Algemeen
Storm van kritiek om veel te strak truitje van Dionne Stax: ´Dit kan echt niet meer´
Het uiterlijk van televisiepresentatoren is al jarenlang een stilzwijgend gespreksonderwerp. In de televisiewereld draait het niet alleen om wat iemand zegt, maar ook om hoe het wordt gepresenteerd. Stemgebruik, lichaamstaal en vooral kledingkeuze spelen een grote rol. Vrouwelijke presentatoren ondervinden hier vaak meer druk van dan hun mannelijke collega’s. Een treffend voorbeeld daarvan is Dionne Stax.
Dionne Stax als vertrouwd gezicht
Dionne Stax begon haar carrière bij het NOS Journaal en groeide uit tot een vaste waarde op televisie. Haar heldere presentatiestijl en rustige uitstraling zorgen voor vertrouwen bij kijkers. Toch gaat het bij Dionne niet alleen over inhoud. Haar kledingstijl wordt minstens zo vaak besproken als haar journalistieke prestaties, en dat zegt veel over hoe de media en het publiek omgaan met vrouwelijke gezichten op tv.
Modekeuzes onder vergrootglas
Dionne kiest doorgaans voor klassieke, stijlvolle kleding in neutrale tinten. Denk aan elegante jurken en goed passende blouses die professionaliteit uitstralen. Ondanks deze zorgvuldige keuzes kan één outfit al snel tot ophef leiden. Dat bleek opnieuw toen ze in een nauwsluitende trui op televisie verscheen en de reacties op sociale media niet uitbleven.
Reacties op sociale media
Binnen enkele uren na haar optreden ontstond er discussie. Sommige kijkers prezen haar uitstraling, terwijl anderen zich afvroegen of haar outfit wel geschikt was voor een nieuwsprogramma. Wat begon als een modieuze opmerking, groeide uit tot een bredere discussie over wie Dionne is en hoe ze zich presenteert. Het illustreert hoe kleding bij vrouwen vaak onterecht zwaarder weegt dan de boodschap die ze overbrengen.
Vrouwen worden strenger beoordeeld
De reacties laten zien dat vrouwen in de media systematisch op hun uiterlijk worden beoordeeld. Een man in een strak pak blijft onbesproken, terwijl een vrouw met een nette trui ineens onderwerp van debat is. Die scheve beoordeling is hardnekkig en benadrukt hoe ongelijk de lat wordt gelegd tussen mannen en vrouwen op televisie.
Dionne blijft dicht bij zichzelf
Dionne Stax laat zich echter niet uit het veld slaan. In interviews benadrukt ze dat ze kleding draagt waarin zij zich prettig voelt. Voor haar is kleding geen afleiding, maar een verlengstuk van wie zij is. Ze laat zich niet leiden door kritiek van buitenaf, en dat maakt haar des te geloofwaardiger.
Andere presentatoren reageren ook
Niet alleen Dionne spreekt zich uit over deze ongelijkheid. Ook presentator Astrid Kersseboom kaartte het onderwerp aan. Zij benadrukte dat kleding altijd reacties oproept, of je dat nu wilt of niet. Ze riep op tot meer begrip en minder snelle oordelen. De recente kritiek op Dionne laat zien dat deze oproep nog steeds hard nodig is.
Tijd voor bewustwording
Kleding is meer dan bescherming tegen de kou; het is een vorm van expressie. Dionne’s stijl is ingetogen, maar doordacht. Haar uitstraling en professionaliteit versterken elkaar. Het is tijd dat kijkers zich meer richten op de inhoud dan het uiterlijk. Pas dan ontstaat er ruimte voor een eerlijke beoordeling van iemands werk.
Raymond van Barneveld verrast in ‘Sterren op het Doek’: een nieuwe uitstraling, een nieuwe gezondheid en een nieuw hoofdstuk
De recente verschijning van Raymond van Barneveld in het televisieprogramma Sterren op het Doek zorgde direct voor verbaasde reacties. Kijkers merkten meteen dat de vijfvoudig wereldkampioen er anders uitzag dan ze in jaren hadden gezien. Een frisser gezicht, een energiekere houding en een aanzienlijk slanker postuur: het totaalplaatje viel op.
Presentator Özcan Akyol zag het als eerste. Niet alleen het uiterlijk van de darter leek veranderd, maar ook zijn energie, zijn houding en zelfs de manier waarop hij naar zichzelf keek. In de aflevering vertelde Van Barneveld openhartig hoe die verandering tot stand kwam — en waarom het noodzakelijk was om zijn leven volledig om te gooien.
Een dringend signaal van zijn lichaam
De ommekeer begon niet bij een spontane wens om gezonder te leven, maar bij een ontstekend alarm in zijn lichaam. De darter kreeg de diagnose suikerziekte en diabetes type 2, iets wat hem confronteerde met de realiteit dat zijn toenmalige levensstijl niet langer houdbaar was.
Hij woog op dat moment meer dan 140 kilo. Dat punt voelde als een grens die hij niet wilde overschrijden. Het werd een duidelijke waarschuwing: als hij op die voet doorging, zou zijn gezondheid er onherroepelijk onder lijden. Dat besef zette alles in beweging.
Stap voor stap begon Van Barneveld zijn levensstijl aan te passen. Geen extreme diëten, geen haastige beslissingen, maar rustige, haalbare stappen die uiteindelijk indrukwekkende resultaten opleverden. De kilo’s verdwenen langzaam maar gestaag. Toen hij op 96 kilo uitkwam, realiseerde hij zich dat hij maar liefst 44 kilo kwijt was geraakt. Pas toen zag hij hoe groot de verandering eigenlijk was.
Het ging niet om een cosmetische ingreep of een plotselinge transformatie. Het ging om gezondheid. Om dagelijks beter functioneren. Om kunnen ademen zonder moeite. Om weer controle voelen.
Uiterlijke aanpassingen als bijkomend effect
Hoewel de focus op gezondheid lag, vertelde Van Barneveld ook dat er een paar uiterlijke verbeteringen plaatsvonden. Hij is al jaren gewend om zijn haar jaarlijks te laten opfrissen door middel van een speciale behandeling. Dit zorgt voor een verzorgd uiterlijk zonder overdreven veranderingen.
Daarnaast liet hij zijn gebit vernieuwen, iets waar hij met een glimlach op terugblikt. In de aflevering vertelde hij dat deze verandering hem zelfs een nieuwe liefde bracht, een opmerking die door Özcan met een grijns werd ontvangen. Achter de luchtigheid schuilt echter een duidelijk signaal: zijn verbeterde gezondheid en uiterlijke zelfzorg hebben hem ook op persoonlijk vlak meer zelfvertrouwen gegeven.
Maar telkens wanneer Özcan hem complimenteert, benadrukt de darter dat het er vooral om gaat hoe hij zich vanbinnen voelt: rustiger, energieker en minder belemmerd door een lichaam dat te zwaar voor hem werd.
Weer vrij kunnen bewegen: een wereld van verschil
De dartlegende vertelde dat alledaagse handelingen steeds moeilijker werden toen hij het hoogste gewicht bereikte. Veters strikken lukte alleen nog met zijn voet op een stoel. Een kleine wandeling zorgde al voor een zweetaanval. Traplopen voelde als een topprestatie.
Hij merkte dat hij begon te leven om zijn lichaam heen. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren, werden kleine obstakels die hem dagelijks frustreerden. Daardoor voelde hij zich steeds minder zichzelf.
Nu zijn gewicht gezakt is, ervaart hij een enorme fysieke opluchting. Hij kan zich vrijer bewegen. Hij heeft meer lucht. Hij voelt zich sterker. Dat is misschien wel de grootste winst: niet de cijfers op de weegschaal, maar het gevoel dat terugkwam.
De schaduw uit zijn jeugd: onzekerheid die nooit volledig wegging
Naast alle fysieke veranderingen deelt Van Barneveld ook een kwetsbaar verhaal over zijn jeugd. Hij vertelt hoe hij opgroeide in een omgeving zonder vrienden in de buurt. Terwijl leeftijdsgenoten naar de film gingen, buiten speelden of samen tijd doorbrachten, was dat voor hem niet vanzelfsprekend.
Die periode liet diepe sporen achter. Hij leerde al jong hoe isolatie voelt, en dat vormde zijn zelfbeeld. Het idee dat dingen “niet zouden lukken” nestelde zich in zijn gedachten en zou nog jaren met hem meegaan.
Deze onzekerheden verdwenen niet toen hij later sportief succes behaalde. Ze bleven sluimeren op de achtergrond, vaak net buiten beeld, maar altijd voelbaar.
Een wereldkampioen met een menselijke kwetsbaarheid
Darten gaf hem een veilige plek. In die wereld kon hij schitteren, ontspannen en boven zichzelf uitstijgen. Met vier wereldtitels bij de BDO en één bij de PDC groeide hij uit tot een icoon binnen de sport. Maar ook tijdens die gloriedagen bleven momenten van twijfel en verdriet zichtbaar.
Bekende interviews na verliespartijen — waarin Van Barneveld geëmotioneerd was of zichzelf tekort vond schieten — tonen aan hoe hardnekkig dat innerlijke stemmetje soms bleef. Özcan benoemde in het gesprek dat jonge mensen allemaal mislukkingen ervaren, maar Van Barneveld legde uit dat zijn onzekerheden dieper geworteld waren.
Deze openheid maakte grote indruk op kijkers. Het liet zien dat zelfs een topsporter met een indrukwekkende carrière niet immuun is voor twijfel, faalangst of oude wonden.
Screenshot
Een nieuw hoofdstuk richting het WK
Nu Van Barneveld fysiek en mentaal sterker in het leven staat, kijkt hij vol nieuwe energie naar de toekomst. De komende editie van het WK, waar hij begint tegen Stefan Bellmont, voelt anders dan eerdere toernooien. Niet omdat de druk weg is, maar omdat hij zichzelf opnieuw heeft leren kennen.
Hij geeft aan dat hij meer rust ervaart, beter herstelt en helder in zijn hoofd is. Dat alles vergroot zijn focus, een belangrijke factor in de dartsport waarin concentratie allesbepalend is.
De aflevering van Sterren op het Doek, die zaterdag wordt uitgezonden, laat precies dat zien: de mens achter de sportheld, iemand die niet alleen strijdt op het podium, maar ook achter de schermen. Iemand die zichzelf opnieuw moest uitvinden.
Hoe zijn verhaal kijkers raakt
Het verhaal van Van Barneveld roept veel reacties op. Niet omdat hij met een spectaculaire transformatie kwam, maar omdat zijn ontwikkeling zo herkenbaar en menselijk is.
Hij spreekt over gezondheid, discipline, tegenslagen, angst, liefde, hoop en doorzetten. Dat maakt de dartlegende opeens geen mythisch figuur, maar een mens met een verhaal dat bij velen binnenkomt.
Zijn openheid nodigt uit tot een gesprek over:
-
het belang van tijdig ingrijpen bij gezondheidsklachten
-
mentale veerkracht en zelfbeeld
-
veranderingen die tijd, moed en geduld vergen
-
hoe verleden en toekomst elkaar blijven beïnvloeden
Dartsliefhebbers en kijkers van Sterren op het Doek reageren dan ook massaal op sociale media.
Een inspirerende boodschap
Het nieuwe hoofdstuk van Raymond van Barneveld laat zien dat een ommekeer mogelijk is, zelfs wanneer je denkt dat een bepaald patroon al jaren vastzit. Zijn verhaal gaat niet alleen over afvallen, maar over het hervinden van waardigheid, lucht, ruimte en vertrouwen in het eigen lichaam.
Het is een herinnering dat gezondheidskeuzes soms zwaar zijn, maar altijd waardevol. En dat ook mensen die aan de top hebben gestaan, opnieuw moeten leren hoe ze in hun kracht kunnen komen.