Algemeen
Gordon zat op laatste vlucht Jonnie Boer naar Bonaire: ´Hij zag er heel slecht uit´
In een openhartig gesprek tijdens de interviewserie Bij Andy in de Auto vertelt Gordon over een bijzondere samenloop van omstandigheden. De zanger en presentator zat namelijk op dezelfde vlucht naar Bonaire als sterrenchef Jonnie Boer, die enkele dagen later op het eiland overleed aan de gevolgen van een longembolie.
Laatste reis naar de zon
Jonnie Boer, bekend van sterrenrestaurant De Librije, overleed op 60-jarige leeftijd. Zijn overlijden kwam hard aan in de Nederlandse culinaire wereld en daarbuiten. Nu blijkt dat Gordon hem nog kort voor zijn overlijden heeft gesproken. “Ik zat dus gewoon aan boord met Jonnie en zijn vrouw. En nu vliegt hij terug in een kist,” vertelt Gordon zichtbaar aangedaan. “Dat is toch nauwelijks te bevatten.”
Een schrikbarende indruk
Gordon beschrijft dat hij tijdens de vlucht kort contact had met Jonnie Boer en daarbij opmerkte dat hij er “echt slecht uitzag.” Hij benadrukt dat hij daar behoorlijk van schrok. “Ik vond hem altijd een heel mooie man, maar toen ik hem daar zag, dacht ik: dit is niet goed. Hij zag er moe en getekend uit.”
Het contrast met het vakantieleven
Terwijl Gordon zelf aangeeft heerlijk te hebben kunnen uitrusten op Bonaire, vormt het besef dat iemand uit zijn nabijheid tijdens diezelfde reis zijn laatste dagen beleefde, een schril contrast. Het moment laat hem zichtbaar niet onberoerd, en hij deelt het verhaal niet vanuit sensatie, maar eerder als verwerking en verwondering.
Oprechte verbazing in de auto
Gastheer Andy van der Meijde reageert op het verhaal met verbazing en stelt de vraag of Jonnie wellicht overwerkt was. Gordon knikt en suggereert dat het misschien inderdaad zo was. De gedachte dat zelfs succesvolle en ogenschijnlijk energieke mensen plotseling uit het leven kunnen worden gerukt, raakt een gevoelige snaar.
Lichte toon slaat snel om
De sfeer in de auto verandert echter snel wanneer Andy’s telefoon gaat en een plagerige opmerking volgt, die Gordon gretig oppakt. Binnen een paar zinnen verandert het gesprek van een moment van rouw naar een luchtige, bijna banale uitwisseling. Het contrast is opvallend en typerend voor de losbandige toon van de serie.
Kritiek op toonverschuiving
Niet iedereen zal die toonverschuiving kunnen waarderen. De abrupte overgang van serieuze rouw naar grove grappen kan bij sommige kijkers overkomen als ongepast. Toch is het voor wie Gordon kent niet geheel onverwacht: hij schuwt geen directe uitspraken, ook niet op gevoelige momenten.
Een ongemakkelijke botsing tussen rouw en realiteit
Het fragment uit Bij Andy in de Auto toont hoe rouw en luchtigheid soms pijnlijk door elkaar heen kunnen lopen. Gordon deelt een oprechte ervaring over een laatste ontmoeting met Jonnie Boer, maar laat tegelijkertijd ook zien hoe snel een gesprek kan omslaan. Voor sommigen een teken van oneerbiedigheid, voor anderen juist een illustratie van hoe mensen omgaan met verlies in een wereld waarin alles continu doorgaat.
Geert Wilders heeft fel uitgehaald naar de kersttoespraak van koning Willem-Alexander. Volgens de leider van de PVV liet de koning in zijn traditionele boodschap een onderwerp onbesproken dat volgens Wilders juist bovenaan zou moeten staan. In zijn ogen ging de toespraak te veel over verbinding en te weinig over wat hij ziet als de kernproblemen van Nederland. Daarmee is de jaarlijkse kersttoespraak opnieuw aanleiding geworden voor een politieke discussie die verder reikt dan alleen woorden.
Kritiek via sociale media
Vrijwel direct na afloop van de toespraak liet Wilders van zich horen op X. In een korte maar scherpe boodschap maakte hij duidelijk dat hij de woorden van de koning onvoldoende vond. Volgens Wilders heeft Willem-Alexander nagelaten om te benoemen wat hij ziet als de grootste bedreiging voor de vrijheid in Nederland. Hij gebruikte daarbij stevige taal en stelde dat de koning een belangrijk thema bewust heeft vermeden.
In zijn bericht schreef Wilders dat de kersttoespraak incompleet was omdat de “islamisering van Nederland” niet werd genoemd. Volgens hem vormt dit juist de grootste bedreiging voor de vrijheid, cultuur en democratie, nu en in de toekomst. Waar de koning sprak over verbinding en samenleven, vindt Wilders dat er juist sprake moet zijn van afwijzing van invloeden die volgens hem onverenigbaar zijn met Nederlandse waarden.
De reactie van Wilders werd duizenden keren gedeeld en riep meteen veel reacties op, zowel instemmend als kritisch. Voorstanders prezen hem om zijn duidelijke standpunt, terwijl tegenstanders vonden dat hij de kerstboodschap aangreep om zijn bekende politieke agenda te herhalen.
Een persoonlijke kersttoespraak
De kersttoespraak van koning Willem-Alexander had dit jaar een opvallend persoonlijke toon. Vanuit Huis ten Bosch sprak hij niet alleen over maatschappelijke thema’s, maar ook over zijn rol als vader. Hij verwees naar de geboorte van kinderen en de gevoelens die daarbij horen: hoop, liefde, maar ook angst en kwetsbaarheid.
De koning gaf aan dat ouders hun kinderen niet altijd kunnen beschermen tegen tegenslagen. Hij sprak openlijk over het moeilijke evenwicht tussen zorgen en loslaten. Die persoonlijke invalshoek moest volgens hem duidelijk maken dat onzekerheid en kwetsbaarheid universele ervaringen zijn, die mensen met elkaar verbinden.
Daarmee koos Willem-Alexander bewust voor een verbindende boodschap. Hij benadrukte dat het belangrijk is om een wereld na te laten waarin ruimte is om te groeien, fouten te maken en jezelf te zijn, zonder voortdurend afgerekend te worden op afkomst, uiterlijk of overtuiging.
Waarschuwing tegen polarisatie
Naast de persoonlijke noot stond de koning ook stil bij de staat van de samenleving. Hij sprak zijn zorgen uit over toenemende polarisatie en de manier waarop meningsverschillen steeds vaker op de spits worden gedreven. Volgens hem is het gevaarlijk wanneer conflicten escaleren tot wantrouwen, verdachtmakingen en dreigementen, zowel online als offline.
Willem-Alexander riep op tot het koesteren van wat Nederland volgens hem sterk maakt: de democratische rechtsstaat, vrijheid van meningsuiting en verantwoordelijkheid voor elkaar. Hij benadrukte dat deze waarden niet vanzelfsprekend zijn en actief onderhouden moeten worden.
In zijn toespraak maakte hij duidelijk dat verbinding niet betekent dat iedereen het met elkaar eens moet zijn, maar wel dat men elkaar blijft zien als medemens. Volgens de koning begint een gezonde samenleving bij luisteren, respect en bereidheid tot dialoog.
Botsing van visies
Juist die oproep tot verbinding vormt het grootste contrast met de reactie van Wilders. Waar de koning pleitte voor samenhang en zorgvuldigheid, stelde Wilders dat sommige ontwikkelingen geen verbinding verdienen, maar afwijzing. Die tegenstelling maakt duidelijk hoe verschillend de visies zijn op wat Nederland nodig heeft.
Voor Wilders is de kersttoespraak te abstract en te voorzichtig. Hij vindt dat de koning concreter had moeten zijn en expliciet had moeten benoemen wat volgens hem misgaat. In zijn ogen verhult een boodschap over verbinding de harde realiteit van maatschappelijke problemen.
Aan de andere kant wijzen critici erop dat het niet de rol van de koning is om partijpolitieke standpunten in te nemen. Als staatshoofd moet hij boven de partijen staan en een boodschap uitdragen die voor alle Nederlanders herkenbaar en verbindend is.
Politieke traditie rond kersttoespraken
De kersttoespraak van de koning is al jaren een moment waarop politiek en samenleving elkaar raken. Hoewel de toespraak officieel niet politiek bedoeld is, worden de woorden vrijwel altijd langs een politieke meetlat gelegd. Elk jaar opnieuw volgen reacties van partijleiders die zich wel of juist niet herkennen in de boodschap.
Ook vorig jaar leidde de kersttoespraak tot discussie. Toen sprak Willem-Alexander expliciet over solidariteit tussen verschillende groepen in de samenleving, waaronder Joodse en islamitische Nederlanders. Dat riep toen eveneens uiteenlopende reacties op, variërend van lof tot felle kritiek.
Het laat zien dat de kersttoespraak voor veel politici meer is dan een symbolisch moment. Het wordt gezien als een kans om maatschappelijke thema’s te benadrukken of juist te bekritiseren, afhankelijk van het perspectief.
Jammer dat de Koning de allergrootste bedreiging voor de vrijheid van ons en onze kinderen niet noemt in zijn Kersttoespraak: de islamisering van Nederland. Wat onze vrijheid, cultuur en democratie om zeep wil helpen verdient geen verbinding maar verwerping. #Kersttoespraak
— Geert Wilders (@geertwilderspvv) December 25, 2025
Rol van de monarchie in het debat
De reactie van Wilders raakt ook aan een bredere discussie over de rol van de monarchie. Moet de koning zich beperken tot algemene waarden en verbinding, of mag hij scherper zijn over concrete problemen? Voorstanders van een neutrale monarchie vinden dat Willem-Alexander precies doet wat van hem verwacht wordt: boven de partijen staan en richting geven zonder te polariseren.
Tegenstanders vinden juist dat die neutraliteit leidt tot vaagheid en gemiste kansen om richting te geven in moeilijke tijden. Zij zien liever een koning die explicieter stelling neemt, al roept dat meteen de vraag op namens wie hij spreekt.
Verdeelde reacties in de samenleving
Ook onder burgers lopen de meningen uiteen. Sommigen vinden de kersttoespraak warm, menselijk en hoopgevend. Zij waarderen de persoonlijke toon en de nadruk op verantwoordelijkheid en samenleven. Anderen vinden de woorden te vrijblijvend en missen erkenning van concrete zorgen over veiligheid, migratie en culturele spanningen.
De reactie van Wilders fungeert in dat opzicht als katalysator voor een breder debat. Zijn woorden verwoorden gevoelens die bij een deel van de bevolking leven, terwijl ze bij anderen juist weerstand oproepen.
Een jaarlijks terugkerend spanningsveld
De botsing tussen de kerstboodschap van de koning en de kritiek van Wilders past in een patroon dat elk jaar terugkomt. De kersttoespraak is bedoeld als moment van reflectie en verbinding, maar wordt onvermijdelijk onderdeel van het politieke debat.
Dit jaar is dat niet anders. De woorden van Willem-Alexander en de reactie van Wilders laten zien hoe uiteenlopend de visies zijn op wat Nederland nodig heeft en hoe die toekomst vorm moet krijgen.
Of de kersttoespraak had moeten ingaan op de thema’s die Wilders noemt, blijft een kwestie van perspectief. Wat vaststaat, is dat de toespraak opnieuw de gemoederen heeft beziggehouden en duidelijk maakt hoe diep de maatschappelijke verdeeldheid kan zijn.
De discussie die volgde, onderstreept dat kerst in Nederland niet alleen een moment van bezinning is, maar ook een spiegel voor de spanningen en overtuigingen die in de samenleving leven.