Algemeen
Nieuwe liefde voor Isa Hoes: ‘Ik ben zo gelukkig met hem!’
Isa Hoes opnieuw verliefd: actrice onthult nieuwe liefde via datingapp Breeze
Actrice en schrijfster Isa Hoes (57) heeft openhartig gedeeld dat er een nieuwe liefde in haar leven is. In de podcast Marc-Marie & Isa Vinden Nog Eens Iets, die ze samen met haar goede vriend Marc-Marie Huijbregts maakt, deed Isa een opvallende onthulling: ze heeft een man leren kennen met wie ze inmiddels een romantische relatie heeft. En opvallender nog: deze bijzondere ontmoeting vond plaats via een datingapp. Isa, die eerder liet weten niets te voelen voor daten via apps, lijkt nu toch haar geluk te hebben gevonden in de online wereld van de liefde.
Liefde via Breeze: “Ik noem hem gewoon ‘de man’”
In de podcast vertelt Isa met een glimlach over haar nieuwe vlam, al blijft zijn naam voorlopig geheim. “Ik noem hem gewoon ‘de man’,” zegt ze lachend. Hoewel ze nog voorzichtig is met details, straalt ze als ze over hem praat. De twee zijn zelfs al samen op reis geweest, wat aangeeft dat het meer is dan zomaar een korte flirt.
De liefde bloeide op via Breeze, een relatief nieuwe datingapp die zich onderscheidt van andere platformen door gebruikers dagelijks slechts een beperkt aantal matches te tonen, gebaseerd op kwaliteit boven kwantiteit. Het is opmerkelijk dat Isa juist via deze app een klik vond, want eerder liet ze in meerdere interviews weten geen fan te zijn van online daten.
“Swipen is niks voor mij”
In een eerder interview met het tijdschrift Libelle gaf Isa aan dat ze datingapps eigenlijk maar niets vond. “Ik vind het verschrikkelijk om mensen te swipen en beoordelen op hoe ze eruitzien,” vertelde ze toen eerlijk. “Ik heb wel eens een date gehad via zo’n app, maar die ervaringen zijn op één hand te tellen.”
Des te opmerkelijker is het dat Isa nu, via een app, toch de liefde lijkt te hebben gevonden. “Liefde laat zich niet regisseren,” zei ze ooit in een interview, en dat blijkt nu maar weer. Soms komt geluk op onverwachte manieren je leven binnen, zelfs via een app waarvan je eerst dacht: ‘dat is niets voor mij’.
Van verlies naar nieuw geluk
Isa Hoes is al jarenlang een bekende naam in Nederland. Ze brak door in de jaren ’90 met haar rol als Myriam in Goede Tijden, Slechte Tijden en verwierf later ook bekendheid als schrijfster van onder meer het boek Toen ik je zag, waarin ze openhartig vertelt over haar leven met en het verlies van haar grote liefde Antonie Kamerling.
Het overlijden van Antonie in 2010 liet diepe sporen na in haar leven. Isa bleef achter met hun zoon Merlijn en heeft zich sindsdien gericht op haar gezin, werk en persoonlijke ontwikkeling. Ze vertelde vaker dat het leven zonder Antonie moeilijk was, maar dat ze altijd probeerde om het beste ervan te maken — voor haarzelf en haar zoon.
Toch bleef het verlangen naar liefde aanwezig. In eerdere interviews gaf Isa aan dat ze er open voor stond, maar ook dat het vinden van de juiste persoon niet makkelijk is. “Ik wil niet settelen met iemand omdat het moet. Als ik weer met iemand wil zijn, moet het écht goed voelen.”
“Jij valt op de verkeerde types”
In de podcast vertelt Isa ook dat ze weleens te horen heeft gekregen dat ze “altijd op de verkeerde types valt.” Een opmerking die haar aan het denken zette. “Misschien is dat wel zo,” vertelt ze. Toch wilde ze haar kijk op relaties en liefde niet laten bepalen door eerdere teleurstellingen.
Het idee om hulp te zoeken bij een professioneel datingbureau speelde even door haar hoofd. “Ik dacht: misschien moet iemand anders het maar voor mij doen, iemand die mij goed kent en weet wat ik nodig heb,” lacht ze. Maar zover kwam het niet. Want de juiste man bleek uiteindelijk gewoon beschikbaar op een app — iets waar Isa zelf nog steeds verbaasd over is.
Samen op vakantie: “Het voelt goed”
Hoewel Isa voorzichtig blijft met het delen van te veel details, bevestigt ze wel dat ze al samen met haar nieuwe liefde op vakantie is geweest. “Het voelde goed,” zegt ze. Dat de twee al zo’n stap hebben gezet, geeft aan dat het geen vluchtige ontmoeting is geweest. Isa klinkt oprecht gelukkig en dat is iets wat fans haar massaal gunnen.
In de podcast blijven Marc-Marie en Isa overigens luchtig over de situatie. Hij vraagt met enige nieuwsgierigheid naar ‘de man’, maar dringt niet verder aan. De sfeer is ontspannen, en dat laat zien dat Isa zich op haar gemak voelt met haar nieuwe liefde, maar ook met het tempo waarin ze deze relatie deelt met de buitenwereld.
Het publiek gunt haar liefde
Op social media reageren veel mensen positief op het nieuws. Isa heeft altijd veel sympathie genoten van het publiek, mede vanwege haar openhartigheid over haar verdriet én haar kracht. “Isa verdient alle liefde van de wereld,” schrijft iemand op X. Een ander voegt toe: “Zo mooi om haar weer zo gelukkig te zien.”
De reacties zijn hartverwarmend. Veel mensen vinden het inspirerend dat Isa op haar 57e opnieuw openstaat voor de liefde en zich kwetsbaar durft op te stellen. Het herinnert ons eraan dat het nooit te laat is om opnieuw te beginnen — en dat liefde op elke leeftijd, op elk moment, onverwacht in je leven kan verschijnen.
Isa over relaties en ouder worden
In meerdere interviews heeft Isa zich uitgesproken over hoe relaties veranderen naarmate je ouder wordt. “Je weet beter wat je wilt, maar je bent ook wat kritischer,” zei ze ooit. “Je hebt minder zin in gedoe. Je zoekt rust, iemand die bij je past, iemand met wie je écht kunt praten.”
Met haar nieuwe partner lijkt ze dat gevonden te hebben. Iemand die haar waardeert zoals ze is, met haar verleden, haar kwetsbaarheid en haar kracht. Iemand die haar leven aanvult, in plaats van overneemt.
En hoewel de naam van ‘de man’ nog even geheim blijft, is de blijdschap van Isa voelbaar. “Ik ben gewoon gelukkig,” besluit ze.
Isa Hoes bewijst: liefde kent geen tijd, geen grenzen en al helemaal geen regels. Of het nu via een datingapp is of in de rij bij de supermarkt — als het klikt, dan klikt het.
💬 Wat vind jij van de nieuwe liefde van Isa? Laat het weten in de reacties op Facebook en deel dit artikel met andere fans die Isa ook een mooi liefdesverhaal gunnen!
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.