Algemeen
Alex van Keulen brengt heftig nieuws over collega Martijn Krabbé naar buiten
Nieuw seizoen ‘Kopen Zonder Kijken’ krijgt acht nieuwe gezichten: Alex van Keulen geeft presentatie terug uit respect voor Martijn Krabbé
Het afgelopen seizoen van Kopen Zonder Kijken kende een andere dynamiek dan kijkers gewend waren. Martijn Krabbé, al jaren het vertrouwde gezicht van het programma, was dit keer slechts beperkt te zien. Zijn rol bleef beperkt tot de introductiemomenten met de kandidaten. Daarna nam makelaar Alex van Keulen het stokje over. Hoewel dat voor de fans even wennen was, viel het experiment niet helemaal in slechte aarde. Toch blijft het bij één seizoen: in het nieuwe negende seizoen wordt Van Keulen niet meer als presentator ingezet.
Acht bekende gezichten nemen het over
RTL heeft voor het komende seizoen gekozen voor een opvallende aanpak. In plaats van één vaste vervanger, zullen acht verschillende RTL-gezichten elk één aflevering voor hun rekening nemen. De opnames hiervan zijn inmiddels in volle gang. Wie de acht vervangers precies zijn, is nog niet officieel bekendgemaakt, maar het belooft in elk geval een verrassende mix te worden.
Alex van Keulen: “Presenteren is echt een vak”
In een interview met De Telegraaf blikt Alex van Keulen terug op zijn tijdelijke presentatieklus. Hoewel hij bekendstaat als een gedreven en sympathieke makelaar, gaf hij eerlijk toe dat het presenteren hem zwaar viel. “Ik vond het moeilijk om de rol van presentator op me te nemen,” zegt Van Keulen. “Dan besef je pas dat presenteren echt een vak is. Het is niet mijn vak, ik heb het talent niet en de ambitie ook niet.”
Eén uitglijder, maar veel lof
Van Keulen werd over het algemeen positief ontvangen door de kijkers. Zijn betrokkenheid bij de koppels en zijn kennis van zaken zorgden voor vertrouwen op het scherm. Toch ging het één keer mis. Tijdens een aflevering waarin de dynamiek tussen hem en bouwexpert Bob Sikkes stroef verliep, volgde er direct kritiek. Mediarecensent Angela de Jong was er snel bij om de twee publiekelijk af te branden in haar column. Desondanks bleef de algemene teneur onder fans positief.
“De schoenen van Martijn zijn groot”
Het tijdelijk vervangen van een doorgewinterde presentator als Martijn Krabbé is geen eenvoudige opgave. Dat merkte Van Keulen al snel. “Martijn zijn schoenen zijn groot om te vullen,” erkent hij. “Hij is een vakman die alles beheerst. De hele verhaallijn vooraf al in je hoofd hebben zitten, dat is knap. En dan nog zijn empathie en humor erbij. Daar kan ik echt niet tegenop. Daarom missen we hem ook zo erg in het team.”
Martijn Krabbé op de achtergrond
Waarom Martijn Krabbé dit seizoen grotendeels afwezig was, is door RTL nooit volledig toegelicht. Wel is bekend dat hij gezondheidsproblemen had en zich daarom tijdelijk moest terugtrekken. Desondanks bleef hij betrokken bij het programma, al was het voornamelijk op de achtergrond.
Zijn beperkte bijdrage werd vooral zichtbaar in de korte kennismakingsgesprekken met de kandidaten aan het begin van elke aflevering. Daarna droegen Alex van Keulen, Bob Sikkes en interieurdesigner Roos Reedijk de rest van het programma.
Een seizoen met een ander ritme
Het tijdelijke gemis van Krabbé was voor veel fans even schakelen. Zijn warme stemgeluid en scherpe opmerkingen zorgden jarenlang voor de vertrouwde sfeer. Toch bleek het team zich goed staande te houden. Bob en Roos vulden het emotionele en creatieve deel van het programma overtuigend in, terwijl Van Keulen zijn rol als makelaar én presentator met inzet probeerde te vervullen.
Toch voelde het programma anders aan. Het ritme, de dynamiek en de toon veranderden merkbaar. Vooral in de voice-overs en bij de afsluitingen van de afleveringen werd Krabbé’s afwezigheid gevoeld.
Terug naar de kracht van variatie
Met de inzet van acht verschillende presentatoren in het nieuwe seizoen hoopt RTL zowel vernieuwing als herkenning te brengen. Elke aflevering krijgt zo een eigen stem en sfeer, afhankelijk van de persoon die het presenteert. Voor vaste kijkers kan dit spannend en verfrissend zijn, maar het is ook een risico. Immers: juist de vaste formule is wat Kopen Zonder Kijken jarenlang zo succesvol maakte.
Toch is het besluit begrijpelijk. Een dynamisch programma met wisselende presentatie biedt ruimte om verschillende stijlen te verkennen, zonder dat één persoon de druk van opvolger van Martijn Krabbé hoeft te dragen.
Alex keert terug naar zijn makelaarsrol
Voor Alex van Keulen is het terugkeren naar zijn vertrouwde rol als makelaar geen stap terug, maar eerder een opluchting. “Ik ben blij dat ik me weer volledig kan richten op waar ik goed in ben,” zegt hij. “Huizen zoeken, onderhandelen, mensen begeleiden in spannende keuzes. Dat is waar mijn hart ligt. Presenteren laat ik graag over aan mensen die daar écht goed in zijn.”
Zijn openheid over zijn beperkingen als presentator levert hem bij kijkers en collega’s veel respect op. Het toont vooral dat Kopen Zonder Kijken meer is dan alleen een format: het is een programma met echte mensen die hun hart volgen, zowel voor als achter de schermen.
Conclusie
Het komende seizoen van Kopen Zonder Kijken belooft een bijzondere te worden. De afwezigheid van Martijn Krabbé wordt opgevangen door een parade van nieuwe gezichten, elk met hun eigen stijl. En hoewel Alex van Keulen een verdienstelijke poging deed als presentator, kiest hij er bewust voor om terug te keren naar zijn kracht als makelaar.
Met acht afleveringen, acht nieuwe stemmen én de vertrouwde vakmensen Bob en Roos aan zijn zijde, lijkt het negende seizoen af te stevenen op een mix van vernieuwing en vertrouwde kwaliteit. Eén ding is zeker: het avontuur blijft, de emotie blijft — en de zoektocht naar het perfecte huis gaat onverminderd verder.
Algemeen
Bizarre beelden van moeder vermeend slacht0ffer Marco Borsato duiken op: ‘Wie zou hem doen?’
Opvallende video van moeder vermeend slacht0ffer in zaak Marco Borsato duikt op: “Het roept veel vragen op”
Een nieuw fragment dat op sociale media circuleert, zorgt voor opschudding in de zaak rond Marco Borsato. In de video is te zien hoe Nathalie, de moeder van de vrouw die de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag, tijdens een oude fandag luchtig praat met aanwezigen. Ze stelt daar op speelse toon de vraag wie “het zou doen” met Borsato — een uitspraak die inmiddels tot felle reacties heeft geleid.
De beelden hebben niet alleen online voor verbazing gezorgd, maar ook opnieuw de discussie aangewakkerd over de geloofwaardigheid van de betrokkenen en de rol die fanclubs spelen in de dynamiek tussen artiesten en hun publiek.
Een fragment uit het verleden
Volgens verschillende bronnen is de video gemaakt tijdens een van de officiële Borsato-fandagen in de periode dat Nathalie actief was als voorzitter van de fanclub. Die rol bekleedde ze van 1994 tot 2019, een tijd waarin ze nauw betrokken was bij de organisatie van bijeenkomsten, signeersessies en evenementen rond de populaire zanger.
In de opname lijkt de sfeer luchtig en ontspannen. Nathalie spreekt met fans en stelt, lachend, de vraag wie van hen “het zou doen” met Marco. Hoewel het fragment op zichzelf niet meer toont dan een los moment, wekt het door de huidige context veel emoties op.
De video wordt op sociale media druk gedeeld, met uiteenlopende reacties van nieuwsgierigheid tot ongeloof.
Een golf van reacties online
De verspreiding van het fragment heeft tot een storm van reacties geleid. Op X (voorheen Twitter), Facebook en TikTok wordt de video duizenden keren bekeken en gedeeld.
Sommige gebruikers vinden de beelden ongemakkelijk, gezien Nathalie’s huidige positie in de rechtszaak. Zij stellen dat haar gedrag tijdens de fandag vragen oproept over haar toenmalige omgang met de zanger en zijn fans.
Anderen wijzen erop dat de opname uit zijn context is gehaald. “Mensen vergeten dat dit een luchtig fanmoment was,” schrijven sommigen. “Het was een grap, geen serieuze opmerking.”
Toch blijft de impact groot: in een tijd waarin beeldmateriaal razendsnel rondgaat, bepaalt niet alleen de inhoud, maar vooral de perceptie hoe het publiek reageert.
Vertrouwen en geloofwaardigheid
De video raakt aan een gevoelig punt in de zaak-Borsato: de perceptie van geloofwaardigheid. Nathalie was jarenlang een sleutelfiguur binnen de fanorganisatie, die bekendstond om haar nauwe band met de artiest.
Volgens mediadeskundigen is dat precies wat deze beelden zo beladen maakt. “Zodra iemand met een directe betrokkenheid in een rechtszaak terugkeert in beeld, wordt alles wat hij of zij ooit heeft gedaan opnieuw gewogen,” zegt mediaonderzoeker Gaëlle Ouvrein (VUB).
De deskundige benadrukt dat het belangrijk is om onderscheid te blijven maken tussen gedrag uit het verleden en wat juridisch relevant is. “Een losse uitspraak op een fandag heeft geen enkele juridische waarde, maar in de publieke opinie kunnen zulke fragmenten een verhaal versterken of juist ondermijnen.”
De kracht van beeldvorming
In een tijdperk waarin sociale media een groot deel van het publieke debat bepalen, kan één video veel invloed hebben. Zelfs zonder nieuwe feiten verandert de manier waarop mensen naar een zaak kijken.
“Beeldvorming is alles,” zegt communicatie-expert Peter Vandevijvere. “Wat mensen zien, geloven ze sneller dan wat ze lezen. Een kort fragment met een suggestieve toon kan daarom een enorme impact hebben, zelfs als het jaren oud is.”
Hij wijst erop dat dit fenomeen vaker voorkomt bij bekende personen. “Bij bekende artiesten en hun omgeving vermengt het publieke met het persoonlijke. Mensen voelen zich betrokken en denken dat ze het hele verhaal kennen, terwijl ze vaak slechts een momentopname zien.”
@rob.lute moeder van meisje Marco borsato hij is er in geluid
De balans tussen privé en publiek
Voor Nathalie betekent de heropleving van oude beelden dat haar verleden opnieuw onder een vergrootglas ligt. Als voormalig fanclubvoorzitter was ze jarenlang zichtbaar binnen de Borsato-gemeenschap. Haar band met de zanger werd destijds gezien als professioneel en enthousiast, maar in de huidige context wordt diezelfde betrokkenheid door sommigen anders geïnterpreteerd.
Verschillende media-analisten wijzen op de dunne grens tussen fanschap en persoonlijke nabijheid. “In de jaren negentig waren fanclubs veel hechter dan nu,” legt cultuurhistoricus Sarah Van der Putte uit. “Fans hadden direct contact met artiesten, en dat zorgde voor loyaliteit, maar ook voor kwetsbaarheid.”
Dat verleden maakt het volgens haar moeilijk om vandaag objectief te blijven kijken naar oude beelden. “Wat toen onschuldig was, wordt nu vaak met andere ogen gezien.”
Juridisch geen impact, maatschappelijk wel
Hoewel de video op zich geen nieuwe informatie toevoegt aan het lopende onderzoek, tonen de reacties hoe groot de publieke betrokkenheid blijft. In juridische zin verandert er niets — het bewijsmateriaal in de zaak wordt beoordeeld op basis van officiële documenten en getuigenverklaringen, niet op sociale mediaclips.
Toch wijzen waarnemers erop dat zulke fragmenten maatschappelijk wel degelijk gewicht hebben. Ze beïnvloeden hoe mensen denken en praten over een zaak, en kunnen zelfs druk zetten op hoe de media en publieke opinie zich ontwikkelen.
“Wat online gebeurt, sijpelt door in de samenleving,” stelt Ouvrein. “Als een bepaald narratief populair wordt, bijvoorbeeld dat iemand niet geloofwaardig is, dan blijft dat hangen — zelfs als het juridisch niet relevant is.”
Marco Borsato’s kant van het verhaal
Voor Marco Borsato zelf komt het fragment op een gevoelig moment. De zanger sprak recent nog zijn laatste woord uit in de rechtbank, waarbij hij fel uithaalde naar de media en aangaf dat hij zich onrechtvaardig behandeld voelt.
Zijn verdediging benadrukte dat er volgens hen belangrijke delen van het dossier buiten beschouwing zijn gelaten, en dat de publieke beeldvorming een eigen leven is gaan leiden. Deze video lijkt dat laatste nog maar eens te illustreren: hoe moeilijk het is om controle te houden over een verhaal dat door miljoenen ogen wordt bekeken.
De rol van sociale media in rechtszaken
De zaak rond Marco Borsato toont opnieuw hoe sociale media het verloop van publieke rechtszaken beïnvloeden. Waar vroeger alleen rechtbankverslaggeving de toon bepaalde, spelen nu virale beelden, opinies en hashtags een grote rol.
Een enkele post kan een publiek sentiment aanwakkeren, ongeacht de juridische waarde ervan. En voor de betrokkenen — in dit geval zowel Borsato als Nathalie — betekent dat dat hun verleden nooit helemaal rust krijgt.
“Wat online verschijnt, blijft bestaan,” zegt Vandevijvere. “En hoe ouder het fragment, hoe groter de kans dat het in een nieuwe context misbegrepen wordt.”
Een kwestie van perspectief
Uiteindelijk lijkt de kernvraag niet te zijn wat Nathalie zei op die fandag, maar hoe dat vandaag wordt geïnterpreteerd.
Voor sommigen is het onschuldige humor uit vervlogen tijden; voor anderen een teken van onoprechtheid. Die tegenstelling laat zien hoe verschillend mensen betekenis geven aan hetzelfde beeld.
Mediakenner Ouvrein vat het samen: “Wat deze video vooral toont, is hoe kwetsbaar reputaties zijn geworden in het digitale tijdperk. Eén oud fragment kan plots alles weer op scherp zetten — ongeacht de waarheid die de rechtbank moet vaststellen.”
Reflectie op de publieke omgang met media
De ophef rond deze video past in een bredere discussie over de manier waarop we omgaan met oude beelden, publieke figuren en rechtszaken die nog lopen.
Waar ligt de grens tussen nieuwswaarde en sensatie? En hoeveel verantwoordelijkheid dragen gebruikers zelf wanneer ze zulke beelden delen?
“Het is een collectieve verantwoordelijkheid,” stelt Vandevijvere. “Iedereen die iets deelt of liket, draagt bij aan het grotere verhaal. En dat verhaal kan iemand maken of breken.”
Slotgedachte
De video van Nathalie laat zien hoe complex de wereld van beeldvorming is geworden. Wat ooit bedoeld was als een luchtig moment tijdens een fandag, is nu voer voor discussie over geloofwaardigheid, perceptie en media-ethiek.
Of de opname uiteindelijk invloed zal hebben op de publieke opinie of de juridische afloop van de zaak, blijft onzeker. Maar één ding is duidelijk: in het digitale tijdperk weegt elk beeld, elk woord en elk fragment zwaarder dan ooit.
“We leven in een tijd waarin verleden en heden door elkaar lopen,” besluit Ouvrein. “En dat maakt elke minuut beeldmateriaal een stukje geschiedenis — of we dat nu willen of niet.”