Algemeen
Dochter (45) Bas van Toor plotseling heengegaan
Clown Bassie (Bas van Toor) deelt intens verdriet: “Het verlies van mijn dochter blijft ondraaglijk”
Bas van Toor, voor velen beter bekend als clown Bassie, hoopt in september zijn 90e verjaardag te vieren. Achter het kleurrijke televisiepersonage schuilt een man die de afgelopen jaren veel heeft moeten doorstaan. Naast zijn langdurige gezondheidsproblemen heeft hij recent een diep persoonlijk verlies gedeeld waarover hij tot nu toe zweeg: het plotselinge 0verlijden van zijn dochter Ilona, inmiddels twee jaar geleden.
Een leven vol tegenslagen – en veerkracht
Bas van Toor kampt al jaren met gezondheidsproblemen. Negen jaar geleden belandde hij in een rolstoel na een z!ekenhuisopname die ingrijpender bleek dan gedacht. Wat begon als een relatief eenvoudige medische ingreep, eindigde met blijvende schade.
Tijdens een operatie aan zijn halsslagader in een Rotterdams z!ekenhuis ontstond een complicatie op de intensive care. Een zwelling in zijn hals belemmerde zijn luchtwegen en slokdarm, waardoor hij op het nippertje aan verstikking ontsnapte. Sindsdien is zijn mobiliteit ernstig beperkt en is zelfs spreken moeilijk geworden. Toch bleef Bas, bekend om zijn optimisme, altijd vechten.
Groot persoonlijk verlies: dochter Ilona 0verleden
Naast zijn eigen fysieke uitdagingen kreeg Bas van Toor te maken met een verlies dat zijn hele gezin raakte. In een openhartig interview met De Telegraaf deelt hij voor het eerst dat zijn dochter Ilona twee jaar geleden is 0verleden. Het verdriet was zó groot dat de familie ervoor koos om het verlies in besloten kring te verwerken.
Zijn dochter Liesbeth (61) vertelt dat nierfalen Ilona uiteindelijk fataal werd. “Het is nog steeds ontzettend moeilijk om het erover te hebben,” zegt ze. “We waren allemaal kapot van haar 0verlijden, en dat gevoel is eigenlijk nooit helemaal weggegaan.”
De familie besloot pas nu naar buiten te treden met het nieuws, omdat het r0uwproces tijd nodig had. “We vonden het te pijnlijk om er eerder over te praten. Maar we voelen nu dat het moment gekomen is om dit met anderen te delen,” aldus Liesbeth.
“Mijn ouders zijn ongelooflijk sterk”
Ondanks de tegenslagen, waaronder de kwetsbare gezondheid van Bas en het verlies van Ilona, bewondert Liesbeth de kracht van haar ouders. “Het 0verlijden van mijn zus heeft hen niet gebroken. Ze zijn nog altijd even verbonden met elkaar en hebben een ongelofelijke innerlijke kracht. Ik ben trots op mijn ouders. Ze hebben ons laten zien hoe je blijft doorgaan, zelfs als het leven zwaar wordt.”
Een intieme familieband
De familie Van Toor koos er bewust voor om het verdriet rond Ilona’s 0verlijden niet eerder publiek te maken. Niet uit schaamte, maar uit bescherming. “Soms heeft een gezin tijd nodig om in stilte te r0uwen. Om elkaar vast te houden zonder dat de buitenwereld meekijkt,” legt Liesbeth uit.
De band tussen Bas, zijn vrouw en hun kinderen is door de jaren heen alleen maar sterker geworden. Ook al is Ilona er fysiek niet meer, haar aanwezigheid wordt nog elke dag gevoeld binnen de familie.
Hoopvol vooruitkijken naar 90ste verjaardag
Bas van Toor hoopt in september 90 jaar te worden. Een bijzondere mijlpaal voor een man die generaties heeft doen lachen, maar zelf ook diepe dalen heeft gekend. Zijn familie hoopt dat deze verjaardag niet alleen een viering van zijn leven wordt, maar ook van zijn kracht, liefde en doorzettingsvermogen.
“Het verdriet blijft, maar de herinneringen zijn kostbaar”
Voor de familie is Ilona’s afwezigheid nog dagelijks voelbaar, maar de liefde voor haar blijft bestaan. “Ze was een bijzondere vrouw, warm en betrokken,” aldus Liesbeth. “We praten nog vaak over haar. Dat helpt ons, en het houdt haar dichtbij.”
Bas van Toor leeft toe naar zijn negentigste verjaardag komende september. Helemaal na alles wat er de laatste tijd is gebeurd, en de strijd die hij heeft moeten leveren, is hij vastbesloten die leeftijd te halen.https://t.co/GigmXs5I20
— De Telegraaf (@telegraaf) May 10, 2025
Met dit eerlijke en ingetogen verhaal laten de Van Toors zien dat achter een glimlach soms een wereld van verdriet schuilgaat – maar ook van liefde, verbondenheid en hoop.
Wil je meer verhalen lezen over de levens van bekende Nederlanders achter de schermen? Volg ons op Facebook en blijf op de hoogte van menselijke en inspirerende nieuwsberichten. 💛
Advocaat van Asmara Thielen: “Ze voelde zich slacht0ffer van victim blaming tijdens de rechtszaak tegen Marco Borsato”
De zaak rond Marco Borsato blijft veel losmaken in Nederland. Terwijl het land verdeeld reageert op de gebeurtenissen in de rechtszaal, heeft Peter Plasman, de advocaat van Asmara Thielen – het meisje dat de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag – zijn zorgen uitgesproken over de manier waarop de zitting is verlopen.
Tijdens een openhartig gesprek in het programma Pauw & De Wit op NPO 1 vertelde Plasman dat zijn cliënt de behandeling van de zaak als “een vorm van victim blaming” heeft ervaren. Volgens hem was het pijnlijk om te zien hoe de aandacht in de rechtszaal meer gericht leek op haar gedrag dan op wat haar is overkomen.
De terugblik bij Pauw & De Wit
Presentator Jeroen Pauw opende het programma met een korte terugblik op de afgelopen week, waarin de rechtszaak tegen Marco Borsato centraal stond.
“Vorige week waren alle ogen gericht op zanger Marco Borsato,” begon Pauw. “Hij moest zich twee dagen lang verantwoorden tegenover de rechter, omdat hij wordt verdacht van grensoverschrijdend gedrag met een vijftienjarig meisje.”
Daarna kondigde Pauw aan dat Peter Plasman te gast was als advocaat van het vermeende slacht0ffer. Plasman, die al vaker in spraakmakende zaken optrad, gaf aan dat hij niet van plan was te reageren op elk detail, maar wel op de toon van het publieke debat.
“Victim blaming op hoog niveau”
Plasman vertelde dat hij eerder in de week het interview had gezien met de advocaten van Marco Borsato, die bij dezelfde talkshow aan tafel hadden gezeten. Dat optreden had hem geraakt.
“Ja, en dat is eigenlijk de reden dat ik nu hier zit,” zei hij. “Wat ik toen zag, vond ik victim blaming op hogeschoolniveau.”
Volgens Plasman voelde zijn cliënt dat ook zo. Ze zou het idee hebben gekregen dat haar gedrag en keuzes ter discussie werden gesteld, terwijl de zaak juist om het gedrag van de verdachte draait.
“Dat was victim blaming pur sang,” zei Plasman nadrukkelijk.
Geen details over haar situatie
Hoewel Pauw probeerde meer te weten te komen over hoe het nu met het meisje gaat, bleef Plasman discreet.
“Daar ga ik helemaal niets over zeggen,” benadrukte hij. “Dat wil zij zelf niet. Ook niet over haar moeder. Zij heeft ervoor gekozen om zich niet publiekelijk uit te spreken, en dat respecteren we.”
De advocaat benadrukte dat het voor zijn cliënt al zwaar genoeg is om te weten dat haar naam en verhaal opnieuw in de openbaarheid komen.
“Ze is niet bekend geworden, ze is beschadigd”
Pauw merkte op dat het meisje door de rechtszaak opnieuw in de media is verschenen, en dus bij het grote publiek bekend is geworden. Plasman reageerde daar scherp op:
“Bekend geworden? Nee, ze is juist min of meer kapotgemaakt bij het grote publiek,” zei hij. “Mijn cliënten zijn niet beroemd geworden, ze zijn beschadigd. Dat is een groot verschil.”
Volgens Plasman is het publieke oordeel vaak genadeloos, zeker wanneer het om bekende personen gaat. “De druk van buitenaf, de commentaren op sociale media — het is iets wat mensen onderschatten,” legde hij uit.
De kern van de zaak
Daarna beschreef Pauw kort de achtergrond van de zaak, zonder in juridische details te treden.
“We hebben het hier over een meisje dat vijftien was, en over wat haar is aangedaan in de periode voordat ze zestien werd,” zei Pauw.
Plasman bevestigde dat het ging om gebeurtenissen vlak voor haar zestiende verjaardag — een leeftijd waarop volgens de wet duidelijke grenzen gelden.
“De wet is daar helder over,” zei hij. “Het maakt niet uit hoe iemand zich gedraagt of wat iemand zegt, een volwassene moet die grens respecteren.”
Pauw voegde toe:
“Je blijft met je handen van een minderjarige af.”
Plasman antwoordde:
“Precies. Ook als die minderjarige zegt dat ze het leuk vindt of zelfs iets uitlokt — dat verandert niets aan de verantwoordelijkheid van de volwassene.”
“Ze wilde alleen erkenning”
Tijdens het gesprek ging Pauw dieper in op de persoonlijke motivatie van het meisje om destijds aangifte te doen. Plasman benadrukte dat het haar nooit om wraak of geld ging, maar om erkenning.
“Mijn cliënt heeft vanaf het begin gezegd: ik wil alleen erkenning,” vertelde Plasman. “Ik wil niet dat hij de gevangenis in gaat. Ik hoef geen geld. Ik wil alleen dat hij erkent dat hij dit heeft gedaan.”
Volgens de advocaat had een vroegere erkenning veel kunnen voorkomen. “Er zijn momenten geweest waarop dit niet zo ver had hoeven komen,” zei hij.
Waarom kwam die erkenning er niet?
Pauw vroeg waarom die erkenning nooit is gekomen. Plasman antwoordde dat hij dat niet weet, maar dat het een vraag is “die alleen Marco Borsato kan beantwoorden”.
“Misschien heeft hij de gevolgen niet kunnen overzien,” zei Plasman. “Het is nooit makkelijk om te zeggen: ‘Ik heb dat gedaan.’ Maar soms is dat de enige manier om dingen goed te maken. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je niets verkeerd hebt gedaan.”
Pauw reageerde met een verwijzing naar de verdediging van Borsato:
“Hij zegt ook steeds dat hij niet iets kan bekennen wat hij niet heeft gedaan.”
Plasman bleef bij zijn standpunt:
“Dat zegt hij, maar ik vind de bewijzen meer dan voldoende om tot een veroordeling te komen.”
Een zaak vol emoties en meningen
De zitting tegen Marco Borsato duurde twee dagen en werd breed gevolgd door de media. Buiten de rechtbank verzamelden zich zowel sympathisanten van de zanger als mensen die hun steun betuigden aan het vermeende slacht0ffer. De publieke aandacht maakte de ervaring extra zwaar voor alle betrokkenen.
Plasman benadrukte dat het niet alleen een juridische strijd is, maar ook een emotionele. “Voor mijn cliënt gaat het om erkenning, maar ook om herstel van eigenwaarde,” zei hij. “Het is moeilijk als je het gevoel hebt dat jouw verhaal telkens in twijfel wordt getrokken.”
Reacties in het land
Na de uitzending van Pauw & De Wit ontstonden er online duizenden reacties. Sommige kijkers prezen Plasman om zijn rustige maar duidelijke woorden.
Een veel gedeelde reactie luidde:
“Wat een integere man. Hij zegt precies wat veel mensen voelen: dat slacht0ffers vaker worden beoordeeld dan gehoord.”
Anderen vonden dat het beter was geweest om de zaak niet in een talkshow te bespreken zolang er nog geen uitspraak is. “Iedereen heeft recht op een eerlijk proces,” schreef een kijker. “Zowel het meisje als de verdachte.”
De discussie toont aan hoe complex de balans is tussen openbaarheid en privacy bij dit soort gevoelige zaken.
Wachten op de uitspraak
Het 0penbaar Ministerie heeft in deze zaak vijf maanden cel geëist tegen Marco Borsato. De rechtbank doet naar verwachting volgende maand uitspraak. Tot die tijd blijft het stil aan beide kanten.
Plasman zei in Pauw & De Wit dat zijn cliënt de uitspraak met spanning tegemoetziet, maar probeert om zich zoveel mogelijk op haar eigen herstel te richten. “Ze wil verder met haar leven,” zei hij. “Maar dat kan pas echt als dit hoofdstuk is afgesloten.”
Reflectie op het publieke debat
Het gesprek tussen Pauw en Plasman kreeg veel aandacht, niet alleen vanwege de juridische details, maar vooral door de onderliggende boodschap: de manier waarop we in Nederland omgaan met slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag.
Pauw sloot de uitzending af met een reflectie:
“Wat deze zaak ons leert, is dat woorden ertoe doen. In de rechtszaal, maar ook daarbuiten. Hoe we praten over slacht0ffers bepaalt vaak hoe veilig mensen zich voelen om hun verhaal te delen.”
Daarop reageerde Plasman instemmend:
“Precies dat. Het gaat om respect, erkenning en menselijkheid. Dat verdient iedereen.”