Algemeen
Eerste foto’s van graf paus Franciscus vrijgegeven na privébegrafenis
De laatste rustplaats van paus Franciscus: eenvoudig, betekenisvol en trouw aan zijn levensmissie
Na een pontificaat van meer dan tien jaar is paus Franciscus op 88-jarige leeftijd 0verleden. Zijn 0verlijden markeert het einde van een tijdperk binnen de katholieke kerk – een periode die gekenmerkt werd door eenvoud, betrokkenheid en een open houding naar de wereld. Inmiddels zijn ook de eerste foto’s verschenen van zijn laatste rustplaats, en die beelden vertellen misschien wel meer over zijn nalatenschap dan duizend woorden kunnen.
Een vredig einde in het Sint-Martha-huis
Paus Franciscus stierf op maandag in alle rust in zijn kamer in het Sint-Martha-huis, waar hij sinds het begin van zijn pauschap woonde. In tegenstelling tot eerdere pausen, die het apostolisch paleis bewoonden, koos Franciscus bewust voor eenvoud. Hij verbleef liever in een klein pension, waar hij het personeel dagelijks groette en het leven deelde met anderen.
Het 0verlijden werd bekendgemaakt door kardinaal Kevin Farrell, camerlengo van de Heilige Stoel, die in een emotionele verklaring zei:
“Lieve broeders en zusters, met diepe droefheid moet ik jullie het 0verlijden van onze Heilige Vader Franciscus melden. Om 7.35 uur vanochtend is de bisschop van Rome, Franciscus, teruggekeerd naar het huis van de Vader.”
In zijn toespraak roemde Farrell het leven van Franciscus als een voorbeeld van trouw, moed en universele liefde – vooral voor hen die vaak vergeten worden: de armen, de zieken, de vluchtelingen, de eenzamen. Zijn woorden raakten wereldwijd miljoenen mensen die zich de eenvoud en warmte van deze paus zullen blijven herinneren.
Een massaal afscheid op het Sint-Pietersplein
Drie dagen na zijn 0verlijden werd in Rome een indrukwekkende openbare begrafenismis gehouden. Meer dan 250.000 mensen verzamelden zich op het Sint-Pietersplein – gelovigen, wereldleiders, geestelijken en gewone mensen die zich geraakt voelden door zijn woorden en daden. Het plein vulde zich met gebeden, kaarsen en stilte, afgewisseld door momenten van gezang en herinnering.
De dienst werd geleid door kardinalen en bisschoppen van over de hele wereld. De sfeer was ingetogen, maar doordrenkt van dankbaarheid. Kinderen droegen bloemen, er werd voorgelezen uit Franciscus’ encycliek Laudato Si’, en in talloze talen werd zijn naam met respect uitgesproken.
Een andere rustplaats dan verwacht
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is voor pausen, werd Franciscus niet bijgezet onder de Sint-Pietersbasiliek, waar onder anderen Johannes Paulus II en Benedictus XVI rusten. In plaats daarvan koos hij voor een bescheiden plek in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een kerk die hij vaak bezocht tijdens zijn pontificaat.
De keuze voor deze locatie was geen toeval. Franciscus had een diepe devotie voor Maria, de moeder van Jezus, en beschouwde deze basiliek als een plek van troost en gebed. Bij belangrijke reizen bad hij er, bij moeilijke momenten zocht hij er stilte, en op feestdagen kwam hij er graag in de vroege ochtend zonder veel omhaal.
Een graf vol symboliek
Zijn laatste rustplaats weerspiegelt de waarden waarvoor paus Franciscus zijn hele leven stond. Op de eenvoudige grafsteen prijkt enkel het woord “Franciscus” in Latijnse letters. Er ligt één witte roos op het graf – geen bloemenzee, geen goud, geen groots monument.
Boven het graf hangt een kopie van het borstkruis dat hij dagelijks droeg, symbool van zijn verbondenheid met de armen en de eenvoud van het evangelie. Er schijnt een warm licht op de plek, wat zorgt voor een serene sfeer waarin bezoekers stil kunnen reflecteren.
Sinds de begrafenis komen dagelijks rouwenden langs om in stilte hun respect te betuigen. Geen fanfare, geen toespraken – alleen stilte, gebed en herinnering.
Eenvoud als bewuste keuze
Volgens het Amerikaanse PBS News was de keuze voor deze bescheiden grafplek een directe wens van Franciscus zelf. Hij wilde dat zijn graf niet het middelpunt van de aandacht zou zijn, maar dat de aandacht gericht moest blijven op Maria en op de boodschap van het geloof.
“Zijn hele leven stond in het teken van anderen, niet van zichzelf,” zei aartsbisschop Rolandas Makrickas eerder. “Hij wilde niet herdacht worden als leider, maar als dienaar. Als broer onder broeders.”
Het past bij de man die liever in een pension woonde dan in een paleis, die zijn schoenen zelf poetste, en die altijd zei dat de kerk een veldhospitaal moest zijn voor wie gewond is.
Een geestelijke erfenis die blijft
Met het 0verlijden van paus Franciscus verliest de wereld niet alleen een kerkleider, maar ook een moreel kompas. Hij sprak zich uit tegen ongelijkheid, milieuschade, uitbuiting en uitsluiting. Hij vroeg aandacht voor vluchtelingen, voor de klimaatcrisis, en voor mensen aan de rand van de samenleving.
Zijn woorden, maar vooral zijn daden, hebben talloze mensen geïnspireerd. Hij bezocht vluchtelingenkampen in Griekenland, omhelsde zieken in achterbuurten van Brazilië, en riep herhaaldelijk op tot compassie in plaats van oordeel. Hij brak met tradities als dat nodig was, maar altijd met het oog op liefde en rechtvaardigheid.
Een paus die de wereld dichterbij bracht
Wat paus Franciscus zo bijzonder maakte, was zijn vermogen om verbinding te leggen tussen kerk en samenleving. Hij sprak op een manier die mensen raakte – eenvoudig, oprecht, en zonder omwegen. Zijn taal was niet die van dogma’s, maar van het hart.
Zijn beroemde uitspraak “Wie ben ik om te oordelen?” werd wereldwijd gezien als een teken van openheid, zeker binnen een instituut dat lange tijd als afstandelijk werd ervaren. Daarmee gaf hij velen het gevoel dat er weer ruimte was voor dialoog, voor menselijkheid, voor een geloof dat niet sluit, maar opent.
Een afscheid dat spreekt
De foto’s van het graf van paus Franciscus gaan inmiddels de wereld over. Mensen delen ze op sociale media, niet om te sensationaliseren, maar om te laten zien hoe soberheid en betekenis samen kunnen gaan. Geen praalgraf, geen marmeren beelden, geen pompeuze teksten – alleen een naam, een bloem, en een kruis.
En juist dat raakt mensen. Het is het ultieme bewijs dat Franciscus tot het einde trouw is gebleven aan zijn boodschap: bescheidenheid is geen zwakte, maar kracht. In een wereld die vaak draait om macht en uiterlijk vertoon, koos hij voor eenvoud en oprechte aandacht.
Pope Francis' tomb in a niche in the Basilica of St. Mary Major can now be visited by the faithful, as the Church commemorates the late Pope with the second day of the Novemdiales, or 'nine days' of mourning. pic.twitter.com/AyhukxUtmV
— Vatican News (@VaticanNews) April 27, 2025
Conclusie: een levensverhaal dat blijft inspireren
Het graf van paus Franciscus is geen toeristische trekpleister, maar een plaats van bezinning, stilte en inspiratie. Zijn leven was een voorbeeld van hoe leiderschap ook dienstbaar kan zijn, hoe grootsheid kan schuilen in kleinheid, en hoe liefde voor de ander de essentie is van het geloof.
Zijn laatste rustplaats is daarmee niet alleen een graf, maar een levend symbool van alles waarvoor hij stond. En zolang zijn woorden en daden voortleven in mensen die compassie, eenvoud en rechtvaardigheid nastreven, is zijn nalatenschap springlevend.
Nieuwe coronavariant ‘Stratus’ in opmars: experts waarschuwen voor één opvallend symptoom
Hoewel de grote coronagolven inmiddels achter ons liggen en het dagelijks leven weer volledig is opgepakt, is het virus zelf nooit helemaal verdwenen. Het blijft veranderen, rondgaan en nieuwe varianten vormen. De nieuwste variant die inmiddels in Nederland de kop opsteekt, draagt de naam Stratus – en experts merken dat deze versie van het virus zich net iets anders gedraagt dan eerdere varianten.
Volgens wetenschappers en huisartsen is vooral één symptoom opvallend dominant aanwezig. En dat kan ervoor zorgen dat mensen het nog sneller verwarren met een gewone verkoudheid.
Steeds meer telefoontjes naar huisartsen
Veel huisartsen merken dat de telefoon de afgelopen weken vaker rinkelt. Mensen melden zich met klachten die sterk lijken op een verkoudheid: een wattenhoofd, hoesten, een verstopte neus. Toch valt op dat het iets te vroeg is voor de echte wintergriep.
Volgens deskundigen is er een duidelijke oorzaak voor deze nieuwe opstoot aan klachten: de opmars van Stratus, een Omikron-achtige variant die zich momenteel snel verspreidt in Nederland.
Chantal Rovers, hoogleraar Uitbraken van Infectiez!ekten aan het Radboudumc, benadrukt dat het patroon anders is dan bij een klassieke seizoensgriep:
“We zien klachten die typisch zijn voor corona, maar net een tikje anders. Vooral keelpijn en heesheid worden opvallend vaak genoemd.”
Deze symptomen springen eruit en worden zo vaak gemeld dat onderzoekers vermoeden dat Stratus met name invloed heeft op de bovenste luchtwegen.
Het belangrijkste signaal volgens artsen
Waar eerdere varianten vooral gekenmerkt werden door koorts, spierpijn en reukverlies, is dat bij Stratus anders. Het symptoom dat nu het vaakst genoemd wordt en door meerdere experts naar voren wordt geschoven als waarschuwingssignaal, is:
– Een kriebelende, pijnlijke of extreem droge keel
Dr. Kaywaan Khan, arts en oprichter van de Hannah London Clinic, ziet dezelfde trend in Groot-Brittannië en vertelt:
“Een geïrriteerde keel die zomaar ontstaat en aanhoudt, is het belangrijkste signaal dat je mogelijk met meer te maken hebt dan een normale verkoudheid. De kans dat het om corona gaat, is dan groot.”
Bij veel patiënten is de keelpijn het eerste symptoom, nog voordat andere klachten ontstaan. Sommigen blijven zelfs dagenlang alleen met die keelpijn rondlopen, zonder andere signalen.
Hoe wijdverbreid is Stratus inmiddels?
Volgens nieuwe cijfers van het RIVM is Stratus op dit moment al de meest voorkomende variant in Nederland. Ook in landen om ons heen, zoals Duitsland, Frankrijk en België, duikt de variant steeds vaker op. Aan de overkant van de oceaan zien de Verenigde Staten hetzelfde patroon.
De Europese gezondheidsdienst ECPC volgt Stratus nauwlettend. Vooralsnog lijkt de variant niet ernstiger te zijn dan eerdere Omikronvarianten, maar experts waarschuwen dat het virus altijd blijft muteren – en dat waakzaamheid daarom nodig blijft.
Vaccinatie: werkt de prik nog tegen Stratus?
In Nederland kunnen mensen vanaf 60 jaar en volwassenen met een kwetsbare gezondheid sinds enkele weken opnieuw een coronavaccinatie halen. De vraag die veel mensen bezighoudt: werkt de prik nog wel tegen deze nieuwe variant?
Volgens viroloog Rovers is het antwoord voorzichtig positief:
“Omdat Stratus een Omikronvariant is, is de verwachting dat de beschikbare vaccins bescherming bieden.”
Ze benadrukt dat het vooral gaat om bescherming tegen ernstige z!ekte en z!ekenhuisopnames – precies waarvoor de vaccinaties bedoeld zijn. Ondanks dat corona voor veel mensen milder verloopt dan in de beginjaren, worden er nog steeds patiënten opgenomen in z!ekenhuizen.
Waarom een prik nog steeds zinvol kan zijn
Veel mensen voelen minder urgentie om zich te laten vaccineren, maar volgens Rovers is dat niet verstandig voor risicogroepen.
Het virus blijft evolueren, net zoals het griepvirus dat elk jaar doet. Door die voortdurende veranderingen kan een nieuwe prik extra bescherming bieden:
“We hebben wel immuniteit opgebouwd, maar dat betekent niet dat we volledig beschermd zijn. Bij ouderen en kwetsbare mensen neemt de weerstand sneller af. Een nieuwe vaccinatie kan de afweer juist versterken.”
Elk jaar wordt opnieuw bekeken of een nieuwe vaccinatiecampagne nodig is. Wereldwijd volgt men daarbij dezelfde lijn: mensen die kwetsbaar zijn, worden aangeraden om de bescherming op peil te houden.
Waarom nu zoveel keelpijn door Stratus?
Dat vooral de keel wordt getroffen, heeft volgens experts te maken met de manier waarop Omikronvarianten zich hechten aan cellen in de bovenste luchtwegen. De virusdeeltjes blijven vaker hangen in de keel, neus en mond, in plaats van dieper in de longen.
Dit verklaart:
-
De veelgehoorde heesheid
-
De droge hoest
-
De branderige of kriebelende keel
-
Het gevoel van een rasp of schuurpapier in de keel
Sommige patiënten zeggen zelfs dat dit de ergste keelvariant is die ze sinds het begin van de pandemie hebben ervaren.
Hoe onderscheid je Stratus van een gewone verkoudheid?
Het blijft lastig, want de klachten lijken enorm op elkaar. Toch zijn er signalen waarbij je extra alert kunt zijn:
1. Plotse, scherpe keelpijn zonder waarschuwing
Veel mensen krijgen binnen enkele uren een rauwe, pijnlijke keel.
2. Heesheid die niet past bij een normale verkoudheid
De stem valt soms weg of klinkt dagenlang schor.
3. Weinig tot geen koorts
Opvallend genoeg lijkt koorts minder vaak voor te komen bij Stratus.
4. Snelle en extreme vermoeidheid
Zonder duidelijke reden compleet uitgeput zijn, blijft een bekend coronaverschijnsel.
5. Hoestbuien of kriebelhoest die aanhouden
Ook zonder slijm of snotneus.
Wanneer je deze combinatie van klachten hebt, is de kans aanwezig dat het corona betreft – al is testen niet meer de standaard zoals vroeger.
Wat kun je zelf doen om besmetting te voorkomen?
De bekende maatregelen blijven effectief, ook bij Stratus:
-
Regelmatig handen wassen
-
Ruimtes goed ventileren
-
Thuisblijven bij ernstige klachten
-
Afstand houden als je kwetsbare mensen bezoekt
Daarnaast worden ouderen en mensen met een verzwakte gezondheid geadviseerd om de vaccinatie te halen wanneer dat mogelijk is.
Corona blijft onder ons – maar in mildere vormen
Hoewel het virus nooit helemaal zal verdwijnen, heeft de wereld inmiddels meer immuniteit, betere behandelingen en minder ernstige varianten. Dat betekent gelukkig dat de grote golven van vroeger niet zomaar terugkeren.
Toch benadrukken experts dat het virus wel degelijk nog rondgaat en dat vooral kwetsbare groepen rekening moeten houden met gezondheidsrisico’s.
Stratus is daar opnieuw een reminder van: het virus verandert, maar is niet weg. Door alert te blijven op symptomen – vooral die opvallende keelpijn – kunnen mensen sneller herkennen wat er speelt en zichzelf én anderen beschermen.