstandigheden, kiest voor verbinding. Zijn aanwezigheid bracht niet alleen respect voor Jonnie tot uitdrukking, maar ook een vorm van hoop, menselijkheid en echtheid.
De Librije kijkt vooruit
Hoewel het verlies groot is, opent De Librije volgende week opnieuw haar deuren. In lijn met Jonnie’s wens gaat het team door, met zijn geest en visie als leidraad. Een woordvoerder van de familie liet weten: “We blijven doorgaan, zoals Jonnie het gewild zou hebben: met liefde, passie en volle overtuiging.”
Tot slot
De aanwezigheid van Martijn Krabbé bij het afscheid van Jonnie Boer toonde wat werkelijk telt in het leven: samen zijn, herinneren en er zijn voor elkaar. Het eerbetoon in De Librije was doordrenkt van symboliek, liefde en dankbaarheid.
Voor Martijn zelf, maar ook voor iedereen die getuige was van deze bijzondere dag, zal dit moment nog lang bijblijven. Een dag waarop verdriet en schoonheid hand in hand gingen. Waarin herinnering veranderde in inspiratie. En waarin opnieuw duidelijk werd dat liefde, in al haar vormen, ons altijd blijft verbinden.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.