Algemeen
Floortje Dessing laat na 7 maanden eindelijk iets van zich horen
Floortje Dessing breekt de stilte: “Na een jaar vol verlies voel ik me langzaam weer wat sterker”
Na maanden van radiostilte heeft Floortje Dessing opnieuw van zich laten horen. De geliefde presentatrice, bekend van haar indrukwekkende reisprogramma’s, verdween vorig jaar abrupt uit de schijnwerpers. Via een emotionele post op Instagram deelt ze nu hoe zwaar het afgelopen jaar voor haar is geweest – en hoe ze langzaam weer de kracht vindt om vooruit te kijken.
Groot verlies: afscheid van haar vader
In mei 2024 kreeg Floortje te maken met een immens persoonlijk verlies: haar vader, Chris Dessing, 0verleed. Het verdriet kwam hard aan en zette haar wereld op zijn kop. De normaal zo reislustige en energieke Floortje trok zich volledig terug. Haar werk, dat haar jarenlang over de hele wereld bracht, liet ze voor wat het was. De r0uw en het verdriet vroegen al haar aandacht en energie.
In augustus van datzelfde jaar gaf ze in een open bericht aan dat het lichamelijk ook niet goed met haar ging. “Het lijf doet even niet mee,” schreef ze toen. Ze vermoedde dat ze iets had opgelopen, maar bovenal werd duidelijk dat het verlies van haar vader diepe sporen had achtergelaten.
Stilte op sociale media
De laatste keer dat Floortje iets van zich liet horen was in oktober. Toen deelde ze een foto waarop ze onder een dekentje op de bank lag – een intiem moment dat veel volgers raakte. Het was een teken dat ze nog herstellende was. Daarna bleef het stil. Geen nieuwe afleveringen, geen interviews, geen updates. Voor velen werd het duidelijk: Floortje nam de tijd die ze nodig had om te r0uwen.
Terugblik én hoop: “Elke dag weer wat sterker”
Maar nu, bijna een jaar na het verlies van haar vader, doorbreekt ze zelf de stilte. In een warme en persoonlijke Instagram-post blikt ze terug op deze moeilijke periode. “Die vader van ons hield wel van een feestje,” schrijft ze, verwijzend naar de man die haar leven zo sterk beïnvloedde. Op de dag van zijn afscheid – precies een jaar geleden – koos de familie ervoor om zijn leven te vieren, samen en met liefdevolle herinneringen.
Ze laat weten dat ze nog midden in een proces zit: “Ik ben nog even aan het landen na dit intense jaar,” schrijft ze. Maar ze voelt ook dat er beweging komt. “Ik ben mezelf langzaam weer aan het terugvinden. En word ik elke dag weer wat sterker… to be continued…”
Grote betrokkenheid van fans
De reacties op haar bericht stromen binnen. Duizenden volgers betuigen hun steun en spreken hun bewondering uit voor haar kwetsbaarheid. “Wat dapper dat je deelt hoe zwaar het is geweest,” reageert iemand. Anderen schrijven hoezeer ze haar inspirerende manier van leven hebben gemist. Floortje’s boodschap raakt een snaar bij velen die zelf ook r0uwen of moeilijke tijden doormaken.
Terug naar zichzelf, op eigen tempo
De bekende presentatrice heeft altijd bewust gekozen voor diepgang en rust, zowel in haar programma’s als in haar persoonlijke leven. Haar keuze om zich terug te trekken uit het publieke oog was voor velen begrijpelijk – en haar openheid over het proces van verlies en herstel maakt haar des te menselijker.
Er is nog geen duidelijkheid over wanneer Floortje weer aan het werk gaat of nieuwe projecten zal starten, maar daar lijkt nu ook niet de nadruk op te liggen. “Gezondheid, r0uwverwerking en innerlijke balans” lijken voor haar nu het belangrijkst.
Een toekomst in opbouw
Dat ze de woorden “to be continued…” gebruikt, geeft hoop aan haar fans – en misschien ook aan zichzelf. Want al ligt het tempo lager dan voorheen, het vuur lijkt nog altijd in haar te branden. Misschien niet meer in de vorm van verre reizen of spectaculaire tv-projecten, maar wel in de vorm van innerlijke kracht en hernieuwde levenslust.
Een leven vieren, ondanks het gemis
De manier waarop Floortje met het verlies van haar vader omgaat, is tekenend voor haar karakter: ingetogen, echt en met liefde voor het leven. Het r0uwproces is nog lang niet afgerond, maar het feit dat ze opnieuw haar stem laat horen, is veelzeggend.
Met haar boodschap laat ze zien dat het oké is om stil te staan, om niet meteen door te razen. En dat herstel tijd kost – maar ook mogelijk is, stap voor stap.
Wil je op de hoogte blijven van Floortje Dessing en haar weg terug naar het scherm? Volg haar op Instagram en blijf verbonden. ❤️
De afgelopen dagen kreeg Jutta Leerdam te maken met een storm aan reacties. Niet alleen vanwege haar pijnlijke val op het ijs in Thialf, maar vooral door wat er daarna gebeurde. Waar de focus aanvankelijk lag op het sportieve drama, verschoof die al snel naar een randzaak: vermeend taalgebruik direct na haar crash. En juist dat zorgde voor felle discussies, verontwaardiging en uiteindelijk ook voor een reactie van Leerdam zelf.
Een dramatisch moment op het verkeerde moment
Tweede Kerstdag moest voor Jutta Leerdam een sportief hoogtepunt worden. In Thialf stond ze aan de start van haar favoriete afstand, met alles op alles gezet om zich rechtstreeks te plaatsen voor de Olympische Winterspelen in Milaan. De verwachtingen waren hoog, de druk was voelbaar, en de tribunes zaten vol.
Maar in de tweede bocht ging het mis. Leerdam verloor de controle, gleed weg en kwam hard in de kussens terecht. De klap was zichtbaar en de teleurstelling minstens zo groot. In één klap leek haar directe Olympische kwalificatie uit beeld te verdwijnen.
Na afloop verscheen ze zichtbaar aangeslagen voor de camera. Met tranen in haar ogen probeerde ze onder woorden te brengen wat er was gebeurd. Ze sprak over een gevoel alsof ze ergens op stond, alsof er iets op het ijs lag of alsof haar schaats een botte plek had. “Dit wil je gewoon niet,” zei ze. “Ik baal hier zó van.”
Het waren woorden die pasten bij een topsporter die weet wat er op het spel staat en die voelt dat een cruciaal moment haar door de vingers glipt.
Sportieve teleurstelling raakt op de achtergrond
Opvallend genoeg ging het publieke debat al snel nauwelijks meer over de sportieve gevolgen van de val. Terwijl het voor Leerdam zelf draait om training, kwalificatie en de hoop op een aanwijsplek voor de Spelen, verlegde een deel van het publiek de aandacht naar iets heel anders.
Onder videofragmenten van de NOS ontstonden discussies over wat Leerdam direct na haar val zou hebben geroepen. Meerdere kijkers meenden een woord te herkennen dat als kwetsend wordt ervaren. Dat leidde tot beschuldigingen en stevige reacties, waarbij sommigen vonden dat haar taalgebruik “niet kon”, zeker gezien haar voorbeeldfunctie.
Binnen korte tijd ging het niet meer over ijs, schaatsen of Olympische dromen, maar over interpretaties van lipbewegingen en flarden audio in een emotioneel moment.
Sociale media als vergrootglas
De situatie illustreert opnieuw hoe sportmomenten in het huidige medialandschap worden uitvergroot. Een valpartij duurt enkele seconden, maar de nasleep kan dagenlang voortduren. Op sociale media wordt elk beeld vertraagd, elk frame geanalyseerd en elke emotionele reactie onder een vergrootglas gelegd.
In het geval van Leerdam gebeurde dat op een moment van pure frustratie. Topsporters weten dat ze in beeld zijn, maar niemand kan garanderen dat elk woord in zo’n moment zorgvuldig wordt afgewogen. Juist die spanning tussen emotie en publieke beoordeling zorgt regelmatig voor discussie.
Toch vonden veel mensen het nodig dat Leerdam zich zou verantwoorden. En opmerkelijk genoeg deed ze dat ook.
Jutta Leerdam reageert zelf
Onder de bewuste video liet Leerdam zelf een reactie achter. Kort, duidelijk en zonder omhaal. Ze schreef dat ze niet het woord had gebruikt waarover werd gespeculeerd, maar iets anders had gezegd: “kak zooi”.
Met die uitleg wilde ze duidelijkheid scheppen en het misverstand uit de wereld helpen. Of die uitleg voor iedereen voldoende was, is een andere vraag. Maar feit is dat Leerdam zich genoodzaakt voelde om zich publiekelijk te verantwoorden voor iets wat zich afspeelde in een fractie van een seconde, vlak na een harde val.
Voor sommigen was dat al te veel aandacht voor een detail. Anderen vonden het juist goed dat ze reageerde en helderheid gaf. De meningen bleven verdeeld.
De menselijke kant van topsport
Wat in de discussie soms onderbelicht bleef, is de menselijke kant van het verhaal. Topsport draait om milliseconden, om perfectie, om jarenlange voorbereiding. Een fout, een glijder of een onzichtbaar detail op het ijs kan alles veranderen.
Leerdam wist op dat moment dat haar directe Olympische route op losse schroeven stond. De frustratie, het verdriet en de boosheid die daarbij komen kijken, zijn menselijk. Dat die emoties zich soms uiten in woorden die niet vooraf zijn gefilterd, is niet uitzonderlijk.
Toch lijkt de tolerantie daarvoor kleiner te worden, zeker bij sporters met een groot bereik en een bekend privéleven.
Extra aandacht door privécontext
Dat Leerdam extra onder een vergrootglas ligt, heeft ook te maken met haar bekendheid buiten de sport. Haar relatie met Jake Paul zorgt ervoor dat internationale ogen op haar gericht zijn. Tijdens de wedstrijd was Paul aanwezig op de tribune, zichtbaar betrokken en meeleven.
Die combinatie van topsport, media-aandacht en een bekend privéleven maakt dat elk moment – sportief of emotioneel – sneller viraal gaat. Voor Leerdam betekent dat dat fouten, teleurstellingen en emoties zelden alleen van haarzelf blijven.
Sportieve toekomst blijft leidend
Ondanks alle ophef blijft voor Leerdam één ding centraal staan: haar sportieve toekomst. De valpartij betekent niet automatisch het einde van haar Olympische droom. Ze kan nog hopen op een aanwijsplek, afhankelijk van prestaties, vorm en beslissingen van de bond.
Dat perspectief vraagt focus, rust en herstel – fysiek én mentaal. De dagen na de wedstrijd zullen in het teken staan van evaluatie, training en vooruitkijken, niet van sociale media.
Een bredere discussie
Het incident roept ook een bredere vraag op: hoeveel ruimte geven we topsporters om mens te zijn? Verwachten we altijd voorbeeldgedrag, zelfs in momenten van pijn en teleurstelling? En hoe eerlijk is het om iemand te beoordelen op een vermeend woord, terwijl de sportieve prestatie en context ondergesneeuwd raken?
Steeds vaker lijken sporters zich niet alleen te moeten verantwoorden voor wat ze doen, maar ook voor hoe hun emoties eruitzien, klinken of geïnterpreteerd worden.
Tot slot
Voor Jutta Leerdam was Tweede Kerstdag vooral een sportief drama. Een val, tranen en een onzeker vervolg richting Milaan. Dat dat moment werd overschaduwd door discussie over taalgebruik, zegt misschien meer over het huidige medialandschap dan over haarzelf.
Met haar korte reactie heeft ze geprobeerd de rust te herstellen. Of dat lukt, zal de komende dagen blijken. Eén ding is duidelijk: de focus mag dan even verschoven zijn, voor Leerdam zelf draait het nog altijd om het ijs, de stopwatch en de volgende kans.