Algemeen
Floortje Dessing laat na 7 maanden eindelijk iets van zich horen
Floortje Dessing breekt de stilte: “Na een jaar vol verlies voel ik me langzaam weer wat sterker”
Na maanden van radiostilte heeft Floortje Dessing opnieuw van zich laten horen. De geliefde presentatrice, bekend van haar indrukwekkende reisprogramma’s, verdween vorig jaar abrupt uit de schijnwerpers. Via een emotionele post op Instagram deelt ze nu hoe zwaar het afgelopen jaar voor haar is geweest – en hoe ze langzaam weer de kracht vindt om vooruit te kijken.
Groot verlies: afscheid van haar vader
In mei 2024 kreeg Floortje te maken met een immens persoonlijk verlies: haar vader, Chris Dessing, 0verleed. Het verdriet kwam hard aan en zette haar wereld op zijn kop. De normaal zo reislustige en energieke Floortje trok zich volledig terug. Haar werk, dat haar jarenlang over de hele wereld bracht, liet ze voor wat het was. De r0uw en het verdriet vroegen al haar aandacht en energie.
In augustus van datzelfde jaar gaf ze in een open bericht aan dat het lichamelijk ook niet goed met haar ging. “Het lijf doet even niet mee,” schreef ze toen. Ze vermoedde dat ze iets had opgelopen, maar bovenal werd duidelijk dat het verlies van haar vader diepe sporen had achtergelaten.
Stilte op sociale media
De laatste keer dat Floortje iets van zich liet horen was in oktober. Toen deelde ze een foto waarop ze onder een dekentje op de bank lag – een intiem moment dat veel volgers raakte. Het was een teken dat ze nog herstellende was. Daarna bleef het stil. Geen nieuwe afleveringen, geen interviews, geen updates. Voor velen werd het duidelijk: Floortje nam de tijd die ze nodig had om te r0uwen.
Terugblik én hoop: “Elke dag weer wat sterker”
Maar nu, bijna een jaar na het verlies van haar vader, doorbreekt ze zelf de stilte. In een warme en persoonlijke Instagram-post blikt ze terug op deze moeilijke periode. “Die vader van ons hield wel van een feestje,” schrijft ze, verwijzend naar de man die haar leven zo sterk beïnvloedde. Op de dag van zijn afscheid – precies een jaar geleden – koos de familie ervoor om zijn leven te vieren, samen en met liefdevolle herinneringen.
Ze laat weten dat ze nog midden in een proces zit: “Ik ben nog even aan het landen na dit intense jaar,” schrijft ze. Maar ze voelt ook dat er beweging komt. “Ik ben mezelf langzaam weer aan het terugvinden. En word ik elke dag weer wat sterker… to be continued…”
Grote betrokkenheid van fans
De reacties op haar bericht stromen binnen. Duizenden volgers betuigen hun steun en spreken hun bewondering uit voor haar kwetsbaarheid. “Wat dapper dat je deelt hoe zwaar het is geweest,” reageert iemand. Anderen schrijven hoezeer ze haar inspirerende manier van leven hebben gemist. Floortje’s boodschap raakt een snaar bij velen die zelf ook r0uwen of moeilijke tijden doormaken.
Terug naar zichzelf, op eigen tempo
De bekende presentatrice heeft altijd bewust gekozen voor diepgang en rust, zowel in haar programma’s als in haar persoonlijke leven. Haar keuze om zich terug te trekken uit het publieke oog was voor velen begrijpelijk – en haar openheid over het proces van verlies en herstel maakt haar des te menselijker.
Er is nog geen duidelijkheid over wanneer Floortje weer aan het werk gaat of nieuwe projecten zal starten, maar daar lijkt nu ook niet de nadruk op te liggen. “Gezondheid, r0uwverwerking en innerlijke balans” lijken voor haar nu het belangrijkst.
Een toekomst in opbouw
Dat ze de woorden “to be continued…” gebruikt, geeft hoop aan haar fans – en misschien ook aan zichzelf. Want al ligt het tempo lager dan voorheen, het vuur lijkt nog altijd in haar te branden. Misschien niet meer in de vorm van verre reizen of spectaculaire tv-projecten, maar wel in de vorm van innerlijke kracht en hernieuwde levenslust.
Een leven vieren, ondanks het gemis
De manier waarop Floortje met het verlies van haar vader omgaat, is tekenend voor haar karakter: ingetogen, echt en met liefde voor het leven. Het r0uwproces is nog lang niet afgerond, maar het feit dat ze opnieuw haar stem laat horen, is veelzeggend.
Met haar boodschap laat ze zien dat het oké is om stil te staan, om niet meteen door te razen. En dat herstel tijd kost – maar ook mogelijk is, stap voor stap.
Dit bericht op Instagram bekijken
Wil je op de hoogte blijven van Floortje Dessing en haar weg terug naar het scherm? Volg haar op Instagram en blijf verbonden. ❤️
Algemeen
Na het afscheid van mijn vrouw nam ik mijn zoontje mee op vakantie – toen riep hij: “Papa, kijk, mama is terug!”
Op mijn 34e veranderde één telefoontje mijn leven voorgoed. Mijn vrouw Stacey, moeder van onze vijfjarige zoon Luke, was er niet meer. Terwijl ik op zakenreis in Seattle was, belde haar vader me met de woorden: “Abraham, Stacey is 0verleden.” In een roes pakte ik mijn spullen en vloog naar huis. De begrafenis was al geregeld toen ik aankwam, wat me diep raakte. Alles voelde onwerkelijk — alsof ik vastzat in een nachtmerrie waaruit ik niet kon ontwaken.
Alleen achter met herinneringen
Eenmaal thuis leek alles stil te staan. Haar mok stond nog op het aanrecht, haar geur hing in de kamer, en haar kleding hing keurig in de kast. Het huis, ooit ons thuis, voelde als een museum van pijn. Luke stelde vragen die ik nauwelijks kon beantwoorden. “Waarom komt mama niet terug?” vroeg hij met grote, vragende ogen. “Mama is nu in de hemel,” fluisterde ik, terwijl mijn stem brak.
De avonden waren het moeilijkst. Elke kamer herinnerde aan Stacey, elk stil moment voelde eindeloos. Luke huilde vaak om haar. Alles aan onze routine was veranderd, behalve de leegte.
Een vlucht naar rust
Om te ontsnappen aan het verdriet, besloot ik een vakantie te boeken. Zon, zee en strand — misschien zou het wat verlichting brengen. Luke’s ogen glinsterden bij het idee. Voor het eerst in weken zag ik hem lachen.
We vertrokken met stille hoop op heling. Tijdens het inpakken leek het alsof ik Stacey definitief achterliet, maar ik wist dat het nodig was. In de auto op weg naar de luchthaven spraken we weinig, maar het voelde alsof we samen ademhaalden in een nieuw begin.
Toen gebeurde het onverwachte
De eerste dagen aan het strand waren wonderlijk eenvoudig. Luke lachte, speelde in het zand en genoot van elke zonnestraal. Ik voelde mijn hart iets lichter worden.
Tot op de derde dag. Luke rende op me af, zijn gezichtje vol opwinding. “Papa, kijk! Mama is terug!” riep hij, wijzend naar een vrouw aan de waterlijn. Mijn hart stond stil. De vrouw leek als twee druppels water op Stacey. Ze verdween snel in de menigte, haar hand in die van een man.
Verward en geschokt probeerde ik contact te zoeken met Stacey’s ouders. Ze bleven erbij: Stacey was 0verleden.
De waarheid komt aan het licht
De volgende ochtend liep ik uren over het strand. Tot ik plots haar stem hoorde. “Ik wist dat je me zou zoeken.” Daar stond ze. Stacey. Anders, afstandelijk. Ze biechtte op dat ze haar d00d had gefingeerd.
Ze had een affaire, was zwanger geraakt van een ander, en haar ouders hadden haar geholpen te verdwijnen. Alles waar ik in geloofde, viel op dat moment in duigen.
Een kind dat niets begrijpt
Net toen de waarheid zich ontvouwde, kwam Luke aangelopen. “Mama?” zei hij hoopvol. Ik wist niet hoe ik het moest uitleggen. Hoe vertel je een kind dat zijn moeder er bewust voor koos om te verdwijnen?
Die avond hield ik hem stevig vast. “Ik hou genoeg van je voor ons allebei,” fluisterde ik, terwijl ik vocht tegen mijn tranen. Hij sliep uiteindelijk in mijn armen in, terwijl ik piekerde over hoe we verder moesten.
Een nieuw begin
In de weken daarna regelde ik alles. Ik kreeg de volledige voogdij over Luke. Stacey stemde zwijgend toe. We spraken af dat ze geen contact zou opnemen — een noodzakelijke grens om onze rust te bewaren.
Luke en ik verhuisden naar een andere stad. Een nieuwe start, zonder de schaduw van het verleden. Af en toe ontving ik nog berichten van Stacey, smeekbedes om weer contact, maar sommige bruggen blijven voorgoed verbrand.
Vandaag
Vandaag zijn Luke en ik sterker dan ooit. We hebben geleerd dat verlies niet het einde hoeft te zijn. Dat liefde tussen ouder en kind sterker is dan alles. En dat zelfs als je wereld uiteenvalt, je opnieuw kunt beginnen.
Belangrijkste inzichten:
-
Verlies laat diepe littekens achter, maar biedt ook ruimte voor groei.
-
Niet alles is zoals het lijkt — zelfs r0uw kan een verborgen waarheid bevatten.
-
De band tussen ouder en kind is onverwoestbaar als die gebouwd is op liefde en eerlijkheid.
-
Soms is afsluiten de enige manier om echt opnieuw te beginnen.
-
Een nieuw leven begint met het loslaten van dat wat je het meest pijn heeft gedaan.