Algemeen
Kopen Zonder Kijken-stel zet woning in de verkoop en probeert dikke winst te maken
Kopen Zonder Kijken-koppel Jaap en Jessica zetten hun huis te koop na gezinsuitbreiding: “We hebben meer ruimte nodig”
De populaire tv-show Kopen Zonder Kijken is alweer volop te zien op maandagavond, en kijkers genieten wekelijks van nieuwe avonturen van stellen die hun woondroom toevertrouwen aan het inmiddels bekende team van experts. Van makelaar Bob Sikkes tot stylist Roos Reedijk en bouwdeskundige Alex van Keulen: het team zet zich iedere aflevering in om het onmogelijke toch mogelijk te maken. Maar hoewel de afleveringen vaak eindigen in tranen van blijdschap, blijven de verhalen van de kandidaten zich ook ná de opnames ontwikkelen.
Een van die verhalen komt nu uit Leidschendam, waar Jaap en Jessica — deelnemers uit het seizoen van 2020 — hun door het programma aangeschafte woning na vijf jaar weer in de verkoop hebben gezet. En daar zit een logische reden achter: het gezin is inmiddels uitgebreid met drie kinderen, waardoor de woning simpelweg te krap is geworden.
Een huis via Kopen Zonder Kijken
In 2020 deden Jaap en Jessica mee aan het programma in de hoop eindelijk hun ideale woning te vinden. De huizenmarkt was toen al niet gemakkelijk, maar het KZK-team wist voor het stel een huis te vinden aan de Graaf Ottolaan in Leidschendam. Voor een bedrag van €340.000 kregen ze een karakteristieke eengezinswoning met vier slaapkamers, een ruime tuin en een moderne badkamer.
Op televisie zagen we hoe Jaap en Jessica blij verrast waren met het resultaat. De locatie, de inrichting en de indeling sloten goed aan bij hun toenmalige wensen. De aflevering eindigde met een enthousiaste ontvangst van het huis en plannen voor de toekomst.
Een ander hoofdstuk
Fast forward naar 2025: het leven is inmiddels veranderd voor het stel. Tegenover RTL Boulevard vertelt Jaap dat hun gezin inmiddels is uitgebreid met drie kinderen: “We hebben nu Teun, Luuk en Benjamin. En daarom hebben we simpelweg meer ruimte nodig.” De woning in Leidschendam, die ooit als ruim werd ervaren, begint inmiddels wat krap te voelen.
Voor het stel was de keuze dan ook duidelijk. Ze besloten hun huidige woning te koop te zetten. De vraagprijs? Een stevige €525.000 — een flink verschil met het bedrag waarvoor ze de woning vijf jaar eerder via het KZK-programma konden aanschaffen. Daarmee lijkt de investering die dankzij het programma werd gedaan ook financieel een goede zet geweest te zijn.
Geen bitter afscheid
Waar sommige koppels in het verleden snel na de aflevering alweer afscheid namen van hun woning — denk bijvoorbeeld aan Diana en Jeffrey, die hun KZK-huis al na één dag in de verkoop zetten vanwege de donkere uitstraling — ligt het bij Jaap en Jessica anders. Hun verhaal is er een van geleidelijke groei en veranderende levensomstandigheden.
Hun beslissing om te verhuizen heeft dan ook niets te maken met ontevredenheid over het huis zelf, maar alles met het feit dat het gezin inmiddels groter is geworden. De vier slaapkamers zijn voor vijf personen nog wel werkbaar, maar Jaap en Jessica kijken liever vooruit. Ze willen hun kinderen meer ruimte geven, en misschien zelf ook wel een extra werkkamer of speelruimte creëren.
Verhuizen, maar dichtbij huis
Hoewel de woning nu op Funda staat en het stel plannen heeft om te verhuizen, betekent dat niet dat ze Leidschendam vaarwel zullen zeggen. “We blijven wel in de buurt,” aldus Jaap. De kinderen hebben hier inmiddels hun school, vriendjes en vaste activiteiten. Een verhuizing verder weg ligt dus niet voor de hand.
Of ze al een nieuwe woning op het oog hebben, is nog niet bekendgemaakt. Wat wel duidelijk is, is dat ze hun beslissing weloverwogen hebben genomen. Het verkopen van een huis dat via een populair programma tot stand kwam, is immers geen lichtvaardige stap.
Positieve herinneringen
Voor Jaap en Jessica blijft hun deelname aan Kopen Zonder Kijken een bijzondere mijlpaal in hun leven. De aflevering bracht niet alleen een woning, maar ook een waardevolle ervaring en herinnering met zich mee. In interviews laten ze weten het programma nog altijd met veel plezier terug te kijken.
Ze zijn zich ervan bewust dat het format van het programma — waarbij stellen hun volledige vertrouwen geven aan wildvreemde experts — iets is dat niet voor iedereen werkt. Toch heeft het voor hen goed uitgepakt. Dat ze na vijf jaar afscheid nemen van het huis doet daar niets aan af.
De woning zelf
De woning die Jaap en Jessica nu van de hand doen, is een typische gezinswoning met veel licht, moderne afwerkingen en een gezellige tuin. De foto’s op Funda laten een goed onderhouden huis zien, met vier slaapkamers, een ruime badkamer, een open keuken en een prettige ligging in een rustige woonwijk.
Met een vraagprijs van €525.000 is het huis aanzienlijk duurder dan de oorspronkelijke koopprijs van €340.000. Of die stijging volledig het gevolg is van marktomstandigheden of ook van de verbeteringen die in de woning zijn aangebracht, is niet bekend. Maar het laat wel zien hoe waardevol een goede woning kan zijn — ook op lange termijn.
Terugblik: eerdere verkochte KZK-woningen
Dat deelnemers van Kopen Zonder Kijken hun woning soms na verloop van tijd weer verkopen, is niet uniek. Eerder kwam het koppel Diana en Jeffrey al in het nieuws, omdat zij hun woning al direct na de aflevering weer verkochten. Hun grootste bezwaar was het gebrek aan lichtinval en een interieur dat ze als ‘te kil’ omschreven. Ze gaven het huis zelfs de bijnaam “de grafsteen”.
Bij Jaap en Jessica is dat dus beslist niet het geval. Zij kijken met warme gevoelens terug op de woning, maar zijn door hun gezinsgroei simpelweg toe aan de volgende stap.
Wat zegt dit over Kopen Zonder Kijken?
Dat deelnemers hun woning uiteindelijk weer verkopen, roept bij sommige kijkers vragen op. Is het format wel zo duurzaam? Of zijn de oplossingen die het team biedt soms slechts tijdelijk houdbaar? Toch laten veel verhalen — waaronder dat van Jaap en Jessica — zien dat het programma gezinnen daadwerkelijk op weg helpt. Niet elk huis is voor het leven, maar het is vaak wel een belangrijke schakel in een groter geheel.
Conclusie
Jaap en Jessica’s verhaal is er één van verandering, groei en vooruitkijken. Wat begon met een zoektocht naar een geschikt huis werd een televisie-avontuur en uiteindelijk een thuis voor een groeiend gezin. Nu hun levensfase verandert, verandert ook hun woonbehoefte.
Met hun huis op Funda en plannen om in de buurt te blijven, zetten ze een nieuwe stap. En wie weet: misschien zijn ze in de toekomst nog eens te zien in een ander woonprogramma — of geven ze ooit zelf advies aan nieuwe KZK-deelnemers.
Ben jij benieuwd naar hun voormalige woning? Neem dan een kijkje op Funda en oordeel zelf: was dit ook voor jou een droomhuis geweest?
Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft
Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.
Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.
Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.
Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling
Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.
Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.
Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan
Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.
Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.
Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.
Het weekend krijgt een nieuwe betekenis
Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.
Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.
Sport als ontmoetingsplek voor ouders
Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.
Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.
Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.
De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal
Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.
In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.
De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.
De kracht van kleine ontmoetingen
Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.
Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.
Van weekendstress naar weekendglimlach
Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.
Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.