Algemeen
Grote kritiek op prinses Amalia tijdens herdenking op de Dam
Prinses Amalia kiest voor ingetogen aanwezigheid tijdens Herdenking: een stil gebaar vol betekenis
Op zaterdagavond 4 mei 2025 stond Nederland stil bij de Nationale Herdenking. Op de Dam in Amsterdam vond, zoals ieder jaar, de plechtigheid plaats waarbij slacht0ffers van oorl0g en gew*ld worden herdacht. Centraal stond opnieuw het besef dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, en dat herdenken waardevol blijft — generatie op generatie.
Zoals gebruikelijk waren koning Willem-Alexander en koningin Máxima zichtbaar aanwezig bij de ceremonie. Zij legden samen een krans bij het Nationaal Monument en stonden tijdens het taptoesignaal en de twee minuten stilte tussen duizenden aanwezigen op het plein. Maar één lid van de koninklijke familie viel op door haar afwezigheid op de voorgrond: prinses Amalia.
De 21-jarige kroonprinses was dit jaar niet op het plein zichtbaar, maar volgde de plechtigheid vanuit het Paleis op de Dam, dat uitkijkt op het monument en het plein. Op enkele discreet genomen beelden is te zien hoe zij voorafgaand aan de herdenking het paleis binnenging, klaar om op haar eigen manier deel te nemen aan dit nationale moment van bezinning.
Een stille vorm van betrokkenheid
Hoewel Amalia tijdens de uitzending niet in beeld werd gebracht, is haar aanwezigheid achter de schermen veelzeggend. Zonder woorden maakte ze duidelijk dat zij onderdeel was van dit belangrijke ritueel, zij het op een rustige, ingetogen manier. Waarom zij ervoor koos de herdenking niet op het plein zelf bij te wonen, is niet officieel toegelicht. Toch kan deze keuze symbool staan voor haar nog altijd terughoudende rol binnen het publieke leven, waarin zij langzaam maar zeker haar plek inneemt als toekomstige koningin.
Veiligheidsredenen, persoonlijke voorkeur of de wens om ruimte te laten aan haar ouders tijdens dit officiële moment — het blijft gissen. Maar de essentie is helder: ook zonder zichtbaar aanwezig te zijn, nam Amalia haar verantwoordelijkheid. In stilte, met respect en in verbinding met het moment.
Herdenken in een veranderende tijd
De jaarlijkse herdenking op 4 mei kent een vast stramien, maar wordt steeds opnieuw ingevuld met actuele thema’s en persoonlijke verhalen. In de Nieuwe Kerk, direct naast de Dam, vond voorafgaand aan de ceremonie de jaarlijkse 4 mei-voordracht plaats. Dit keer was die in handen van journalist en presentator Philip Freriks, die een indrukwekkend en persoonlijk verhaal bracht.
Freriks sprak over zijn broer Jan, die in april 1945 omkwam op slechts negenjarige leeftijd, tijdens een militaire operatie in Groningen. De jonge Jan werd geraakt door zogeheten ‘friendly fire’ van Canadese bevrijders. Freriks vertelde hoe die gebeurtenis het leven van zijn familie voorgoed tekende. Zijn moeder gebruikte het woord ‘gesneuveld’ om betekenis te geven aan het verlies van haar zoon. Daarmee gaf ze hem een plaats binnen het grotere verhaal van vrijheid en bevrijding.
Het verhaal van Freriks raakte zichtbaar veel aanwezigen in de kerk en de mensen die thuis keken. Het liet zien hoe groot het persoonlijke verlies kan zijn binnen het collectieve herdenken. En hoe herinneringen — ook na tachtig jaar — nog springlevend kunnen zijn.
Een bescheiden rol, een duidelijke boodschap
Voor prinses Amalia is haar rol binnen de monarchie de afgelopen jaren langzaam maar zeker gegroeid. Toch kiest ze er regelmatig voor om de achtergrond op te zoeken tijdens plechtige momenten. De Nationale herdenking is een van de meest beladen gebeurtenissen op de koninklijke kalender. Dat zij ervoor koos om deze in stilte vanuit het Paleis op de Dam te volgen, toont haar bewustzijn van het moment én van haar eigen rol daarin.
Voor veel jongeren is herdenken iets wat ze meekrijgen van ouders, leraren of via televisie. Amalia vertegenwoordigt die jongere generatie — en laat tegelijk zien dat herdenken tijdloos is. Haar aanwezigheid, al is het niet fysiek tussen de mensen op de Dam, bevestigt haar verbondenheid met het verleden én met de plicht om dat verleden niet te vergeten.
Een land staat stil
Op de Dam stonden duizenden mensen in stilte bijeen. Het plein, gevuld met families, veteranen, scholieren en belangstellenden van alle leeftijden, werd even het hart van het herdenken. Twee minuten lang geen verkeer, geen stemmen, geen beweging — alleen stilte. Daarna volgden de nationale hymnes en muziekstukken, afgewisseld met sobere woorden en kransleggingen.
De kracht van 4 mei zit in de eenvoud. Geen groots spektakel, maar respect, reflectie en stilte. Een stilte die verbindt, troost en aanzet tot denken. Dat ook prinses Amalia dit moment op haar manier meebeleefde, benadrukt dat herdenken niet draait om zichtbaarheid, maar om aanwezigheid in de breedste zin van het woord.
Wat het betekent om stil te staan
Herdenking is geen moment van politieke stellingname of historische analyse. Het is een ritueel van her-innering. Een kans om stil te staan bij de offers die werden gebracht, bij mensen die hun vrijheid gaven voor die van ons. Maar ook een moment van bewustwording: dat vrijheid kwetsbaar blijft en dat waakzaamheid nodig is.
Dat besef is vandaag de dag relevanter dan ooit. Met oorl0gen die nog steeds woeden in verschillende delen van de wereld, is de boodschap van 4 mei er een die blijft weerklinken. ‘Opdat wij niet vergeten’ is geen slogan, maar een opdracht.
Toekomstig leiderschap in stilte zichtbaar
Amalia’s afwezigheid op het plein zal ongetwijfeld door sommigen als opvallend zijn ervaren. Maar wie goed kijkt, ziet juist in haar bescheidenheid een vorm van leiderschap. Niet alles hoeft met flair of grote woorden te gebeuren. Soms is aanwezig zijn, luisteren, en ruimte maken voor anderen krachtiger dan welke publieke toespraak ook.
Haar keuze toont aan dat zij zich bewust is van de gevoeligheid van het moment. En dat zij begrijpt dat verantwoordelijkheid ook betekent weten wanneer je op de voorgrond treedt — en wanneer je kiest voor de achtergrond. Voor een toekomstig staatshoofd is dat besef minstens zo belangrijk als het uitspreken van een officiële toespraak.
Het collectieve geheugen levend houden
Herdenking blijft een moment waarop Nederland terugblikt én vooruitkijkt. Het biedt ruimte voor persoonlijke verhalen, voor nieuwe generaties die vragen stellen en antwoorden zoeken. De aanwezigheid van mensen als Freriks en Amalia — ieder op hun eigen manier — verbindt verleden, heden en toekomst.
De ceremonie op de Dam eindigde zoals altijd met muziek, stilte en bloemen. Maar de impact reikte veel verder. In huiskamers, op dorpspleinen, in scholen en in gedachten werd meegedaan met dat ene moment van samenzijn en stilstand.
Prinses Amalia, de jonge vrouw die ooit koningin zal worden, was daar onderdeel van. Niet in het licht van de camera, maar wel in het hart van het ritueel. En misschien is dat wel precies wat dit moment zo krachtig maakt: dat we met z’n allen — zichtbaar of niet — blijven herdenken.
Algemeen
Rachel Hazes haalt uit naar slechte stem van zoonlief André en is plotseling een lekkerding geworden
De tweede kerstdag, traditioneel een moment van rust, muziek en samenzijn, liep voor André Hazes uit op een onverwacht mediastormpje. De uitzending van Sterren in concert, waarin André centraal stond, zorgde voor flink wat opschudding onder kijkers. Waar zijn recente theatershow juist veel lof oogstte, viel de televisieregistratie bij een groot deel van het publiek duidelijk minder goed in de smaak. Op sociale media stroomden de reacties binnen en al snel werd duidelijk: dit optreden liet niemand onberoerd.
Verwachtingen lagen hoog
De verwachtingen waren vooraf groot. André had de afgelopen maanden met zijn theatershow laten zien dat hij stappen had gezet als artiest. In intieme zalen wist hij het publiek te raken met persoonlijke verhalen, bekende nummers en een zichtbare inzet om zijn eigen pad te bewandelen binnen het grote erfgoed van de naam Hazes. Die positieve geluiden maakten dat veel kijkers met hoop en nieuwsgierigheid afstemden op Sterren in concert. Juist daarom kwam de teleurstelling bij sommigen extra hard aan.
Kritiek op zang en sfeer
Het grootste deel van de kritiek richtte zich op Andrés zang. Op X, Instagram en Facebook verschenen talloze berichten waarin kijkers hun twijfels uitten. Sommigen dachten dat er iets mis was met de geluidsmix of de techniek van de tv-registratie. Anderen meenden dat André zijn stem te veel probeerde te forceren om dichter bij het geluid van zijn vader te komen. Dat leidde volgens hen tot een onnatuurlijke klank.
“Wat zonde,” was een veelgehoorde reactie. “In het theater was het zó goed, maar dit komt niet over.” Anderen spraken van een rommelige indruk, waarin nummers elkaar te snel opvolgden en de energie soms weg leek te zakken. Dat er na twee intensieve kerstdagen – traditioneel geen moment waarop mensen nog massaal achter hun scherm kruipen om te klagen – tóch zo veel reacties kwamen, zegt veel over hoe het optreden binnenkwam.
Speculaties en interpretaties
Naast het stemgeluid viel ook Andrés uitstraling op. Kijkers wezen op de blik in zijn ogen en vroegen zich hardop af of hij wel helemaal fit was. Omdat André in het verleden open is geweest over worstelingen met drank en middelen, gingen sommige reacties verder dan alleen muzikale kritiek. Er werd gespeculeerd over vermoeidheid, een verkoudheid of zelfs terugval, al is daar geen enkel bewijs voor.
Die aannames riepen ook weerstand op. Andere fans sprongen juist voor hem in de bres en benadrukten dat het hier ging om interpretaties van thuis kijkende mensen, die niet weten wat er achter de schermen speelt. “Je kunt iemand beoordelen op zijn zang, maar niet op basis van een blik meteen conclusies trekken,” schreef iemand terecht.
André zelf blijft stil
Opvallend was dat André zelf na de uitzending geen directe reactie gaf. Geen uitgebreide verklaring, geen weerwoord op de kritiek. Dat zwijgen kan op verschillende manieren worden uitgelegd. Sommigen zien het als wijsheid: niet elk oordeel verdient een antwoord. Anderen vragen zich af of hij de kritiek juist extra hard voelt en daarom even afstand neemt.
Feit is dat André de afgelopen jaren vaker heeft aangegeven bewuster om te willen gaan met media en publieke reacties. Waar hij vroeger sneller emotioneel reageerde, lijkt hij nu vaker te kiezen voor rust en reflectie. Of hij later alsnog terugkomt op de reacties rond Sterren in concert, zal de tijd leren.
Rachel Hazes gooit olie op het vuur
Waar André zelf stil bleef, was daar plots een opvallende reactie van Rachel Hazes. Zij plaatste op Instagram een foto met daarbij een fragment van een liedje van André Hazes senior. In haar bijschrift prees ze expliciet hoe geweldig zijn stem zelfs na twee uur optreden nog klonk.
Voor veel volgers voelde dat als meer dan zomaar een nostalgische ode aan haar overleden man. Zonder haar zoon bij naam te noemen, leek ze impliciet een vergelijking te maken. En die vergelijking viel, zo vlak na de kritiek op Andrés optreden, bij velen op als een duidelijke sneer. “Dit is geen toeval,” schreven meerdere volgers. “Ze weet precies wat ze doet.”
Oude familiedynamiek steekt weer de kop op
De familie Hazes staat al jaren bekend om de complexe onderlinge verhoudingen. Spanningen tussen Rachel en André zijn geen geheim en laaien met enige regelmaat weer op, vaak via social media. Dat juist Rachel zich nu uitliet, terwijl André zweeg, maakte het contrast des te groter.
Sommigen vonden haar reactie pijnlijk en onnodig. “Laat hem zijn eigen weg gaan,” klonk het. Anderen zagen het als een voorspelbaar hoofdstuk in een familiedynamiek die al jaren voer is voor de media. Hoe dan ook: met één Instagram-post wist Rachel de discussie rond haar zoon nieuw leven in te blazen.
Opvallend uiterlijk van Rachel
Alsof haar boodschap nog niet genoeg stof tot praten gaf, viel ook Rachel zelf op in de gedeelde foto. Volgers merkten op dat ze er opvallend jong uitzag. Waar Rachel in het verleden geregeld het onderwerp was van scherpe opmerkingen over haar uiterlijk – soms ronduit hard en respectloos – leek ze nu bijna onherkenbaar.
Reacties varieerden van verbaasd tot spottend. Sommigen dachten zelfs dat er sprake was van een compleet andere persoon op de foto. “Is dit Rachel wel?” vroegen mensen zich af. Anderen speculeerden over zware filters, Photoshop of cosmetische ingrepen zoals botox. Het internet deed wat het altijd doet: vergelijken, analyseren en oordelen.
Afleiding van de kern?
De focus op Rachels uiterlijk leidde bij sommigen tot irritatie. “Waarom gaat het hier ineens weer over hoe zij eruitziet, en niet over wat er gezegd wordt?” merkte iemand terecht op. Toch past ook deze discussie in het bredere plaatje: alles rondom de familie Hazes wordt uitvergroot, van zang tot uiterlijk en van stiltes tot subtiele sneertjes.
Een kerst vol contrasten
Terugkijkend kan worden gesteld dat Tweede Kerstdag voor André Hazes vooral een dag van contrasten was. Aan de ene kant een artiest die eerder dit jaar lof kreeg voor zijn groei en inzet, aan de andere kant een tv-optreden dat veel kritiek opriep. Daar bovenop een moeder die met één post opnieuw olie op het vuur gooide en daarmee de familiedynamiek weer zichtbaar maakte voor heel Nederland.
Of de kritiek terecht is, blijft subjectief. Muziekbeleving is persoonlijk en verwachtingen spelen een grote rol. Wat voor de één rommelig en tegenvallend is, kan voor de ander juist rauw en eerlijk aanvoelen. Zeker bij een artiest als André, die voortdurend wordt vergeleken met zijn legendarische vader, ligt de lat automatisch hoog.
Blijvende aandacht rond de naam Hazes
Eén ding is zeker: de naam Hazes blijft ook deze kerst weer garant staan voor aandacht, discussie en emotie. Of het nu gaat om muziek, familieverhoudingen of Instagram-foto’s, het publiek kijkt, oordeelt en praat mee. Voor André zal de uitdaging blijven om zich te blijven ontwikkelen als artiest, los van vergelijkingen en familiecommentaar.
En voor Rachel? Die laat opnieuw zien dat ze, bewust of onbewust, een belangrijke rol blijft spelen in het publieke verhaal rond haar zoon. Zo eindigt deze kerst niet alleen met kerstliederen, maar ook met vragen, meningen en een familiegeschiedenis die voorlopig nog niet tot rust lijkt te komen.