Algemeen
Eerste foto’s van graf paus Franciscus vrijgegeven na privébegrafenis
De laatste rustplaats van paus Franciscus: eenvoudig, betekenisvol en trouw aan zijn levensmissie
Na een pontificaat van meer dan tien jaar is paus Franciscus op 88-jarige leeftijd 0verleden. Zijn 0verlijden markeert het einde van een tijdperk binnen de katholieke kerk – een periode die gekenmerkt werd door eenvoud, betrokkenheid en een open houding naar de wereld. Inmiddels zijn ook de eerste foto’s verschenen van zijn laatste rustplaats, en die beelden vertellen misschien wel meer over zijn nalatenschap dan duizend woorden kunnen.
Een vredig einde in het Sint-Martha-huis
Paus Franciscus stierf op maandag in alle rust in zijn kamer in het Sint-Martha-huis, waar hij sinds het begin van zijn pauschap woonde. In tegenstelling tot eerdere pausen, die het apostolisch paleis bewoonden, koos Franciscus bewust voor eenvoud. Hij verbleef liever in een klein pension, waar hij het personeel dagelijks groette en het leven deelde met anderen.
Het 0verlijden werd bekendgemaakt door kardinaal Kevin Farrell, camerlengo van de Heilige Stoel, die in een emotionele verklaring zei:
“Lieve broeders en zusters, met diepe droefheid moet ik jullie het 0verlijden van onze Heilige Vader Franciscus melden. Om 7.35 uur vanochtend is de bisschop van Rome, Franciscus, teruggekeerd naar het huis van de Vader.”
In zijn toespraak roemde Farrell het leven van Franciscus als een voorbeeld van trouw, moed en universele liefde – vooral voor hen die vaak vergeten worden: de armen, de zieken, de vluchtelingen, de eenzamen. Zijn woorden raakten wereldwijd miljoenen mensen die zich de eenvoud en warmte van deze paus zullen blijven herinneren.
Een massaal afscheid op het Sint-Pietersplein
Drie dagen na zijn 0verlijden werd in Rome een indrukwekkende openbare begrafenismis gehouden. Meer dan 250.000 mensen verzamelden zich op het Sint-Pietersplein – gelovigen, wereldleiders, geestelijken en gewone mensen die zich geraakt voelden door zijn woorden en daden. Het plein vulde zich met gebeden, kaarsen en stilte, afgewisseld door momenten van gezang en herinnering.
De dienst werd geleid door kardinalen en bisschoppen van over de hele wereld. De sfeer was ingetogen, maar doordrenkt van dankbaarheid. Kinderen droegen bloemen, er werd voorgelezen uit Franciscus’ encycliek Laudato Si’, en in talloze talen werd zijn naam met respect uitgesproken.
Een andere rustplaats dan verwacht
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is voor pausen, werd Franciscus niet bijgezet onder de Sint-Pietersbasiliek, waar onder anderen Johannes Paulus II en Benedictus XVI rusten. In plaats daarvan koos hij voor een bescheiden plek in de Basiliek van Santa Maria Maggiore, een kerk die hij vaak bezocht tijdens zijn pontificaat.
De keuze voor deze locatie was geen toeval. Franciscus had een diepe devotie voor Maria, de moeder van Jezus, en beschouwde deze basiliek als een plek van troost en gebed. Bij belangrijke reizen bad hij er, bij moeilijke momenten zocht hij er stilte, en op feestdagen kwam hij er graag in de vroege ochtend zonder veel omhaal.
Een graf vol symboliek
Zijn laatste rustplaats weerspiegelt de waarden waarvoor paus Franciscus zijn hele leven stond. Op de eenvoudige grafsteen prijkt enkel het woord “Franciscus” in Latijnse letters. Er ligt één witte roos op het graf – geen bloemenzee, geen goud, geen groots monument.
Boven het graf hangt een kopie van het borstkruis dat hij dagelijks droeg, symbool van zijn verbondenheid met de armen en de eenvoud van het evangelie. Er schijnt een warm licht op de plek, wat zorgt voor een serene sfeer waarin bezoekers stil kunnen reflecteren.
Sinds de begrafenis komen dagelijks rouwenden langs om in stilte hun respect te betuigen. Geen fanfare, geen toespraken – alleen stilte, gebed en herinnering.
Eenvoud als bewuste keuze
Volgens het Amerikaanse PBS News was de keuze voor deze bescheiden grafplek een directe wens van Franciscus zelf. Hij wilde dat zijn graf niet het middelpunt van de aandacht zou zijn, maar dat de aandacht gericht moest blijven op Maria en op de boodschap van het geloof.
“Zijn hele leven stond in het teken van anderen, niet van zichzelf,” zei aartsbisschop Rolandas Makrickas eerder. “Hij wilde niet herdacht worden als leider, maar als dienaar. Als broer onder broeders.”
Het past bij de man die liever in een pension woonde dan in een paleis, die zijn schoenen zelf poetste, en die altijd zei dat de kerk een veldhospitaal moest zijn voor wie gewond is.
Een geestelijke erfenis die blijft
Met het 0verlijden van paus Franciscus verliest de wereld niet alleen een kerkleider, maar ook een moreel kompas. Hij sprak zich uit tegen ongelijkheid, milieuschade, uitbuiting en uitsluiting. Hij vroeg aandacht voor vluchtelingen, voor de klimaatcrisis, en voor mensen aan de rand van de samenleving.
Zijn woorden, maar vooral zijn daden, hebben talloze mensen geïnspireerd. Hij bezocht vluchtelingenkampen in Griekenland, omhelsde zieken in achterbuurten van Brazilië, en riep herhaaldelijk op tot compassie in plaats van oordeel. Hij brak met tradities als dat nodig was, maar altijd met het oog op liefde en rechtvaardigheid.
Een paus die de wereld dichterbij bracht
Wat paus Franciscus zo bijzonder maakte, was zijn vermogen om verbinding te leggen tussen kerk en samenleving. Hij sprak op een manier die mensen raakte – eenvoudig, oprecht, en zonder omwegen. Zijn taal was niet die van dogma’s, maar van het hart.
Zijn beroemde uitspraak “Wie ben ik om te oordelen?” werd wereldwijd gezien als een teken van openheid, zeker binnen een instituut dat lange tijd als afstandelijk werd ervaren. Daarmee gaf hij velen het gevoel dat er weer ruimte was voor dialoog, voor menselijkheid, voor een geloof dat niet sluit, maar opent.
Een afscheid dat spreekt
De foto’s van het graf van paus Franciscus gaan inmiddels de wereld over. Mensen delen ze op sociale media, niet om te sensationaliseren, maar om te laten zien hoe soberheid en betekenis samen kunnen gaan. Geen praalgraf, geen marmeren beelden, geen pompeuze teksten – alleen een naam, een bloem, en een kruis.
En juist dat raakt mensen. Het is het ultieme bewijs dat Franciscus tot het einde trouw is gebleven aan zijn boodschap: bescheidenheid is geen zwakte, maar kracht. In een wereld die vaak draait om macht en uiterlijk vertoon, koos hij voor eenvoud en oprechte aandacht.
Pope Francis' tomb in a niche in the Basilica of St. Mary Major can now be visited by the faithful, as the Church commemorates the late Pope with the second day of the Novemdiales, or 'nine days' of mourning. pic.twitter.com/AyhukxUtmV
— Vatican News (@VaticanNews) April 27, 2025
Conclusie: een levensverhaal dat blijft inspireren
Het graf van paus Franciscus is geen toeristische trekpleister, maar een plaats van bezinning, stilte en inspiratie. Zijn leven was een voorbeeld van hoe leiderschap ook dienstbaar kan zijn, hoe grootsheid kan schuilen in kleinheid, en hoe liefde voor de ander de essentie is van het geloof.
Zijn laatste rustplaats is daarmee niet alleen een graf, maar een levend symbool van alles waarvoor hij stond. En zolang zijn woorden en daden voortleven in mensen die compassie, eenvoud en rechtvaardigheid nastreven, is zijn nalatenschap springlevend.
Kijkcijfers Eén tegen 100 blijven dalen: hoe lang houdt RTL 4 het nog vol?
Het spelprogramma Eén tegen 100, al jaren een vertrouwde titel op televisie, kampt met steeds lagere kijkcijfers. Ondanks de strategische verhuizing naar de zaterdagavond weet het programma, gepresenteerd door Caroline Tensen, het publiek niet meer in dezelfde mate aan zich te binden. De daling is inmiddels zo sterk dat het programma onder de prestaties van VriendenLoterij Miljonairs duikt — een show die eerder al van de buis verdween vanwege tegenvallende cijfers.
Het roept een steeds dringender vraag op: is Eén tegen 100 bezig aan zijn laatste hoofdstuk op RTL 4?
Tv-kenner Victor Vlam: “Het zijn desastreuze cijfers”
Mediakenner Victor Vlam neemt geen blad voor de mond in zijn podcast Victor Duidt TV. Volgens hem gaat het niet om een lichte daling, maar om een structureel probleem dat al jaren zichtbaar is.
“De kijkcijfers zijn echt desastreus,” zegt hij, terwijl hij verwijst naar de gloriedagen van het programma. “In 2012 en 2013 scoorde Eén tegen 100 zelfs beter dan Miljoenenjacht. Dat is bijna niet voor te stellen als je ziet waar het nu staat.”
Waar het programma vroeger moeiteloos honderdduizenden kijkers aan zich bond, lukt het tegenwoordig nog maar om een derde daarvan vast te houden. Het is een trend die volgens Vlam niet van de ene op de andere dag is ontstaan.
“Er zijn vernieuwingen doorgevoerd, er is gesleuteld aan de formule, maar niets heeft kunnen voorkomen dat de neerwaartse lijn doorzette. En nu wordt het pijnlijk zichtbaar.”
Zoeken naar nieuwe richtingen: is het einde van het programma in zicht?
Volgens Vlam is niet alleen RTL 4 aan het kijken naar oplossingen, maar vooral ook de Postcode Loterij, de vaste partner van het programma. Hij ziet duidelijke signalen dat er wordt nagedacht over een opvolger.
“Nieuwe formats zoals Schat Je Rijk met Humberto Tan en In de Ring met Linda de Mol verschijnen niet voor niets. Dat soort titels komen er omdat men voelt dat er beweging moet komen.”
Hij noemt het programma zelfs “op”, een term die aangeeft dat de formule misschien zijn maximale houdbaarheid heeft bereikt. En dat heeft mogelijk gevolgen voor de rol van Caroline Tensen.
Staat Caroline Tensen op een keerpunt in haar carrière?
Hoewel Caroline Tensen jarenlang één van de vaste gezichten was in verschillende spelshows, denkt Vlam dat zij nu op een punt komt waarop er minder vanzelfsprekend kansen liggen.
“Ze is een presentatrice met charisma, maar je ziet dat haar tv-carrière richting een eindfase beweegt,” zegt hij. “Dat gebeurt bij veel bekende namen. Wendy van Dijk heeft het eerder gemerkt, en Caroline zit op een vergelijkbare positie.”
In Hilversum speelt al langer een generatiewisseling. Nieuwe presentatoren, nieuwe formats en nieuwe manieren van contentconsumeren zorgen ervoor dat vertrouwde tv-gezichten minder vaak automatisch worden ingezet. Vlam ziet die trend ook terug in de rol van Tensen.
Kritiek op haar presentatie: “Niet de sterkste in dit genre”
Hoewel Tensen veel ervaring heeft en bij een groot deel van het publiek geliefd is, ziet Vlam duidelijke beperkingen in haar tv-stijl. Hij wijst vooral op het verschil in spanningsopbouw tussen haar en collega-presentatoren.
“Linda de Mol weet spanning op te bouwen, het publiek in te pakken, de deelnemers mee te nemen. Dat is een kwaliteit die Caroline minder heeft,” zegt hij.
Daarnaast verwijst hij naar eerdere momenten waarop Tensen inviel bij andere programma’s.
-
Bij RTL Boulevard kwamen er volgens hem klachten binnen over haar manier van autocue lezen.
-
Bij 5 Uur Live zou ze moeite hebben gehad met de zwaardere gespreksonderwerpen.
Het zijn signalen die laten zien dat ze niet in elk format optimaal tot haar recht komt.
Kan een nieuwe presentator het programma redden?
Als RTL 4 besluit om door te gaan met Eén tegen 100, dan ziet Vlam eigenlijk nog maar één serieuze optie: een wisseling van presentator.
“Als je het programma nieuw leven wil inblazen, dan moet je kijken naar een frisse presentatie. Een andere host kan een nieuwe dynamiek brengen.”
Maar zo’n ingreep zou voor Caroline Tensen een enorme klap zijn. Ze presenteert momenteel maar een beperkt aantal programma’s, en het verlies van deze titel zou haar zichtbaarheid op tv verder verkleinen.
Een geheel nieuw format voor haar ziet Vlam niet snel ontstaan. “Veel van de programma’s die zij doet, halen niet meer het succes van vroeger. Dat maakt de kans op een grote comeback kleiner.”
Dat betekent niet dat Tensen geen waarde heeft binnen de tv-wereld — juist haar warme presentatie en herkenbaarheid hebben haar jarenlang geliefd gemaakt — maar het geeft wel aan dat Hilversum verandert.
De zaterdagavond bleek geen redding
RTL 4 hoopte dat een verhuizing naar de zaterdagavond nieuwe energie zou brengen. In televisie is dat een belangrijke plek: veel mensen zitten thuis, families kijken gezamenlijk en spelshows doen het historisch gezien goed op dat moment.
Toch heeft die verschuiving weinig opgeleverd. De kijkcijfers bleven dalen en bleken zelfs lager dan VriendenLoterij Miljonairs, dat om dezelfde reden eerder werd stopgezet. Een pijnlijke constatering voor een titel die ooit tot de best bekeken shows van de zender hoorde.
Het publiek zoekt tegenwoordig niet meer uitsluitend vaste spelshows op zaterdagavond. Streamingdiensten, korte formats, TikTok-content en online games concurreren inmiddels met traditionele tv. Dat heeft directe invloed op programma’s die leunen op ritme en vaste formats.
Een bredere ontwikkeling in tv-land
Vlam benadrukt dat de daling van Eén tegen 100 niet losstaat van de rest van het televisielandschap. Veel gevestigde programma’s verliezen kijkers, soms versneld, soms geleidelijk.
Er zijn drie belangrijke oorzaken:
-
Publiek kijkt steeds minder lineair.
Live-tv is vooral populair bij sport en grote shows. Spelprogramma’s missen die urgentie. -
Verzadiging van klassieke formats.
Spelshows die decennialang populair waren, moeten nu concurreren met innovatieve formats die jongere kijkers beter aanspreken. -
Versnelde generatiewisseling bij presentatoren.
Zenders investeren meer in nieuw talent en minder in vertrouwde gezichten die vooral bij oudere kijkers scoren.
In dat licht heeft Eén tegen 100 het extra lastig.
Wat nu? Drie scenario’s voor de toekomst
Hoewel RTL 4 nog geen officiële beslissing heeft genomen, schetsen mediadeskundigen drie mogelijke opties:
1. Het programma stopt in de huidige vorm.
De dalende cijfers kunnen ertoe leiden dat RTL 4 besluit om de stekker eruit te trekken, zeker als sponsoren verder willen kijken.
2. Het programma krijgt een nieuwe presentator.
Een frisse host brengt nieuwe energie en kan een jonger publiek aantrekken.
3. Een grondige make-over van de formule.
Nieuwe rondes, meer spanning, of integratie met online componenten zouden het format toekomstbestendig kunnen maken.
Welke richting het ook wordt: voor Caroline Tensen en voor de fans van het programma zal het een spannend moment worden.
Conclusie: een belangrijke fase voor Eén tegen 100 en voor Caroline Tensen
Het spelprogramma staat op een kantelpunt. De kijkcijfers blijven dalen, de concurrentie wordt groter en nieuwe formats staan klaar om het stokje over te nemen. Tv-kenner Victor Vlam is helder in zijn analyse: als er niets verandert, is het einde in zicht.
Voor Caroline Tensen betekent dit dat haar positie onder druk staat, net als die van diverse collega’s die te maken hebben met een verschuivend medialandschap. Haar ervaring en warmte blijven gewaardeerd, maar het publiek zoekt zichtbaar andere vormen van entertainment.
Wat RTL 4 uiteindelijk besluit, zal bepalen of Eén tegen 100 een nieuw hoofdstuk begint — of zijn laatste pagina’s nadert.