Algemeen
Emotionele stilte binnen het koningshuis: Oranje familie zwaar getroffen…
Een dierbare metgezel: het koninklijk gezin neemt in stilte afscheid van hun trouwe labrador Nala
Sommige berichten raken je onverwacht diep. Zo’n moment deed zich voor toen onlangs naar buiten kwam dat het koninklijk gezin afscheid heeft moeten nemen van hun geliefde labrador Nala. Hoewel het moment zelf al enige tijd geleden plaatsvond, is het pas recent bevestigd door de Rijksvoorlichtingsdienst. Het nieuws raakt velen – niet alleen vanwege het dier zelf, maar vooral door het besef hoe belangrijk Nala was voor het dagelijks leven van koning Willem-Alexander, koningin Máxima en hun dochters Amalia, Alexia en Ariane.
Nala was niet zomaar een huisdier. Ze was een stille, maar constante metgezel. In periodes van drukte, reizen en publieke optredens, was zij degene die altijd thuis wachtte. Honden hebben die bijzondere gave: ze oordelen niet, vragen weinig, maar geven des te meer. Voor een gezin dat zo vaak onder het vergrootglas leeft, was Nala waarschijnlijk een baken van rust en huiselijkheid. Een vertrouwd gezicht, een kwispelende begroeting, een moment van gewoon samen zijn.
Herkenbaar verdriet
Wie ooit een huisdier heeft gehad, begrijpt wat dit soort verlies betekent. Een dier maakt deel uit van het gezin. Het is geen bezit, maar een karakter op zich, met een eigen ritme, voorkeuren en gewoontes. Misschien lag Nala graag in de ochtendzon of liep ze altijd mee tijdens wandelingen over het paleisterrein. Dergelijke herinneringen nestelen zich in je hart, en dat maakt het afscheid zo intens.
Voor het koninklijk gezin is het verlies van Nala bovendien niet de eerste keer dat ze dit verdriet moeten dragen. Eerder namen ze al afscheid van hun hond Skipper. Ook Skipper was jarenlang een vertrouwd onderdeel van hun dagelijkse leven. In moeilijke tijden bracht hij stabiliteit, in rustige tijden bracht hij gezelligheid. Zo’n verlies laat sporen na, hoe je het ook wendt of keert.
De betekenis van dieren in een gezin
Dieren hebben een bijzondere rol binnen gezinnen. Ze zorgen niet alleen voor gezelschap, maar leren kinderen ook wat zorg en verantwoordelijkheid betekenen. Ze bieden troost op moeilijke dagen en delen vreugde op de goede. Het verdriet dat volgt na het verlies van zo’n metgezel is dan ook universeel. Het maakt niet uit of je in een paleis woont of in een rijtjeshuis – de pijn is herkenbaar.
Voor prinses Amalia, prinses Alexia en prinses Ariane zal Nala ongetwijfeld een grote rol hebben gespeeld in hun jeugd. Een hond zoals Nala is er tijdens alledaagse momenten, verjaardagen, thuiskomsten en vakanties. En juist die aanwezigheid maakt het gemis zo voelbaar.
Een leven lang vriendschap
Wat een huisdier zo bijzonder maakt, is dat de band zich opbouwt door de jaren heen. Zonder woorden ontstaat er een vorm van begrip en vertrouwen die diep gaat. Een hond voelt haarfijn aan wanneer je blij bent, of juist verdrietig. Ze komt dichtbij als je stilte nodig hebt en danst vrolijk mee als je gelukkig bent. Het zijn geen grote gebaren, maar precies dat wat het leven kleur geeft.
De herinneringen die het koninklijk gezin aan Nala heeft, zullen ongetwijfeld gekoesterd worden. Die ene blik, dat geluid van pootjes op de vloer, het gewoontedier dat ze was – het blijft bij. Soms zacht aanwezig op de achtergrond, soms speels en vol leven. Dergelijke herinneringen raken nooit helemaal uit beeld. Ze blijven verweven in het ritme van het gezin.
Mambo, de vrolijke toypoedel
Naast het nieuws over Nala kwam er ook aandacht voor Mambo, het kleine hondje dat momenteel deel uitmaakt van het koninklijk huishouden. Deze toypoedel is geliefd bij koningin Máxima en wordt regelmatig gezien tijdens informele momenten. Mambo is een hondje met karakter – energiek, nieuwsgierig en zichtbaar aanhankelijk.
Toch werd Mambo onverwacht genoemd in een bredere maatschappelijke discussie over de gezondheid van bepaalde hondenrassen. In het programma Zembla werd gesproken over de impact van fokpraktijken op het welzijn van dieren. Hoewel Mambo hierin niet het centrale onderwerp was, werd zijn ras wel aangehaald als voorbeeld van hoe uiterlijke kenmerken soms ten koste kunnen gaan van welzijn.
Verantwoordelijkheid en invloed
Wanneer bekende personen zoals leden van het koninklijk huis bepaalde rassen kiezen, kan dat invloed hebben op de populariteit van zo’n ras. Mensen spiegelen zich aan hun voorbeelden, zeker als het gaat om keuzes die symbool staan voor warmte en gezinsgeluk. Juist daarom is het belangrijk dat er bewust wordt omgegaan met dierenwelzijn.
Instanties zoals Dier&Recht en het LICG benadrukken het belang van een gezonde start voor elk dier. Uiterlijk mag nooit belangrijker zijn dan welzijn. Een fitte, blije hond is uiteindelijk altijd mooier dan een hond met fysieke ongemakken. Het is goed dat deze gesprekken worden gevoerd, want dieren verdienen het allerbeste.
Dierenwelzijn en bewust kiezen
Voor wie overweegt een hond in huis te nemen, is het tegenwoordig makkelijker dan ooit om goed geïnformeerd te kiezen. Er zijn talloze bronnen, dierenartsen en opvangcentra die advies kunnen geven over welk type hond past bij jouw levensstijl. Of je nu graag lange wandelingen maakt, of juist op zoek bent naar een rustige gezelschapshond – voor iedereen is er een passende metgezel.
Het is belangrijk om verder te kijken dan alleen het uiterlijk. Een hond is geen accessoire, maar een levend wezen met behoeften, gevoelens en karakter. Wie bewust kiest, legt de basis voor een liefdevolle relatie die jaren kan meegaan.
Oprechte liefde en onvervangbare herinneringen
Wat het koninklijk gezin op dit moment voelt, is iets wat velen herkennen. De stilte in huis na het wegvallen van een trouwe viervoeter. De lege plek bij de deur. Het ontbreken van dat vrolijke welkom bij thuiskomst. Die kleine, dagelijkse momenten die nu ineens anders zijn. En tegelijk: de warme herinneringen die blijven.
In Mambo vinden koning Willem-Alexander, koningin Máxima en hun dochters vast opnieuw vreugde, troost en een vleugje luchtigheid. Elk dier is anders, maar ze dragen allemaal bij aan het thuisgevoel. Ze brengen liefde op hun eigen unieke manier, simpelweg door er te zijn.
Een band die blijft bestaan
Het mooie van de band met een huisdier is dat deze zich vastzet in je hart. Zelfs wanneer ze er fysiek niet meer zijn, blijven ze dichtbij. In herinneringen, in gewoontes, in de kleine momenten die ooit vanzelfsprekend waren. Dieren geven ons liefde zonder voorwaarden. En juist die liefde laat sporen na die niet vervagen.
Of je nu een vorstin bent of een gewone burger – liefde voor een huisdier is universeel. Het is een vorm van genegenheid die grenzen overstijgt. En dat maakt verhalen zoals die van Nala zo waardevol. Ze herinneren ons eraan dat we allemaal dezelfde emoties delen.
Roy en Annick opnieuw in spannende periode: MRI-scan zet gezin onder druk, maar liefde houdt hen overeind
Voor Roy en Annick, het geliefde stel dat Nederland leerde kennen in seizoen 9 van Over Mijn Lijk, breekt opnieuw een wekenlange periode van spanning aan. Waar de meeste stellen vooral uitkijken naar rust en stabiliteit, leven Roy en Annick iedere zes maanden met een terugkerende golf van stress: de onvermijdelijke MRI-scan die moet laten zien hoe Roy’s gezondheid ervoor staat.
Deze onderzoeken behoren inmiddels tot hun leven, maar dat maakt het niet minder zwaar. De onzekerheid, de zenuwen en de constante angst voor nieuwe ontwikkelingen drukken op hun dagelijks bestaan — en op hun relatie.
Dat Annick en Roy eerlijk zijn over hun emoties, is altijd een van de redenen geweest dat zo veel kijkers zich met hen verbonden voelen. Ook nu deelt Annick openhartig hoe het eraan toegaat binnen hun gezin, in de dagen voorafgaand aan weer zo’n allesbepalende scan.
Een foto die alles zegt: glimlach, liefde en spanning
Op Instagram plaatste Annick een recente foto van Roy. Ze zitten samen aan tafel in een restaurant, alsof ze een moment van ontspanning proberen te vinden te midden van alle spanning.
Bij de foto schrijft Annick een liefdevolle, maar ook eerlijke boodschap:
“Handsome.”
Het is een warm compliment, een moment van tederheid tussen alle zorgen door. Maar direct daarna geeft ze openlijk toe dat de spanning in huis voelbaar is.
“Ook al plak ik je in deze stressvolle tijd voor de MRI soms achter het behang. Maar dat is prima, want dat doen we nou eenmaal de tijd voor de MRI.”
Met die woorden laat Annick zien hoe zij – en waarschijnlijk veel andere partners van mensen met een ernstige z!ekte – balanceren tussen liefde, zorgen en irritatie. De dagen voorafgaand aan een scan zijn extra scherp, extra geladen, extra vermoeiend. Kleine dingen worden groot, emoties worden sneller uitgesproken en iedereen voelt dat er iets dreigt.
Niet omdat er ruzie is, maar omdat angst zich een plek zoekt in het dagelijks leven.
Het leven met een hersentumor: hoop en onzekerheid tegelijk
Roy leeft al jaren met een hersentumor, iets waar Nederland getuige van werd toen hij in 2022 deelnam aan Over Mijn Lijk. Hij maakte enorme indruk met zijn kalmte, humor en nuchterheid, zelfs op de zwaarste momenten. Annick maakte minstens zoveel indruk: zij was en is zijn rots, zijn steun, maar ook de persoon die zichtbaar meeleeft, lijdt en tegelijk overeind blijft staan.
Begin 2023 kwam er een nieuwe schok toen er tijdens een scan een extra plekje werd ontdekt. Dat nieuws sloeg bij het stel – en bij de fans die hen volgden – in als een bom.
Maar maanden later kwam er onverwacht goed nieuws. Annick schreef toen opgelucht:
“Het plekje is verdwenen, bizar! We moeten dit even verwerken… wat een stress hebben wij gehad.”
Het was een van die momenten waarop hoop en onzekerheid elkaar afwisselen op een manier die alleen mensen kennen die in vergelijkbare situaties leven.
Ze voegde er ook eerlijk aan toe:
“Ook al weten we dat Roy niet genezen kan worden verklaard, dit voelt als een groot geluk en opnieuw een kans om samen nog heel mooie herinneringen te maken.”
Dat is de realiteit waar zij al jaren mee leven: elke goede uitslag is een extra hoofdstuk. En elke scan kan een nieuwe wending betekenen.
De terugkerende scans: een ritueel vol spanning
Elke zes maanden moet Roy naar het z!ekenhuis voor een nieuwe MRI. Het is een terugkerend ritueel waar hij nooit aan went, hoe vaak het ook gebeurt. Een MRI staat symbool voor het hele leven dat op pauze wordt gezet — totdat de uitslag bekend is.
Voor veel mensen is het moeilijk voor te stellen hoe intensief zo’n terugkerende cyclus is. Voor Roy en Annick is het een patroon geworden dat hun leven in stukken hakt:
-
Periode van relatieve rust, waarin ze proberen te genieten van het leven en mooie herinneringen maken.
-
Periode van groeiende spanning, wanneer de datum van de scan dichterbij komt.
-
De dag van de uitslag, die alles op zijn kop kan zetten.
-
De emotionele nasleep, waarin hoop, verdriet, opluchting en vermoeidheid elkaar afwisselen.
Annick benoemt het openlijk: in die stressvolle dagen kunnen ze elkaar soms moeilijk verdragen. Een logische reactie, die past bij mensen die onder hoge druk leven. Maar tegelijkertijd is er altijd liefde — en humor — die hen weer bij elkaar brengt.
Herkenning bij duizenden volgers
Onder Annicks bericht verschenen onmiddellijk talloze reacties van volgers die de spanning herkennen. Mensen die zelf leven met een ernstige z!ekte, of partners die iedere scan meebeleven alsof het een examen is waar hun toekomst vanaf hangt, lieten massaal steunbetuigingen achter.
Sommigen schreven:
-
“Deze periode is altijd de zwaarste. Jullie doen het zó goed.”
-
“De scanstress is herkenbaar. Denk aan jullie.”
-
“Wat een liefde spreekt eruit, ondanks alles.”
Voor veel mensen is het een troost om te zien dat ook anderen moeite hebben met het evenwicht tussen liefde en onzekerheid. Dat niet alleen zij af en toe botsen of moe zijn. Dat het menselijk is.
Roy blijft strijdbaar – maar de spanning blijft reëel
Roy zelf is altijd open geweest over zijn situatie, maar ook over zijn veerkracht. Hij probeert te genieten van alles wat wél kan, en dat laat hij nog steeds zien op sociale media. Zijn lach is vaak breed, zijn humor onverminderd aanwezig. Toch is de aankomende MRI nooit ‘gewoon’.
Het is een moment van waarheid. Een moment dat bepaalt hoe hun toekomst eruitziet — voor de komende maanden, of soms langer.
Annick laat in haar bericht doorschemeren dat ze samen proberen lichtheid te vinden in die zware dagen. Een etentje, een foto, een compliment, een grap. Maar onder die glimlach ligt altijd het besef dat er een moeilijke dag nadert.
Het verhaal van Roy en Annick raakt nog altijd veel mensen
Sinds hun deelname aan Over Mijn Lijk worden Roy en Annick door veel mensen gevolgd. Niet alleen omdat hun verhaal aangrijpend is, maar vooral omdat hun liefde zo zichtbaar en oprecht is. Ze laten zien dat je samen door donkere periodes kunt gaan zonder perfect te zijn. Dat het oké is om gespannen te zijn. Om te botsen. Om bang te zijn.
Maar vooral laten ze zien hoe je tegelijkertijd kunt blijven genieten.
De manier waarop ze hun leven delen blijft voor veel kijkers inspirerend. Hun openheid raakt mensen. Hun eerlijkheid geeft moed.
De kracht van kleine geluksmomenten
Terwijl de zware scanperiode aanbreekt, blijven Roy en Annick zoeken naar mooie momenten. Een etentje, een foto, een liefdevolle blik. Dat zijn de lichtpuntjes die hun relatie en gezin overeind houden.
De komende weken zullen opnieuw spannend worden. Maar als één ding duidelijk is, dan is het wel dat Roy en Annick samen sterker staan dan ooit — ook al is de weg die zij bewandelen allesbehalve eenvoudig.