Algemeen
Kijkers krijgen de kriebels van MAFS-Olof: ´Hij is een enge stalker!´
Het nieuwste seizoen van Married at First Sight levert weer genoeg gespreksstof op, en het koppel Femke en Olof staat daarbij volop in de schijnwerpers. Waar de eerste afleveringen nog voorzichtig optimisme wekten, heeft het beruchte koppeldiner alles veranderd. Vooral het gedrag van Olof roept stevige reacties op, met één term die steeds terugkomt op sociale media: red flag.
Spanning aan tafel
Tijdens het eerste gezamenlijke etentje met alle koppels werd pijnlijk duidelijk dat het tussen Femke en Olof niet soepel verloopt. De twee hadden elkaar al negen dagen niet gezien, en de afstand leek meer dan fysiek. Volgens Femke waren hun telefoongesprekken in die periode gespannen, waarbij Olof haar zelfs verweet dat ze geen tijd voor hem vrijmaakte. Dat zette de toon voor een ongemakkelijke avond.
Twitter oordeelt genadeloos
Op X (voorheen Twitter) regent het kritiek op Olof. De hashtag #mafs staat vol met reacties die variëren van verontwaardiging tot scherpe humor. Veel gebruikers noemen Olof zonder omwegen een “red flag” en trekken parallellen met controlerend en verstikkend gedrag. Zinnen als “needy, needy, needy” en “geef mij aaaaandacht!” laten weinig aan de verbeelding over. Zijn houding wordt door velen gezien als emotioneel bezitterig en manipulatief.
Claimend gedrag als rode draad
Wat kijkers vooral stoort, is de manier waarop Olof probeert grip te krijgen op Femke. In plaats van begrip te tonen voor hun prille band en de logistieke uitdagingen, lijkt hij haar verantwoordelijk te houden voor de afstand. Die drang naar bevestiging en controle wordt breed geïnterpreteerd als ongezond. Zelfs tweets waarin alleen het woord “ik” herhaald wordt, illustreren hoe egocentrisch hij volgens velen overkomt.
Femke blijft koel en helder
Temidden van de kritiek op Olof groeit de sympathie voor Femke. Zij blijft opvallend kalm, respectvol en rationeel in haar communicatie. Tijdens het diner benoemt ze duidelijk dat ze wél tijd wilde vrijmaken, maar dat omstandigheden het lastig maakten. In plaats van zich te laten meeslepen door emotie, kiest ze voor duidelijkheid. Daarmee weet ze bij kijkers veel respect af te dwingen.
Invloed van veranderde expertbegeleiding
De spanningen tussen Olof en Femke komen op een moment waarop het programma zelf ook verandert. Twee vaste experts – gedragsbioloog Patrick van Veen en matchmaker Radboud Visser – zijn vertrokken. Kijkers merken op dat de kwaliteit van de matches sindsdien lijkt te dalen. De begeleiding voelt minder persoonlijk, en dat zou invloed hebben op hoe koppels als Olof en Femke met spanningen omgaan.
Toekomst van de relatie op losse schroeven
Of het koppel de negatieve dynamiek nog kan doorbreken, is zeer de vraag. De emotionele afstand tussen de twee lijkt inmiddels net zo groot als de fysieke afstand van de afgelopen dagen. Olof moet zichtbaar hard werken om het vertrouwen van Femke terug te winnen – als dat nog mogelijk is. Veel kijkers lijken daar hun twijfels bij te hebben.
Terechte kritiek of tv-montage?
Hoewel de kritiek op Olof stevig is, blijft het belangrijk om te onthouden dat wat op tv te zien is, niet altijd het hele verhaal vertelt. Montagekeuzes kunnen gedragingen uitvergroten of nuance weghalen. Toch is het oordeel van de kijker inmiddels gevormd. Voor velen staat Olof bekend als het wandelende waarschuwingsbord van dit seizoen.
Is herstel nog mogelijk?
Met een publiek dat zijn naam al heeft verbonden aan woorden als “controlerend”, “emotioneel veeleisend” en “onveilig”, ligt de lat hoog voor Olof. Alleen een duidelijke verandering in gedrag en oprechte reflectie kunnen dat beeld nog rechtzetten. De komende afleveringen zullen uitwijzen of hij in staat is het vertrouwen van Femke – én van het publiek – terug te winnen.
Algemeen
Ingewijden melden doorbraak in formatie: DEZE partijen willen nu met elkaar gaan samenwerken
Formatie lijkt vastgelopen, maar onverwachte doorbraak brengt drie partijen weer samen aan tafel
De kabinetsformatie kende de afgelopen weken meer stilstand dan vooruitgang. Waar informateur Sybrand Buma eind vorige week nog stelde dat de gesprekken muurvast zaten, blijkt er nu toch beweging te ontstaan. Na een weekend vol telefoontjes, spoedoverleggen en stille consultaties is duidelijk geworden dat slechts drie partijen bereid zijn om met elkaar door te praten. Dat is opvallend en zelfs behoorlijk onverwacht, zeker gezien de politieke verhoudingen van de afgelopen maanden.
Volgens ingewijden, die vertrouwelijk spraken met RTL Nieuws, gaat het om D66, CDA en VVD. Daarmee vallen GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig af als directe gesprekspartners. Hoewel er nog geen officiële mededeling vanuit het formatieproces is gedaan, lijkt deze constatering inmiddels breed gedeeld in Den Haag.
Hoe deze nieuwe fase eruit gaat zien, is minder zeker. Een minderheidskabinet ligt voor de hand, maar kent stevige uitdagingen — vooral omdat de drie partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat is tien zetels minder dan nodig voor een meerderheid in de Tweede Kamer.
De situatie van vorige week: totaal vastgelopen
Vrijdag klonk informateur Sybrand Buma nog somberder dan ooit. “De boel zit vast,” zei hij openlijk na opnieuw teleurstellende gesprekken. Daarom riep hij vijf partijen bijeen om te onderzoeken of er überhaupt nog een weg vooruit mogelijk was.
Die partijen waren:
-
D66
-
CDA
-
VVD
-
GroenLinks-PvdA
-
JA21
Het idee van Buma was dat een bredere bijeenkomst tot nieuwe inzichten zou leiden. Maar achter de schermen werd al snel duidelijk dat het juist de breuklijnen blootlegde die al langer sluimerden.
De PVV buitenspel: Wilders weer geweerd van de formatietafel
Het besluit om de PVV niet uit te nodigen in deze gesprekken zorgde direct voor stevige reacties. PVV-leider Geert Wilders zei dat hij zich opnieuw buitengesloten voelde, iets wat volgens hem niet te rijmen is met de verkiezingsuitslag waarin zijn partij wederom groot werd.
De werkelijkheid achter de schermen is dat alle grote partijen behalve de PVV zelf een samenwerking met Wilders’ partij uitsluiten. Dat geldt voor D66, CDA, VVD én GroenLinks-PvdA. De politieke afstand op thema’s zoals rechtsstaat, migratie, Europa en grondrechten blijkt onoverbrugbaar.
Het gevolg: elk formatiepad waarin de PVV een rol zou spelen, is feitelijk geblokkeerd. Daarmee blijft de puzzel van een stabiel kabinet bijzonder lastig.
Het weekend van de telefoontjes: de echte doorbraak
In het weekend dat volgde, werd door alle betrokkenen intensief overleg gevoerd. De partijleiders belden elkaar over en weer, verkenners spraken met strategen en fracties stemden intern af wat hen nog acceptabel leek.
Uiteindelijk is daar een verrassende conclusie uit voortgekomen: alleen VVD, D66 en CDA zijn nog bereid om met elkaar verder te praten.
Het is een combinatie die de afgelopen maanden vaker is genoemd, maar steeds vroegtijdig sneuvelde door wederzijds wantrouwen, politieke vermoeidheid en uiteenlopende ambities.
Dat deze drie partijen nu tóch opnieuw om tafel gaan, geeft aan dat zij zich realiseren dat er simpelweg weinig alternatieven meer over zijn.
De blokkade van de VVD richting GroenLinks-PvdA
Een van de belangrijkste oorzaken voor deze nieuwe koers, is de houding van de VVD. De partij van Dilan Yeşilgöz heeft de deur naar GroenLinks-PvdA definitief gesloten. Hoewel deze combinatie in theorie wél een stabiel meerderheidskabinet zou kunnen vormen, zijn de verschillen op thema’s zoals belastingen, klimaat en migratie te groot gebleken.
Bovendien vreest de VVD dat GroenLinks-PvdA de koers van een kabinet sterk zou domineren, vooral op sociaal-economische onderwerpen. Daardoor blijft samenwerking tussen deze twee blokken uitgesloten.
Door deze harde lijn vervalt ook de optie van een extraparlementair kabinet met brede steun, omdat daar minstens bereidheid tot samenwerking voor nodig is.
Buma presenteert dinsdag zijn rapport
Informateur Buma zal dinsdag zijn verslag aanbieden aan de Tweede Kamer. Daar staan de belangrijkste bevindingen in, waaronder het feit dat drie partijen hebben aangegeven te willen doorpraten.
In dat verslag zal waarschijnlijk ook worden toegelicht waarom de vijf-partijenoptie geen haalbare route bleek en waarom alternatieven zoals een meerderheidskabinet of constructieve steun van buiten de coalitie onvoldoende basis vonden.
Minderheidskabinet: kansrijk of kansloos?
Hoewel VVD, D66 en CDA nu verder praten, wil dat niet automatisch zeggen dat er daadwerkelijk een minderheidskabinet komt. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord:
-
Hoe zorgen deze drie partijen voor genoeg “gedoogsteun” in de Tweede Kamer?
Ze hebben 66 zetels — tien te weinig. Zonder een partij die op cruciale momenten bereid is om mee te stemmen, is regeren onmogelijk. -
Hoe stabiel is zo’n minderheidskabinet?
In Nederland zijn minderheidskabinetten zeldzaam en vaak kort van duur. -
Wie zou bereid zijn af en toe mee te stemmen?
JA21? GroenLinks-PvdA? Volt? Nieuw Sociaal Contract? Dat is nog totaal niet duidelijk.
Rol van JA21: voorlopig buiten beeld
Formeel is JA21 nog niet volledig afgeserveerd, maar D66 heeft al laten weten weinig te voelen voor een samenwerking. De partijen verschillen onderling sterk op onderwerpen zoals migratie, kunst & cultuur, internationale samenwerking en gelijke rechten.
Bovendien levert JA21 vanuit een rekenkundig perspectief weinig op:
-
In de Tweede Kamer komen VVD, CDA, D66 en JA21 samen tot 75 zetels — precies één zetel te weinig.
-
In de Eerste Kamer halen deze vier partijen slechts 14 van de 75 zetels. Een ongekend lage basis voor stabiel beleid.
Daarmee lijkt JA21 op dit moment geen sleutelspeler.
GroenLinks-PvdA: steun op afstand wél, kabinet niet
Een minderheidskabinet zonder JA21 kan in de Kamer soms rekenen op steun van GroenLinks-PvdA, bijvoorbeeld op sociaal beleid, klimaat of onderwijs. Maar daar zit een belangrijke nuance: GroenLinks-PvdA heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een minderheidskabinet en ziet het liefst een volwaardig meerderheidskabinet met duidelijke afspraken.
De partij van Jesse Klaver wil dat er verantwoordelijkheid wordt genomen, niet alleen incidenteel steun wordt gegeven. Daardoor is het allerminst zeker dat zij bereid zijn om structureel mee te bewegen.
De politieke werkelijkheid: weinig opties, veel druk
Wat nu ontstaat, is een situatie waarin drie partijen die elkaar eerder niet konden vinden, tóch opnieuw om tafel gaan. Niet omdat de samenwerking ineens ideaal is, maar omdat de alternatieven simpelweg ontbreken.
De druk vanuit de samenleving én de internationale context speelt daarbij mee:
-
Europa staat voor grote uitdagingen op het gebied van veiligheid en economie.
-
Binnen Nederland zijn er dringende dossiers zoals woningbouw, klimaat, zorg en migratie.
-
De tijd begint te dringen: een land kan niet te lang zonder duidelijke koers blijven.
Voor Buma en voor de drie partijen is nu de vraag of dit “doorpraten” een echte doorbraak kan worden — of slechts weer een tijdelijke pauze voor een volgende impasse.
Conclusie: voorzichtig optimisme, maar nog geen oplossing
De formatie is dus nog niet uit de problemen, maar er ligt wél een nieuwe route op tafel. VVD, D66 en CDA gaan verder praten, terwijl GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig niet direct betrokken zijn.
Wat dit concreet betekent — een minderheidskabinet, een extraparlementaire variant of nóg een nieuwe poging — zal de komende weken moeten blijken.
Voor nu is er één zekerheid: dit was een onverwachte, maar belangrijke verschuiving in een formatie die tot voor kort volledig muurvast leek te zitten.