Algemeen
Bijzondere onthulling: Dit is waarom Henny Huisman plotseling verdwenen is van tv
Henny Huisman: van tv-icoon tot vergeten held — waar bleef het applaus?
Er was een tijd dat de Nederlandse televisie niet zonder Henny Huisman kon. Met zijn energieke presentatie, warme uitstraling en oprechte betrokkenheid groeide hij in de jaren ’80 en ’90 uit tot een van de meest geliefde gezichten van de buis. Programma’s als De Mini-playbackshow, De Soundmixshow en later Korenslag bereikten miljoenen kijkers en vormden het hart van menig zaterdagavond.
Maar vandaag is het oorverdovend stil rond de man die ooit het gezicht van de Nederlandse familieshows was. Hoe is het mogelijk dat iemand met zo’n indrukwekkende staat van dienst zo plots uit beeld verdween? En wat zegt dat over hoe we in Nederland omgaan met onze televisie-erfgoed?
De hoogtijdagen: warmte, muziek en herkenning
Wie in de jaren ‘80 en ‘90 opgroeide, kan er niet omheen: de herkenbare stem van Henny, zijn vriendelijke gezicht en zijn danspasjes tijdens de aankondiging van een jonge playbackartiest of onbekende zanger. De Soundmixshow was een kweekvijver voor talent, met namen als Marco Borsato en Edsilia Rombley als blijvende herinnering aan zijn invloed.
Het geheim van zijn succes? Oprechtheid. Henny was geen showbizzdiva of gelikte presentator, maar een man van het volk. Zijn empathie voor deelnemers, zijn vrolijke toon en zijn vermogen om jong en oud te raken maakten hem uniek. Hij vertegenwoordigde een televisietijdperk waarin verbinding centraal stond.
De val van het doek: plots stil aan het Mediapark
Na het succes volgde echter iets wat bijna niemand had zien aankomen: radiostilte. Geen nieuwe shows, geen vaste plek meer bij omroepen, geen terugkerende formats. In een interview met AD Magazine in 2019 liet Henny blijken zelf ook nauwelijks te begrijpen hoe het zover kon komen.
“Ze zien me als een relikwie,” zei hij. “Alsof ik bij het oude meubilair hoor, terwijl ik nog steeds ideeën heb — en de energie om ze uit te voeren.”
Volgens Huisman begon zijn terugtrekking uit de tv-wereld bij de EO, waar hij tussen 2007 en 2009 het programma Korenslag presenteerde. Een opmerking over de geaardheid van een apostel — bedoeld als grap — werd hem niet in dank afgenomen. De samenwerking eindigde abrupt, en sindsdien bleef het opvallend stil rond de presentator.
Niet meer welkom, geen nieuwe kans
Het pijnlijke voor Henny is niet alleen het gebrek aan opdrachten, maar vooral de complete afwezigheid van dialoog. In 2021 liet hij in een interview met Story weten dat hij nog steeds vol ideeën zit. Maar omroepen tonen geen interesse. Zelfs een uitnodiging om zijn ideeën te pitchen aan de koffietafels van het Mediapark blijft uit.
En dat terwijl formats als The Masked Singer, Holland’s Got Talent en The Voice overduidelijk schatplichtig zijn aan het genre dat Henny groot maakte: muzikale shows waarin gewone mensen hun talent tonen.
Het televisielandschap is veranderd
Een deel van de verklaring ligt in de snelle veranderingen binnen de mediawereld. Waar familieshows vroeger de standaard waren, draait televisie nu om jong, snel, digitaal. Streamingdiensten, reality-tv en influencers hebben de plaats ingenomen van lineaire tv-presentatoren.
Henny Huisman, met zijn gemoedelijke stijl en rustige aanpak, past niet langer in het profiel waar omroepen vandaag op mikken: flitsend, jeugdig en viraal potentieel. Dat hij ooit miljoenen kijkers trok, lijkt ineens niet meer relevant. Alsof ervaring en impact uit het verleden niets meer waard zijn in de jacht op clicks en trending topics.
Een echo van gemis: nostalgie bij het publiek
Toch blijft Henny Huisman in het collectieve geheugen gegrift. Onder zijn generatie fans leeft een diepe vorm van nostalgie. Op sociale media wordt zijn naam nog vaak genoemd als symbool voor “de tijd dat televisie nog echt verbond”.
“Henny bracht gezinnen samen voor de buis,” schrijft een fan op Facebook. “Dat zie je nu nauwelijks nog. Alles is gefragmenteerd, vluchtig. Maar hij was écht.”
Ook in regionale interviews of nostalgische terugblikken komt zijn naam vaak naar boven als een voorbeeld van een presentator met hart en ziel. Iemand die zijn deelnemers oprecht behandelde, die stond voor positiviteit, en die niet bang was voor een beetje vrolijke gekkigheid.
Een leven in rust, maar niet zonder plannen
Inmiddels woont Henny Huisman in het Friese Twijzelerheide, ver weg van de hectiek van de Randstad en het Mediapark. Af en toe duikt hij nog op in een programma als Adieu God?, waar hij openhartig sprak over zijn geloofsreis. In 2020 haalde hij kort het nieuws met zijn strijd tegen prostaatkanker, die hij gelukkig goed doorstond.
Op zijn sociale media laat hij zich nu en dan horen, vaak met een kwinkslag of nostalgische terugblik. Maar de vurige wens om weer iets te doen op televisie lijkt nog steeds springlevend.
“Ik heb nog formats liggen. Dingen die écht iets kunnen toevoegen aan het huidige tv-landschap,” zei hij eerder.
Waarom een tweede kans gerechtvaardigd is
De vraag rijst: waarom krijgt iemand als Henny Huisman geen tweede kans? In een tijd waarin omroepen worstelen met verbinding, vertrouwen en vernieuwing, lijkt iemand met zijn kwaliteiten en geschiedenis juist van grote waarde.
Een programma dat draait om menselijke verhalen, muziek, interactie en positiviteit — het zou zomaar kunnen aanslaan, juist nu. In een medialandschap vol snelle prikkels verlangen veel kijkers naar eenvoud en oprechtheid.
Bovendien zouden jongere generaties Henny kunnen ontdekken als de presentator die je even laat glimlachen, zonder dat je hoeft te scrollen of te swipen.
Wat Henny vertegenwoordigt
Meer dan een televisiepersoonlijkheid, is Henny Huisman een symbool van een tijdperk. Een tijd waarin je met je gezin voor de tv ging zitten, waarin applaus oprecht voelde, waarin kandidaten nog geen sterren waren maar mensen met een droom.
Zijn verdwijning zegt dan ook meer dan alleen iets over hem persoonlijk. Het zegt iets over hoe snel we iconen vergeten. Hoe weinig ruimte er is voor verleden, ervaring, en de waarde van herkenning in een overvolle mediamarkt.
Conclusie: verdwijnt de ziel van de televisie met hem?
Henny Huisman mag dan niet meer wekelijks op tv zijn, in de herinnering van miljoenen leeft hij voort. Zijn programma’s vormden bakens van verbinding, herkenning en positiviteit in een snel veranderende wereld. En dat is misschien precies wat we vandaag opnieuw nodig hebben.
Of hij ooit terugkeert op het scherm, blijft de vraag. Maar één ding staat vast: zijn plek in de Nederlandse televisiegeschiedenis is onuitwisbaar. En misschien is het tijd dat we als kijkers en omroepen die waarde opnieuw gaan erkennen.
Wat vind jij? Zou een Henny Huisman-comeback welkom zijn in deze tijd van snelle tv en korte aandachtsspanne? Deel je mening en discussieer mee op onze Facebookpagina!
Henk Krol heeft iets te vieren dit jaar, en niet alleen vanwege de feestdagen. De voormalig lijsttrekker van 50PLUS heeft een indrukwekkende persoonlijke mijlpaal bereikt: hij is maar liefst dertig kilo afgevallen. Via social media deelt hij openhartig zijn resultaat, inclusief een foto in feestelijke kerstoutfit. De reacties zijn overweldigend, variërend van bewondering en complimenten tot kritische kanttekeningen — maar één ding staat vast: Krol voelt zich zichtbaar beter dan voorheen.
Een jaar met een duidelijk doel
Voor Krol begon dit traject met een confronterend besef. Op een bepaald moment tikte de weegschaal maar liefst 136,4 kilo aan. Voor iemand van zijn lengte — bijna twee meter — was dat volgens hemzelf simpelweg te veel geworden. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. In zijn bericht schrijft hij dan ook opgelucht: “Hoera. Het is gelukt. Nog voor de kerst ben ik dit jaar dertig kilo kwijtgeraakt.” Inmiddels staat de teller op 106,4 kilo, een gewicht dat hij zelf als “acceptabel” omschrijft.
Dat woord is veelzeggend. Krol spreekt niet over perfectie, niet over ideaalbeelden of rigide doelen, maar over een punt waarop hij zich weer comfortabel voelt in zijn eigen lichaam. Dat maakt zijn boodschap herkenbaar voor veel mensen die worstelen met gewicht, gezondheid en zelfbeeld.
Bewustwording in cijfers en gevoel
In een aanvullende reactie maakte Krol het resultaat tastbaar met een simpele vergelijking. Toen hij onlangs een zak hondenvoer van vijftien kilo optilde, realiseerde hij zich ineens wat hij in totaal was kwijtgeraakt. “Dat is dus twee keer zo’n zak,” schreef hij. Het is een beeld dat bij veel volgers binnenkwam. Want dertig kilo klinkt abstract, maar twee zware zakken voer verplaatsen? Dat voelt iedereen.
Die vergelijking laat zien dat het voor Krol niet alleen om cijfers op de weegschaal gaat, maar ook om fysieke ervaring. Minder belasting op gewrichten, makkelijker bewegen, meer energie — zaken die niet altijd in kilo’s zijn uit te drukken, maar wel een groot verschil maken in het dagelijks leven.
Een foto die veel losmaakt
Bij zijn bericht plaatste Krol een recente foto van zichzelf, strak in het pak en klaar voor het kerstdiner. De transformatie is duidelijk zichtbaar. De reacties lieten dan ook niet lang op zich wachten. “Lang, slank en chic,” schrijft iemand. Een ander reageert: “Wat een doorzettingsvermogen. Oprechte complimenten.” Veel mensen prijzen niet alleen het resultaat, maar vooral de discipline die ervoor nodig is geweest.
Voor veel volgers is het inspirerend om te zien dat iemand op latere leeftijd nog zo’n ingrijpende verandering kan doormaken. Het doorbreekt het idee dat afvallen of fitter worden alleen iets is voor jongere generaties. Krol wordt daarmee onbedoeld een voorbeeld voor anderen die denken dat het ‘toch geen zin meer heeft’.
Kritiek hoort er helaas ook bij
Zoals vaak op sociale media bleef het niet alleen bij lof. Tussen de positieve reacties doken ook minder prettige opmerkingen op. Enkele mensen vonden hem nu “te mager” of spraken zelfs hun zorgen uit over zijn gezondheid. Zulke reacties raken aan een breder probleem: hoe snel mensen menen te mogen oordelen over het lichaam van een ander.
Krol zelf reageert daar niet inhoudelijk op. En misschien is dat ook wel de verstandigste keuze. Want waar de één dertig kilo afvallen toejuicht, vindt de ander het ineens te ver gaan. Het laat zien hoe lastig het is om het voor iedereen goed te doen, zeker wanneer je persoonlijke keuzes publiekelijk deelt.
Veel vragen over mijn X van gisteren over het afvallen. Daarom een foto van vandaag.
Zo ga ik vanavond naar het Kerstdiner. pic.twitter.com/ATpcDl5SUU— Henk Krol (@HenkKrol) December 20, 2025
Hoe deed hij het?
Een veelgestelde vraag onder zijn bericht: hoe is dit hem gelukt? Sommige volgers speculeren over moderne hulpmiddelen of medische ingrepen, anderen denken aan strikte diëten of intensief bewegen. Krol zelf geeft geen details over zijn methode — en dat is een bewuste keuze.
Die terughoudendheid verdient respect. Afvallen is voor iedereen anders, en wat voor de één werkt, kan voor de ander juist averechts zijn. Door geen stappenplan of wondermiddel te delen, voorkomt Krol dat zijn persoonlijke traject als universeel recept wordt gezien. De boodschap blijft daardoor zuiver: het gaat om het resultaat en het gevoel dat daarbij hoort, niet om het verkopen van een methode.
Meer dan uiterlijk alleen
Wat deze verandering extra betekenis geeft, is de context waarin Krol zich bevindt. Na een lange politieke carrière staat hij inmiddels wat verder van de dagelijkse hectiek van Den Haag. Die nieuwe levensfase biedt ruimte voor reflectie en zelfzorg. Afvallen lijkt in dat opzicht niet alleen een fysieke keuze, maar ook een mentale herijking.
Veel mensen herkennen dat: pas wanneer de druk van werk of verantwoordelijkheden afneemt, ontstaat er ruimte om aan jezelf te werken. Niet omdat het moet, maar omdat het eindelijk kan.
Een kerst met een ander gevoel
Met zijn nieuwe gewicht en zichtbaar herwonnen zelfvertrouwen kijkt Krol anders naar de feestdagen. Waar kerst voor velen een moment is van overdaad en schuldgevoel, lijkt hij het nu te beleven als een beloning. Niet in de vorm van restricties, maar als een moment van trots. Trots op wat hij heeft bereikt, en tevreden met waar hij nu staat.
Dat hij ervoor kiest om dit moment te delen, maakt het verhaal menselijk. Geen groot politiek statement, geen scherpe opinie, maar een persoonlijke overwinning die velen aanspreekt.
Inspiratie zonder druk
Misschien is dat wel de kracht van zijn bericht. Het nodigt uit tot reflectie zonder te moraliseren. Krol zegt nergens dat anderen dit ook moeten doen. Hij toont alleen wat voor hem heeft gewerkt en hoe hij zich daarbij voelt. In een tijd waarin gezondheid vaak wordt gepresenteerd als prestatie, is dat een verademing.
Zijn verhaal laat zien dat verandering mogelijk is, op elke leeftijd, en dat succes er voor iedereen anders uitziet. Voor de één is dat dertig kilo afvallen, voor de ander misschien tien kilo, of simpelweg beter in zijn vel zitten.
Een persoonlijke overwinning
Of je nu bewondering voelt, vragen hebt of kritisch bent: de prestatie van Henk Krol staat op zichzelf. Dertig kilo verliezen vraagt om discipline, volhouden en zelfinzicht. Dat verdient erkenning, los van hoe iemand er uiteindelijk uitziet.
Voor Krol zelf lijkt het belangrijkste al bereikt: hij voelt zich beter, sterker en meer in balans. En misschien is dat wel de mooiste boodschap om mee te nemen richting het nieuwe jaar.