Algemeen
Bijzondere onthulling: Dit is waarom Henny Huisman plotseling verdwenen is van tv
Henny Huisman: van tv-icoon tot vergeten held — waar bleef het applaus?
Er was een tijd dat de Nederlandse televisie niet zonder Henny Huisman kon. Met zijn energieke presentatie, warme uitstraling en oprechte betrokkenheid groeide hij in de jaren ’80 en ’90 uit tot een van de meest geliefde gezichten van de buis. Programma’s als De Mini-playbackshow, De Soundmixshow en later Korenslag bereikten miljoenen kijkers en vormden het hart van menig zaterdagavond.
Maar vandaag is het oorverdovend stil rond de man die ooit het gezicht van de Nederlandse familieshows was. Hoe is het mogelijk dat iemand met zo’n indrukwekkende staat van dienst zo plots uit beeld verdween? En wat zegt dat over hoe we in Nederland omgaan met onze televisie-erfgoed?
De hoogtijdagen: warmte, muziek en herkenning
Wie in de jaren ‘80 en ‘90 opgroeide, kan er niet omheen: de herkenbare stem van Henny, zijn vriendelijke gezicht en zijn danspasjes tijdens de aankondiging van een jonge playbackartiest of onbekende zanger. De Soundmixshow was een kweekvijver voor talent, met namen als Marco Borsato en Edsilia Rombley als blijvende herinnering aan zijn invloed.
Het geheim van zijn succes? Oprechtheid. Henny was geen showbizzdiva of gelikte presentator, maar een man van het volk. Zijn empathie voor deelnemers, zijn vrolijke toon en zijn vermogen om jong en oud te raken maakten hem uniek. Hij vertegenwoordigde een televisietijdperk waarin verbinding centraal stond.
De val van het doek: plots stil aan het Mediapark
Na het succes volgde echter iets wat bijna niemand had zien aankomen: radiostilte. Geen nieuwe shows, geen vaste plek meer bij omroepen, geen terugkerende formats. In een interview met AD Magazine in 2019 liet Henny blijken zelf ook nauwelijks te begrijpen hoe het zover kon komen.
“Ze zien me als een relikwie,” zei hij. “Alsof ik bij het oude meubilair hoor, terwijl ik nog steeds ideeën heb — en de energie om ze uit te voeren.”
Volgens Huisman begon zijn terugtrekking uit de tv-wereld bij de EO, waar hij tussen 2007 en 2009 het programma Korenslag presenteerde. Een opmerking over de geaardheid van een apostel — bedoeld als grap — werd hem niet in dank afgenomen. De samenwerking eindigde abrupt, en sindsdien bleef het opvallend stil rond de presentator.
Niet meer welkom, geen nieuwe kans
Het pijnlijke voor Henny is niet alleen het gebrek aan opdrachten, maar vooral de complete afwezigheid van dialoog. In 2021 liet hij in een interview met Story weten dat hij nog steeds vol ideeën zit. Maar omroepen tonen geen interesse. Zelfs een uitnodiging om zijn ideeën te pitchen aan de koffietafels van het Mediapark blijft uit.
En dat terwijl formats als The Masked Singer, Holland’s Got Talent en The Voice overduidelijk schatplichtig zijn aan het genre dat Henny groot maakte: muzikale shows waarin gewone mensen hun talent tonen.
Het televisielandschap is veranderd
Een deel van de verklaring ligt in de snelle veranderingen binnen de mediawereld. Waar familieshows vroeger de standaard waren, draait televisie nu om jong, snel, digitaal. Streamingdiensten, reality-tv en influencers hebben de plaats ingenomen van lineaire tv-presentatoren.
Henny Huisman, met zijn gemoedelijke stijl en rustige aanpak, past niet langer in het profiel waar omroepen vandaag op mikken: flitsend, jeugdig en viraal potentieel. Dat hij ooit miljoenen kijkers trok, lijkt ineens niet meer relevant. Alsof ervaring en impact uit het verleden niets meer waard zijn in de jacht op clicks en trending topics.
Een echo van gemis: nostalgie bij het publiek
Toch blijft Henny Huisman in het collectieve geheugen gegrift. Onder zijn generatie fans leeft een diepe vorm van nostalgie. Op sociale media wordt zijn naam nog vaak genoemd als symbool voor “de tijd dat televisie nog echt verbond”.
“Henny bracht gezinnen samen voor de buis,” schrijft een fan op Facebook. “Dat zie je nu nauwelijks nog. Alles is gefragmenteerd, vluchtig. Maar hij was écht.”
Ook in regionale interviews of nostalgische terugblikken komt zijn naam vaak naar boven als een voorbeeld van een presentator met hart en ziel. Iemand die zijn deelnemers oprecht behandelde, die stond voor positiviteit, en die niet bang was voor een beetje vrolijke gekkigheid.
Een leven in rust, maar niet zonder plannen
Inmiddels woont Henny Huisman in het Friese Twijzelerheide, ver weg van de hectiek van de Randstad en het Mediapark. Af en toe duikt hij nog op in een programma als Adieu God?, waar hij openhartig sprak over zijn geloofsreis. In 2020 haalde hij kort het nieuws met zijn strijd tegen prostaatkanker, die hij gelukkig goed doorstond.
Op zijn sociale media laat hij zich nu en dan horen, vaak met een kwinkslag of nostalgische terugblik. Maar de vurige wens om weer iets te doen op televisie lijkt nog steeds springlevend.
“Ik heb nog formats liggen. Dingen die écht iets kunnen toevoegen aan het huidige tv-landschap,” zei hij eerder.
Waarom een tweede kans gerechtvaardigd is
De vraag rijst: waarom krijgt iemand als Henny Huisman geen tweede kans? In een tijd waarin omroepen worstelen met verbinding, vertrouwen en vernieuwing, lijkt iemand met zijn kwaliteiten en geschiedenis juist van grote waarde.
Een programma dat draait om menselijke verhalen, muziek, interactie en positiviteit — het zou zomaar kunnen aanslaan, juist nu. In een medialandschap vol snelle prikkels verlangen veel kijkers naar eenvoud en oprechtheid.
Bovendien zouden jongere generaties Henny kunnen ontdekken als de presentator die je even laat glimlachen, zonder dat je hoeft te scrollen of te swipen.
Wat Henny vertegenwoordigt
Meer dan een televisiepersoonlijkheid, is Henny Huisman een symbool van een tijdperk. Een tijd waarin je met je gezin voor de tv ging zitten, waarin applaus oprecht voelde, waarin kandidaten nog geen sterren waren maar mensen met een droom.
Zijn verdwijning zegt dan ook meer dan alleen iets over hem persoonlijk. Het zegt iets over hoe snel we iconen vergeten. Hoe weinig ruimte er is voor verleden, ervaring, en de waarde van herkenning in een overvolle mediamarkt.
Conclusie: verdwijnt de ziel van de televisie met hem?
Henny Huisman mag dan niet meer wekelijks op tv zijn, in de herinnering van miljoenen leeft hij voort. Zijn programma’s vormden bakens van verbinding, herkenning en positiviteit in een snel veranderende wereld. En dat is misschien precies wat we vandaag opnieuw nodig hebben.
Of hij ooit terugkeert op het scherm, blijft de vraag. Maar één ding staat vast: zijn plek in de Nederlandse televisiegeschiedenis is onuitwisbaar. En misschien is het tijd dat we als kijkers en omroepen die waarde opnieuw gaan erkennen.
Wat vind jij? Zou een Henny Huisman-comeback welkom zijn in deze tijd van snelle tv en korte aandachtsspanne? Deel je mening en discussieer mee op onze Facebookpagina!
Het interview van Eva Jinek met hoofdofficier van justitie Heleen Rutgers heeft dinsdagavond een enorme discussie losgemaakt. Aanleiding was het besluit van het 0penbaar Ministerie om geen hoger beroep in te stellen in de strafzaak tegen zanger Marco Borsato. De rechtbank sprak hem eerder vrij, en met het besluit van het OM lijkt die zaak nu definitief afgesloten. Toch bleek uit de uitzending dat het laatste woord er nog lang niet over is gezegd.
Definitief besluit na jarenlange procedure
Eerder op de dag maakte het 0penbaar Ministerie bekend af te zien van een vervolgprocedure. Daarmee werd duidelijk dat de vrijspraak van Marco Borsato blijft staan. Het OM gaf aan dat de kans zeer klein werd geacht dat een gerechtshof tot een ander oordeel zou komen dan de rechtbank Midden-Nederland.
Die rechtbank oordeelde ruim een week geleden dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was om tot een veroordeling te komen. Het OM had in eerste aanleg nog een vrijheidsstraf geëist, maar zag na bestudering van het vonnis onvoldoende aanknopingspunten om het oordeel succesvol aan te vechten.
Volgens het OM keek de rechtbank op twee cruciale punten anders naar de zaak dan het 0penbaar Ministerie zelf: de waardering van verklaringen en het aanvullende bewijs. Dat verschil van inzicht bleek doorslaggevend.
Eva Jinek confronteert hoofdofficier live op televisie
De beslissing leidde tot felle reacties, waaronder die van presentatrice Eva Jinek. In haar talkshow ontving zij dinsdagavond Heleen Rutgers, hoofdofficier van justitie bij de rechtbank Midden-Nederland. Wat volgde was een stevig gesprek waarin Jinek geen enkele kritische vraag uit de weg ging.
Jinek begon het interview met de constatering dat het OM jarenlang had aangegeven een sterke zaak te hebben opgebouwd. Er was uitgebreid onderzoek gedaan, deskundigen waren geraadpleegd en er was vertrouwen uitgesproken in de uitkomst. Dat beeld strookte volgens haar niet met het uiteindelijke besluit om af te zien van hoger beroep.
De presentatrice confronteerde Rutgers met eerdere publieke uitspraken waarin werd gesproken over zorgvuldig verzameld bewijs en grote zekerheid over de juridische onderbouwing. “Hoe kan het dat er nu wordt gezegd dat de kans op succes minimaal is, terwijl eerder juist het tegenovergestelde werd gesuggereerd?” vroeg Jinek.
Het verschil tussen overtuiging en oordeel
Rutgers probeerde in haar antwoorden duidelijk te maken dat een strafzaak altijd afhankelijk blijft van de interpretatie van de rechter. Het OM kan overtuigd zijn van de kracht van een dossier, maar uiteindelijk bepaalt de rechtbank hoe bewijs juridisch wordt gewogen.
Volgens Rutgers heeft de rechtbank in dit geval een strikte lijn gehanteerd, vooral waar het ging om aanvullend bewijs dat afkomstig was uit dezelfde bron als de verklaring zelf. Dat leidde ertoe dat elementen die het OM als ondersteunend beschouwde, door de rechtbank onvoldoende zelfstandig werden geacht.
Jinek liet het daar niet bij en stelde dat het OM deze juridische redenering had kunnen voorzien. “U weet toch hoe rechters naar bewijs kijken?” hield zij Rutgers voor. De hoofdofficier bleef benadrukken dat verschil van inzicht tussen OM en rechtbank geen uitzondering is binnen het rechtsstelsel.
Kritiek op de rol van het 0penbaar Ministerie
Het gesprek legde een bredere discussie bloot: hoe zorgvuldig is het OM geweest in het inschatten van de haalbaarheid van de zaak? En wat betekent dit voor het vertrouwen van betrokkenen en het publiek?
Jinek stelde dat het pijnlijk is dat na jarenlange procedures, onderzoeken en publieke aandacht uiteindelijk wordt geconcludeerd dat een veroordeling juridisch niet haalbaar is. Ze vroeg zich hardop af of dit traject niet anders had moeten worden ingericht.
Rutgers erkende dat de uitkomst teleurstellend kan zijn, maar benadrukte dat het rechtssysteem juist is ontworpen om zorgvuldig en terughoudend te zijn. “Vrijspraak betekent niet dat er geen verhaal is, maar dat het bewijs juridisch niet voldoet aan de vereiste standaard,” aldus Rutgers.
Verdeelde reacties bij kijkers
Na de uitzending stroomden de reacties op sociale media binnen. Veel kijkers vonden dat Eva Jinek het 0penbaar Ministerie scherp en terecht bevroeg. Anderen vonden de toon te hard en spraken van een ongelijk speelveld, waarin een justitiële bestuurder zich moest verdedigen tegenover een ervaren presentatrice.
Sommigen vonden dat Jinek de emoties van het publiek verwoordde, anderen vonden dat zij voorbijging aan de complexiteit van strafrechtelijke afwegingen. Vooral de vraag of het OM te zelfverzekerd is geweest in eerdere communicatie, werd breed besproken.
Vertrouwen in het rechtssysteem onder druk
De zaak raakt aan een dieper liggend maatschappelijk thema: het vertrouwen in het rechtssysteem. Wanneer een zaak jarenlang in de publieke aandacht staat en uiteindelijk zonder vervolg eindigt, roept dat vragen op bij alle betrokkenen.
Voorstanders van het besluit benadrukken dat het juist getuigt van zorgvuldigheid dat het OM geen kansloze procedures voortzet. Critici vinden dat het OM eerder duidelijkheid had moeten geven over de onzekerheden in het dossier.
Een zaak die juridisch sluit, maar emotioneel blijft
Hoewel de strafzaak juridisch is afgesloten, blijft de maatschappelijke impact groot. Het interview bij Eva Jinek maakte duidelijk hoe gevoelig dit onderwerp is en hoe verschillend de verwachtingen zijn van justitie, media en publiek.
Voor Marco Borsato betekent het besluit formeel het einde van een langdurige periode van onzekerheid. Tegelijkertijd blijft de zaak onderwerp van debat, analyse en emotie. De uitzending liet zien dat afsluiting op papier niet automatisch betekent dat alle vragen zijn verdwenen.
Conclusie
Het gesprek tussen Eva Jinek en Heleen Rutgers markeert een belangrijk moment in de nasleep van een veelbesproken strafzaak. Het toont hoe lastig de balans is tussen juridische zorgvuldigheid, publieke communicatie en maatschappelijke verwachtingen.
Of het OM anders had moeten handelen, zal onderwerp blijven van discussie. Duidelijk is wel dat deze zaak nog lang zal worden aangehaald als voorbeeld van hoe complex en beladen strafrechtelijke procedures kunnen zijn wanneer ze zich afspelen in het volle licht van de publieke opinie.