Algemeen
Beelden uitvaart Jonnie Boer zorgen voor tranen bij iedereen: ”Daar gaat hij”
Een stad in rouw: Zwolle neemt afscheid van topchef Jonnie Boer met tranen, stilte en ronkende motoren
Op vrijdagochtend kort na tienen was het muisstil in de Assiestraat in Zwolle. Daar, in het hart van de stad en aan de deuren van zijn levenswerk De Librije, nam Nederland op indringende wijze afscheid van Jonnie Boer. De topchef, die vorige week plotseling 0verleed op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie, werd begeleid door een stoet van meer dan honderd Harley-Davidson-motorrijders op zijn laatste reis. Wat zich daar afspeelde, was niet zomaar een uitvaart: het was een eerbetoon dat door merg en been ging.
Stilte, muziek en broosheid
De zon scheen zwak door de wolken, maar de sfeer was zwaar. Toen de beschilderde kist met het lichaam van Jonnie Boer uit het restaurant werd gedragen, viel een oorverdovende stilte. Geen geroezemoes, geen gefluister – enkel de klanken van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins vulden de ruimte. De muziek, melancholisch en geladen, zorgde voor kippenvel bij velen.
De kist, in graffitistijl beschilderd – kleurrijk en onconventioneel, net als de man zelf – werd niet in een traditionele rouwauto geplaatst. In plaats daarvan werd hij voorzichtig op een zijspan van een Harley-Davidson gelegd. Daaromheen stonden zijn dierbaren: familie, collega’s, vrienden, personeel. Sommigen hielden elkaar vast, anderen lieten stil hun tranen gaan.
Ronkende motoren, rollende emoties
Zodra de motor zich in beweging zette, begeleid door twee zwarte Porsches, werd de stilte ingeruild voor het diepe, ronkende geluid van tientallen motoren die volgden. Meer dan honderd Harley-rijders vormden een eerbiedige colonne. Het geluid was indrukwekkend – rauw, krachtig, en tegelijkertijd troostend. Een laatste groet aan een man die zelf ook een motorliefhebber was.
Voor de omstanders was het een surrealistisch beeld: de flamboyante chef, pas 60 jaar oud, onderweg naar zijn laatste rustplaats. Mensen op straat stonden stil. Sommigen filmden, maar velen bleven vooral kijken – stil, met vochtige ogen, alsof ze het nog steeds niet konden bevatten.
Een verlies dat de stad raakt
Het verdriet om het 0verlijden van Jonnie Boer is niet beperkt gebleven tot zijn familie of collega’s. In de dagen na zijn d00d kleurde heel Zwolle langzaam in rouw. Voor het sterrenrestaurant werden bloemen neergelegd, kaarsjes gebrand, en kaartjes geschreven. Drie vlaggen aan de gevel hangen sindsdien halfstok, als stil teken van verlies.
Zelfs op Koningsdag, normaal een feestelijk hoogtepunt in de stad, werd een minuut stilte gehouden. Optredens werden onderbroken, muziek ging uit. De stad hield de adem in, alsof men even wilde zeggen: “We vergeten je niet, Jonnie.”
Jeanette Schmiet: “Hij hóórde bij Zwolle”
Voor velen in Zwolle voelt het verlies persoonlijk. Zo ook voor Jeanette Schmiet, die in tranen vertelt:
“Het laat me niet los, ik krijg er echt kippenvel van. Jonnie hóórde bij Zwolle. De manier waarop hij met zoveel liefde kookte, ik weet zeker dat hij dat heeft doorgegeven aan zijn personeel.”
Dat gevoel wordt breed gedragen. Boer was geen afstandelijke topchef; hij was zichtbaar, benaderbaar en betrokken. Hij gaf de stad smaak en karakter, letterlijk en figuurlijk. Wat hij met zijn vrouw Thérèse en team in De Librije opbouwde, was veel meer dan een restaurant. Het was een ambassade van gastvrijheid, van vakmanschap en vooral van menselijkheid.
Een afscheid dat bij hem past
De uitvaart was niet traditioneel, en dat was precies zoals het moest zijn. Jonnie Boer stond bekend om zijn eigenzinnige smaak en uitgesproken keuzes. Dat hij zou worden uitgezwaaid vanuit zijn eigen keuken, in zijn eigen stad, met motoren en wijn in plaats van zwarte auto’s en strakke pakken – dat had niemand anders kunnen bedenken dan hijzelf.
Bij het afscheid in De Librije was ruimte voor wijn en herinneringen. Sommigen hieven het glas bij zijn portret, anderen legden een hand op zijn kist. Er werd gehuild en gelachen, gesproken en gezwegen. De sfeer was intiem, zonder poespas, maar vol betekenis.
En toen de motorstoet vertrok, stond heel Zwolle stil. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk.
Bekende Nederlanders betonen hun respect
Het 0verlijden van Jonnie Boer bracht ook veel mensen uit de landelijke bekendheid naar Zwolle. Onder de genodigden waren onder meer de z!eke Martijn Krabbé, de familie Froger, tv-persoonlijkheden als Jan Slagter en Humberto Tan, sporticoon Jaap Stam, en chef-kok Herman den Blijker. Hun aanwezigheid maakte duidelijk hoe breed de impact van Jonnie’s werk en persoonlijkheid was.
Op sociale media verschenen talloze berichten van bewondering en verdriet. Velen prezen zijn ambachtelijkheid, zijn bescheidenheid ondanks zijn status, en zijn onmiskenbare invloed op de Nederlandse gastronomie.
Zijn laatste reis
Het moment waarop de motor met de kist zich verwijderde van De Librije was confronterend. Een hoofdstuk werd gesloten, een icoon reed weg. Wat achterbleef, was stilte – én de wetenschap dat zijn invloed nog lang zal blijven doorwerken.
Zijn gezin – Thérèse, Jimmie en Isabelle – bleef tijdens het publieke moment bewust op de achtergrond. Pas later op de dag voegden zij zich bij het gezelschap, om in besloten kring de uitvaart voort te zetten. Een rouwproces dat ruimte kreeg om op eigen manier vorm te vinden.
De erfenis van een culinaire pionier
Wat Jonnie Boer achterlaat, is meer dan een plek in de culinaire geschiedenisboeken. Hij laat een erfenis van kwaliteit, toewijding en lef achter. Zijn keuken was vernieuwend zonder pretentie, zijn stijl verfijnd maar toegankelijk. Hij zette Nederland – en Zwolle – op de kaart, niet alleen als chef, maar ook als mens.
Zijn team in De Librije, onder leiding van chef Nelson Tanate en zijn kinderen, zal zijn werk voortzetten. Niet als imitatie, maar als eerbetoon. De filosofie van Jonnie blijft: koken met aandacht, leven met passie, en altijd blijven vernieuwen.
Slot: Een man die bleef wie hij was
Jonnie Boer was een man van contrasten: groot in zijn vak, maar klein in zijn ego. Wereldberoemd, maar met beide benen op de grond. Hij droeg drie sterren, maar ontving gasten met de warmte van een dorpskok. En juist dat maakt zijn verlies zo schrijnend – maar zijn nalatenschap des te indrukwekkender.
Zijn laatste reis begon met stilte, motorgeronk en tranen. Wat blijft, is liefde. Voor zijn werk, zijn stad, zijn mensen.
Rust zacht, Jonnie. Je hebt je sporen ver voorbij de keukenvloer achtergelaten.
Laatste eerbetoon aan Jonnie Boer in Zwolle: Harley-Davidsons begeleiden topkok op zijn laatste reis https://t.co/OkJx10Vuuk
— De Telegraaf (@telegraaf) May 2, 2025
Dick Advocaat mist cruciale WK-wedstrijd van Curaçao: “Familie gaat boven alles”
Een emotioneel moment voor het nationale elftal van Curaçao: bondscoach Dick Advocaat heeft het trainingskamp in Jamaica onverwachts moeten verlaten vanwege familieomstandigheden. De 78-jarige Hagenaar is met spoed naar Nederland teruggekeerd en zal daardoor ontbreken tijdens de historische WK-kwalificatiewedstrijd tegen Jamaica.
Zijn vertrek komt op een gevoelig moment, want het elftal staat op de drempel van iets bijzonders: voor het eerst in de geschiedenis kan Curaçao zich plaatsen voor het Wereldkampioenschap voetbal.
Een droom op het spel
Curaçao speelt in de nacht van dinsdag op woensdag (Nederlandse tijd 02.00 uur) in Kingston tegen Jamaica. De eilandploeg staat na een sterke kwalificatiereeks één punt voor op de tegenstander. Een gelijkspel is voldoende om geschiedenis te schrijven en zich voor het eerst ooit te kwalificeren voor een WK.
De omstandigheden zijn dus spannend genoeg, maar het nieuws dat de bondscoach niet op de bank zal zitten, heeft de ploeg begrijpelijk geraakt.
“Het is een moeilijke beslissing geweest,” zei Advocaat kort na zijn vertrek. “Ik had dit graag afgemaakt met de jongens, maar soms is er iets dat zwaarder weegt dan voetbal. Familie komt altijd op de eerste plaats.”
Een persoonlijke keuze met veel impact
Wat er precies aan de hand is binnen de familie van Advocaat, blijft privé. De coach benadrukte dat hij, ondanks zijn afwezigheid, nauw betrokken blijft bij de voorbereiding en uitvoering van de wedstrijd.
“Ik heb alle vertrouwen in mijn staf en mijn spelers. Vanuit Nederland blijf ik in contact met hen. Dit team heeft laten zien dat het kan vechten voor elkaar – en dat zal nu niet anders zijn,” aldus Advocaat.
Zijn assistenten Dean Gorré en Cor Pot nemen de leiding tijdens het duel in Kingston. Beide coaches hebben ruime ervaring binnen het internationale voetbal en werken al geruime tijd nauw samen met Advocaat.
Emotionele woorden binnen het team
De bondscoach vertelde het nieuws persoonlijk aan de spelersgroep tijdens een besloten teammeeting. Volgens bronnen binnen de selectie was de sfeer intens, maar ook warm en solidair.
Na Advocaat nam aanvoerder Leandro Bacuna het woord om de groep te motiveren.
“We weten allemaal hoe belangrijk deze wedstrijd is,” zei Bacuna. “Maar nu spelen we niet alleen voor ons land, we spelen ook voor onze coach. Dit is het moment om te laten zien dat we één familie zijn.”
Zijn woorden werden met applaus ontvangen, waarna het team samen het veld op ging voor de laatste training in Jamaica.
Grote steun voor Advocaat
De voetbalwereld reageert massaal op het nieuws. Op sociale media uiten zowel fans als oud-collega’s hun steun voor de Nederlandse trainer. Ook de voetbalbond van Curaçao sprak zich publiekelijk uit.
In een verklaring schrijft de bond:
“Coach Advocaat heeft het kamp om persoonlijke redenen verlaten. De bond, de staf en het gehele eiland staan volledig achter hem. Wij wensen hem en zijn familie veel sterkte.”
Ook op het officiële X-account van het nationale team verscheen een bericht met de woorden “We stand with our coach.” Onder het bericht stroomden honderden reacties binnen van supporters die hun respect betuigen.
“Familie gaat voor alles. Bedankt voor wat u voor Curaçao heeft gedaan,” schreef een fan.
Een man met een imposante staat van dienst
Met het vertrek van Dick Advocaat mist Curaçao niet zomaar een coach. De Hagenaar behoort tot de meest ervaren trainers die het internationale voetbal ooit heeft gekend.
Advocaat begon zijn trainerscarrière in de jaren tachtig en bouwde een loopbaan op die hem langs talloze topclubs en nationale teams voerde. Hij stond onder meer aan het roer bij Glasgow Rangers, Fenerbahçe, Zenit Sint-Petersburg en Feyenoord.
Zijn grootste internationale succes boekte hij met Zenit, waarmee hij in 2008 de UEFA Cup en de Europese Supercup won.
Daarnaast was Advocaat in meerdere periodes bondscoach van het Nederlands elftal, en leidde hij ook landen als België, Rusland, Zuid-Korea, Servië en Irak.
“Dick is een voetbalman in hart en nieren,” zei zijn oud-assistent Cor Pot ooit. “Hij leeft voor het spel, maar hij vergeet nooit de mensen om hem heen. Dat maakt hem bijzonder.”
Een tweede jeugd als bondscoach van Curaçao
Toen Advocaat in 2024 werd benoemd tot bondscoach van Curaçao, reageerden velen verrast. De coach had immers meerdere keren aangekondigd te stoppen met het trainerschap. Toch koos hij voor het avontuur, mede vanwege zijn vriendschap met Cor Pot en zijn fascinatie voor het eiland.
“Curaçao heeft iets speciaals,” zei hij destijds. “De passie, het plezier, de honger om beter te worden — dat raakt me.”
Onder zijn leiding groeide het team in korte tijd. De ploeg combineerde discipline met flair en boekte knappe resultaten in de kwalificatiereeks. Vooral de overwinning op Panama en het gelijkspel tegen Costa Rica trokken internationaal de aandacht.
Hoop en eenheid binnen het team
Nu Advocaat tijdelijk afwezig is, lijkt die onderlinge verbondenheid belangrijker dan ooit. De spelers hebben beloofd zich volledig te geven — niet alleen voor zichzelf of het eiland, maar ook als gebaar van steun aan hun coach.
“Hij heeft ons geleerd om professioneel te zijn, maar ook menselijk,” zei verdediger Cuco Martina tegen lokale media. “Nu is het aan ons om iets terug te doen.”
De assistenten Gorré en Pot benadrukken dat de voorbereiding ongewijzigd doorgaat. “De coach blijft betrokken via video en telefoongesprekken,” vertelde Gorré. “We voeren zijn plan precies uit zoals we samen hebben besproken.”
Een historische kans
De wedstrijd tegen Jamaica wordt een van de belangrijkste in de geschiedenis van het Curaçaose voetbal. Een punt is genoeg om de ploeg voor het eerst ooit naar een WK te brengen — een prestatie die niet alleen sportief, maar ook symbolisch van groot belang is voor het eiland.
Duizenden fans bereiden zich voor om de wedstrijd vanuit huis te volgen, en in Willemstad zijn grote schermen geplaatst om samen te kijken. De sfeer op het eiland is geladen, vol hoop en trots.
“Of Dick er nu is of niet, zijn geest en zijn werk zijn overal voelbaar,” zei een supporter tegen het lokale nieuws. “Hij heeft ons geloof gegeven.”
Slot: voetbal met een hart
Het is niet de eerste keer dat Dick Advocaat laat zien dat achter zijn nuchtere uitstraling een groot hart schuilt. Zijn keuze om naar Nederland terug te keren vanwege zijn familie raakt velen — juist omdat het laat zien waar sport echt over gaat: menselijkheid.
Of Curaçao zich nu wel of niet plaatst voor het WK, één ding is zeker: het team zal spelen met meer motivatie dan ooit.
En ergens, duizenden kilometers verderop, zal Dick Advocaat toekijken — trots, betrokken en vol vertrouwen.
“We spelen voor ons land,” zei Bacuna nogmaals voor vertrek naar Kingston. “Maar deze keer spelen we ook voor onze coach.”