Algemeen
Kopen Zonder Kijken-kijkers woest op styliste Roos Reedijk: ´Ben jij kleurenblind of zo?´
In de nieuwste aflevering van Kopen Zonder Kijken gingen Dennis en Ries op zoek naar hun droomhuis – met genoeg ruimte én een praktijkruimte voor Ries. Die droom leek uit te komen toen makelaar Alex van Keulen een prachtig huis in Wilnis vond binnen hun flinke budget van €630.000. Maar hoewel het stel zelf dolblij is met het resultaat, lijken de kijkers totaal niet onder de indruk van één belangrijk onderdeel: de inrichting door styliste Roos Reedijk.
Een droomhuis in Wilnis
Het stel, dat elkaar leerde kennen na de scheiding van Dennis, woonde tot voor kort samen in een huurwoning in Kamerik. Maar voor Ries begon het te knellen: hij verlangde naar een echt eigen plek. Met een groot zoekgebied, van Amsterdam tot Amersfoort, en een hoop mislukte biedingen achter de rug, sprong het programma bij om het perfecte huis te vinden.
En dat lukte: een ruime woning in Wilnis met genoeg plek voor werk, ontspanning en samenzijn. Dennis en Ries waren dolenthousiast toen ze het huis zagen: “Veel groter en mooier dan we ooit hadden kunnen bedenken.” Toch sloeg de stemming onder kijkers helemaal om bij het zien van de styling…
Groen, groener, groenst
De stijlwensen van Dennis en Ries waren duidelijk: ‘modern klassiek’ versus ‘retro modern chique’. Maar wat Roos Reedijk ervan maakte, deed bij veel kijkers de wenkbrauwen fronsen. Vrijwel elke muur kreeg een andere tint groen, en ook de trap werd meegeschilderd in een opvallende groene kleur. De reacties op social media waren niet mals.
“Is Roos kleurenblind?”, vraagt een kijker zich hardop af op X. “Neem de volgende keer iemand voor de inrichting die niet kleurenblind is.” Ook de groene trap kon op weinig enthousiasme rekenen: “De kleur van de trap staat echt niet mooi bij dat andere groen. Het vloekt gewoon.”
“Ze heeft de woning verpest”
Sommige kijkers gaan nog een stap verder en stellen dat Roos het huis ‘heeft verpest’. Eén van de reacties: “Ik vond Dennis en Ries een leuk stel, maar Roos heeft dit keer de woning verpest. Die pure jaren 80 uitstraling had ze ongemoeid moeten laten.” En: “En het enige jaren 80 ding dat ze wél had moeten weghalen, liet ze zitten: de deur.”
Dennis en Ries zelf wél tevreden
Opvallend genoeg zijn Dennis en Ries zélf wél blij met het resultaat. Ze omschrijven hun nieuwe woning als “vet” en “prachtig” – dus uiteindelijk lijkt het belangrijkste doel van het programma behaald: een huis waar de bewoners gelukkig van worden. Maar of Roos dit keer de smaak van het grote publiek heeft weten te raken? Daar lijkt het antwoord volmondig ‘nee’ op te zijn.
Kijken met een korreltje… kleur?
Het is niet de eerste keer dat de styling in Kopen Zonder Kijken tot discussie leidt. Smaken verschillen nu eenmaal. Toch lijkt deze aflevering extra stof tot praten te geven – of beter gezegd: tot tweeten. Eén ding is zeker: Roos weet met haar keuzes altijd de aandacht te trekken, positief of negatief. En dat maakt Kopen Zonder Kijken ook dit seizoen weer hét gesprek van de dag.
Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid
Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.
Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen
Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.
Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.
Een keerpunt dankzij dierenbeschermers
In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.
De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.
De eerste stappen in vrijheid
Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.
Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.
Een leven in de jungle, zoals het hoort
Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.
Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.
De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen
Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.
Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.
Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.
Kleine stappen, grote impact
De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.
Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.
Waarom dit verhaal blijft raken
Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.
Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?
Wat jij kunt doen
Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:
-
Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.
-
Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.
-
Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.
-
Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.