Algemeen
Jan Keizer is woest in Vandaag Inside: ´Er mag niks meer in Nederland, zelfs kerst wordt ons afgepakt!´
Zanger Jan Keizer uit Volendam windt er geen doekjes om: hij herkent het Nederland waarin hij is opgegroeid nauwelijks nog terug. In een openhartig interview met Weekend laat de voormalig BZN-frontman weten dat hij zich stoort aan de toenemende gevoeligheid en krampachtigheid van de samenleving. Wat hem betreft biedt het tv-programma Vandaag Inside eindelijk weer ruimte voor eerlijkheid en nuchter conservatief geluid.
Grote waardering voor Vandaag Inside
Volgens Keizer is Vandaag Inside een zeldzame uitzondering op de rest van de Nederlandse televisie. Als vaste kijker voelt hij zich gehoord en begrepen door tafelgasten als Johan Derksen en Albert Verlinde. “Ze zeggen tenminste nog waar het op staat,” aldus de zanger. Het programma vormt voor hem een verademing in een mediaklimaat dat volgens hem vooral politiek correct en voorzichtig is geworden.
“Je mag niks meer zeggen”
Keizer uit stevige kritiek op wat hij ziet als een beknelling van de vrijheid van meningsuiting. “Je mag niks meer in dit land,” stelt hij. Hij doelt hiermee op de maatschappelijke neiging om uitspraken of gedrag al snel als aanstootgevend te beschouwen. Voor hem betekent deze verandering een verlies van openheid en spontaniteit. “Vroeger kon je nog een grap maken, tegenwoordig moet je bij elke zin opletten.”
Gemis aan het oude Nederland
De zanger kijkt met nostalgie terug op hoe Nederland er volgens hem vroeger uitzag. Hij noemt een vrijere omgang met kleding, taalgebruik en culturele gewoonten. “Toen lagen mensen gewoon topless op het strand en droegen vrouwen minirokken,” zegt hij. Nu ziet hij juist een trend richting meer bedekking en voorzichtigheid, wat hij als symbool ziet voor een bredere maatschappelijke terughoudendheid.
Tradities onder vuur
Keizer haalt ook Zwarte Piet aan als voorbeeld van hoe traditionele elementen in de samenleving verdwijnen. Hij ziet de afschaffing ervan niet als vooruitgang, maar als verlies van culturele identiteit. Ook het feit dat kersttradities onder druk komen te staan vanwege religieuze gevoeligheden betreurt hij. “We geven stukje bij beetje ons erfgoed op,” stelt hij.
Televisie zonder inhoud
Naast kritiek op de samenleving richt Keizer zijn pijlen ook op het huidige tv-aanbod. Hij hekelt de oppervlakkigheid van programma’s als De Alleskunner VIPS, waar hij met verbazing keek naar kandidaten die overdreven enthousiast reageerden op triviale opdrachten. “Ze deden alsof ze het WK hadden gewonnen omdat ze een kaarsje uitbliezen. Zo lullig allemaal.”
Beperkt kijkgedrag
Keizer is selectief geworden in zijn tv-consumptie. Hij kijkt enkel naar programma’s die volgens hem nog écht ergens over gaan: Vandaag Inside, Rondo, De Slimste Mens en 2 voor 12. De rest laat hij links liggen, omdat het hem te ver verwijderd voelt van de realiteit en zijn eigen waarden.
Een stem uit een andere tijd
Wat uit Keizers verhaal spreekt, is een diep verlangen naar een land dat volgens hem authentieker, vrijer en minder voorzichtig was. Zijn opmerkingen roepen zowel bijval als kritiek op, maar ze leggen een sentiment bloot dat bij een deel van de bevolking leeft. Of zijn standpunten als ouderwets of herkenbaar worden gezien, hangt sterk af van waar iemand zelf staat in het veranderende landschap van Nederland.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.