-

Algemeen

Job Knoester reageert op snoeiharde kritiek Rob Goossens: ´Dit is echt tragisch sneu´

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De spanningen lopen hoog op tussen media-analist Rob Goossens en strafrechtadvocaat Job Knoester. De aanleiding: een vlijmscherpe column van Goossens, waarin hij zich kritisch uitlaat over Knoesters plannen voor een theatercollege. De woorden die Rob gebruikt zijn niet mals, en dat is ook bij Vandaag Inside niet onopgemerkt gebleven.

Theatertour als breekpunt

Job Knoester kondigde onlangs aan dat hij een theatercollege gaat geven, waarin hij zijn ervaringen als advocaat met het publiek wil delen. Voor Rob Goossens was dit aanleiding voor een harde aanval. Volgens hem is Job het contact met de realiteit kwijtgeraakt en neemt hij zichzelf veel te serieus. In zijn column stelt Rob zelfs dat de theatertour het bewijs is van een ‘alarmfase 1’-situatie.

Kritiek op mediagedrag

Rob trekt in zijn column fel van leer: “Als je toevallig een windvaan zoekt, boek dan zeker Job Knoester,” sneert hij. Hij beschuldigt Job ervan telkens zijn mening te veranderen afhankelijk van de richting van de wind binnen het programma Vandaag Inside. Volgens Rob is Job’s loyaliteit aan het programma bijna wanhopig en grenst het aan opportunisme. De ironie en bijtende toon van de column laten weinig aan de verbeelding over.

Schaamteloze volharding?

De analist suggereert zelfs dat er iets tragisch zit in de manier waarop Job zich vastklampt aan zijn plek in het programma. Hij schrijft dat het bewonderenswaardig zou kunnen zijn, ware het niet dat het vooral “tragisch sneu” is. Met zulke woorden schuwt Rob geen enkel middel om zijn punt te maken.

Reageren met kalmte

Tijdens een uitzending van Vandaag Inside confronteert presentator Wilfred Genee zijn tafelgast Job Knoester met de column. In plaats van zich aangevallen te voelen, blijft Job opvallend rustig en diplomatiek in zijn reactie. Hij herinnert zich dat hij Rob Goossens bij zijn eerste optreden in het programma al ontmoette en geeft aan zich niet persoonlijk aangevallen te voelen.

Dikke huid als advocaat

Job benadrukt dat hij als advocaat geleerd heeft om met kritiek om te gaan. “Als advocaat moet je een dikke huid hebben,” verklaart hij kalm. De opmerkingen van Rob raken hem naar eigen zeggen dan ook niet. Hij lijkt het vooral als onderdeel van het medialandschap te beschouwen.

Mediarel of persoonlijke aanval?

Toch blijft de vraag hangen of de kritiek van Rob Goossens voortkomt uit journalistieke vrijheid of eerder uit persoonlijke frustratie. De toon van de column was zodanig fel, dat sommige kijkers zich afvragen of er meer speelt tussen de twee mannen dan alleen een verschil van inzicht over een theatertour.

Vervolg onvermijdelijk?

Of deze clash nog een staartje krijgt, is nog onduidelijk. Duidelijk is wel dat Job Knoester niet van plan is zich uit het veld te laten slaan. Zijn optreden bij Vandaag Inside lijkt te bevestigen dat hij zijn eigen koers blijft varen – met of zonder goedkeuring van Rob Goossens.

Algemeen

Circusleeuw was 20 jaar lang opgesloten, kijk zijn reactie als hij wordt vrijgelaten

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Het indrukwekkende reddingsverhaal van Mufasa de bergleeuw: van gevangenschap naar vrijheid

Het verhaal van Mufasa, een volwassen bergleeuw die jarenlang werd vastgehouden in een reizend circus in Peru, raakt tot op de dag van vandaag mensen wereldwijd. Zijn leven begon in gevangenschap en eindigde uiteindelijk in vrijheid. Wat hem overkwam, is helaas geen uitzondering, maar zijn redding is een symbool van hoop en rechtvaardigheid. Mufasa’s transformatie van opgesloten circusdier tot vrije ziel in de jungle laat zien wat er mogelijk is wanneer mensen opkomen voor dieren die dat zelf niet kunnen.

Twintig jaar opgesloten in een vrachtwagen

Mufasa werd als jonge bergleeuw opgenomen in een circus, en bracht maar liefst twintig jaar door in een krappe, metalen kooi achterin een pick-up truck. Zijn leven bestond uit reizen, optredens en wachten in de hitte — zonder bewegingsvrijheid, zonder sociaal contact met soortgenoten en zonder uitzicht op verbetering.

Voor toeschouwers was hij een attractie. Voor zijn eigenaar een bron van inkomsten. Maar voor Mufasa zelf was het een leven vol onderdrukking, angst en isolatie. Hij werd vastgehouden met kettingen, vervoerd over hobbelige wegen, en telkens opnieuw gedwongen tot iets dat tegen zijn natuur inging. Bergleeuwen zijn solitaire roofdieren die leven in uitgestrekte, groene gebieden. Geen enkel aspect van zijn leven in het circus kwam daarbij in de buurt.

Een keerpunt dankzij dierenbeschermers

In 2015 veranderde Mufasa’s leven voorgoed. Dierenrechtenorganisatie Animal Defenders International (ADI) voerde destijds campagne om illegale circussen in Peru te ontmantelen. Tijdens een van hun acties ontdekten ze Mufasa, verstopt achterin een vrachtwagen die dienst deed als zijn permanente kooi. Wat ze aantroffen was schokkend: een oudere, uitgemergelde bergleeuw met doffe ogen, vastgeketend, met nauwelijks ruimte om te bewegen.

De reddingsoperatie verliep niet zonder slag of stoot. De medewerkers van ADI moesten eerst juridische stappen ondernemen, onderhandelen met lokale autoriteiten en het circus overtuigen om afstand te doen van het dier. Maar hun doorzettingsvermogen werd beloond: Mufasa werd uiteindelijk bevrijd.

De eerste stappen in vrijheid

Wat daarna volgde, was even ontroerend als indrukwekkend. Mufasa werd vervoerd naar een opvangcentrum, waar hij medische zorg kreeg, voldoende voeding, en – vooral – rust. In een prachtige video die wereldwijd werd gedeeld, is te zien hoe hij voor het eerst weer contact maakt met de natuur. Hij snuffelt aan het gras, rekt zijn spieren uit en kijkt nieuwsgierig om zich heen. Voor het eerst in twee decennia hoefde hij niet bang te zijn voor zwepen, lawaai of kooitjes.

Zijn eerste stappen in vrijheid symboliseerden meer dan alleen een fysieke bevrijding. Het was ook een mentale bevrijding: een herontdekking van zijn instincten, zijn waardigheid en zijn recht op een natuurlijk leven.

Een leven in de jungle, zoals het hoort

Na zijn herstel werd Mufasa overgebracht naar een beschermd natuurgebied in Peru, waar hij zijn laatste jaren kon doorbrengen in een omgeving die zoveel mogelijk aansloot bij zijn natuurlijke habitat. Daar had hij bomen, gras, schaduw, water en ruimte — allemaal basisbehoeften die hem jarenlang waren ontzegd.

Hoewel Mufasa al op leeftijd was en zijn gezondheid tekenen van slijtage vertoonde door de jarenlange gevangenschap, genoot hij zichtbaar van zijn nieuwe thuis. Hij kon eindelijk leven zoals het bedoeld is voor een wild dier: in rust, met respect voor zijn autonomie en zonder dwang of exploitatie.

De bredere boodschap: dieren horen niet thuis in circussen

Het verhaal van Mufasa raakt niet alleen vanwege zijn persoonlijke lijden en herstel, maar ook omdat het een symbool is voor duizenden dieren wereldwijd die nog steeds onder soortgelijke omstandigheden leven. In circussen, illegale shows en soms zelfs in particuliere tuinen worden wilde dieren vastgehouden, vaak zonder vergunning en zonder het welzijn van het dier in acht te nemen.

Veel van deze dieren worden al op jonge leeftijd weggehaald bij hun moeder, getraind met harde hand en jarenlang vastgehouden in onnatuurlijke situaties. Ruimte om te rennen, jagen of klimmen ontbreekt vaak volledig. Ook worden ze in veel gevallen slecht gevoed en onvoldoende medisch verzorgd.

Mufasa’s redding heeft bijgedragen aan de bewustwording rondom dit thema. Dankzij campagnes zoals die van ADI hebben meerdere landen inmiddels wetgeving ingevoerd die het houden van wilde dieren in circussen verbiedt — waaronder Peru, waar Mufasa uiteindelijk gered werd.

Kleine stappen, grote impact

De impact van Mufasa’s verhaal is niet te onderschatten. Zijn video werd miljoenen keren bekeken en gedeeld, en bracht mensen van over de hele wereld in beweging. Van petities tot donaties, van politieke aandacht tot onderwijsprogramma’s — het begon allemaal met de blik van een bergleeuw die voor het eerst in jaren weer bomen zag in plaats van tralies.

Dierenorganisaties gebruiken zijn verhaal nog steeds als krachtig voorbeeld van waarom inzet loont. De redding van één dier lijkt misschien klein, maar het kan het begin zijn van structurele veranderingen die veel verder reiken.

Waarom dit verhaal blijft raken

Wat Mufasa’s verhaal zo krachtig maakt, is de herkenbare strijd voor vrijheid en waardigheid. Hij had geen stem, geen keuze en geen manier om aan zijn situatie te ontsnappen. Maar dankzij de inzet van betrokken mensen werd zijn lot toch gekeerd. Het herinnert ons eraan dat we als samenleving verantwoordelijkheid dragen voor hoe we met dieren omgaan — en dat verandering mogelijk is, zelfs na twintig jaar onrecht.

Zijn verhaal roept belangrijke vragen op: Hoe willen we als mensen omgaan met dieren? Wat vinden we belangrijker: vermaak of welzijn? En welke keuzes kunnen wij maken om bij te dragen aan een wereld waarin geen enkel dier nog hoeft te leven in een kooi?

Wat jij kunt doen

Het verhaal van Mufasa is een oproep tot actie. Er zijn talloze manieren waarop je kunt bijdragen aan een wereld met meer respect voor dieren:

  • Ondersteun dierenorganisaties die opkomen voor wilde dieren en werken aan wetgeving en opvang.

  • Bezoek geen circussen of shows waarin dieren worden gebruikt voor entertainment.

  • Deel verhalen zoals dat van Mufasa om bewustzijn te vergroten in je eigen omgeving.

  • Leer kinderen over dierenwelzijn en het belang van vrije leefruimte voor wilde dieren.


Conclusie: vrijheid is geen luxe, maar een recht

Het leven van Mufasa laat ons zien dat het nooit te laat is om goed te doen. Na twintig jaar gevangenschap kreeg hij uiteindelijk wat elk dier verdient: vrijheid, rust en een natuurlijke omgeving. Zijn eerste stappen in het gras, zijn blik omhoog naar de lucht, zijn zachte sprongen door de bladeren — het zijn beelden die blijven hangen.

Mufasa is inmiddels niet meer onder ons, maar zijn verhaal leeft voort. Als herinnering, als les en vooral als inspiratie om dieren een stem te geven. Want geen enkel dier zou ooit in een kooi mogen leven, enkel voor menselijk plezier.

Lees verder