Economie
Peter Gillis in blinde woest na mislukte deal: koper vakantieparken trekt zich terug
Peter Gillis, ooit bekend als de man die in zijn crocs en klapperend hemd de harten van de kijkers veroverde, staat nu vaker in de rechtszaal dan op de camping. Dit keer is het niet alleen de Belastingdienst die hem te grazen neemt, maar ook de koper van zijn vakantieparken, die zich nu in een juridisch moeras bevindt.
De Verkoop die Vastliep
De koper van de negen recreatieparken, die waarschijnlijk dacht een mooie deal te hebben gesloten, had niet gerekend op de complicaties die de overname met zich meebracht.
De Belastingdienst heeft beslag gelegd op de parken, wat de overdracht bemoeilijkt. De koper stelt dat zonder het opheffen van dit beslag de deal niet door kan gaan, maar de familie Gillis ziet dat anders. “De verkoopovereenkomst moet worden nagekomen,” zegt advocaat Erik Braun stellig namens de familie. Volgens hem kan het allemaal prima geregeld worden, als het geld maar stroomt. In de taal van Peter Gillis: als de centen binnenkomen, maakt het niet uit hoe de rest geregeld wordt.
De Chaotische Achtergrond
De recreatieparken van Peter Gillis staan al jaren onder toezicht en zijn allesbehalve een idyllisch vakantieoord. Illegale bewoning, financieel wanbeheer en een algehele chaos zorgen ervoor dat het park meer op een rechtszaak lijkt dan op een recreatieve bestemming. Peter zelf gaf eerder dramatisch aan dat de situatie onhoudbaar was geworden. Dat de parken überhaupt nog verkocht kunnen worden, mag dan ook als een klein wonder worden beschouwd.
De Strafzaak en Fraudeverdachten
Maar de juridische problemen stoppen niet bij de verkoopdeal. Peter wordt door het Openbaar Ministerie verdacht van grootschalige fraude, met als voorlopig dieptepunt de eis van achttien maanden celstraf. Het lijkt meer op een vakantiepark in de gevangenis dan op een luxe resort, maar voor Peter is het misschien wel de enige vakantie die hij nog gaat meemaken.
Daarnaast speelt er ook een bestuurszaak in Breda over een financiële sanctie waarvan de hoogte nog niet openbaar is gemaakt. De Belastingdienst houdt de schade liever voor zichzelf, wat vermoedelijk betekent dat de kosten voor Peter Gillis allesbehalve gering zijn.
De Familie Gillis in het Juridisch Kruisvuur
En alsof dat nog niet genoeg is, ligt ook zoon Mark in het juridische kruisvuur, terwijl de nasleep van zijn relatie met ex Nicol Kremers de soapachtige sfeer rondom de familie Gillis alleen maar versterkt. Het lijkt erop dat de rechtbank nu het vaste decor van de familie Gillis is geworden, met drama’s die zich sneller opstapelen dan Peter een schnitzel kan verorberen.
De Onverkoopbare Vakantieparken?
Wat rest is een man die ooit schatrijk werd van goedkope nachten op parkmatrassen, maar nu vastzit tussen advocaten, rechters en belastinginspecteurs.
En de vraag blijft: wie koopt in hemelsnaam een vakantiepark waar zelfs de fiscus liever niet meer wil kamperen? Het lijkt erop dat de familie Gillis meer bezig is met juridische strijd dan met het runnen van vakantieparken. De toekomst van de parken zelf lijkt dan ook steeds meer in de handen van de rechters te liggen, terwijl de vakantiegangers zich waarschijnlijk afvragen of ze hun vakantiegeld wel veilig kunnen stellen.
Prinses Amalia krijgt steeds vaker lof voor haar zelfverzekerde publieke optredens en haar elegante uitstraling, maar niet alle media behandelen haar met respect. In Spanje ligt het medium Voces Críticas onder vuur, nadat het in een recent artikel een verouderde foto van de prinses publiceerde, die niet in lijn is met haar huidige verschijning. Dit wordt door veel volgers van het koningshuis gezien als een bewuste poging tot bodyshaming.
Oude foto, nieuwe context
Het artikel van Voces Críticas ging over recente beelden van Amalia en koningin Máxima tijdens een bezoek aan een kleurrijke tulpentuin in Madrid. Opmerkelijk genoeg werd daar geen actuele foto van de prinses bij geplaatst, maar juist een jarenoude afbeelding waarop Amalia zwaarder lijkt. In een tijd waarin ze zichtbaar gezonder en fitter oogt, wekt deze keuze verbazing – en verontwaardiging.
Waarom deze foto?
De vraag die op sociale media en in de Nederlandse pers meteen opkomt: waarom kiest een Spaans medium in 2025 nog steeds voor dit soort framing? De suggestie dat er sprake is van opzettelijke ‘fatshaming’ laat zich moeilijk wegwuiven, vooral gezien eerdere incidenten. Volgens critici lijkt het medium bewust te hebben gekozen voor een beeld dat de prinses op een minder flatteuze manier toont, om clicks te genereren of controverses aan te wakkeren.
Niet de eerste keer
Helaas is Amalia al vaker mikpunt geweest van buitenlandse media. In 2020 haalde het Argentijnse roddelblad Caras nog hard uit door Amalia op de cover te zetten met de kop: “Amalia met haar ‘plussize look’.” Die publicatie zorgde destijds voor een storm van kritiek in Nederland én Argentinië. Veel mensen spraken hun afschuw uit over het feit dat een jong meisje werd gereduceerd tot haar uiterlijk.
Amalia’s transformatie
Wie Amalia de afgelopen maanden gevolgd heeft, ziet een jonge vrouw die met hernieuwd zelfvertrouwen haar publieke rol opneemt. Ze verschijnt stralend op staatsbezoeken, straalt in stijlvolle outfits en oogt fitter dan ooit. Haar recente optredens in Madrid onderstrepen dat nog eens: ontspannen, charmant en volledig op haar gemak.
Respect en verantwoordelijkheid
Koninglijke volgers benadrukken dat vooral buitenlandse media een verantwoordelijkheid hebben bij het tonen van beelden van jonge royals. Waar Nederlandse media over het algemeen zorgvuldig omgaan met het imago van Amalia, lijken sommige buitenlandse platforms juist te kiezen voor sensatie. Iets wat bij veel mensen niet meer van deze tijd is.
Een prinses, geen clickbait
De Nederlandse samenleving toont zich steeds meer beschermend over Amalia, die nu volwassen is maar nog altijd jong, in ontwikkeling, en levend onder een gigantisch vergrootglas. Dat buitenlandse media haar blijven reduceren tot uiterlijkheden, terwijl ze zo duidelijk haar eigen plek aan het vinden is, wordt door velen gezien als pijnlijk en onrechtvaardig.
De roep om meer respect en nuance groeit – en terecht. Want prinses Amalia is méér dan een beeld in de media. Ze is de kroonprinses van Nederland, en dat verdient waardigheid, óók in het buitenland.