Algemeen
Grote kritiek op prinses Amalia tijdens herdenking op de Dam
Prinses Amalia kiest voor ingetogen aanwezigheid tijdens Herdenking: een stil gebaar vol betekenis
Op zaterdagavond 4 mei 2025 stond Nederland stil bij de Nationale Herdenking. Op de Dam in Amsterdam vond, zoals ieder jaar, de plechtigheid plaats waarbij slacht0ffers van oorl0g en gew*ld worden herdacht. Centraal stond opnieuw het besef dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, en dat herdenken waardevol blijft — generatie op generatie.
Zoals gebruikelijk waren koning Willem-Alexander en koningin Máxima zichtbaar aanwezig bij de ceremonie. Zij legden samen een krans bij het Nationaal Monument en stonden tijdens het taptoesignaal en de twee minuten stilte tussen duizenden aanwezigen op het plein. Maar één lid van de koninklijke familie viel op door haar afwezigheid op de voorgrond: prinses Amalia.
De 21-jarige kroonprinses was dit jaar niet op het plein zichtbaar, maar volgde de plechtigheid vanuit het Paleis op de Dam, dat uitkijkt op het monument en het plein. Op enkele discreet genomen beelden is te zien hoe zij voorafgaand aan de herdenking het paleis binnenging, klaar om op haar eigen manier deel te nemen aan dit nationale moment van bezinning.
Een stille vorm van betrokkenheid
Hoewel Amalia tijdens de uitzending niet in beeld werd gebracht, is haar aanwezigheid achter de schermen veelzeggend. Zonder woorden maakte ze duidelijk dat zij onderdeel was van dit belangrijke ritueel, zij het op een rustige, ingetogen manier. Waarom zij ervoor koos de herdenking niet op het plein zelf bij te wonen, is niet officieel toegelicht. Toch kan deze keuze symbool staan voor haar nog altijd terughoudende rol binnen het publieke leven, waarin zij langzaam maar zeker haar plek inneemt als toekomstige koningin.
Veiligheidsredenen, persoonlijke voorkeur of de wens om ruimte te laten aan haar ouders tijdens dit officiële moment — het blijft gissen. Maar de essentie is helder: ook zonder zichtbaar aanwezig te zijn, nam Amalia haar verantwoordelijkheid. In stilte, met respect en in verbinding met het moment.
Herdenken in een veranderende tijd
De jaarlijkse herdenking op 4 mei kent een vast stramien, maar wordt steeds opnieuw ingevuld met actuele thema’s en persoonlijke verhalen. In de Nieuwe Kerk, direct naast de Dam, vond voorafgaand aan de ceremonie de jaarlijkse 4 mei-voordracht plaats. Dit keer was die in handen van journalist en presentator Philip Freriks, die een indrukwekkend en persoonlijk verhaal bracht.
Freriks sprak over zijn broer Jan, die in april 1945 omkwam op slechts negenjarige leeftijd, tijdens een militaire operatie in Groningen. De jonge Jan werd geraakt door zogeheten ‘friendly fire’ van Canadese bevrijders. Freriks vertelde hoe die gebeurtenis het leven van zijn familie voorgoed tekende. Zijn moeder gebruikte het woord ‘gesneuveld’ om betekenis te geven aan het verlies van haar zoon. Daarmee gaf ze hem een plaats binnen het grotere verhaal van vrijheid en bevrijding.
Het verhaal van Freriks raakte zichtbaar veel aanwezigen in de kerk en de mensen die thuis keken. Het liet zien hoe groot het persoonlijke verlies kan zijn binnen het collectieve herdenken. En hoe herinneringen — ook na tachtig jaar — nog springlevend kunnen zijn.
Een bescheiden rol, een duidelijke boodschap
Voor prinses Amalia is haar rol binnen de monarchie de afgelopen jaren langzaam maar zeker gegroeid. Toch kiest ze er regelmatig voor om de achtergrond op te zoeken tijdens plechtige momenten. De Nationale herdenking is een van de meest beladen gebeurtenissen op de koninklijke kalender. Dat zij ervoor koos om deze in stilte vanuit het Paleis op de Dam te volgen, toont haar bewustzijn van het moment én van haar eigen rol daarin.
Voor veel jongeren is herdenken iets wat ze meekrijgen van ouders, leraren of via televisie. Amalia vertegenwoordigt die jongere generatie — en laat tegelijk zien dat herdenken tijdloos is. Haar aanwezigheid, al is het niet fysiek tussen de mensen op de Dam, bevestigt haar verbondenheid met het verleden én met de plicht om dat verleden niet te vergeten.
Een land staat stil
Op de Dam stonden duizenden mensen in stilte bijeen. Het plein, gevuld met families, veteranen, scholieren en belangstellenden van alle leeftijden, werd even het hart van het herdenken. Twee minuten lang geen verkeer, geen stemmen, geen beweging — alleen stilte. Daarna volgden de nationale hymnes en muziekstukken, afgewisseld met sobere woorden en kransleggingen.
De kracht van 4 mei zit in de eenvoud. Geen groots spektakel, maar respect, reflectie en stilte. Een stilte die verbindt, troost en aanzet tot denken. Dat ook prinses Amalia dit moment op haar manier meebeleefde, benadrukt dat herdenken niet draait om zichtbaarheid, maar om aanwezigheid in de breedste zin van het woord.
Wat het betekent om stil te staan
Herdenking is geen moment van politieke stellingname of historische analyse. Het is een ritueel van her-innering. Een kans om stil te staan bij de offers die werden gebracht, bij mensen die hun vrijheid gaven voor die van ons. Maar ook een moment van bewustwording: dat vrijheid kwetsbaar blijft en dat waakzaamheid nodig is.
Dat besef is vandaag de dag relevanter dan ooit. Met oorl0gen die nog steeds woeden in verschillende delen van de wereld, is de boodschap van 4 mei er een die blijft weerklinken. ‘Opdat wij niet vergeten’ is geen slogan, maar een opdracht.
Toekomstig leiderschap in stilte zichtbaar
Amalia’s afwezigheid op het plein zal ongetwijfeld door sommigen als opvallend zijn ervaren. Maar wie goed kijkt, ziet juist in haar bescheidenheid een vorm van leiderschap. Niet alles hoeft met flair of grote woorden te gebeuren. Soms is aanwezig zijn, luisteren, en ruimte maken voor anderen krachtiger dan welke publieke toespraak ook.
Haar keuze toont aan dat zij zich bewust is van de gevoeligheid van het moment. En dat zij begrijpt dat verantwoordelijkheid ook betekent weten wanneer je op de voorgrond treedt — en wanneer je kiest voor de achtergrond. Voor een toekomstig staatshoofd is dat besef minstens zo belangrijk als het uitspreken van een officiële toespraak.
Het collectieve geheugen levend houden
Herdenking blijft een moment waarop Nederland terugblikt én vooruitkijkt. Het biedt ruimte voor persoonlijke verhalen, voor nieuwe generaties die vragen stellen en antwoorden zoeken. De aanwezigheid van mensen als Freriks en Amalia — ieder op hun eigen manier — verbindt verleden, heden en toekomst.
De ceremonie op de Dam eindigde zoals altijd met muziek, stilte en bloemen. Maar de impact reikte veel verder. In huiskamers, op dorpspleinen, in scholen en in gedachten werd meegedaan met dat ene moment van samenzijn en stilstand.
Prinses Amalia, de jonge vrouw die ooit koningin zal worden, was daar onderdeel van. Niet in het licht van de camera, maar wel in het hart van het ritueel. En misschien is dat wel precies wat dit moment zo krachtig maakt: dat we met z’n allen — zichtbaar of niet — blijven herdenken.
Max Verstappen staat voor een van de meest persoonlijke keuzes uit zijn carrière: welk nummer wordt zijn nieuwe identiteit in de Formule 1?
Max Verstappen heeft in zijn loopbaan al talloze grote beslissingen moeten nemen—over teamstrategieën, contracten, technische richtingen en sportieve doelstellingen. Maar de keuze waar hij nu voor staat, is van een heel andere orde. Nu hij zijn iconische nummer 1 moet inruilen na het verliezen van de wereldtitel, vraagt iedereen zich af: welk rugnummer gaat Verstappen dragen wanneer hij in 2026 opnieuw aan de start verschijnt?
Op het eerste gezicht lijkt het misschien een technisch detail. Een nummer op een auto, meer niet. Maar in de moderne Formule 1 is een startnummer veel meer dan dat. Het vormt een merk, een identiteit, een signatuur die jarenlang op merchandise, petjes, helmen en posters prijkt. Het is een stukje van de coureur dat de fans dagelijks met zich meedragen. En voor iemand als Verstappen, die inmiddels uitgegroeid is tot een van de grootste coureurs van zijn generatie, is zo’n keuze geen kleinigheid.
Een onverwachte situatie: voor het eerst sinds 2021 geen nummer 1
Het verlies van de wereldtitel betekent dat Verstappen in 2026 niet langer automatisch recht heeft op het prestigieuze nummer 1. Dat nummer behoort alleen toe aan de regerend wereldkampioen. Vanaf het moment dat zijn seizoen eindigde, was dus duidelijk dat de Nederlander zou moeten terugvallen op een nieuw permanent nummer.
Alle ogen waren direct gericht
op de 33, het nummer waarmee hij jarenlang reed. Maar opmerkelijk
genoeg liet Verstappen in een openhartig interview met DAZN Spanje
weten dat een simpele terugkeer naar zijn oude vertrouwde getal
niet per se vanzelfsprekend is.
“Ik denk er goed over
na,” zei hij. “Er zijn meerdere opties die ik echt mooi
vind.”
Die woorden openen een wereld van mogelijkheden—misschien wel meer dan de fans ooit hadden verwacht.
De nieuwe Formule 1-regel die alles verandert
Vanaf 2026 introduceert de FIA een opmerkelijke nieuwe regel: elke coureur krijgt één keer in zijn carrière de kans om zijn permanente racenummer te wijzigen. Tot nu toe kon dat alleen wanneer je wereldkampioen werd en tijdelijk koos voor nummer 1.
Voor Verstappen betekent dit dat hij niet per se vastzit aan zijn oude 33. Hij mag, geheel vrij, een ander nummer kiezen dat beter past bij de coureur die hij inmiddels is. Het biedt hem een unieke kans om zijn identiteit opnieuw vorm te geven na een periode waarin hij vier wereldtitels verzamelde en uitgroeide tot een globale supersterrennaam binnen de autosport.
Het is dus meer dan een formaliteit: het is een kans om een statement te maken.
Nummer 33: een hoofdstuk dat misschien afgesloten is
Het getal 33 was jarenlang onlosmakelijk verbonden met Verstappen. Het stond op de Toro Rosso waarmee hij als tiener debuteerde, op de Red Bull waarmee hij zijn eerste zege behaalde in Barcelona, en het groeide uit tot een wereldwijd herkenbaar symbool. Fans verfden het op spandoeken, reden ermee op skelters en bestelden merchandise met enorme hoeveelheden tegelijk.
Maar volgens mensen in zijn
nabije omgeving voelt Verstappen dat nummer inmiddels vooral als
een herinnering aan zijn beginperiode. Een periode waarin hij
vooral moest knokken, zoeken, vechten en bewijzen.
“33 hoort bij mijn
begin,” zou hij intern hebben gezegd. “Bij de jongen die nog alles moest laten
zien.”
Juist daarom twijfelt hij. Hij is niet meer de jonge nieuwkomer; hij is een viervoudig wereldkampioen met een compleet andere status.
De emotionele favoriet: nummer 3
Veel fans weten het: nummer 3 is misschien wel het meest persoonlijke getal in Verstappens leven. Het is het nummer waarmee hij in zijn karttijd vrijwel onafgebroken kampioen werd, het getal dat in zijn familie altijd een bijzondere betekenis heeft gehad en het nummer dat hij eigenlijk had willen dragen toen hij naar de Formule 1 kwam.
Dat kon destijds niet, omdat Daniel Ricciardo het al gebruikte. Maar Ricciardo heeft de Formule 1 inmiddels verlaten, waardoor het nummer officieel weer beschikbaar is.
Volgens bronnen rond het Red Bull-kamp heeft Verstappen al gesprekken gevoerd met de FIA én persoonlijk contact gelegd met Ricciardo. De Australiër zou direct hebben aangegeven dat hij het een eer vindt als Verstappen de 3 wil dragen. De twee hebben jarenlang een warme band gehad, ondanks hun rivaliteit op de baan.
Als Max daadwerkelijk voor de 3 kiest, betekent het een terugkeer naar zijn sportieve roots—een symbolische reis terug naar het begin, maar dan als volwassen kampioen.
Een compleet nieuw nummer? Verstappen sluit het niet uit
Naast de 33 en de 3 wordt er fluisterend nog over andere getallen gesproken. Volgens mensen die dicht bij hem staan, overweegt hij ook een getal dat zijn huidige carrièrefase weerspiegelt:
-
Nummer 4, als verwijzing naar zijn vier behaalde wereldtitels.
-
Nummer 26, als knipoog naar persoonlijke numerologie rondom zijn geboortedatum.
-
Nummer 01, een creatief eerbetoon aan de periode waarin hij als wereldkampioen met het nummer 1 reed.
Een geheel nieuw nummer zou een volledig nieuw tijdperk symboliseren. Het zou laten zien dat Verstappen niet alleen een coureur is die titels jaagt, maar een sporticoon dat zijn eigen pad vormgeeft.
Voor Red Bull en zijn sponsors zou het ook een commerciële droom zijn: een volledig nieuwe merchandise-lijn rondom een nieuw Verstappen-symbool.
De deadline nadert
Red Bull presenteert traditioneel in februari hun nieuwe auto. Op dat moment moeten het racenummer, de helmontwerpen en de officiële teamfoto’s allemaal gereed zijn. De FIA wil eveneens vóór de wintertests de definitieve gridlijst publiceren.
Dat betekent dat Verstappen zijn keuze binnen enkele weken definitief moet maken. Een keuze die mogelijk tien jaar of langer zichtbaar zal zijn op miljoenen schermen, shirts, schaalmodellen en petjes wereldwijd.
De spanning hierover is enorm—en niet alleen bij fans, maar ook binnen het Formule 1-paddock.
De fans zijn verdeeld: welk nummer moet het worden?
Op social media zijn de reacties explosief:
-
Team 33 houdt vast aan nostalgie: het nummer dat Verstappen groot maakte.
-
Team 3 ziet de terugkeer naar zijn kartnummer als een emotioneel kippenvelmoment.
-
Team New Number hoopt op iets baanbrekends, iets dat past bij een nieuwe fase in zijn carrière.
Onder elke post van Verstappen gaat het gesprek vrijwel meteen over zijn nieuwe nummer. Het leeft. Het verbindt miljoenen fans wereldwijd.
De uitspraak die alles zegt
In het DAZN-interview deed
Verstappen één opmerking die misschien wel de sleutel is tot zijn
uiteindelijke keuze:
“Ik wil een nummer waar
ik over twintig jaar nog steeds trots op ben als ik erop
terugkijk.”
Dat zegt alles. Hij zoekt geen nummer voor marketing, geen nummer voor nostalgie, maar een nummer dat zijn hoofdstuk als volwassen, gevestigde F1-legende definieert.
Welke richting het ook op gaat — de hele autosportwereld kijkt mee. En één ding staat vast: wat hij kiest, wordt geschiedenis.