Algemeen
Bejaarde man (82) steelt in supermarkt omdat hij niet rondkomt met AOW

In een supermarkt in Rotterdam voltrok zich onlangs een schrijnende scène die velen aan het denken zet. Een 82-jarige man werd betrapt op winkeldiefstal. Niet vanwege inhaligheid of criminele motieven, maar simpelweg omdat hij niet meer rondkomt van zijn AOW-uitkering. Het incident is niet alleen ontroerend, maar ook confronterend: het legt bloot hoe kwetsbaar ouderen kunnen zijn in een samenleving die vaak te weinig oog heeft voor stille nood.
Een leven lang gewerkt, en toch tekort
De man, die we in dit verhaal Jan noemen, werkte zijn hele leven in de bouw. Zijn lichaam is inmiddels versleten, zijn spaargeld opgeslokt door medische kosten. Wat overblijft, is enkel de AOW. Daarmee moet hij rondkomen in een stad als Rotterdam, waar de levensstandaard hoger ligt dan gemiddeld. Dat lukt niet altijd. Jan moest kiezen tussen vaste lasten, medicijnen of eten — en maakte één keer de keuze om wat boodschappen onbetaald mee te nemen.
Niet uit onwil, maar uit nood
Toen Jan werd aangesproken door supermarktmedewerkers, bekende hij direct. Geen smoesjes, geen agressie. Alleen de pijnlijke waarheid: “Ik kan niet rondkomen van mijn AOW.” Zijn eerlijkheid raakte het personeel, dat ondanks hun verplichting tot melding, humaan handelde. Ook de politie toonde begrip en besloot Jan geen boete op te leggen. Wel kreeg hij een gesprek — en hopelijk ook hulp.
Een groter, groeiend probleem
Het geval van Jan staat niet op zichzelf. Steeds vaker raken hulpverleners ouderen tegen die op of onder de armoedegrens leven. De kosten voor huur, energie en zorg rijzen de pan uit, terwijl de AOW nauwelijks meegroeit. Voor alleenstaanden bedraagt die uitkering gemiddeld zo’n 1.300 euro per maand. In de praktijk is dat onvoldoende om fatsoenlijk van te leven. Veel ouderen schamen zich voor hun situatie en durven geen hulp te vragen. Daardoor blijven hun problemen vaak onzichtbaar.
Structurele tekortkomingen in het systeem
De situatie van Jan is een stille aanklacht tegen een systeem dat faalt in zijn zorgplicht. De solidariteit die ouderen in hun werkzame leven toonden, wordt niet altijd beantwoord met waardigheid op latere leeftijd. Het sociale vangnet blijkt voor velen niet toereikend. Dit roept de vraag op: hoe kan het dat mensen na een leven van bijdragen toch in zulke omstandigheden terechtkomen?
Wat moet er veranderen?
Er zijn verschillende oplossingen denkbaar. Zo zou de AOW verhoogd kunnen worden, of zou er automatische inkomensondersteuning moeten komen voor kwetsbare ouderen. Lokale overheden kunnen actiever zijn in het benaderen van senioren in financiële nood, bijvoorbeeld via voedselbanken of huisbezoeken. Ook vrijwilligersorganisaties, die vaak als eerste signalen opvangen, verdienen meer structurele steun en waardering.
Samen tegen stille ouderdomsarmoede
Meer dan ooit is er behoefte aan een bredere maatschappelijke discussie over ouderdom, armoede en waardigheid. Het gesprek moet open gevoerd worden, zonder oordeel, maar met empathie. Want niemand mag op hoge leeftijd nog worstelen met honger, kou of eenzaamheid — laat staan met schaamte.
Een waardige oude dag voor iedereen
Het verhaal van Jan is aangrijpend, maar niet hopeloos. Het is een krachtige oproep tot actie: aan beleidsmakers, aan gemeentes, en aan ons als samenleving. Ouderdom hoort gepaard te gaan met rust en respect, niet met onzekerheid en vernedering. Tijd voor beleid dat ouderdom eert in plaats van straft. Tijd voor menselijkheid — in elke kassa, elke straat en elk beleidstuk.

Algemeen
Televisiekijkers schrikken van nieuw uiterlijk Freek van Suzan
