-

Algemeen

Beelden uitvaart Jonnie Boer zorgen voor tranen bij iedereen: ”Daar gaat hij”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Een stad in rouw: Zwolle neemt afscheid van topchef Jonnie Boer met tranen, stilte en ronkende motoren

Op vrijdagochtend kort na tienen was het muisstil in de Assiestraat in Zwolle. Daar, in het hart van de stad en aan de deuren van zijn levenswerk De Librije, nam Nederland op indringende wijze afscheid van Jonnie Boer. De topchef, die vorige week plotseling 0verleed op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie, werd begeleid door een stoet van meer dan honderd Harley-Davidson-motorrijders op zijn laatste reis. Wat zich daar afspeelde, was niet zomaar een uitvaart: het was een eerbetoon dat door merg en been ging.


Stilte, muziek en broosheid

De zon scheen zwak door de wolken, maar de sfeer was zwaar. Toen de beschilderde kist met het lichaam van Jonnie Boer uit het restaurant werd gedragen, viel een oorverdovende stilte. Geen geroezemoes, geen gefluister – enkel de klanken van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins vulden de ruimte. De muziek, melancholisch en geladen, zorgde voor kippenvel bij velen.

De kist, in graffitistijl beschilderd – kleurrijk en onconventioneel, net als de man zelf – werd niet in een traditionele rouwauto geplaatst. In plaats daarvan werd hij voorzichtig op een zijspan van een Harley-Davidson gelegd. Daaromheen stonden zijn dierbaren: familie, collega’s, vrienden, personeel. Sommigen hielden elkaar vast, anderen lieten stil hun tranen gaan.


Ronkende motoren, rollende emoties

Zodra de motor zich in beweging zette, begeleid door twee zwarte Porsches, werd de stilte ingeruild voor het diepe, ronkende geluid van tientallen motoren die volgden. Meer dan honderd Harley-rijders vormden een eerbiedige colonne. Het geluid was indrukwekkend – rauw, krachtig, en tegelijkertijd troostend. Een laatste groet aan een man die zelf ook een motorliefhebber was.

Voor de omstanders was het een surrealistisch beeld: de flamboyante chef, pas 60 jaar oud, onderweg naar zijn laatste rustplaats. Mensen op straat stonden stil. Sommigen filmden, maar velen bleven vooral kijken – stil, met vochtige ogen, alsof ze het nog steeds niet konden bevatten.


Een verlies dat de stad raakt

Het verdriet om het 0verlijden van Jonnie Boer is niet beperkt gebleven tot zijn familie of collega’s. In de dagen na zijn d00d kleurde heel Zwolle langzaam in rouw. Voor het sterrenrestaurant werden bloemen neergelegd, kaarsjes gebrand, en kaartjes geschreven. Drie vlaggen aan de gevel hangen sindsdien halfstok, als stil teken van verlies.

Zelfs op Koningsdag, normaal een feestelijk hoogtepunt in de stad, werd een minuut stilte gehouden. Optredens werden onderbroken, muziek ging uit. De stad hield de adem in, alsof men even wilde zeggen: “We vergeten je niet, Jonnie.”


Jeanette Schmiet: “Hij hóórde bij Zwolle”

Voor velen in Zwolle voelt het verlies persoonlijk. Zo ook voor Jeanette Schmiet, die in tranen vertelt:

“Het laat me niet los, ik krijg er echt kippenvel van. Jonnie hóórde bij Zwolle. De manier waarop hij met zoveel liefde kookte, ik weet zeker dat hij dat heeft doorgegeven aan zijn personeel.”

Dat gevoel wordt breed gedragen. Boer was geen afstandelijke topchef; hij was zichtbaar, benaderbaar en betrokken. Hij gaf de stad smaak en karakter, letterlijk en figuurlijk. Wat hij met zijn vrouw Thérèse en team in De Librije opbouwde, was veel meer dan een restaurant. Het was een ambassade van gastvrijheid, van vakmanschap en vooral van menselijkheid.


Een afscheid dat bij hem past

De uitvaart was niet traditioneel, en dat was precies zoals het moest zijn. Jonnie Boer stond bekend om zijn eigenzinnige smaak en uitgesproken keuzes. Dat hij zou worden uitgezwaaid vanuit zijn eigen keuken, in zijn eigen stad, met motoren en wijn in plaats van zwarte auto’s en strakke pakken – dat had niemand anders kunnen bedenken dan hijzelf.

Bij het afscheid in De Librije was ruimte voor wijn en herinneringen. Sommigen hieven het glas bij zijn portret, anderen legden een hand op zijn kist. Er werd gehuild en gelachen, gesproken en gezwegen. De sfeer was intiem, zonder poespas, maar vol betekenis.

En toen de motorstoet vertrok, stond heel Zwolle stil. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk.


Bekende Nederlanders betonen hun respect

Het 0verlijden van Jonnie Boer bracht ook veel mensen uit de landelijke bekendheid naar Zwolle. Onder de genodigden waren onder meer de z!eke Martijn Krabbé, de familie Froger, tv-persoonlijkheden als Jan Slagter en Humberto Tan, sporticoon Jaap Stam, en chef-kok Herman den Blijker. Hun aanwezigheid maakte duidelijk hoe breed de impact van Jonnie’s werk en persoonlijkheid was.

Op sociale media verschenen talloze berichten van bewondering en verdriet. Velen prezen zijn ambachtelijkheid, zijn bescheidenheid ondanks zijn status, en zijn onmiskenbare invloed op de Nederlandse gastronomie.


Zijn laatste reis

Het moment waarop de motor met de kist zich verwijderde van De Librije was confronterend. Een hoofdstuk werd gesloten, een icoon reed weg. Wat achterbleef, was stilte – én de wetenschap dat zijn invloed nog lang zal blijven doorwerken.

Zijn gezin – Thérèse, Jimmie en Isabelle – bleef tijdens het publieke moment bewust op de achtergrond. Pas later op de dag voegden zij zich bij het gezelschap, om in besloten kring de uitvaart voort te zetten. Een rouwproces dat ruimte kreeg om op eigen manier vorm te vinden.


De erfenis van een culinaire pionier

Wat Jonnie Boer achterlaat, is meer dan een plek in de culinaire geschiedenisboeken. Hij laat een erfenis van kwaliteit, toewijding en lef achter. Zijn keuken was vernieuwend zonder pretentie, zijn stijl verfijnd maar toegankelijk. Hij zette Nederland – en Zwolle – op de kaart, niet alleen als chef, maar ook als mens.

Zijn team in De Librije, onder leiding van chef Nelson Tanate en zijn kinderen, zal zijn werk voortzetten. Niet als imitatie, maar als eerbetoon. De filosofie van Jonnie blijft: koken met aandacht, leven met passie, en altijd blijven vernieuwen.


Slot: Een man die bleef wie hij was

Jonnie Boer was een man van contrasten: groot in zijn vak, maar klein in zijn ego. Wereldberoemd, maar met beide benen op de grond. Hij droeg drie sterren, maar ontving gasten met de warmte van een dorpskok. En juist dat maakt zijn verlies zo schrijnend – maar zijn nalatenschap des te indrukwekkender.

Zijn laatste reis begon met stilte, motorgeronk en tranen. Wat blijft, is liefde. Voor zijn werk, zijn stad, zijn mensen.

Rust zacht, Jonnie. Je hebt je sporen ver voorbij de keukenvloer achtergelaten.

Algemeen

Zoon Bridget Maasland: Ik schaam me voor mijn moeder

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Mees zet zijn moeder Bridget Maasland heerlijk voor het blok – en haar reactie zegt alles

Het leven van een bekende Nederlander gaat zelden ongemerkt voorbij, maar achter de schermen blijft het vaak verrassend alledaags. Dat bewijst Bridget Maasland opnieuw in een luchtig én herkenbaar moment met haar zoon Mees. Tijdens een gezamenlijke sportsessie legde Mees zijn moeder vast op een wel heel oncharmant moment — en dat leverde niet alleen veel gelach op, maar ook een typisch moeder-en-zoon-situatie waar half Nederland zich moeiteloos in herkent.

Want hoe glamoureus Bridget ook overkomt op televisie en social media, haar puberzoon ziet natuurlijk vooral zijn moeder. En precies dát maakt dit verhaal zo leuk, menselijk en herkenbaar. Want uiteindelijk zijn zelfs de meest gelikte BN’ers thuis gewoon iemand met een joggingbroek aan, zonder make-up, buiten adem op de fitnessvloer.

‘Mam, leuke still gemaakt!’ – en daar ga je dan

Bridget deelt het moment zelf met veel humor op Instagram. Ze plaatst een screenshot van het videootje dat Mees tijdens het sporten maakte. Daarop is ze te zien in een pose die elke ouder herkent: nét even ongemakkelijk, nét even bezweet, nét even niet Instagram-waardig.

Met een knipoog schrijft ze erbij:

“’Mam, leuke still gemaakt!’”

De zin draagt de typische toon van een tienerzoon die precies weet hoe hij zijn moeder kan plagen, zonder een grens over te gaan. Bridget lijkt het heerlijk te vinden. Het is dat kleine duwtje onderling, dat plagerige, dat je alleen hebt met iemand die je door en door kent — en waarmee je een band hebt die tegen een stootje kan.

Mees heeft z’n moeder eerder ook al op speelse manier voor de gek gehouden, maar deze keer was het raak omdat het screenshot wel héél onvoordelig was. Geen glamfilter, geen studiolicht, geen make-up. Gewoon Bridget als mens: sportend, puffend en totaal niet bezig met een camera. Precies dát maakt het moment geliefd bij haar volgers.

Tussen humor en schaamte — puberlogica in z’n puurste vorm

Iedere ouder die een tiener in huis heeft, weet hoe dit werkt. Puberjaren komen standaard met een scheut ongemak richting ouders: je moeder is al snel “gek”, “druk”, “te enthousiast” of “te zichtbaar”. Zeker als ze ook nog eens op tv komt.

Voor Mees is het extra uitdagend: zijn moeder is een van de meest herkenbare gezichten van RTL Boulevard, met duizenden ogen op haar gericht. Dan is het des te verleidelijk om haar juist thuis even terug te brengen tot… simpelweg ‘mam’. En blijkbaar doet hij dat met veel plezier.

Dat Mees dat deel graag laat zien — vooral het niet-glamoureuze deel — maakt hem juist enorm geliefd bij het publiek. Het is aandoenlijk, herkenbaar en bovendien heel menselijk. En de manier waarop Bridget ermee omgaat, maakt alles nóg sympathieker.

Bridget kan erom lachen — gelukkig maar

Het mooiste aan dit alles is dat Bridget het niet probeert te verbloemen. In plaats van boos te worden of de foto te verbannen naar de digitale prullenbak, deelt ze het vrolijk met de wereld. Het laat zien dat ze zichzelf niet te serieus neemt — iets wat in de entertainmentwereld zeldzamer is dan je denkt.

De screenshot straalt pure eerlijkheid uit. Geen airbrushing, geen perfect gestylede look. En dat versterkt precies waar Bridget de laatste tijd steeds vaker de nadruk op legt: jezelf accepteren, ook wanneer je even niét perfect bent.

Bridget straalt na metamorfose — maar blijft zichzelf

Dat is best bijzonder, want nog maar kort geleden onderging Bridget een flinke metamorfose. Op Instagram liet ze zien hoe ze zich had klaargestoomd voor een reeks uitzendingen van RTL Boulevard. Een ware onderhoudsbeurt, grapte ze zelf:

“Zo, ik ben helemaal klaar voor de komende drie weken RTL Boulevard.”

Ze somde een hele lijst aan beautybehandelingen op:

  • nieuw gekleurde en geknipte haren

  • manicure

  • pedicure

  • een stevige Thaise massage

  • een ontspannende laatste avond vrij

Ze straalde op de foto’s, fris, verzorgd en helemaal klaar voor tv. Maar juist daarom is de plagerige foto van Mees zo verfrissend: het laat de kant zien die we níét in de studio zien. De kant van iemand die net zo hard zweet als ieder ander tijdens een sportsessie.

Het contrast tussen glamour en echtheid lijkt precies de balans te zijn die Bridget de laatste tijd omarmt. En dat is ook waarom haar volgers zo vaak positief reageren: ze blijft mooi, maar ze blijft vooral mens.

Een moeder-zoonband waar veel mensen jaloers op zijn

De band tussen Bridget en Mees is door de jaren heen vaker onderwerp van bewondering geweest. Ze zijn close, eerlijk, direct en hebben een dynamiek waarin humor een belangrijke rol speelt. Dat zie je terug in:

  • gezamenlijke uitstapjes

  • grapjes op social media

  • de openheid waarmee Bridget over hem praat

  • en momenten zoals deze sportieve plagerij

Veel volgers reageren vaak dat ze het fijn vinden hoe “normaal” de twee met elkaar omgaan. Geen afstand, geen aparte BN’er-bubbel, maar gewoon een moeder die haar zoon in de maling ziet nemen — en daar compleet om kan lachen.

De kracht van het delen van oncharmante momenten

Dat Bridget het screenshot zelf deelt, is misschien wel het mooiste aspect van dit verhaal. In een tijd waarin influencers hun foto’s tot op het pixelniveau perfectioneren, kiest Bridget voor echtheid. En die strategie werkt verrassend goed:

  • het voelt authentiek

  • het zorgt voor veel herkenbaarheid

  • mensen reageren sneller op echte emoties dan op perfecte beelden

  • en het toont dat celebrity-zijn ook een kluchtige, alledaagse kant heeft

Veel van haar volgers lieten in de reacties weten dat ze het heerlijk vinden om “de echte Bridget” te zien. Niet als presentatrice, maar als moeder, sportmaatje en mens.

Van schaamte naar trots

Of Mees zich echt schaamt voor zijn moeder, valt natuurlijk te betwijfelen. De meesten vinden het vooral een lief puber-achtig plaagmoment. In werkelijkheid laat het juist zien hoe comfortabel hun band is. Want een kind dat geen goede relatie heeft met zijn moeder, plaagt haar niet op zo’n grappige manier — laat staan dat hij haar filmt tijdens het sporten en dan met haar meegeniet van de lol.

En zo ontstaat er een mooi geheel:
een moment van zelfspot, liefde, humor én herkenbaarheid.

Bridget blijft nuchter — ook in een wereld vol glitter

Het incident past in het bredere beeld dat mensen van Bridget hebben: iemand met een vlotte babbel, een scherp gevoel voor timing en genoeg zelfvertrouwen om niet in paniek te raken van een minder charmante foto.

Ze weet hoe de media werkt. Ze weet hoe social media werkt. En ze weet dat juist deze kleine, menselijke momenten blijven hangen bij het publiek.

Het is precies de reden waarom ze al jaren zo’n vertrouwd gezicht is op televisie: ze blijft zichzelf.

Tot slot

Wat begon als een plagerijtje van een puberzoon, veranderde in een moment dat heel Nederland even liet glimlachen. Een ongefilterde foto, een moeder met humor, een zoon die zijn moeder eventjes “in de zeik neemt”, en een publiek dat geniet van de echtheid.

Het laat zien dat achter de schermen van glitter en glamour gewoon een gezin leeft dat dezelfde dingen meemaakt als ieder ander. En dat is misschien wel de reden dat Bridget al zo lang geliefd is: ze weet dat het leven niet altijd perfect hoeft te zijn om mooi te zijn.

Lees verder