Algemeen
Josje van K3 eindelijk openhartig over ruzie met Karen en Kristel: ´Duidelijke taal!´
De K3-reüniekoorts stijgt snel nu de originele leden Karen Damen, Kristel Verbeke en Kathleen Aerts zich opmaken voor een reeks nostalgische concerten. Zowel Ahoy als Het Sportpaleis staan klaar om gevuld te worden met meezingende fans. Toch is er één opvallende afwezige: Josje Huisman. De voormalig K3-zangeres, bekend als opvolgster van Kathleen, kijkt vanaf de zijlijn toe. En dat valt haar zichtbaar zwaar.
Een kleine steek onder water
Josje spreekt zich inmiddels openlijk uit over haar gemis. “Ja, ik had het ook leuk gevonden om even een liedje te zingen,” zegt ze. Ze wil geen geheim maken van haar teleurstelling en kiest voor transparantie. De geruchten over spanningen met haar ex-collega’s zijn inmiddels flink op gang gekomen, maar Josje kaatst die luchtig weg. “We kunnen nog door dezelfde deur, tenminste als die breed genoeg is,” zegt ze met een knipoog. Zo laat ze merken dat er geen ruzie is, maar wel wat sarcasme over de situatie.
Geen plaats binnen het reünieconcept
De reden voor haar afwezigheid ligt volgens Josje simpelweg in het concept van de reünie. “Het concept is ‘the originals’, en officieel hoor ik daar niet bij. Dus dat is helemaal oké.” Ze maakt duidelijk dat het artistieke uitgangspunt van de show bepalend is geweest, niet persoonlijke verhoudingen. Toch is haar teleurstelling voelbaar, want ergens hoopt ze nog op een herkansing in de toekomst: “Wie weet gebeurt het ooit toch nog.”
Contact verwaterd, maar nog hartelijk
Over de band met haar voormalige collega’s is Josje eerlijk. “We leiden elk ons eigen leven, dus ja, het contact is minder geworden.” Maar van een breuk is geen sprake. Ze beschrijft een recente ontmoeting met Karen tijdens een fashion event. Daar stonden ze ieder met hun eigen merk – Karen met haar kledinglijn Kristina, Josje met haar hoedenmerk Cornelia. “Dan is het meteen weer lachen, alsof de tijd heeft stilgestaan,” zegt Josje. Dat bevestigt dat er geen spanningen spelen, ondanks de afstand.
Buitengesloten gevoel
Dat Josje zich enigszins buitengesloten voelt, is begrijpelijk. Zelfs K3-bedenker Gert Verhulst erkent haar gevoel. Toch blijft hij vasthouden aan het oorspronkelijke trio als hét gezicht van de reünie. Zijn boodschap is helder: er is maar één originele K3, en daar hoort Josje simpelweg niet bij. Dat lijkt misschien hard, maar het verklaart wel waarom zij er niet bij is, ondanks haar belangrijke rol in de geschiedenis van de groep.
Goudblonde nostalgie
Hoewel Josje een gouden stem en opvallende blonde lokken meebracht in haar tijd bij K3, lijkt nostalgie zwaarder te wegen dan populariteit of zangkwaliteiten. De focus ligt nu volledig op de ‘oermoeders’ van het fenomeen. Fans zullen wellicht Josje’s stem missen, maar de reünie richt zich op een ander tijdperk – een tijdperk waar zij geen deel van uitmaakte.
Hoop op toekomstige samenwerking
Toch laat Josje de deur op een kier. Ze sluit niet uit dat er ooit wél een moment komt waarop zij op het podium mag terugkeren. Voor nu blijft ze aan de zijlijn, met een gezonde dosis realisme én hoop. Haar elegante houding en luchtige humor maken indruk, zelfs zonder microfoon in de hand.
Geert Wilders deelt indringende boodschap: 21 jaar onder permanente beveiliging, maar zijn politieke missie blijft onveranderd
PVV-leider Geert Wilders heeft via sociale media een opmerkelijk open en persoonlijke boodschap gedeeld. In zijn bericht blikt hij terug op een indrukwekkende, maar ook zware periode: deze maand leeft hij al 21 jaar onder permanente beveiliging. Sinds 2004 verblijft hij niet meer in zijn geboortestad Venlo, maar in een door de overheid beveiligd safehouse.
Een leven onder constante dreiging
In zijn verklaring vertelt Wilders dat hij in die jaren te maken heeft gehad met een voortdurende stroom aan bedreigingen, afkomstig uit zowel binnen- als buitenland. Het gaat volgens hem niet om enkele incidenten, maar om honderden meldingen, variërend van serieuze dreigingen tot religieuze veroordelingen die nooit zijn ingetrokken. Zijn naam zou zelfs genoemd worden op lijsten van extremistische groeperingen.
Hoewel Wilders gewend lijkt aan dit bestaan, benadrukt hij dat de gevolgen enorm zijn. “Na al die jaren weet ik niet meer hoe het voelt om vrij te zijn,” schrijft hij. “De angst hoort bij het leven, maar het is niet iets waar je ooit aan went.”
Zijn woorden geven een zeldzaam inkijkje in de menselijke kant van zijn bestaan. Hij vertelt dat zijn situatie niet alleen hemzelf raakt, maar ook zijn familie, vrienden en medewerkers. “Iedere ontmoeting, elk uitje, zelfs een verjaardag — alles moet worden afgestemd met beveiligers. Dat doet iets met je relaties.”
Geen vrijheid, wel overtuiging
Ondanks het zware bestaan, laat Wilders weten dat hij zijn politieke overtuiging nooit heeft losgelaten. Integendeel: hij noemt het zijn plicht om zich te blijven inzetten voor zijn achterban en voor Nederland. “Ik doe dit niet omdat het makkelijk is, maar omdat ik geloof dat het nodig is,” schrijft hij.
Hij zegt kracht te putten uit de steun van zijn kiezers, die volgens hem begrijpen waarom hij ondanks alles doorgaat. “Hun vertrouwen is mijn brandstof. Zolang zij achter mij staan, blijf ik vechten voor wat ik belangrijk vind.”
Terug in de campagne
Na een korte periode van relatieve stilte, veroorzaakt door een verhoogde dreigingsinschatting, heeft Wilders aangekondigd dat hij volledig terugkeert in de verkiezingscampagne. De komende weken zal hij weer zichtbaar zijn in verschillende televisieprogramma’s en debatten, waaronder Vandaag Inside, EenVandaag, het NOS Slotdebat, Radio 538 en het SBS6-verkiezingsdebat.
Zijn terugkeer markeert niet alleen een politieke, maar ook een persoonlijke stap. “Ik weet dat het risico’s met zich meebrengt,” zegt hij, “maar ik kan niet toekijken vanaf de zijlijn. Mijn plaats is in het debat.”
Een duidelijke campagneboodschap
In zijn bericht grijpt Wilders het moment aan om zijn politieke boodschap te onderstrepen. Volgens hem kan Nederland alleen veranderen als zijn partij groot genoeg wordt. “Zonder de PVV komt er geen streng asielbeleid. Wij zijn de enigen die dat echt durven te doen,” schrijft hij.
Hij herhaalt zijn pleidooi
voor een strikte aanpak
van migratie, waaronder een tijdelijke asielstop. Zijn
oproep eindigt met een duidelijke boodschap richting de
kiezer:
“Ga stemmen op 29 oktober en
maak de PVV groter dan ooit. De PVV is er voor u. En vergeet nooit:
dit is úw land.”
Een uitzonderlijke situatie
Het bestaan dat Geert Wilders leidt, is uniek in Nederland. Sinds de moord op Pim Fortuyn en later Theo van Gogh worden enkele politici extra beveiligd, maar niemand leeft al zo lang onder zulke strenge maatregelen.
Veiligheidsexperts noemen zijn situatie uitzonderlijk: al meer dan twee decennia leeft hij onder toezicht, zonder vrijheid om spontaan naar buiten te gaan. Elk uitstapje, elk interview en elk debat wordt nauwkeurig voorbereid. Zijn bewegingsruimte is beperkt tot enkele zorgvuldig beveiligde locaties.
Die realiteit maakt volgens deskundigen duidelijk hoe groot de druk op publieke figuren kan zijn. Politieke vrijheid in Nederland blijkt soms gepaard te gaan met persoonlijke offers.
Politieke en publieke reacties
Wilders’ openhartige boodschap leidde tot uiteenlopende reacties. Veel sympathisanten spraken hun respect en bewondering uit voor zijn volharding. “Niemand in een vrij land zou zo moeten leven omwille van zijn mening,” klinkt het in reacties online.
Ook tegenstanders van zijn standpunten toonden begrip voor de menselijke kant van zijn verhaal. Zij benadrukken dat ongeacht politieke kleur, bedreigingen tegen politici onaanvaardbaar zijn en de democratie ondermijnen.
Anderen merkten op dat de timing van zijn bericht, midden in de campagnetijd, ook een strategisch element kan hebben. Toch is er brede erkenning voor het feit dat Wilders’ persoonlijke situatie uitzonderlijk en zwaar is.
De bredere discussie over veiligheid en democratie
De boodschap van Wilders werpt opnieuw een schijnwerper op een groeiend maatschappelijk probleem: de veiligheid van politici en publieke figuren. De overheid waarschuwt al langer dat de toon in het publieke debat verhardt, vooral op sociale media.
Steeds vaker worden politici, journalisten en opiniemakers geconfronteerd met haat, bedreigingen en online agressie. Politiediensten en beveiligingsteams moeten voortdurend afwegen hoe zij de balans bewaren tussen bescherming en openbaarheid.
Een open democratie vraagt om zichtbare politici, maar hun bescherming vereist juist afscherming — een spanningsveld dat met de jaren alleen maar complexer is geworden.
De mens achter de politicus
Wat veel mensen raakt aan Wilders’ verklaring, is de zeldzame kwetsbaarheid die hij toont. De PVV-leider staat bekend als fel, uitgesproken en soms ongenaakbaar in het politieke debat. Maar achter die publieke rol schuilt, zoals hij nu laat zien, ook een man die leeft met constante dreiging en beperking.
Zijn openheid roept vragen op over de menselijke prijs van politieke overtuiging. Hoeveel vrijheid kun je opgeven voor je idealen, en hoe lang kun je dat volhouden?
Een boodschap die verder reikt dan politiek
Of men het nu eens is met zijn politieke standpunten of niet, Wilders’ boodschap raakt aan een bredere waarheid: de vrijheid van meningsuiting is niet vanzelfsprekend. Zijn verhaal laat zien dat woorden soms letterlijk gevolgen hebben — niet alleen voor het debat, maar voor levens.
Zijn oproep om te blijven stemmen is dan ook meer dan campagnepraat. Het is een herinnering aan de kern van de democratie: dat meningsverschillen met woorden moeten worden uitgevochten, niet met dreiging of gew*ld.
Deze maand heb ik precies 21 jaar beveiliging en woon ik niet meer thuis in Venlo, maar in een safehouse van de Staat.
Ik heb ontelbare doodsbedreigingen in alle soorten en maten uit binnen- en buitenland gekregen, inclusief verschillende fatwas die nooit verdwijnen en waarin… pic.twitter.com/jf8FecrRJX
— Geert Wilders (@geertwilderspvv) October 15, 2025