Algemeen
Afscheidsrit voor Jonnie Boer: motorstoet en kruidenhulde in hartje Zwolle
In Zwolle is donderdag op indrukwekkende wijze afscheid genomen van topchef Jonnie Boer, de man achter sterrenrestaurant De Librije. De stad stond stil, het plein voor het restaurant vulde zich met bloemen en herinneringen, en een unieke motorstoet begeleidde hem op een symbolische laatste rit. Het werd een eerbetoon waarin geur, geluid en emotie samenkwamen — precies zoals Jonnie het zou hebben gewild.
Een ingetogen begin bij De Librije
Vroeg in de ochtend verzamelden zich familieleden, vrienden, collega’s en tal van belangstellenden bij De Librije. Op het Spinhuisplein heerste een ingetogen sfeer. Mensen stonden stil, sommigen met de handen gevouwen, anderen met een bloem in de hand.
Even na tien uur werd de kleurrijk beschilderde kist naar buiten gedragen, onder begeleiding van het ingetogen nummer In the Air Tonight van Phil Collins. Het was een moment van volledige stilte. Geen woorden, geen rumoer, alleen muziek en herinnering.
Een erehaag van Harley-Davidsons
Wat volgde was een afscheid dat perfect paste bij de persoonlijkheid van Jonnie Boer: eigenzinnig, krachtig en vol symboliek. Ruim honderd Harley-Davidson-rijders stonden klaar om hem te begeleiden op zijn rit.
Deze stoere motorliefhebbers, vaak gekleed in leren jassen en met getekende gezichten, vormden een indrukwekkende erehaag. Opvallend waren de kleine bosjes kruiden — waaronder rozemarijn — die op verzoek van de familie op de sturen waren bevestigd. Een ingetogen maar veelzeggend detail, een ode aan Jonnies jarenlange toewijding aan geur, smaak en natuur.
De kist op het zijspan
De kist werd voorzichtig op een zijspan van een motor gelegd. De motor werd gevolgd door twee Porsches en tientallen Harleys. Samen vormden ze een rouwstoet zoals Zwolle nog niet eerder zag. Toen de motoren langzaam begonnen te rijden, ging er een rilling door de menigte. De stilte werd doorbroken door het diepe, warme geluid van de motoren, alsof ze gezamenlijk een groet brachten aan de man die zovelen inspireerde.
Langs de straten klapten toeschouwers zachtjes toen de stoet zich in beweging zette, op weg naar Giethoorn, een plek waar Jonnie zich verbonden mee voelde. Later op de dag keerde de stoet terug naar Zwolle, waar de uiteindelijke herdenking plaatsvond.
Een stad neemt afscheid
Het afscheid van Jonnie Boer werd niet alleen binnen de muren van De Librije gevoeld. In de stad zelf stonden mensen stil, bij etalages, op straathoeken, op balkons. Op meerdere plekken lagen bloemen, brandden kaarsen of stonden krijtborden met teksten als “Bedankt Jonnie” en “Smaakmaker van Zwolle”.
Inwoners spraken met elkaar over de herinneringen die zij hebben aan De Librije, aan ontmoetingen met Jonnie of simpelweg aan zijn rol in het tot bloei brengen van de stad. Zijn betekenis reikte veel verder dan gastronomie: hij gaf Zwolle een plaats op de wereldkaart.
Herinneringen in geur en beeld
Binnen De Librije werd intussen op een ingetogen manier herdacht. Medewerkers liepen langs hun werkplek, stonden even stil bij de kruidenkast, bij de muur met handgeschreven menu’s, bij de plek waar Jonnie altijd stond.
Zijn zoon Jimmie Boer deelde eerder deze week al beelden van de ruimte waarin zijn vader lag opgebaard. De kleurrijke graffiti-kist, de vlag van Giethoorn, de bokshandschoenen van Jonnie en een foto van Johan Cruijff vormden een persoonlijk tableau vol symboliek.
De betekenis van motoren en kruiden
De keuze voor een motorstoet en de kruiden op de sturen was geen toeval. Jonnie Boer was zelf motorliefhebber en hield van alles wat met vrijheid, kracht en onafhankelijkheid te maken had.
Rozemarijn, tijm en salie — kruiden die vaak in zijn gerechten voorkwamen — kregen een nieuwe betekenis als symbolen van afscheid, herinnering en verbondenheid.
Voor de Harley-rijders was het een eer om onderdeel te mogen zijn van deze bijzondere rit. Velen kenden Jonnie persoonlijk of hadden in De Librije gegeten. “Dit is het minste wat we konden doen,” zei een van hen. “Hij was uniek.”
Publieke waardering
De stad Zwolle toonde zich van haar meest betrokken kant. Burgemeester Pieter Snijders liet eerder al weten dat Jonnie Boer niet alleen een ondernemer was, maar ook een verbinder.
“Hij bracht mensen bij elkaar, op het bord en aan tafel,” aldus Snijders. “Vandaag is het onze beurt om hem te eren.”
Ook andere bekende Nederlanders, waaronder collega-chefs en mediafiguren, lieten via sociale media weten geraakt te zijn door het eerbetoon. Veelvuldig terugkerende woorden: inspiratie, vakmanschap, warmte.
Een voorbeeld voor velen
De Librije groeide onder Jonnie’s leiding uit tot een van de meest toonaangevende restaurants van Nederland. Drie Michelinsterren, internationale faam, maar altijd geworteld in de nuchtere Zwolse bodem.
Voor jonge chefs en ondernemers was Jonnie Boer een voorbeeld: van hoe je met toewijding en creativiteit een eigen wereld kunt bouwen. Het feit dat zijn afscheid werd vormgegeven met dezelfde originaliteit en kracht als zijn werk, maakte het des te indrukwekkender.
De laatste rit en wat blijft
Toen de stoet in de middag terugkeerde in Zwolle, was de stad nog steeds in stilte gehuld. Familieleden, medewerkers van De Librije en intimi verzamelden zich opnieuw. De uitvaart vond plaats in besloten kring, zoals door de familie gewenst.
Voor buitenstaanders eindigde de dag bij De Librije, waar nog urenlang mensen langskwamen om bloemen neer te leggen, stil te staan of een korte herinnering te delen met anderen. Een collectieve vorm van herdenken, van verbondenheid.
Tot slot
Het afscheid van Jonnie Boer was uniek, symbolisch en diep menselijk. Geen grootse ceremonie met woorden, maar een krachtig eerbetoon vol persoonlijke details. De motorstoet, het geluid van de motoren, de geur van kruiden en de gedeelde stilte — het vormde een afscheid dat tot in de vezels werd gevoeld.
In de herinnering aan Jonnie blijven niet alleen zijn gerechten voortleven, maar ook zijn liefde voor mensen, zijn oog voor detail en zijn vermogen om het leven te vieren. Zoals iemand bij De Librije fluisterde, terwijl de motoren wegredden:
“Hij reed niet weg, hij blijft bij ons. In geur, in smaak, in alles.”
In het huidige seizoen van Married at First Sight ontpopten Svea en Joey zich in eerste instantie tot een van de meest veelbelovende koppels. De chemie leek zichtbaar, de gesprekken leken oprecht, en ze leken een vliegende start te maken. Toch begint dat romantische plaatje nu flinke scheuren te vertonen. Volgens columnist Sabine Leenhouts van De Telegraaf komt de ware dynamiek inmiddels aan het licht, en die stemt niet bepaald hoopvol.
Te snel te intiem?
Een veelbesproken moment is het feit dat Svea en Joey al vroeg in hun relatie het bed deelden. Hoewel fysieke aantrekkingskracht onmiskenbaar belangrijk is, zet Leenhouts vraagtekens bij het tempo waarin hun intieme relatie zich ontwikkelde. “Hij heeft het poppetje gevangen en je ziet het gewoon… Zijn aandacht druipt weg,” stelt ze scherp. Deze observatie weerspiegelt de groeiende zorg van kijkers: was de fysieke klik sterker dan de emotionele connectie?
Joey’s houding verandert merkbaar
De grootste zorg ligt volgens Leenhouts bij Joey’s veranderende gedrag. Waar hij in het begin nog betrokken leek, toont hij nu meer afstand en terughoudendheid. Voor Svea, die duidelijk op zoek is naar verbinding en zekerheid, is dat een bron van onzekerheid. “Ik snap haar onzekerheid. Ik snap wat er bij haar gebeurt,” aldus Leenhouts. Het empathische inzicht van de columnist vindt weerklank bij veel kijkers die met Svea meeleven.
De wijngaard-scène als breekpunt
Een opvallende scène in de wijngaard legt de spanningen pijnlijk bloot. Joey belooft daarin aan Svea dat hij “zal proberen zijn aandacht bij haar te houden” wanneer ze terug zijn in Nederland. Hoewel dat op het eerste gehoor geruststellend klinkt, ziet Leenhouts het anders. Ze stoort zich aan het woord ‘proberen’: “Rot op. Dat vond ik raar. Echt heel raar.” Het klinkt voor haar alsof Joey nu al zijn interesse verliest en alleen nog maar door de verplichtingen heen laveert.
Relatie onder druk
De situatie van het koppel lijkt steeds nijpender te worden. Waar de band aanvankelijk stoelde op wederzijds respect en aantrekkingskracht, lijkt er nu sprake van emotionele verwijdering. Svea lijkt nog te vechten voor hun relatie, terwijl Joey’s houding eerder lauw dan liefdevol overkomt. Het verschil in inzet roept twijfels op over zijn motivatie voor deelname aan het programma.
Toenemende betrokkenheid van kijkers
De fans van Married at First Sight zijn allesbehalve passieve toeschouwers. Op sociale media delen zij massaal hun zorgen en frustraties, vooral over Joey’s manier van communiceren. Zijn afstandelijkheid, vage beloftes en onduidelijke intenties worden breed bekritiseerd. De kijker verwacht oprechte inzet, en die lijkt bij Joey momenteel te ontbreken.
Svea’s kwetsbaarheid raakt een gevoelige snaar
Wat Svea zo sympathiek maakt voor de kijker, is haar openheid en emotionele eerlijkheid. Ze toont zich kwetsbaar en stelt zich ontvankelijk op, ook nu het tegenzit. Juist die kwetsbaarheid maakt haar positie binnen de relatie des te schrijnender. Leenhouts vat het treffend samen: als Joey’s houding niet verandert, is het einde van dit huwelijk nabij.
Onzekere toekomst voor het koppel
Of Svea en Joey nog kunnen bouwen aan een stabiele relatie, blijft vooralsnog onduidelijk. Er is nog tijd, maar dan moet er wel snel iets veranderen. Een hernieuwde inzet, duidelijkheid en vooral wederzijds respect zijn nodig om de barsten te lijmen. Anders dreigt dit huwelijk alsnog te stranden, ondanks de veelbelovende start.