Algemeen
Roxy Dekker in opspraak na show in Paradiso: ´Dit is echt heel ver over de schreef´
Roxy Dekker, bekend van haar aanstekelijke nummers en groeiende populariteit op sociale media, kreeg donderdagavond te maken met felle kritiek na haar eerste soloshow in Paradiso.
Hoewel het publiek zichtbaar genoot en de zaal volledig was uitverkocht, liet de show bij velen een zure nasmaak achter. De reden? Het optreden duurde nog geen uur en werd door critici neergesabeld als ‘veel te kort’ en ‘inspiratieloos’.
Grote verwachtingen
De verwachtingen waren hooggespannen voor Roxy’s allereerste eigen show. Paradiso is immers geen onbekende plek voor muziekliefhebbers – het wordt gezien als heilige grond in de Nederlandse muziekscene. Het was dan ook bijzonder dat een relatief nieuwe artiest als Roxy daar twee uitverkochte shows wist te realiseren. Toch wisten de hoge verwachtingen niet te worden waargemaakt.
Stevige kritiek van Ronald Molendijk
Met name muziekexpert Ronald Molendijk liet zich in Shownieuws bijzonder kritisch uit over het optreden. “Ze heeft één album, dat is het,” zei hij. “En dan sta je daar in Paradiso met twee shows en speel je een set van 55 minuten, waarin sommige nummers zelfs drie keer voorbijkomen. Dat kun je gewoon niet maken.” Volgens hem liet Roxy een kans liggen om zich als artiest te bewijzen. “Je kunt ook een paar covers doen, iets verrassends toevoegen. Nu voelt het alsof ze dacht: ik kom ermee weg, want het publiek vindt alles leuk.”
Publiek tóch enthousiast
Opvallend genoeg was het aanwezige publiek wel enthousiast. Veel fans zongen luidkeels mee en deelden lovende reacties op sociale media. De kaartjes kostten 25 euro, wat relatief goedkoop is voor een Paradiso-concert. Toch blijft de vraag hangen of een dergelijk kort optreden recht doet aan de verwachtingen die een soloconcert met zich meebrengt – zeker op een iconische locatie.
Te vroeg voor Paradiso?
Molendijk stelt dat artiesten als Roxy Dekker nog te vroeg in hun carrière zitten om zulke grote podia aan te pakken. “Dit soort acts hebben de tijd nodig om te rijpen, om een repertoire op te bouwen. Je kunt niet van elk liedje een live-edit van tien minuten maken, en dan nog niet aan een fatsoenlijke showduur komen.” Hij benadrukt dat het ook een kwestie van respect is naar de zaal, de bezoekers én de muziektraditie die met Paradiso gepaard gaat.
Kwestie van leren?
Of Roxy zelf de kritiek ter harte neemt, is nog niet duidelijk. Ze heeft tot nu toe nog niet publiekelijk gereageerd. Het lijkt er echter op dat ze, ondanks haar snelle opmars, met deze show een les krijgt in wat het publiek – én de muziekwereld – verwacht van een ‘eigen show’. Enthousiasme is mooi, maar een volwaardig optreden vereist meer dan een paar hits en een opgewarmde setlist.
De vraag blijft dus: is Roxy Dekker te vroeg te groot gemaakt, of verdient ze gewoon de ruimte om te groeien, inclusief beginnersfouten?
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.