Algemeen
Beelden van optreden Claude op podium gaan wereldwijd viraal vanwege ‘Giga-valse stem!’
Claude naar Eurovisiesongfestival 2025: van talentenjacht tot grote podium in Bazel
Claude, de jonge zanger die in Nederland de afgelopen jaren gestaag zijn naam heeft opgebouwd, staat op het punt zijn grootste muzikale avontuur tot nu toe aan te gaan. In 2025 vertegenwoordigt hij Nederland tijdens het Eurovisiesongfestival in het Zwitserse Bazel, met het nummer C’est la vie. Een opvallende keuze, niet alleen vanwege de tweetalige compositie, maar ook vanwege het persoonlijke karakter van het lied.
Zijn deelname werd op 19 december 2024 officieel bevestigd door AVROTROS, waarmee Claude zich in een illuster rijtje van Nederlandse Songfestivaldeelnemers schaart. De verwachtingen zijn hoog, de reacties gemengd — en de ogen van het publiek zijn strak op hem gericht.
Van lokale talentenjacht tot nationale trots
Claude’s muzikale reis begon al op jonge leeftijd. In 2017 won hij een talentenjacht in Enkhuizen met het nummer Uit Elkaar van Yes-R. Het leverde hem vroege erkenning op, maar de weg naar het grote podium was nog lang. In 2019 zagen we hem terug in het achtste seizoen van The Voice Kids, waar hij tijdens de blind auditions indruk maakte met het energieke Papaoutai van Stromae. Hoewel hij de Battles niet wist te overleven, was het voor Claude wél een belangrijke leerschool.
Zijn echte doorbraak kwam via de talentenjacht ARE YOU NEXT?, waar hij een platencontract won bij het gerenommeerde label Cloud 9 Music. Vanaf dat moment ging het snel. Claude ontwikkelde zijn eigen stijl: een mix van pop, urban en Franstalige invloeden. Precies datgene wat hem nu onderscheidt op het internationale Songfestivalpodium.
C’est la vie: een lied met internationale allure
Zijn inzending voor het Eurovisiesongfestival 2025 heet C’est la vie – een tweetalig nummer dat Frans en Engels combineert, zonder Nederlandstalige passages. Een bewuste keuze, zo laat Claude weten, omdat hij zich muzikaal meer thuisvoelt in de Franse taal. Bovendien sluit het aan bij zijn multiculturele achtergrond én bij de Europese sfeer van het Songfestival.
Hoewel het nummer pas op 27 februari officieel zou worden gepresenteerd, lekt het één dag eerder uit. Dat deed de buzz rondom Claude’s deelname alleen maar toenemen. De reacties op de song zijn wisselend, maar veel luisteraars prijzen het ritme, de aanstekelijkheid en het internationale karakter. Het lied past in de lijn van eerdere Franstalige succesnummers op het Eurovisiepodium.
Eerste repetitie roept vragen op
Op 6 mei stond Claude voor het eerst op het Eurovisiepodium voor een technische repetitie. De eerste beelden, gedeeld door AVROTROS, toonden een energieke performance met een strakke choreografie en een opvallende lichtshow in blauwe en gouden tinten.
Toch volgde er kritiek op zijn vocale prestaties. Op sociale media werd zijn zang vergeleken met eerdere Nederlandse inzendingen waarbij het livegeluid niet overtuigde. Sommige kijkers moesten onwillekeurig denken aan de optredens van Mia Nicolai en Dion Cooper in 2023, waar de vocale uitvoering eveneens onder vuur lag.
Reacties als “nog wat onzeker”, “niet helemaal zuiver” en “er is werk aan de winkel” verschenen op X (voorheen Twitter) en Instagram. De toon was kritisch, maar niet vernietigend — veel fans hopen simpelweg dat Claude in de komende dagen muzikaal zal groeien richting de halve finale.
Claude blijft positief: “Dit is mijn moment”
Ondanks de kritieken blijft Claude zelf opvallend rustig en professioneel. “Ik ben dankbaar dat ik hier mag staan,” liet hij na de repetitie weten. “Dit podium is overweldigend, maar ik voel me gesteund door mijn team en mijn fans. We hebben nog een paar dagen om alles aan te scherpen. En ik weet zeker dat ik op dinsdag alles kan geven.”
De 21-jarige zanger benadrukt dat liveoptreden op dit niveau voor hem een nieuw terrein is, maar ook een kans om zichzelf verder te ontwikkelen. “Het is spannend, natuurlijk. Maar dit is mijn moment, en ik ga er alles uithalen.”
Een risico nemen: geen Nederlands in het lied
Een ander punt van discussie is het taalgebruik in Claude’s inzending. C’est la vie bevat uitsluitend Franse en Engelse lyrics. Dat betekent dat er dit jaar geen enkel woord Nederlands in het Eurovisiepodium klinkt namens Nederland. Voor sommigen is dat jammer: zij hadden graag gezien dat onze eigen taal op z’n minst een kleine plek kreeg in het lied.
Toch kiezen steeds meer landen voor internationale talen, om zo een breed publiek aan te spreken. En voor Claude voelt de combinatie van Frans en Engels als de juiste artistieke keuze. “De Franse taal past gewoon bij mijn stem, bij de emotie van dit nummer. En dat is waar ik op vertrouw.”
De halve finale: dinsdag 13 mei wordt cruciaal
Claude zal op dinsdag 13 mei aantreden in de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival in Bazel. In deze ronde zal blijken of hij met C’est la vie voldoende indruk maakt om door te stromen naar de grote finale op zaterdag 17 mei.
De bookmakers schatten zijn kansen voorlopig in de middenmoot, wat betekent dat het aankomt op de uitvoering en het gevoel dat hij weet over te brengen. Zijn team werkt hard aan vocale coaching, cameraregistratie en scenografie om alles tot in de puntjes te perfectioneren.
Fans hopen op verrassingseffect
Ondanks de kritiek blijven veel fans hopen op een positieve verrassing. Claude’s kracht ligt immers in zijn persoonlijke uitstraling, ritmische nummers en emotionele oprechtheid. Als hij die kwaliteiten weet te vertalen naar een sterk liveoptreden, dan kan hij alsnog hoge ogen gooien.
De komende dagen zijn cruciaal. Met nog een repetitie én de generale repetitie op de planning, heeft Claude de kans om te groeien — zowel muzikaal als mentaal. En dat is precies wat het Eurovisiesongfestival zo uniek maakt: de ruimte om te verrassen, zelfs op het allerlaatste moment.
Conclusie: Claude’s Songfestivalreis is pas net begonnen
Claude heeft al een indrukwekkend pad afgelegd — van talentenjachten tot een platencontract, van nationale bekendheid tot een internationale uitdaging. Zijn deelname aan het Eurovisiesongfestival 2025 is een nieuw hoofdstuk waarin talent, ambitie en lef samenkomen.
Of C’est la vie de finale haalt, is nog onzeker. Maar één ding staat vast: Claude is een artiest met potentie, en zijn verhaal is nog lang niet af. De komende dagen bieden hem de kans om zijn optreden te verfijnen, het publiek te overtuigen en Europa te laten zien wie hij werkelijk is.
Met zijn positieve instelling, muzikale veelzijdigheid en de steun van zijn fans heeft hij alles in huis om van deze ervaring iets bijzonders te maken. En wie weet? Misschien kleurt Bazel straks tóch een beetje blauw, wit en oranje.
Roy en Annick opnieuw in spannende periode: MRI-scan zet gezin onder druk, maar liefde houdt hen overeind
Voor Roy en Annick, het geliefde stel dat Nederland leerde kennen in seizoen 9 van Over Mijn Lijk, breekt opnieuw een wekenlange periode van spanning aan. Waar de meeste stellen vooral uitkijken naar rust en stabiliteit, leven Roy en Annick iedere zes maanden met een terugkerende golf van stress: de onvermijdelijke MRI-scan die moet laten zien hoe Roy’s gezondheid ervoor staat.
Deze onderzoeken behoren inmiddels tot hun leven, maar dat maakt het niet minder zwaar. De onzekerheid, de zenuwen en de constante angst voor nieuwe ontwikkelingen drukken op hun dagelijks bestaan — en op hun relatie.
Dat Annick en Roy eerlijk zijn over hun emoties, is altijd een van de redenen geweest dat zo veel kijkers zich met hen verbonden voelen. Ook nu deelt Annick openhartig hoe het eraan toegaat binnen hun gezin, in de dagen voorafgaand aan weer zo’n allesbepalende scan.
Een foto die alles zegt: glimlach, liefde en spanning
Op Instagram plaatste Annick een recente foto van Roy. Ze zitten samen aan tafel in een restaurant, alsof ze een moment van ontspanning proberen te vinden te midden van alle spanning.
Bij de foto schrijft Annick een liefdevolle, maar ook eerlijke boodschap:
“Handsome.”
Het is een warm compliment, een moment van tederheid tussen alle zorgen door. Maar direct daarna geeft ze openlijk toe dat de spanning in huis voelbaar is.
“Ook al plak ik je in deze stressvolle tijd voor de MRI soms achter het behang. Maar dat is prima, want dat doen we nou eenmaal de tijd voor de MRI.”
Met die woorden laat Annick zien hoe zij – en waarschijnlijk veel andere partners van mensen met een ernstige z!ekte – balanceren tussen liefde, zorgen en irritatie. De dagen voorafgaand aan een scan zijn extra scherp, extra geladen, extra vermoeiend. Kleine dingen worden groot, emoties worden sneller uitgesproken en iedereen voelt dat er iets dreigt.
Niet omdat er ruzie is, maar omdat angst zich een plek zoekt in het dagelijks leven.
Het leven met een hersentumor: hoop en onzekerheid tegelijk
Roy leeft al jaren met een hersentumor, iets waar Nederland getuige van werd toen hij in 2022 deelnam aan Over Mijn Lijk. Hij maakte enorme indruk met zijn kalmte, humor en nuchterheid, zelfs op de zwaarste momenten. Annick maakte minstens zoveel indruk: zij was en is zijn rots, zijn steun, maar ook de persoon die zichtbaar meeleeft, lijdt en tegelijk overeind blijft staan.
Begin 2023 kwam er een nieuwe schok toen er tijdens een scan een extra plekje werd ontdekt. Dat nieuws sloeg bij het stel – en bij de fans die hen volgden – in als een bom.
Maar maanden later kwam er onverwacht goed nieuws. Annick schreef toen opgelucht:
“Het plekje is verdwenen, bizar! We moeten dit even verwerken… wat een stress hebben wij gehad.”
Het was een van die momenten waarop hoop en onzekerheid elkaar afwisselen op een manier die alleen mensen kennen die in vergelijkbare situaties leven.
Ze voegde er ook eerlijk aan toe:
“Ook al weten we dat Roy niet genezen kan worden verklaard, dit voelt als een groot geluk en opnieuw een kans om samen nog heel mooie herinneringen te maken.”
Dat is de realiteit waar zij al jaren mee leven: elke goede uitslag is een extra hoofdstuk. En elke scan kan een nieuwe wending betekenen.
De terugkerende scans: een ritueel vol spanning
Elke zes maanden moet Roy naar het z!ekenhuis voor een nieuwe MRI. Het is een terugkerend ritueel waar hij nooit aan went, hoe vaak het ook gebeurt. Een MRI staat symbool voor het hele leven dat op pauze wordt gezet — totdat de uitslag bekend is.
Voor veel mensen is het moeilijk voor te stellen hoe intensief zo’n terugkerende cyclus is. Voor Roy en Annick is het een patroon geworden dat hun leven in stukken hakt:
-
Periode van relatieve rust, waarin ze proberen te genieten van het leven en mooie herinneringen maken.
-
Periode van groeiende spanning, wanneer de datum van de scan dichterbij komt.
-
De dag van de uitslag, die alles op zijn kop kan zetten.
-
De emotionele nasleep, waarin hoop, verdriet, opluchting en vermoeidheid elkaar afwisselen.
Annick benoemt het openlijk: in die stressvolle dagen kunnen ze elkaar soms moeilijk verdragen. Een logische reactie, die past bij mensen die onder hoge druk leven. Maar tegelijkertijd is er altijd liefde — en humor — die hen weer bij elkaar brengt.
Herkenning bij duizenden volgers
Onder Annicks bericht verschenen onmiddellijk talloze reacties van volgers die de spanning herkennen. Mensen die zelf leven met een ernstige z!ekte, of partners die iedere scan meebeleven alsof het een examen is waar hun toekomst vanaf hangt, lieten massaal steunbetuigingen achter.
Sommigen schreven:
-
“Deze periode is altijd de zwaarste. Jullie doen het zó goed.”
-
“De scanstress is herkenbaar. Denk aan jullie.”
-
“Wat een liefde spreekt eruit, ondanks alles.”
Voor veel mensen is het een troost om te zien dat ook anderen moeite hebben met het evenwicht tussen liefde en onzekerheid. Dat niet alleen zij af en toe botsen of moe zijn. Dat het menselijk is.
Roy blijft strijdbaar – maar de spanning blijft reëel
Roy zelf is altijd open geweest over zijn situatie, maar ook over zijn veerkracht. Hij probeert te genieten van alles wat wél kan, en dat laat hij nog steeds zien op sociale media. Zijn lach is vaak breed, zijn humor onverminderd aanwezig. Toch is de aankomende MRI nooit ‘gewoon’.
Het is een moment van waarheid. Een moment dat bepaalt hoe hun toekomst eruitziet — voor de komende maanden, of soms langer.
Annick laat in haar bericht doorschemeren dat ze samen proberen lichtheid te vinden in die zware dagen. Een etentje, een foto, een compliment, een grap. Maar onder die glimlach ligt altijd het besef dat er een moeilijke dag nadert.
Het verhaal van Roy en Annick raakt nog altijd veel mensen
Sinds hun deelname aan Over Mijn Lijk worden Roy en Annick door veel mensen gevolgd. Niet alleen omdat hun verhaal aangrijpend is, maar vooral omdat hun liefde zo zichtbaar en oprecht is. Ze laten zien dat je samen door donkere periodes kunt gaan zonder perfect te zijn. Dat het oké is om gespannen te zijn. Om te botsen. Om bang te zijn.
Maar vooral laten ze zien hoe je tegelijkertijd kunt blijven genieten.
De manier waarop ze hun leven delen blijft voor veel kijkers inspirerend. Hun openheid raakt mensen. Hun eerlijkheid geeft moed.
De kracht van kleine geluksmomenten
Terwijl de zware scanperiode aanbreekt, blijven Roy en Annick zoeken naar mooie momenten. Een etentje, een foto, een liefdevolle blik. Dat zijn de lichtpuntjes die hun relatie en gezin overeind houden.
De komende weken zullen opnieuw spannend worden. Maar als één ding duidelijk is, dan is het wel dat Roy en Annick samen sterker staan dan ooit — ook al is de weg die zij bewandelen allesbehalve eenvoudig.