Algemeen
Dochter Jonnie Boer deelt emotioneel nieuws
De culinaire wereld staat nog altijd stil bij het verlies van een van haar grootste iconen: Jonnie Boer, de vermaarde topchef en mede-eigenaar van restaurant De Librije, die precies een maand geleden op 60-jarige leeftijd 0verleed. Zijn 0verlijden, het gevolg van een onverwachte longembolie, liet niet alleen een leegte achter in de wereld van de gastronomie, maar vooral in het hart van zijn familie en vrienden. Zijn dochter, Isabelle Boer, vond onlangs de moed om haar persoonlijke rouw te delen met de wereld. Ze plaatste een aangrijpend eerbetoon op Instagram dat door velen werd opgepikt, gedeeld en omarmd.
Een groot gemis in kleine dingen
In haar emotionele bericht schetst Isabelle hoe zwaar het gemis van haar vader weegt. Ze schrijft openhartig over het dagelijkse ritme dat opeens zo anders is zonder hem. De stilte aan de ontbijttafel, de flauwe grapjes die altijd voor een glimlach zorgden, en de warme knuffels die zo vanzelfsprekend leken — het zijn de kleine dingen waarin het grote gemis zich het duidelijkst laat voelen. Toch put ze troost uit de gedachte dat haar vader niet echt weg is. “Hij is nog altijd hier,” schrijft ze. “Niet fysiek, maar in alles wat we doen en in hoe we samen zijn.”
Ze beschrijft hoe ze zijn energie nog altijd overal herkent: in de geur van vers brood dat hij zo heerlijk vond, in de manier waarop zij haar dochters troost, en in de gedrevenheid waarmee ze zelf haar dromen achternagaat. “Papa zit in alles,” vervolgt ze. “Zijn liefde voor het vak, zijn onuitputtelijke nieuwsgierigheid en zijn grote hart voor iedereen om zich heen — dat blijft voor altijd.”
Een bijzondere foto en een lach tussen de tranen
Bij haar bericht deelt Isabelle een foto die veel losmaakt: zij en haar vader samen, boksend in de tuin. Het is een beeld dat hun bijzondere band treffend vangt. De ontspannen houding, de speelse lach op hun gezichten en de fonkeling in hun ogen vertellen een verhaal van verbondenheid en plezier. “Papa was niet alleen een geweldige chef, maar ook iemand die altijd tijd maakte om samen gek te doen,” legt Isabelle uit. “Hij hield van koken, maar ook van een potje boksen, van wandelen, van het leven zelf.”
De foto is niet zomaar een herinnering. Het is een beeld dat Isabelle helpt om het verdriet draaglijker te maken. Ze schrijft: “Ik hoop dat je daarboven een nieuw boksmaatje hebt gevonden.” Het is een luchtige knipoog die haar eerbetoon precies de toon geeft die Jonnie zelf ook zo goed beheerste: een combinatie van diepgang en humor, van ernst en lichtheid. Het laat zien dat zelfs op de moeilijkste momenten er ruimte kan zijn voor een glimlach.
Met humor en liefde
Isabelle sluit haar eerbetoon af met een typische grap, helemaal in de geest van haar vader. “Hopelijk hou je je daarboven eindelijk eens aan de regels,” schrijft ze met een knipoog. Het is een zin die niet alleen Jonnie’s eigenzinnige karakter weerspiegelt, maar ook hun unieke band. Een vader en dochter die elkaar altijd vonden in humor en in de vrijheid om zichzelf te zijn.
De kracht van herinneringen
Wat Isabelle’s bericht zo bijzonder maakt, is de manier waarop het laat zien hoe herinneringen ons kunnen dragen. Ze beschrijft hoe haar vader voortleeft in de woorden die hij vaak zei, in de recepten die hij deelde, en in de verhalen die ze nu telkens opnieuw vertelt aan wie het maar horen wil. “Papa is hier, in alles,” benadrukt ze. “In de geur van verse kruiden, in de smaak van een perfect gegaarde coquille, in de warmte van een goed gesprek.”
Het idee dat iemand voortleeft in herinneringen, woorden en gewoontes biedt haar houvast op dagen waarop het gemis soms groter lijkt dan het leven zelf. “Soms mis ik hem zo erg dat het pijn doet om adem te halen,” schrijft Isabelle. “Maar dan denk ik aan hoe hij altijd zei: ‘Laat je niet tegenhouden, meisje. Ga door, blijf dromen.’ En dat helpt.”
Een golf van steunbetuigingen
De reacties op Isabelle’s bericht laten zien hoeveel mensen Jonnie Boer hebben gewaardeerd en hoeveel steun zij nu voelt. Vrienden, collega’s en onbekenden uit binnen- en buitenland reageren massaal. Sommigen delen anekdotes over Jonnie’s aanstekelijke energie en zijn unieke kijk op koken. Anderen laten simpelweg een hartje of een bemoedigend woord achter. Eén ding is zeker: de herinnering aan Jonnie Boer is nog lang niet uitgedoofd.
Voor veel mensen is zijn 0verlijden ook een moment van reflectie. Jonnie Boer was veel meer dan een chef met Michelin-sterren: hij was een man met een groot hart, een mentor voor velen en een vader die altijd voor zijn gezin klaarstond. Zijn nalatenschap leeft voort in de gerechten die hij bedacht, in de restaurants die hij heeft opgebouwd en vooral in de mensen die hij raakte.
Rouw als kronkelend pad
Rouw is geen rechte weg, maar een kronkelend pad van herinneringen, verlangen en liefde. Isabelle’s openhartige woorden maken duidelijk dat verlies niet alleen gaat over wat er niet meer is, maar ook over wat er voor altijd blijft. Ze schrijft niet alleen over het verdriet, maar ook over de troost van kleine dingen: het geluid van een sissende pan, het ritme van een mes op een snijplank, het zachte gefluister van herinneringen die nooit verdwijnen.
In een tijd waarin verdriet vaak wordt weggestopt, biedt haar bericht een krachtig voorbeeld van hoe liefde kan blijven bestaan, zelfs als degene van wie je houdt er niet meer is. Het is een warm en eerlijk eerbetoon dat laat zien hoe diep de wortels van familiebanden kunnen reiken.
Een nalatenschap die blijft inspireren
Jonnie Boer laat niet alleen een familie achter die hem mist, maar ook een wereld die hem bewonderde. In de gastronomische wereld zal zijn naam altijd verbonden blijven met topkwaliteit, met creativiteit en met het vermogen om mensen samen te brengen rond een tafel vol smaak en verhalen. Maar voor Isabelle en haar gezin is hij bovenal een vader en een echtgenoot — een rol die veel verder gaat dan roem en sterren.
Met haar bericht laat Isabelle zien dat liefde sterker is dan verlies. “Papa was alles voor ons,” besluit ze. “En dat blijft hij, zolang wij hem in ons hart blijven dragen.”
De d00d van Jonnie Boer is een groot verlies, maar zijn geest leeft voort — in de gerechten die mensen bereiden, in de herinneringen die ze koesteren, en in de kleine rituelen van alledag. Zoals Isabelle het zegt: “Hij is nog altijd hier, in elk warm bord eten, in elke lach, in elke zachte aanraking. Papa’s hart klopt nog steeds — door ons, en voor altijd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Esmée van Kampen verrast met indrukwekkende transformatie: “Een dag kan je hele leven veranderen”
Actrice Esmée van Kampen laat opnieuw van zich horen — en hoe. Na een periode van stilte, persoonlijke groei en een opmerkelijke carrièreswitch is ze terug in de spotlights. Niet alleen als actrice, maar ook als inspiratiebron. De energieke vrouw die ooit doorbrak als jongste musicalhoofdrolspeler van Nederland, heeft de afgelopen jaren een indrukwekkende fysieke én mentale transformatie doorgemaakt. En dat deelt ze nu openhartig met haar volgers op social media.
Een leven op het podium: van jeugdtheater tot televisie
Esmée van Kampen begon haar carrière al op jonge leeftijd. Op zesjarige leeftijd startte ze met theaterlessen aan de Jeugdtheaterschool in Gouda. Haar liefde voor musical bracht haar naar de gerenommeerde Frank Sanders Akademie voor musicaltheater. In haar derde leerjaar greep ze direct de hoofdrol van Tracy Turnblad in de musical Hairspray. Daarmee vestigde ze haar naam als jongste hoofdrolspeelster ooit in een Nederlandse musicalproductie.
Bij het brede publiek brak ze door met haar herkenbare rol in de reclamespotjes van supermarktketen PLUS, die vanaf 2010 veelvuldig op televisie te zien waren. Later speelde ze vaste rollen in populaire series als Komt een man bij de dokter en Familie Kruys, waarin ze de stiefdochter van Linda de Mols personage vertolkte. Ook in drama bewees Esmée haar kunnen, onder meer in de telefilm Lieve Céline waarin ze overtuigend de rol van Brooke Heinke neerzette — een meisje met een verstandelijke beperking.
Tijdelijk afscheid van acteren
In juni 2022 verraste Esmée haar fans door aan te kondigen dat ze tijdelijk stopte met acteren. Ze besloot zich volledig te richten op een nieuwe passie: edelsmeden. Een opvallende keuze voor iemand met een gevestigde naam in de theater- en televisiewereld, maar voor Esmée voelde het als een noodzakelijk nieuw hoofdstuk.
De coronaperiode, gecombineerd met persoonlijke gebeurtenissen, had haar aan het denken gezet. Ze verlangde naar meer rust, betekenis en creativiteit buiten de camera’s. Haar besluit om een andere richting in te slaan, werd breed gewaardeerd — zeker omdat ze dit zo eerlijk en kwetsbaar deelde.
Comeback op het witte doek
In 2024 maakte Esmée haar comeback als actrice, onder meer in de films Mr. K en Opa Cor. Voor fans was het een feest van herkenning, maar tegelijkertijd viel één ding direct op: Esmée zag er anders uit. Slanker, stralender en zichtbaar in balans. Dat leidde tot veel vragen, die ze nu zelf beantwoordt in een persoonlijke en openhartige Instagrampost.
“Van vallen, opstaan en toch weer doorgaan”
Op Instagram blikt Esmée terug op de turbulente reis die ze de afgelopen jaren heeft afgelegd. De voor- en nafoto’s spreken boekdelen: Esmée is tientallen kilo’s afgevallen. Maar haar verhaal gaat veel dieper dan alleen lichamelijke verandering.
“2017 – 2025. Eén liefdesverdriet depressie, één huis, één hond, één wereldwijde lockdown epidemie, één succesvolle carrière aan de wilgen gehangen, één spirituele ontwakening, één ayahuasca sessie. Méérdere therapieën en sprongen in het diepe gedaan, zó vaak verdronken en altijd kopje boven water gekomen. Eén kat verloren en weer één erbij, één swipe en match op Bumble en twee prachtige dochters verder… Tjezus. Eén dag kan je hele leven veranderen. Gelukkig tellen de jaren ook!”
De post leest als een dagboekfragment, een samenvatting van acht intense jaren waarin alles op zijn kop stond. Het resultaat? Een vrouw die zichzelf opnieuw heeft leren kennen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal.
Mentale kracht en zelfzorg centraal
Hoewel de fysieke transformatie het eerste is dat opvalt, benadrukt Esmée vooral het belang van mentale gezondheid. Ze vertelt over periodes van depressie, therapie en innerlijke zoektocht. Het is die mentale veerkracht die haar vandaag de dag sterker maakt dan ooit.
Ze benoemt hoe belangrijk het was om te erkennen dat ze het even niet meer wist. “Soms moet je jezelf helemaal verliezen om jezelf opnieuw te kunnen vinden,” schreef ze eerder. Het proces van vallen en opstaan, en vooral: blijven doorgaan, is wat haar uiteindelijk dichter bij zichzelf bracht.
Liefde, moederschap en balans
Ook op persoonlijk vlak veranderde er veel. Esmée werd moeder van twee dochters, die volgens haar de lichtpunten in haar leven zijn. De liefde vond ze via een onverwachte swipe op datingapp Bumble. Haar nieuwe gezinsleven brengt rust en ritme, iets waar ze naar eigen zeggen jarenlang naar verlangde.
Ze deelt hoe moederschap haar veranderd heeft: “Het leert je geduld, overgave en onvoorwaardelijkheid. En het relativeert alles.” Ook haar nieuwe kijk op werk, succes en gezondheid is gevormd door de komst van haar kinderen. “Je wilt goed voor jezelf zorgen, zodat je er ook écht kunt zijn voor hen.”
Reïntegratie in de mediawereld?
Of Esmée weer volledig terugkeert in de acteerwereld, laat ze open. Voor nu geniet ze van de balans die ze heeft gevonden tussen haar creatieve vak, haar gezin en haar nieuwe interesse in ambacht en edelsmeden. Toch sluiten kenners niet uit dat we nog veel van haar gaan horen — zeker met haar vernieuwde energie en frisse uitstraling.
Productiehuizen en castingbureaus zouden volgens insiders al geïnformeerd hebben naar haar beschikbaarheid voor nieuwe projecten. Haar veelzijdigheid en authenticiteit maken haar aantrekkelijker dan ooit als actrice én als persoonlijkheid.
Positieve reacties op social media
De reacties op Esmée’s openhartige post zijn hartverwarmend. Fans spreken hun bewondering uit voor haar eerlijkheid, doorzettingsvermogen en inspirerende transformatie. “Wat een reis. Je straalt van binnen en buiten!” schrijft iemand. Een ander reageert: “Dankjewel dat je dit deelt. Het geeft zoveel hoop aan mensen die ook struggelen.”
De post wordt massaal gedeeld, geliket en opgeslagen. Niet alleen vanwege het fysieke verschil, maar vooral om de boodschap: het leven is grillig, pijnlijk en intens, maar ook wonderbaarlijk veerkrachtig.
Dit bericht op Instagram bekijken