-

Algemeen

Natasja Froger in grote shock

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Natasja Froger diep geraakt door 0verlijden jeugdvriend Jonnie Boer: ‘Het voelt onwerkelijk en oneerlijk’

Het 0verlijden van topkok Jonnie Boer is hard aangekomen bij veel mensen, maar bij Natasja Froger laat het verlies extra diepe sporen na. Voor haar is het niet alleen het afscheid van een culinaire grootheid, maar ook van een jeugdvriend, een dierbare met wie ze jarenlang een warme band onderhield. In een emotioneel gesprek met RTL Boulevard beschrijft Natasja hoe ze zich voelt sinds het verdrietige nieuws haar bereikte: “Ik ben in shock. Het voelt onwerkelijk. En bovenal: het is zo oneerlijk.”

Een vriendschap met diepe wortels

Natasja en Jonnie leerden elkaar kennen in hun jonge jaren, op een leeftijd waarop de meeste mensen nog dromen over wat ze willen worden. “Hij was mijn eerste liefde,” vertelt Natasja met een glimlach die tegelijkertijd veel weemoed verraadt. “We hadden het ontzettend leuk samen. Uiteindelijk heb ik het uitgemaakt, maar ik zei: ‘Ik wil altijd vrienden blijven.’ En dat zijn we ook echt gebleven. Die band is nooit verbroken.”

De warmte van hun jeugdvriendschap bleef jarenlang overeind, ook toen hun levens elk een andere richting opgingen. Jonnie groeide uit tot een van de meest toonaangevende chefs van Nederland, met drie Michelinsterren op naam. Natasja vond haar weg in de televisiewereld. Maar ondanks hun verschillende levenspaden bleven ze elkaar vinden op belangrijke momenten.

Een verweven leven

Natasja vertelt hoe verweven haar leven en dat van Jonnie en zijn vrouw Thérèse waren. “René zong op hun bruiloft,” herinnert ze zich. “Dat moment symboliseert alles: de verbondenheid, het respect, de liefde.” De families deelden mooie herinneringen, fijne avonden, en bovenal: vertrouwen.

Wat haar het meest raakt, is de liefde tussen Jonnie en Thérèse. “Ze waren nog zó verliefd. Echt net zoals toen ze elkaar net hadden ontmoet. Zo’n diepe connectie, dat zie je zelden. En dan vraag ik me af: waarom moeten die twee nu zonder elkaar verder? Het is niet te bevatten.”

Een rauwe werkelijkheid

Het verdriet van Natasja zit diep, en dat heeft ook te maken met de kinderen van Jonnie en Thérèse. “Waarom moeten Isabelle en Jimmie nu al afscheid nemen van hun vader? Dat breekt mijn hart. Ze hadden nog zoveel voor zich. Zo veel om samen te beleven.” Ze spreekt met bewondering over hoe Jonnie zijn gezin op de eerste plaats zette. “Hij leefde voor hen. Alles draaide om Thérèse en de kinderen. Dat was zijn hart, zijn kracht.”

Jonnie Boer: meer dan een chef

Dat het 0verlijden van Jonnie Boer zo’n brede impact heeft, is niet verrassend. Binnen de wereld van gastronomie stond hij bekend als een visionair. Zijn restaurant De Librije, dat hij samen met Thérèse runde, werd het enige restaurant in Nederland met drie Michelinsterren. Maar Jonnie was veel meer dan een meesterkok. “Hij was een levensgenieter,” zegt Natasja. “Een familieman. Iemand die met passie kookte, maar ook met passie leefde.”

Jonnie’s naam was niet alleen bekend in culinaire kringen. Ook op Curaçao en Bonaire zette hij gastronomische projecten op. Zijn werk was grensverleggend, zijn invloed onmiskenbaar. Toch was het vooral zijn persoonlijkheid die bij mensen bleef hangen. “Hij was warm, toegankelijk, en echt,” zegt Natasja. “Als je hem ontmoette, voelde je je meteen welkom.”

Verlies in de privésfeer én in de samenleving

De impact van zijn 0verlijden is breed voelbaar. Niet alleen onder collega’s en gasten die hem kenden van De Librije, maar ook bij mensen die geraakt werden door zijn manier van zijn. Wendy van Dijk sprak eerder al uit hoe erg het nieuws haar raakte. Veel mensen voelen zich alsof ze een vriend zijn verloren.

Voor Natasja is het verlies extra persoonlijk. Het is een herinnering aan jeugd, aan groei, aan wie ze ooit was en wie Jonnie was. “Er zijn van die mensen die als vanzelf een stukje van jouw levensverhaal worden. Jonnie was zo iemand. Hij zit in mijn jeugd, in mijn herinneringen, in mijn hart.”

R0uw in stilte

Hoewel Natasja open is over haar verdriet, merkt ze dat het r0uwen ook in stilte gebeurt. “Ik denk steeds: dit is gewoon niet eerlijk. En dan probeer ik terug te gaan naar de mooie herinneringen. Naar wie hij was. Want dat gun ik hem: dat we hem herinneren zoals hij écht was. Met zijn lach, zijn passie, zijn liefde.”

De d00d van Jonnie komt voor velen als een donderslag bij heldere hemel. Op woensdag werd bekend dat hij op Bonaire is 0verleden aan de gevolgen van een longembolie. Hij was daar samen met Thérèse, zoals ze zo vaak samen waren, ook voor hun werk. De klap is hard, onverwacht en confronterend.

Een leven dat blijft voortleven

Hoewel Jonnie Boer er fysiek niet meer is, leeft zijn nalatenschap door. In zijn kinderen, die mede-eigenaar zijn van De Librije. In Thérèse, die zijn partner was in leven en werk. En in de herinneringen van talloze mensen die hem hebben gekend of zijn eten hebben geproefd.

Natasja besluit: “Ik ga hem ongelooflijk missen. Niet alleen om wie hij was, maar om wat hij betekende. Voor zijn gezin, voor zijn vak, voor mij.”

Wat achterblijft, is r0uw – maar ook een diep gevoel van dankbaarheid. Voor de herinneringen, voor de momenten, voor de liefde die niet verdwijnt. Want sommige mensen blijven, zelfs als ze er niet meer zijn.

Algemeen

Iedereen zegt hetzelfde over Oos Kesbeke na laatste aflevering van Het Perfecte Plaatje

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Oos Kesbeke ontroert Nederland in Het Perfecte Plaatje: “Hij fotografeerde met zijn hart”

De nieuwste aflevering van Het Perfecte Plaatje heeft heel Nederland weten te raken. Geen glitter, geen competitiegeest, maar pure emotie en menselijkheid stonden centraal.
Het was vooral Oos Kesbeke, beter bekend als de “Augurkenkoning”, die voor de meest indrukwekkende momenten zorgde. Zijn fotoshoot met Jayden, een sportieve jongen met een beperking, bezorgde kijkers kippenvel — en een herinnering die nog lang zal blijven hangen.


Een opdracht vol betekenis

De aflevering draaide deze week om een bijzonder thema: sportende kinderen met een beperking. De kandidaten kregen de opdracht om een foto te maken die kracht, plezier en trots uitstraalt. Niet het medelijden moest centraal staan, maar juist de energie en levenslust van de jonge sporters.

Voor Oos was dat geen eenvoudige taak. Fotografie is voor hem nog nieuw, en hij wist dat dit geen gewone opdracht zou worden. Toch ging hij er met open hart in. Hij werd gekoppeld aan Jayden, een achtjarige jongen met een dwarslaesie die dol is op zwemmen.

Vanaf het eerste moment klikte het tussen de twee. Jayden straalde, en Oos voelde meteen een oprechte band. “Wat een bijzondere kerel,” zei hij met een glimlach die zijn ontroering nauwelijks kon verbergen.


Meer dan een foto

Wat deze opdracht zo krachtig maakte, was de onderliggende boodschap. De fotoshoot draaide niet om beperking, maar om talent en karakter. Jayden mocht niet worden neergezet als iemand die iets níet kon, maar als een jonge sportheld die plezier en doorzettingsvermogen uitstraalt.

Oos begreep dat instinctief. “Ik wil laten zien wat hij wél kan,” zei hij tijdens de opnames. “Dit gaat niet over medelijden, maar over trots.”

Die houding bleek doorslaggevend. Waar andere kandidaten soms worstelden met het vinden van balans tussen emotie en techniek, voelde Oos precies aan wat het moment vroeg: echtheid.


Humor en warmte

De band tussen Oos en Jayden groeide tijdens de shoot uit tot iets bijzonders. Er was ruimte voor grapjes, voor vrolijkheid en ontspanning.

“Dus jij bent de zwemkampioen?” vroeg Oos met zijn karakteristieke glimlach.
Jayden lachte breeduit en antwoordde: “Ja, en ik win altijd!”
Toen Oos hem vroeg of hij ook “boos kon kijken” voor de camera, lagen ze allebei in een deuk.

Het leverde niet alleen vrolijke momenten op, maar ook een gevoel van vertrouwen en verbinding. Oos wist met zijn natuurlijke charme een sfeer te creëren waarin Jayden zich vrij voelde om zichzelf te zijn.

Geen regie, geen show, geen geforceerde emotie — alleen twee mensen die elkaar echt zagen.


De foto die iedereen stil kreeg

Onder begeleiding van sportfotograaf Ingrid van Heteren werkten de kandidaten aan hun portret.
Oos besloot Jayden te fotograferen met een trofee in zijn hand, alsof hij net een belangrijke wedstrijd had gewonnen.

Het eindresultaat was indrukwekkend: een foto vol energie, kleur en betekenis. De achtergrond — in koele blauwtinten — gaf het beeld een frisse en sportieve uitstraling, terwijl Jayden’s blik sprak van kracht en trots.

Toen de foto in de studio werd getoond, viel er een moment van stilte. Zelfs de jury leek zichtbaar geraakt.

Oos keek met vochtige ogen naar het beeld en zei zacht:

“Je ziet hoeveel plezier die kinderen beleven aan sport. Dan smelt je hart echt.”

Het was een uitspraak die de sfeer van de aflevering perfect samenvatte.


Kijkers geraakt tot tranen toe

Op sociale media barstte het los van de reacties. Kijkers noemden de aflevering “de mooiste van het seizoen” en spraken over tranen van ontroering.

“Dit is televisie zoals het bedoeld is,” schreef iemand op X.
Een ander voegde toe: “Oos laat zien wat menselijkheid is. Geen camera’s nodig om te zien dat dit echt is.”

Ook op Instagram kreeg Oos talloze berichten van mensen die zijn aanpak roemden. “Jij hebt gefotografeerd met je hart,” schreef een fan. “En dat zie je.”


Jury vol lof

De jury van Het Perfecte Plaatje was unaniem lovend over de foto.
Fotograaf William Rutten zei:

“Ik word hier echt vrolijk van. Jayden staat in zijn kracht. Dit is een heldenfoto.”

Ook Cynthia Boll was onder de indruk:

“Echt een winnaar. Geen zieligheid, alleen trots en kracht. Precies zoals het hoort.”

De woorden raakten Oos zichtbaar. Zijn bescheiden glimlach en nederige reactie maakten het moment alleen maar intenser.

“Ik heb gewoon gedaan wat goed voelde,” zei hij. “De rest kwam vanzelf.”


De groei van Oos als fotograaf

Wie Oos Kesbeke dit seizoen volgt, ziet hoe hij stap voor stap groeit.
Waar hij in de eerste afleveringen nog zoekend was naar zijn stijl, lijkt hij inmiddels zijn eigen stem te hebben gevonden — een stem die warmte, eerlijkheid en humor uitstraalt.

Zijn foto’s zijn niet altijd technisch perfect, maar ze raken wél het hart. En dat is precies wat kijkers waardeerden in deze aflevering.

“Hij is echt de verrassing van het seizoen,” schreef een fan. “Een man die laat zien dat talent niet alleen in techniek zit, maar ook in gevoel.”


Een nieuwe passie ontdekt

Na afloop van de uitzending vertelde Oos in Shownieuws dat hij serieus overweegt om verder te gaan met fotografie.

“Ik ga zelf zo’n camera aanschaffen,” zei hij enthousiast. “Dit is echt iets wat ik wil blijven doen.”

Voor iemand die jarenlang bekendstond als de charismatische augurkenmaker, lijkt een nieuw hoofdstuk te beginnen. Zijn liefde voor mensen, verhalen en echtheid blijkt zich moeiteloos te vertalen naar beelden.

Fans hopen zelfs dat hij een eigen fotoproject start, bijvoorbeeld gericht op kinderen en sport.

“Oos heeft een groot hart,” schreef een kijker. “Dat zie je niet alleen in zijn woorden, maar in elke foto die hij maakt.”


Een aflevering die blijft hangen

De uitzending wordt door velen nu al beschouwd als een van de hoogtepunten van het seizoen. Niet omdat er iets spectaculairs gebeurde, maar juist omdat alles zo echt voelde.

De kracht van de aflevering lag in de eenvoud: een kind dat straalt, een man die geraakt wordt, en een foto die laat zien hoe sterk mensen kunnen zijn — ongeacht hun beperking.

Jayden groeide uit tot een symbool van positiviteit en doorzettingsvermogen, terwijl Oos liet zien wat het betekent om met respect en liefde te kijken.


De kracht van echtheid

In een tijd waarin televisie vaak draait om sensatie en competitie, bewees Oos Kesbeke dat het anders kan. Zijn foto ging niet over winnen, maar over verbinden.

Geen show, geen opsmuk — alleen echtheid.

Zijn manier van werken raakte iets bij het publiek wat zeldzaam is in de entertainmentwereld: echte emotie.

“Hij fotografeerde niet met zijn camera, maar met zijn hart,” zei een jurylid na afloop.

En dat is precies waarom deze aflevering nog lang zal blijven hangen — bij Oos, bij Jayden, en bij iedereen die keek.


Slot

Wat begon als een televisieopdracht, groeide uit tot een moment van menselijkheid dat Nederland samenbracht.
De ontmoeting tussen Oos en Jayden liet zien dat beeld meer is dan pixels of techniek — het is een vorm van taal, een manier van voelen.

Het Perfecte Plaatje bewees deze week dat televisie nog steeds kan ontroeren. En Oos Kesbeke?
Die bewees dat de mooiste foto’s niet alleen in het hoofd ontstaan, maar vooral in het hart.


💬 Wat vond jij van de aflevering van Het Perfecte Plaatje met Oos Kesbeke en Jayden? Deel je mening op onze Facebookpagina en laat weten welk beeld jou het meest raakte.

Lees verder