Algemeen
Storm van kritiek om veel te strak truitje van Dionne Stax: ´Dit kan echt niet meer´
Het uiterlijk van televisiepresentatoren is al jarenlang een stilzwijgend gespreksonderwerp. In de televisiewereld draait het niet alleen om wat iemand zegt, maar ook om hoe het wordt gepresenteerd. Stemgebruik, lichaamstaal en vooral kledingkeuze spelen een grote rol. Vrouwelijke presentatoren ondervinden hier vaak meer druk van dan hun mannelijke collega’s. Een treffend voorbeeld daarvan is Dionne Stax.
Dionne Stax als vertrouwd gezicht
Dionne Stax begon haar carrière bij het NOS Journaal en groeide uit tot een vaste waarde op televisie. Haar heldere presentatiestijl en rustige uitstraling zorgen voor vertrouwen bij kijkers. Toch gaat het bij Dionne niet alleen over inhoud. Haar kledingstijl wordt minstens zo vaak besproken als haar journalistieke prestaties, en dat zegt veel over hoe de media en het publiek omgaan met vrouwelijke gezichten op tv.
Modekeuzes onder vergrootglas
Dionne kiest doorgaans voor klassieke, stijlvolle kleding in neutrale tinten. Denk aan elegante jurken en goed passende blouses die professionaliteit uitstralen. Ondanks deze zorgvuldige keuzes kan één outfit al snel tot ophef leiden. Dat bleek opnieuw toen ze in een nauwsluitende trui op televisie verscheen en de reacties op sociale media niet uitbleven.
Reacties op sociale media
Binnen enkele uren na haar optreden ontstond er discussie. Sommige kijkers prezen haar uitstraling, terwijl anderen zich afvroegen of haar outfit wel geschikt was voor een nieuwsprogramma. Wat begon als een modieuze opmerking, groeide uit tot een bredere discussie over wie Dionne is en hoe ze zich presenteert. Het illustreert hoe kleding bij vrouwen vaak onterecht zwaarder weegt dan de boodschap die ze overbrengen.
Vrouwen worden strenger beoordeeld
De reacties laten zien dat vrouwen in de media systematisch op hun uiterlijk worden beoordeeld. Een man in een strak pak blijft onbesproken, terwijl een vrouw met een nette trui ineens onderwerp van debat is. Die scheve beoordeling is hardnekkig en benadrukt hoe ongelijk de lat wordt gelegd tussen mannen en vrouwen op televisie.
Dionne blijft dicht bij zichzelf
Dionne Stax laat zich echter niet uit het veld slaan. In interviews benadrukt ze dat ze kleding draagt waarin zij zich prettig voelt. Voor haar is kleding geen afleiding, maar een verlengstuk van wie zij is. Ze laat zich niet leiden door kritiek van buitenaf, en dat maakt haar des te geloofwaardiger.
Andere presentatoren reageren ook
Niet alleen Dionne spreekt zich uit over deze ongelijkheid. Ook presentator Astrid Kersseboom kaartte het onderwerp aan. Zij benadrukte dat kleding altijd reacties oproept, of je dat nu wilt of niet. Ze riep op tot meer begrip en minder snelle oordelen. De recente kritiek op Dionne laat zien dat deze oproep nog steeds hard nodig is.
Tijd voor bewustwording
Kleding is meer dan bescherming tegen de kou; het is een vorm van expressie. Dionne’s stijl is ingetogen, maar doordacht. Haar uitstraling en professionaliteit versterken elkaar. Het is tijd dat kijkers zich meer richten op de inhoud dan het uiterlijk. Pas dan ontstaat er ruimte voor een eerlijke beoordeling van iemands werk.
Geert Wilders reageert fel op oude tweets van informateur Rianne Letschert: “Weinig vertrouwen in haar rol”
De politieke discussie rondom de kabinetsformatie kreeg deze week een opvallende wending toen Geert Wilders oude berichten van informateur Rianne Letschert opnieuw onder de aandacht bracht. De PVV-leider uitte openlijk zijn zorgen nadat hij op X (voorheen Twitter) herinnerd werd aan een aantal uitspraken die Letschert in het verleden over hem deed. Die opmerkingen dateren uit 2012, maar zorgen in 2025 opnieuw voor rumoer.
Waarom die tweets nu weer opspelen
In 2012 bracht Wilders zijn
boek Marked for Death: Islam’s
War Against the West and Me uit. In dat boek beschrijft hij
zijn persoonlijke ervaringen, zijn zorgen over radicalisering en de
impact die zijn politieke standpunten jarenlang hadden op zijn
leven en veiligheid. Toen bekend werd dat het boek ook in Duitsland
zou verschijnen, reageerde Letschert op sociale media met de
woorden:
“Kan Wilders niet
emigreren naar Duitsland?”
Jarenlang bleef het bericht
onopgemerkt, maar nu Letschert is aangesteld als informateur, duikt
het opnieuw op. Wilders deelde de oude tweet met de
boodschap:
“De nieuwe
D66-informateur wilde me in 2012 al weghebben vanwege een
publicatie. Foute types, die D66’ers.”
De opmerking leidde direct tot een golf van reacties van zowel voor- als tegenstanders van de PVV-voorman.
Niet de enige tweet uit het verleden
De inmiddels teruggevonden berichten tonen dat Letschert Wilders destijds vaker bekritiseerde. Zo schreef ze in 2012 dat een tv-debat zonder D66-politicus Pechtold maar mét Wilders vooral “voor de kijkcijfers” zou zijn, en minder voor de inhoud.
Ook reageerde ze in 2014 op de omstreden “minder Marokkanen”-uitspraak van Wilders. Letschert noemde die formulering destijds “walgelijk” en riep mensen op om melding te maken bij de politie wanneer zij zich hierdoor gediscrimineerd voelden.
Het is duidelijk dat de informateur in het verleden stevige kritiek uitte op Wilders, wat nu – door haar centrale rol in de formatie – opnieuw onderwerp van gesprek is geworden.
Hoe belangrijk is de rol van de informateur?
De functie van informateur brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee: partijen helpen richting een stabiele regering. Letschert, die afkomstig is uit de wereld van wetenschap en bestuur, werd door D66 voorgedragen om het formatieproces de komende weken te begeleiden.
Voor veel kiezers roept de situatie vragen op: kan iemand met uitgesproken kritiek op een politieke leider nog wel neutraal een formatie leiden waarin diezelfde leider een grote rol speelt? Wilders zelf insinueert dat de verhoudingen onder druk staan.
Toch benadrukken partijen rondom de formatie dat een informateur geacht wordt onafhankelijk op te treden, los van persoonlijke meningen uit het verleden.
De huidige stand van de formatie
Terwijl de discussie over de tweets van Letschert volop aandacht krijgt, gaat het formatieproces gewoon door. D66, CDA en VVD hebben ruim vijf weken gekregen om een gezamenlijke basis te leggen voor een nieuw akkoord.
Het advies van voormalig verkenner Sybrand Buma was helder: schrijf eerst samen een inhoudelijk document, betrek daarna andere partijen zo snel mogelijk en voorkom dat de onderhandelingen te lang duren. Het doel is om na januari een nieuw kabinet te kunnen presenteren.
Eerste stappen: samenwerking tussen D66, CDA en VVD
D66-leider Rob Jetten en CDA-leider Henri Bontenbal schreven de afgelopen weken al een gezamenlijk stuk waarin thema’s als woningbouw, defensie en stikstof centraal stonden. Inmiddels heeft ook VVD-leider Dilan Yesilgöz haar steun uitgesproken voor grote delen van het plan.
Wel benadrukte zij dat op onderwerpen zoals veiligheid, migratie, integratie en financiën volgens haar “ruimte voor verbetering” is. De VVD wil niet dat het stuk volledig dichtgetimmerd wordt. Sommige onderwerpen mogen volgens haar bewust open blijven, zodat de Tweede Kamer later mee kan beslissen.
Kritische geluiden vanuit andere partijen
De reactie uit de Kamer was divers en soms kritisch.
-
GL-PvdA-leider Jesse Klaver vreest dat de drie partijen afstevenen op een minderheidskabinet, iets wat volgens hem leidt tot “permanente onzekerheid”.
-
JA21-leider Joost Eerdmans noemt het “een gemiste kans” dat zijn partij niet betrokken wordt bij gesprekken over een centrumrechtse coalitie.
-
Vanuit PVV, SP en GL-PvdA wordt gewaarschuwd voor mogelijke bezuinigingen op zorg en sociale zekerheid. Wilders stelde zelfs dat “de Nederlander zal moeten bloeden”, al is dat volgens D66 niet aan de orde.
Rob Jetten erkende wel dat onderwerpen zoals zorg en sociale zekerheid nog niet volledig zijn uitgewerkt. Dat moet in de volgende fase gebeuren.
Voorwaarden van kleinere partijen
Ook de ChristenUnie en SGP, beide mogelijk cruciale steunpilaren voor toekomstige meerderheden, plaatsen kanttekeningen.
-
ChristenUnie-leider Mirjam Bikker vindt dat er tempo moet komen op dossiers als stikstof en zorg, maar waarschuwt dat partijen niet op elkaars gevoelige thema’s moeten gaan staan.
-
SGP’er Chris Stoffer wil garanties rondom klassieke vrijheden en bescherming van ongeboren leven voordat zijn partij verder wil praten.
D66 heeft laten weten deze zorgen serieus te nemen en suggesties mee te nemen in verdere onderhandelingen.
Welke invloed hebben Letscherts tweets nu écht?
Hoewel oudere socialmedia-berichten vaker opduiken in politieke discussies, is de timing in dit geval extra gevoelig. Letschert moet partijen bij elkaar brengen, vertrouwen herstellen en een breed gedragen basis creëren voor vervolggesprekken.
Het is begrijpelijk dat Wilders alert reageert wanneer blijkt dat de informateur in het verleden scherpe kritiek op hem uitte. Tegelijkertijd benadrukken deskundigen dat een informateur tegenwoordig vooral wordt beoordeeld op professionele neutraliteit en vermogen om politieke verschillen te overbruggen – niet op persoonlijke meningen uit het verleden.
Of de ophef blijvende gevolgen heeft, valt nog te bezien, maar duidelijk is dat het debat rondom de formatie door deze berichten opnieuw extra lading krijgt.
Hoe gaat het nu verder?
De informateur heeft tot 30 januari de tijd om tot een akkoord te komen. Wel is er sprake van een korte formatiepauze rond Kerst en Oud & Nieuw, waardoor de daadwerkelijke werktijd een week of twee korter wordt.
De komende weken staan dus in het teken van intensief overleg, het gladstrijken van politieke verschillen en het zoeken naar partijen die bereid zijn een nieuw kabinet te steunen.
Ondertussen volgen media en burgers de onderhandelingen op de voet – zeker nu er opnieuw politieke spanning is ontstaan rondom opmerkingen uit het verleden van een sleutelpersoon in dit proces.
Wat vind jij van de situatie?
Deel jouw mening:
-
Moet een informateur altijd volledig neutraal zijn?
-
Kunnen oude socialmedia-berichten iemand nog inhalen?
-
Of draait het vooral om vakmanschap en het vermogen om partijen te verbinden?
Laat het weten in de reacties op sociale media en praat mee over de toekomst van de Nederlandse politiek.