Algemeen
Hugo Borst keihard genaaid door Wilfred Genee en is niet blij: ´Hij krijgt er 750 euro voor!´
Hugo Borst was gisteravond voor het eerst te gast bij Vandaag Inside, het populaire praatprogramma met Wilfred Genee, Johan Derksen en René van der Gijp. Aanleiding voor zijn komst was de promotie van een nieuw boek. Hoewel hij geen vaste gast is, heeft Hugo wel een lange geschiedenis met met name Johan Derksen, met wie hij jarenlang heeft samengewerkt bij Voetbal International.
Een band met Derksen
De samenwerking tussen Borst en Derksen is er een van wederzijds respect. Tijdens de uitzending liet Hugo weten dat hij Johan bewondert om zijn volharding en lef. “Ik heb van mannen als Jansma en Derksen veel geleerd,” zei hij. “Het zijn mensen die doorgaan tot ze krijgen wat ze willen. Dat bluffen heb ik van hen opgepikt.” Johan heeft volgens Hugo zelfs zijn succesvolle tv-carrière deels aan hem te danken, omdat hij hem in het verleden heeft aangedragen.
Kritische opmerkingen over het boek
Het gesprek kreeg een luchtige wending toen Wilfred Genee een passage uit Hugo’s boek aanhaalde. Daarin beschrijft Borst dat Johan Derksen vaak vertrouwelijke informatie kreeg die hij vrijwel direct met de anderen aan tafel deelde. “Een kwartier later wist iedereen het,” grapte Wilfred. De sfeer was gemoedelijk, maar het leidde tot een interessante wending in het gesprek.
Vertrouwelijke informatie gedeeld
Hugo reageerde scherp op Wilfreds opmerking en herinnerde hem eraan dat hij ooit zelf iets vertrouwelijks had gedeeld. “Jij hebt dat ook bij mij gedaan,” zei hij. Wilfred keek verbaasd en wist van niets. Maar Hugo hield voet bij stuk: hij vertelde over een moment waarop hij in vertrouwen iets had gedeeld met Wilfred over zijn vergoeding voor een column.
De column in het AD
Volgens Hugo had hij een gesprek met een hoofdredacteur over een column in het Algemeen Dagblad. Tijdens dat gesprek zou Wilfred hebben gevraagd hoeveel hij voor de column kreeg. “Ik zei toen: even onder ons, het is dit bedrag,” aldus Hugo. Dat bedrag bleek 750 euro te zijn. “De eerste zin die jij daarna uitsprak tegen die hoofdredacteur was: ‘Hugo Borst krijgt 750 euro’,” klaagde hij.
Wilfred ontkent herinnering
Wilfred Genee leek zich van geen kwaad bewust. “Ik kan me dat helemaal niet herinneren, Hugo,” zei hij. “Je hebt dat eerder tegen me gezegd, maar het zegt me niks.” Toch bleef hij kalm en lachte het incident weg. “Als het zo is, dan is het zo. Wat maakt het allemaal uit.”
Geen kwaad bloed
Hugo leek het incident inmiddels ook met een korrel zout te nemen. “Wat maakt het uit,” herhaalde hij. “Het is verjaard.” Daarmee doelde hij erop dat het allemaal verleden tijd is en geen reden voor wrok. De toon tussen de twee heren bleef vriendschappelijk en er werd vooral veel gelachen.
Vertrouwen en televisie
Het moment liet wel zien hoe kwetsbaar vertrouwelijke informatie kan zijn in de mediawereld. Zelfs tussen collega’s die elkaar respecteren, kunnen dingen weglekken. Voor Hugo was het duidelijk een voorbeeld van hoe iets kleins een eigen leven kan gaan leiden. Toch leek het de band tussen hem en Wilfred niet te hebben beschadigd.
De zorgen rond Goede Tijden, Slechte Tijden worden steeds groter. De langstlopende soap van Nederland, die onlangs nog haar 35-jarig jubileum vierde, lijkt haar vanzelfsprekende plek in de vooravond langzaam maar zeker kwijt te raken. Waar de serie decennialang een vaste waarde was met stabiele en vaak indrukwekkende kijkcijfers, laten recente cijfers een duidelijk dalende lijn zien. Voor veel trouwe kijkers, maar ook voor kenners van het tv-landschap, voelt dat als een schok.
Een historische mijlpaal met een wrange bijsmaak
Het jubileumjaar van GTST had een feestelijk moment moeten zijn. Vijfendertig jaar onafgebroken op televisie is een prestatie van formaat. Weinig programma’s weten zo lang relevant te blijven, laat staan dagelijks een groot publiek te bereiken. Toch hangt er juist nu een schaduw over dat succesverhaal. In plaats van jubelberichten over recordcijfers of een opleving, gaat het gesprek vooral over teruglopende kijkersaantallen en de vraag of de serie haar glans aan het verliezen is.
Kijkcijfers onder een symbolische grens
Volgens mediakenner Tina Nijkamp is de situatie zorgelijk. Vorige week zakte GTST voor het eerst onder de symbolische grens van 600.000 kijkers. Dat is een moment dat binnen televisiewereld meer betekent dan alleen een getal. Die grens stond jarenlang symbool voor de vaste achterban die elke avond trouw inschakelde. De meest recente aflevering wist die grens nauwelijks te overstijgen, met ongeveer 603.000 kijkers. Nijkamp liet op sociale media weten dat het “helemaal niet goed gaat” en waarschuwde dat de soap zelfs ingehaald dreigt te worden door concurrerende programma’s.
Dreiging uit onverwachte hoek
Die waarschuwing klinkt niet overdreven. Realityprogramma Bondgenoten trok onlangs zo’n 580.000 kijkers, een aantal dat gevaarlijk dicht in de buurt komt van de cijfers van GTST. Voor een serie met de status en geschiedenis van Goede Tijden, Slechte Tijden is dat een pijnlijke vergelijking. Jarenlang was GTST onaantastbaar in de vooravond, terwijl realityformats vaak als vluchtig werden gezien. Dat die rollen nu bijna lijken om te draaien, zet de discussie op scherp.
Wat is er veranderd?
De vraag die steeds vaker wordt gesteld: waar gaat het mis? Is het de inhoud, het tijdstip, of simpelweg het veranderende mediagebruik? Waarschijnlijk is het een combinatie van factoren. Verhaallijnen die vroeger wekenlang gespreksonderwerp waren, lijken nu minder los te maken bij het publiek. Sommige kijkers klagen over een gebrek aan spanning of herkenbaarheid, terwijl anderen juist vinden dat de serie te ver is afgedreven van haar roots.
De impact van streaming en uitgesteld kijken
Daarnaast speelt het veranderende kijkgedrag een grote rol. Jongere generaties kijken nauwelijks nog lineaire televisie. Zij volgen series via streamingdiensten, on demand en vaak op momenten die hen uitkomen. Hoewel GTST ook online te bekijken is, telt dat niet altijd volledig mee in de traditionele kijkcijfers. Daardoor kan het beeld ontstaan dat het publiek massaal afhaakt, terwijl een deel simpelweg op een andere manier kijkt.
Concurrentie is feller dan ooit
De concurrentie in de vooravond is bovendien toegenomen. Niet alleen andere zenders, maar ook online platforms strijden om aandacht. Realityprogramma’s, spelshows en zelfs sociale media bieden snelle, hapklare content die makkelijk te consumeren is. Een dagelijkse soap vraagt meer betrokkenheid: je moet het verhaal volgen, personages kennen en regelmatig kijken om niets te missen. Dat is voor een deel van het publiek een te grote investering geworden.
Trouwe fans blijven, maar worden ouder
Wat ook meespeelt, is de samenstelling van het publiek. GTST heeft een zeer trouwe fanbase, maar die vergrijst. Kijkers die al sinds de jaren negentig of zelfs eerder kijken, blijven vaak loyaal. De instroom van nieuwe, jonge kijkers lijkt echter beperkt. Dat maakt het moeilijk om het kijkcijfer op peil te houden, zeker wanneer oudere kijkers om uiteenlopende redenen afhaken.
Kan de soap zichzelf opnieuw uitvinden?
De grote vraag is of Goede Tijden, Slechte Tijden in staat is zichzelf opnieuw uit te vinden zonder haar identiteit te verliezen. In het verleden heeft de serie vaker bewezen flexibel te zijn. Nieuwe personages, maatschappelijke thema’s en verrassende wendingen zorgden regelmatig voor een frisse wind. Maar de lat ligt nu hoger dan ooit. Een simpele verhaallijn of stunt lijkt niet meer voldoende om het tij te keren.
De rol van nostalgie
Tegelijkertijd blijft nostalgie een krachtig wapen. Veel kijkers hebben een emotionele band met de serie en haar personages. Die band kan ervoor zorgen dat mensen blijven kijken, zelfs als ze kritisch zijn. De vraag is echter of nostalgie alleen genoeg is om een nieuwe generatie te binden, of dat er meer nodig is om relevant te blijven in een snel veranderend medialandschap.
Wat staat er op het spel?
Voor RTL en de makers van GTST staat er veel op het spel. De soap is niet alleen een programma, maar ook een merk dat jarenlang de vooravond heeft gedragen. Dalende kijkcijfers kunnen gevolgen hebben voor advertentie-inkomsten, programmering en uiteindelijk zelfs het voortbestaan van de serie. Hoewel niemand openlijk spreekt over een einde, wordt het onderwerp achter de schermen ongetwijfeld besproken.
Voorzichtig optimisme of realisme?
Toch is het te vroeg om Goede Tijden, Slechte Tijden af te schrijven. De serie heeft vaker moeilijke periodes gekend en wist zich telkens weer te herpakken. De huidige cijfers zijn zorgelijk, maar niet onomkeerbaar. Met scherpe keuzes, sterke verhaallijnen en een duidelijke visie op de toekomst kan de soap mogelijk opnieuw aansluiting vinden bij het publiek.
Conclusie
De dalende kijkcijfers van Goede Tijden, Slechte Tijden zijn een signaal dat niet genegeerd kan worden. Ze weerspiegelen niet alleen veranderingen binnen de serie zelf, maar ook een bredere verschuiving in hoe en wanneer mensen televisie kijken. Of GTST erin slaagt haar positie te behouden, zal afhangen van de bereidheid om te vernieuwen én te luisteren naar wat het publiek nog verwacht. Eén ding is zeker: de soap staat op een kruispunt, en de komende periode zal bepalend zijn voor haar toekomst.