Algemeen
Beelden uitvaart Jonnie Boer zorgen voor tranen bij iedereen: ”Daar gaat hij”
Een stad in rouw: Zwolle neemt afscheid van topchef Jonnie Boer met tranen, stilte en ronkende motoren
Op vrijdagochtend kort na tienen was het muisstil in de Assiestraat in Zwolle. Daar, in het hart van de stad en aan de deuren van zijn levenswerk De Librije, nam Nederland op indringende wijze afscheid van Jonnie Boer. De topchef, die vorige week plotseling 0verleed op Bonaire aan de gevolgen van een longembolie, werd begeleid door een stoet van meer dan honderd Harley-Davidson-motorrijders op zijn laatste reis. Wat zich daar afspeelde, was niet zomaar een uitvaart: het was een eerbetoon dat door merg en been ging.
Stilte, muziek en broosheid
De zon scheen zwak door de wolken, maar de sfeer was zwaar. Toen de beschilderde kist met het lichaam van Jonnie Boer uit het restaurant werd gedragen, viel een oorverdovende stilte. Geen geroezemoes, geen gefluister – enkel de klanken van ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins vulden de ruimte. De muziek, melancholisch en geladen, zorgde voor kippenvel bij velen.
De kist, in graffitistijl beschilderd – kleurrijk en onconventioneel, net als de man zelf – werd niet in een traditionele rouwauto geplaatst. In plaats daarvan werd hij voorzichtig op een zijspan van een Harley-Davidson gelegd. Daaromheen stonden zijn dierbaren: familie, collega’s, vrienden, personeel. Sommigen hielden elkaar vast, anderen lieten stil hun tranen gaan.
Ronkende motoren, rollende emoties
Zodra de motor zich in beweging zette, begeleid door twee zwarte Porsches, werd de stilte ingeruild voor het diepe, ronkende geluid van tientallen motoren die volgden. Meer dan honderd Harley-rijders vormden een eerbiedige colonne. Het geluid was indrukwekkend – rauw, krachtig, en tegelijkertijd troostend. Een laatste groet aan een man die zelf ook een motorliefhebber was.
Voor de omstanders was het een surrealistisch beeld: de flamboyante chef, pas 60 jaar oud, onderweg naar zijn laatste rustplaats. Mensen op straat stonden stil. Sommigen filmden, maar velen bleven vooral kijken – stil, met vochtige ogen, alsof ze het nog steeds niet konden bevatten.
Een verlies dat de stad raakt
Het verdriet om het 0verlijden van Jonnie Boer is niet beperkt gebleven tot zijn familie of collega’s. In de dagen na zijn d00d kleurde heel Zwolle langzaam in rouw. Voor het sterrenrestaurant werden bloemen neergelegd, kaarsjes gebrand, en kaartjes geschreven. Drie vlaggen aan de gevel hangen sindsdien halfstok, als stil teken van verlies.
Zelfs op Koningsdag, normaal een feestelijk hoogtepunt in de stad, werd een minuut stilte gehouden. Optredens werden onderbroken, muziek ging uit. De stad hield de adem in, alsof men even wilde zeggen: “We vergeten je niet, Jonnie.”
Jeanette Schmiet: “Hij hóórde bij Zwolle”
Voor velen in Zwolle voelt het verlies persoonlijk. Zo ook voor Jeanette Schmiet, die in tranen vertelt:
“Het laat me niet los, ik krijg er echt kippenvel van. Jonnie hóórde bij Zwolle. De manier waarop hij met zoveel liefde kookte, ik weet zeker dat hij dat heeft doorgegeven aan zijn personeel.”
Dat gevoel wordt breed gedragen. Boer was geen afstandelijke topchef; hij was zichtbaar, benaderbaar en betrokken. Hij gaf de stad smaak en karakter, letterlijk en figuurlijk. Wat hij met zijn vrouw Thérèse en team in De Librije opbouwde, was veel meer dan een restaurant. Het was een ambassade van gastvrijheid, van vakmanschap en vooral van menselijkheid.
Een afscheid dat bij hem past
De uitvaart was niet traditioneel, en dat was precies zoals het moest zijn. Jonnie Boer stond bekend om zijn eigenzinnige smaak en uitgesproken keuzes. Dat hij zou worden uitgezwaaid vanuit zijn eigen keuken, in zijn eigen stad, met motoren en wijn in plaats van zwarte auto’s en strakke pakken – dat had niemand anders kunnen bedenken dan hijzelf.
Bij het afscheid in De Librije was ruimte voor wijn en herinneringen. Sommigen hieven het glas bij zijn portret, anderen legden een hand op zijn kist. Er werd gehuild en gelachen, gesproken en gezwegen. De sfeer was intiem, zonder poespas, maar vol betekenis.
En toen de motorstoet vertrok, stond heel Zwolle stil. Niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk.
Bekende Nederlanders betonen hun respect
Het 0verlijden van Jonnie Boer bracht ook veel mensen uit de landelijke bekendheid naar Zwolle. Onder de genodigden waren onder meer de z!eke Martijn Krabbé, de familie Froger, tv-persoonlijkheden als Jan Slagter en Humberto Tan, sporticoon Jaap Stam, en chef-kok Herman den Blijker. Hun aanwezigheid maakte duidelijk hoe breed de impact van Jonnie’s werk en persoonlijkheid was.
Op sociale media verschenen talloze berichten van bewondering en verdriet. Velen prezen zijn ambachtelijkheid, zijn bescheidenheid ondanks zijn status, en zijn onmiskenbare invloed op de Nederlandse gastronomie.
Zijn laatste reis
Het moment waarop de motor met de kist zich verwijderde van De Librije was confronterend. Een hoofdstuk werd gesloten, een icoon reed weg. Wat achterbleef, was stilte – én de wetenschap dat zijn invloed nog lang zal blijven doorwerken.
Zijn gezin – Thérèse, Jimmie en Isabelle – bleef tijdens het publieke moment bewust op de achtergrond. Pas later op de dag voegden zij zich bij het gezelschap, om in besloten kring de uitvaart voort te zetten. Een rouwproces dat ruimte kreeg om op eigen manier vorm te vinden.
De erfenis van een culinaire pionier
Wat Jonnie Boer achterlaat, is meer dan een plek in de culinaire geschiedenisboeken. Hij laat een erfenis van kwaliteit, toewijding en lef achter. Zijn keuken was vernieuwend zonder pretentie, zijn stijl verfijnd maar toegankelijk. Hij zette Nederland – en Zwolle – op de kaart, niet alleen als chef, maar ook als mens.
Zijn team in De Librije, onder leiding van chef Nelson Tanate en zijn kinderen, zal zijn werk voortzetten. Niet als imitatie, maar als eerbetoon. De filosofie van Jonnie blijft: koken met aandacht, leven met passie, en altijd blijven vernieuwen.
Slot: Een man die bleef wie hij was
Jonnie Boer was een man van contrasten: groot in zijn vak, maar klein in zijn ego. Wereldberoemd, maar met beide benen op de grond. Hij droeg drie sterren, maar ontving gasten met de warmte van een dorpskok. En juist dat maakt zijn verlies zo schrijnend – maar zijn nalatenschap des te indrukwekkender.
Zijn laatste reis begon met stilte, motorgeronk en tranen. Wat blijft, is liefde. Voor zijn werk, zijn stad, zijn mensen.
Rust zacht, Jonnie. Je hebt je sporen ver voorbij de keukenvloer achtergelaten.
Laatste eerbetoon aan Jonnie Boer in Zwolle: Harley-Davidsons begeleiden topkok op zijn laatste reis https://t.co/OkJx10Vuuk
— De Telegraaf (@telegraaf) May 2, 2025
Marco Borsato wijst uitnodiging van André Rieu af en kiest opnieuw voor stilte: “Ook in 2026 geen optredens”
Na een turbulente week vol media-aandacht en opluchting na zijn vrijspraak heeft Marco Borsato definitief besloten om ook volgend jaar niet terug te keren op het podium. Zijn management bracht zaterdag een helder statement naar buiten, nadat André Rieu publiek bekendmaakte dat hij de zanger graag wilde verwelkomen als gastartiest tijdens de beroemde Vrijthof-concerten in Maastricht.
Dit nieuws komt als een nieuwe wending in een periode waarin veel fans hoopten op een kleine comeback, nu de rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was voor een veroordeling. Toch sluit Borsato de deur voor optredens in 2026 volledig, zelfs wanneer het gaat om een prestigieuze uitnodiging van wereldster André Rieu.
André Rieu deed een opvallend voorstel
De uitnodiging van André Rieu was opvallend en zorgvuldig geformuleerd. In een interview met De Telegraaf sprak hij openlijk zijn bewondering uit voor Marco, die hij omschreef als “een geweldige zanger met een unieke stem”.
Rieu kondigde aan dat hij een officiële uitnodiging zou versturen voor de zomerreeks van 2026, waarmee hij hoopte dat Borsato zijn eerste publieke optreden in jaren zou willen maken op het Vrijthof in Maastricht—een podium waar jaarlijks tienduizenden bezoekers samenkomen en waar vele artiesten een warm onthaal krijgen.
Volgens de violist zou een gastoptreden van Marco “op een prachtige manier passen” bij de sfeer van zijn concerten. Het idee van een verzacht terugkeer-moment, midden in een decor van romantiek, orkestklanken en zomerse ambiance, sprak veel fans direct aan.
Borsato’s management sluit de deur: “Geen plannen om op te treden”
De reactie van het management liet echter geen ruimte voor interpretatie. In een kort statement werd bevestigd:
“Marco treedt in 2026 niet op en heeft daar ook geen plannen voor.”
Met die woorden kwam abrupt een einde aan de hoopvolle speculaties die sinds zijn vrijspraak overal opdoken.
De timing van deze mededeling is veelzeggend: ondanks de hernieuwde steun van fans en collega’s voelt Marco zich nog niet in staat om terug te keren op het podium. De vrijspraak verandert daar voorlopig niets aan.
Vrijspraak na jarenlange juridische strijd
De uitspraak van de rechtbank afgelopen week betekende het einde van een lange juridische fase die in 2021 voor het eerst publiekelijk zichtbaar werd. De rechter stelde dat er onvoldoende bewijs was om Marco te veroordelen voor ontucht met een minderjarige.
Berichten, verklaringen en geluidsopnames boden niet de noodzakelijke juridische basis voor een bewezenverklaring, waardoor de zanger volledig werd vrijgesproken.
Het 0penbaar Ministerie kan nog beslissen of het in hoger beroep wil gaan. Vooralsnog is er geen officiële mededeling gedaan, maar het OM heeft tot halverwege december de tijd om dat te bepalen.
Voor Marco zelf leek het vonnis vooral een moment van ademhalen na jaren van spanning, stilstand en publieke veroordeling.
“Geen zin meer om te zingen”: Marco’s openhartige woorden in de rechtszaal
Tijdens de zitting eerder dit jaar zei Marco iets dat veel mensen bijbleef:
“Ik heb sinds 2019 geen microfoon meer vastgehouden.”
De zanger vertelde hoe de passie voor optreden verdween toen zijn leven in rap tempo veranderde. De energie, de motivatie en het vertrouwen dat nodig zijn om een groot podium te betreden, waren volledig weggeslagen.
Ook benadrukte hij dat zelfs een vrijspraak niets garandeerde:
“Ik weet niet of ik ooit nog kan en wil zingen, zelfs niet als ik word vrijgesproken.”
Deze uitspraken schetsen een diep beeld van iemand bij wie de liefde voor muziek overschaduwd werd door jarenlange onzekerheid.
Bekende Nederlanders en fans tonen massaal steun
Direct na de vrijspraak stroomden de steunbetuigingen binnen, zowel van het grote publiek als van prominente collega’s. Onder anderen Wendy van Dijk en Marga Bult deelden persoonlijke boodschappen, vaak vergezeld van foto’s van optredens en herinneringen uit betere tijden.
Wendy deelde een foto waarop
ze Marco omhelst, met de woorden:
“Eindelijk
rechtgezet.”
Het bericht ging razendsnel viraal. Binnen enkele uren verschenen duizenden likes, reacties en gedeelde berichten.
Ook op sociale media platforms als Instagram was een duidelijke trend zichtbaar. Volgens statistiekenplatform SocialBlade trok Borsato in de uren na de uitspraak duizenden nieuwe volgers aan—een teken dat veel Nederlanders hem weer in de armen lijken te sluiten, of op zijn minst nieuwsgierig zijn naar zijn volgende stappen.
De omslag in toon is opvallend: waar hij lange tijd moest leven met publieke afstand, is er nu plots een golf van sympathie en hoopvolle berichten.
Toch geen muziek in 2026: rust staat voorop
Ondanks alle steun en positieve signalen kiest Marco bewust voor rust. Het management laat weten dat er geen plannen zijn voor optredens in 2026, zodat hij zich kan richten op zijn persoonlijke leven, herstel en het verwerken van een periode die diepe sporen heeft achtergelaten.
Fans die hoopten op een comeback via de concerten van André Rieu, moeten die verwachting dus loslaten—al is de uitnodiging door velen gezien als een mooi eerbetoon aan zijn vroegere carrière.
Voorlopig ligt zijn focus op:
-
tijd met zijn gezin
-
lichamelijke en emotionele rust
-
voorzichtig herstellen van de media-aandacht
-
het hervinden van balans in zijn dagelijks bestaan
Een onzekere toekomst
De grote vraag blijft: komt Marco ooit nog terug als artiest?
Op dit moment is daar geen antwoord op te geven. De zanger heeft zelf gezegd dat hij niet weet of hij ooit nog zal zingen, en zijn management benadrukt dat er geen toekomstplannen in die richting zijn.
Het is goed mogelijk dat 2026 opnieuw een jaar wordt waarin Marco zich terugtrekt uit de schijnwerpers. Niet uit onwil, maar uit noodzaak: de gevolgen van de afgelopen jaren hebben zijn leven op alle fronten veranderd.
Toch blijft de deur naar de toekomst op een kier staan. Muziek was jarenlang zijn leven, zijn uitlaatklep en zijn grootste kracht. Misschien, als rust en tijd hun werk doen, keert de inspiratie op een dag terug. Maar dat moment laat zich niet forceren.
Conclusie
De uitnodiging van André Rieu was warm, eervol en goedbedoeld, maar komt op een moment waarop Marco Borsato nog niet klaar is om terug te keren in de publieke arena.
Na zijn vrijspraak kiest hij bewust voor stilte, herstel en een leven buiten de spotlights. 2026 wordt geen comebackjaar, maar een jaar van rust en bezinning.
Of hij ooit weer op het podium staat, blijft onzeker—maar voor nu kiest Marco voor zichzelf, zijn familie en een leven dat eindelijk, na jaren van spanning, iets lichter mag worden.