Algemeen
Albert Verlinde onthult nieuwe heftige details over affaire van zijn partner Onno: ´Ik weet nu met wie´

De onthulling dat modeontwerper Addy van den Krommenacker ooit een kus deelde met Onno Hoes, de partner van Albert Verlinde, zorgde recentelijk voor opschudding. Toch blijkt het incident geen enkel probleem te vormen binnen het huwelijk van het bekende stel. Albert Verlinde reageerde kalm en nuchter, zowel in de talkshow Vandaag Inside als in het weekblad Story.
Oude kus, geen nieuw drama
In de biografie van Addy van den Krommenacker beschrijft hij hoe hij in 1996 tijdens carnaval een kus uitwisselde met Onno Hoes. De media doken er gretig op, maar Verlinde laat zich er niet door van de wijs brengen. Hij stelt dat het voor hem geen verrassing was en dat het verleden hen als stel niet in de weg zit. “Carnaval is carnaval,” verklaarde hij meerdere keren.
Lange vriendschap als fundament
Verlinde benadrukte in Vandaag Inside dat Addy al jarenlang een goede vriend is van zowel hemzelf als van Onno. Hij erkende dat het moment misschien onhandig was, zeker zo vlak na de publicatie van Addy’s boek. Toch leeft er volgens hem geen wrok. “We hebben het besproken en daarmee is het klaar,” aldus Verlinde. Zijn reactie oogstte lof voor de volwassen manier waarop hij met de situatie omgaat.
Humor en vertrouwen als basis
In het interview met Story ging Albert nog een stap verder door ook eigen misstappen toe te geven. “Tijdens carnaval gebeuren er soms dingen die je anders niet doet. En vaak weten we het de volgende dag ook niet meer,” bekende hij. Daarmee onderstreepte hij dat vertrouwen en humor de kern vormen van zijn relatie met Onno. Kleine misstappen worden besproken en vervolgens losgelaten.
Onschuldige misstap in perspectief
De zoen met Addy is volgens Albert nooit een bron van jaloezie of wantrouwen geweest. Hij vindt het vooral belangrijk dat partners open kunnen zijn over het verleden, zeker als het om iets gaat dat al tientallen jaren achter hen ligt. Zijn relativerende houding voorkomt dat het incident groter wordt gemaakt dan nodig.
Addy’s excuses en oprechte spijt
Addy van den Krommenacker zelf schrok van de ophef die ontstond na de publicatie van zijn boek. Volgens Verlinde belde Addy meteen om zijn excuses aan te bieden. “Hij voelde zich rot dat het zo naar buiten kwam,” vertelde Albert. De openheid van alle betrokkenen leidde tot begrip in plaats van drama.
Geen plaats voor sensatie
Waar sommige media hoopten op relletjes en relationele spanningen, blijkt de werkelijkheid veel rustiger. Verlinde toont zich volwassen en onverstoorbaar. Zijn reactie is een krachtig signaal tegen de sensatiezucht die vaak rond BN’ers hangt. Hij geeft geen ruimte aan geruchten en ondermijnt daarmee ieder potentieel schandaal.
Liefde wint van speculatie
Het incident rond de zoen tussen Onno en Addy laat vooral zien hoe sterk het huwelijk van Albert en Onno is. Eerlijkheid, vertrouwen en een flinke dosis humor houden hen bij elkaar, ook als oude verhalen plots weer boven water komen. Verlinde bewijst dat het verleden geen bedreiging hoeft te zijn voor het heden.

Algemeen
Mijn vader was een beroemde advocaat en mocht mijn man Bradd niet …

Op 37-jarige leeftijd heeft Sarah al meer levenslessen geleerd dan de meeste mensen. Na het 0verlijden van haar moeder, nam haar vader, een gerenommeerd advocaat met een aanzienlijk vermogen, de rol van beide ouders op zich.
Hij was niet alleen een advocaat, maar ook een meester in de rechtszaal, bekend om zijn scherpzinnigheid en het vermogen om complexe juridische uitdagingen aan te gaan.
Hij koos ervoor om Sarah op te voeden met de waarden van bescheidenheid en hard werken, in plaats van haar te overladen met rijkdom. De lessen die hij onderwees waren gericht op zelfredzaamheid en ethiek, die hij essentieel vond voor succes.
Sarah’s opvoeding was verre van een typische rijke jeugd. Haar vader, diep betrokken bij zijn werk en vaak een ‘genie’ genoemd, stelde hoge eisen aan haar.
Toen het tijd was voor haar toelatingsexamens, weigerde hij elke vorm van hulp, vastberaden dat Sarah haar eigen capaciteiten zou ontwikkelen.
Dit strekte zich uit tot haar professionele leven; ondanks haar academische prestaties bood hij haar geen positie binnen zijn advocatenkantoor.
Hij geloofde dat succes bereikt moest worden door onafhankelijke inspanningen, een les die Sarah door ervaring leerde.
Tijdens haar studie ontmoette ze Bradd, een medestudent die een grote rol in haar leven speelde. Haar vader was echter sceptisch over hem, hem ziende als een opportunist.
Deze perceptie werd bevestigd toen Bradd, kort na het 0verlijden van haar vader, begon te informeren naar haar erfenis, in plaats van steun te bieden.
Het was een schok voor Sarah om te ontdekken dat ze uit het testament van haar vader was weggelaten. Toen Bradd dit ontdekte, reageerde hij met een vraag naar scheiding.
Maar Sarah was voorbereid op een laatste openbaring: een clausule in het testament stelde dat Bradd recht had op de helft van de erfenis als hij vijf jaar met haar getrouwd bleef. Zo niet, dan zou alles naar Sarah gaan. Dit onthulde Bradd’s ware aard.
Reflecterend op deze gebeurtenissen, voelt Sarah gerechtigdheid en voldoening. De vooruitziende planning van haar vader had zijn wens vervuld: gerechtigheid verzekeren en zijn dochter beschermen.
Zijn nalatenschap was niet alleen zijn fortuin, maar ook de wijsheid en maatregelen om zijn dochter te beschermen.